Beykozlu
New member
Selçuk Usul
SaIieri rolü için “İnşallah bana nasip olur” demiştim
◊ “Amadeus” yeni tiyatro dönemini açtı. “Amadeus” birfazlaca kategoride Felis, Kristal Elma mükafatlarına layık görüldü ve siz ayrıyeten Yeni Tiyatro Mecmuası En Âlâ Erkek Oyuncu Mükafatı aldınız. Mükafatlar sizin için ne söz ediyor?
– İhtimamlı bir iş, kesinlikle karşılığını alır. “Amadeus”, epeyce hoş bir buluşma oldu. Direktörümüz Işıl Kasapoğlu, yapımcılarımız Çolpan İlhan&Sadri Alışık Tiyatrosu ve Piu Entertainment, oyuncu takımı, orkestrası, korosu, rejisi, teknik takımıyla hayli hoş bir beraberlik yarattı. Natürel ki başarılı bir iş karşısında verilen mükafatlar hoş bir alkış manasına geliyor benim için. Bu alkışı hak etmek de hayli gurur verici bir olay. Bence burada her insanın muvaffakiyete imzası var.
YAPIMCILARIMIZ HİÇBİR harcamadan KAÇINMADI
◊ “Amadeus” size birinci teklif edildiğinde, yapımcılarınız Sadri Alışık ve Cemil Demirok’tan yapımın layığıyla yapılması kelamını vermelerini istemişsiniz. Geldiğiniz noktadan mutlu musunuz?
– Alışılmış ki mutluyum. “Amadeus” gerekli kaidelerin oluşumuyla gerçekleşmeseydi asla bu tepkisi almazdı. Zira tiyatro meşakkatli ve ihtimam gösterilmesi gereken bir iş. Gereğinde masrafın da yapılması lazım. Ben de yapımcılarımıza “Ancak gerekli bütün bedelleri verirseniz bu iş olabilir” diye temennide bulunmuştum. Sağ olsunlar her türlü imkanı sağladılar. hiç bir harcamadan kaçınmadılar. Sonuç da bu biçimde hoş oldu.
◊ Ekim ayındaki İstanbul oyunları daha sonrasında, kasım ayında birinci kere turneye çıkacaksınız…
– Kitlelerle turnede buluşmak fazlaca hoş. Devlet tiyatrosundayken bunu senelerca yaptım. bu biçimde büyük bir üretimin Konya’da, Ankara’da daha sonra tahminen Bursa’da ve diğer vilayetlerde beşerlerle buluşması bizi kamçılayacaktır. Zira burada kozmik bir kıymet var. Müzik var ve Mozart üzere dünyanın en kıymetli beyinlerinden birinin halka tanıtılması da var. O niçinle seyirci için de epey ilgi alımlı olacağına inanıyorum. Turneler her vakit oyuncu için bir bayram coşkusudur ve seyirciyle buluştuğu vakit fazlaca değerli bir beraberlik sonuçlandırır. Turneye gideceğimiz için epeyce memnunum.
◊ Aklınızda kalan, “Keşke ben oynasaydım” söylemiş olduğiniz bir karakter var mı?
– Yok lakin izleyip de “İnşallah ileride bunu ben de oynayabilirim, bana nasip olur” dediğim Salieri vardı ve şükür ki o da gerçek oldu.
◊ Salieri’nin Amadeus kıskançlığını nasıl yorumluyorsunuz?
– Temelinde kompleks de kıskançlığı doğuruyor. Hoş kıskançlık da olabilir. Uygun bir oyun seyrettiğim vakit “Ya ne hoş bir oyun sergilemişler” ya da güzel bir sinema izlediğimde “Ne kadar hoş bir sinema yapmışlar, keşke ben de olsaydım” diye kıskanmak bana yeterli gelebilir. Hayata o denli bir güç, elektrik atabilirim. Bir dostum başarılı olduğunda onu kıskanabilirim fakat olumlu bir biçimde. “Hakikaten kıskandım seni, ne kadar hoş oynuyorsun” derim. Olumsuz kıskançlığın en hoş örneklerinden birini Peter Shaffer’in “Amadeus-Salieri” oyununda görüyoruz. Salieri, Amadeus’la karşılaşmasaydı şayet, bu olumsuz noktaları dışarı çıkacak mıydı sanki?
Okan Bayülgen
Amadeus’un laneti
◊ “Amadeus” ile dönemi açtınız.
– Evet, yeni dönemi Güçlü PSM büyük salonunda açtık. Birinci perdelerini açan oyun “Amadeus” oldu. Açtığı günden itibaren de kapalı gişe oynayan oyun “Amadeus”tur. Demek ki bizim grup sıradan yürekli takımmış.
◊ Türk tiyatrosunda son senelerdaki büyük yapımlı oyunlarla ilgili neler düşünüyorsunuz?
– Aslında büyük yapımlı oyun sayısı fazlaca az Türk tiyatrosunda. O oyunlardan Instagram takipçi sayısına nazaran cast yapmayıp da gerçekten oyunun hak ettiği üzere cast yapan Çolpan İlhan&Sadri Alışık Tiyatrosu ve Piu Entertainment’ın sahnelediği “Amadeus” hakkını vermiştir.
SELÇUK YÖNTEM’LE OYNADIĞIM İÇİN HİÇBİR ÖDÜL ALAMIYORUM
◊ yıllar evvel uşak rolünde oynadığınız oyunda artık Amadeus’u oynamak nasıl bir his? O senelerdan bu vakte nasıl bir Amadeus sahnede?
– Şöyle ki… 1985’te konservatuvara girmiştim. O tarihte Yücel Erten hocamızın sahnelediği ve neredeyse sinema sinemasıyla tıpkı anda sahneye konmuş olan “Amadeus”a uşaklardan birinin ayrılması kararı girmiştim. Natürel ki benim için fazlaca manalı. bu biçimde manalı olduğu için de bana ayrılmış büyük kulis odasında uşaklarla soyunup giyiniyorum. İşte bu hatırşinaslıktır. Ve de epeyce memnunum. İnşallah uzun yıllar daha sonra benimle birlikte giyinip soyunan uşak da Mozart rolünü oynar. Yapım açısından ise, Amadeus entelektüel bir oyundur ve bir entelektüel oyunun bu biçimde büyük bir sahne yatırımıyla bu kadar epey bireyle sahneye konulması bir yürektir. Bu yürekte bizimle tıpkı derecede yiğit olan, hayli akıllı ve sanatsever tiyatro seyircimiz de karşılığını bulmuştur.
◊ Salieri’nin Amadeus kompleksini nasıl değerlendiriyorsunuz?
– Burada çabucak şunu söylemek istiyorum… Salieri’nin bir Amadeus kompleksi yok, Amadeus’un bir Salieri kompleksi var. Zira gerek oynandığı birinci günden itibaren bütün dünyada, gerekse sineması çekildikten daha sonra bütün mükafatları Salieri alır. Mozart rolü tekraren hayli düzgün oyuncular tarafınca yorumlanmıştır, lakin hiç bir Mozart’a ödül verilmemiştir. Buna da “Amadeus’un laneti” ismini veriyorum ben. Burada da Selçuk Yöntem’le birlikte oynadığım için hiç bir ödül alamıyorum. Yani yüzseneler süren eziyet hâlâ sona ermedi.
◊ O günün kaidelerinde rastgele bir niçinden dolayı geri çevirdiğiniz, daha sonrasında aklınızda kalan bir karakter oldu mu?
– Ben hiç bir vakit sahnede ya da sinemada izlediğim bir role her oyuncuda bulunması gereken kıskançlıkla yaklaşamadım. meğer bu kıskançlık devinimi sağlar, güç verir. O rol kaçtıysa kaçmıştır, kıymetli değil.
Hasret Öçalmaz
Gerçek bir düş
◊ Oyununuz bir epey mükafata layık görüldü. Mükafatlar sizin için ne tabir ediyor?
– Bu mükafatlar tüm üretim grubumuz ismine kıymetli motivasyon kaynakları. Çok keyifli olduk. Umarım daha kaçları olur. Fakat şunu da belirtmeden geçemeyeceğim; pandemi yasakları kalktıktan daha sonra seyirciyle kavuştuğumuz birinci gün benim için en büyük ödüldü.
◊ Selçuk Formül ve Okan Bayülgen üzere iki ustayla birebir sahnede olmak nasıl bir his? Size birinci teklif geldiğinde ne hissetiniz? Gözünüz korktu mu?
– Benim için okul üzereydi. Hayat okulu. ömrüm boyunca unutamayacağım şeyler öğrendim onlarla oynayarak. Beni geliştirdiler. Kendileri bunu bilerek mi yaptı yoksa bilmeyerek mi bilmiyorum ancak mesleksel manada öbür ufuklarım açıldı. Kendimi fazlaca şanslı hissediyorum. İkisi de kendi neslinin duayen isimleri. Hayal bile edemeyeceğim kadar gerçek bir hayal üzere. İkisinin sinemalarıyla büyümüş biri olarak şu an onlarla sahnede olmak epey pahalı benim için. Bundan daha sonraki partnerlerimi daima onlarla kıyaslayacağım. Çıta fazlaca yükseldi.
◊ “Amadeus”un hayatınızdaki manası nedir ve size neler kattığını düşünüyorsunuz?
– Konservatuvar senelerımda Müzik Tarihi dersimizde zarurî olarak izlediğimiz sinemaydı. Birinci kez 18 yaşında “Amadeus” sinemasıyla karşılaştım. Nereden bilebilirdim ki bir gün gelecek ve o sinemadaki Mozart’ın eşi Constanze’yi oynayacağım? birebir vakitte bu biçimde kıymetli bir yapım ve bu biçimde hoş bir oyuncu ekibiyle!
◊ Costanze’yi günümüz hanımıyla karşılaştırsanız, nasıl yorumlarsınız?
– Bayan âşık ve hayransa, her periyot tıpkı fedakarlıkta. İster Rokoko periyodu olsun, ister çağdaş periyot olsun.
◊ Kasım ayında turneye çıkıyorsunuz. Neler söylemek istersiniz?
– Ben daha meslek ömrümün başında olduğum için fazlaca fazla turne geçmişim yok. 3 sene evvel “Elektra” oyunumla birkaç kente turne yapma fırsatı yakalamıştım. Orada edindiğim tecrübelerden daha sonra Anadolu izleyicisinin fazlaca içten izlediğini, bilhassa Ankara izleyicisinin epeyce esaslı bir seyirci geleneğine sahip olduğunu fark etmiştim. Ankara bence final imtihanı üzere. Seyircilerimizin ilgisi ve talebi devasa yükseklikte. Konya ve Ankara’dan daha sonra yurdumuzun öbür hoş vilayetlerine de gitmeyi fazlaca istiyoruz.
SaIieri rolü için “İnşallah bana nasip olur” demiştim
◊ “Amadeus” yeni tiyatro dönemini açtı. “Amadeus” birfazlaca kategoride Felis, Kristal Elma mükafatlarına layık görüldü ve siz ayrıyeten Yeni Tiyatro Mecmuası En Âlâ Erkek Oyuncu Mükafatı aldınız. Mükafatlar sizin için ne söz ediyor?
– İhtimamlı bir iş, kesinlikle karşılığını alır. “Amadeus”, epeyce hoş bir buluşma oldu. Direktörümüz Işıl Kasapoğlu, yapımcılarımız Çolpan İlhan&Sadri Alışık Tiyatrosu ve Piu Entertainment, oyuncu takımı, orkestrası, korosu, rejisi, teknik takımıyla hayli hoş bir beraberlik yarattı. Natürel ki başarılı bir iş karşısında verilen mükafatlar hoş bir alkış manasına geliyor benim için. Bu alkışı hak etmek de hayli gurur verici bir olay. Bence burada her insanın muvaffakiyete imzası var.
YAPIMCILARIMIZ HİÇBİR harcamadan KAÇINMADI
◊ “Amadeus” size birinci teklif edildiğinde, yapımcılarınız Sadri Alışık ve Cemil Demirok’tan yapımın layığıyla yapılması kelamını vermelerini istemişsiniz. Geldiğiniz noktadan mutlu musunuz?
– Alışılmış ki mutluyum. “Amadeus” gerekli kaidelerin oluşumuyla gerçekleşmeseydi asla bu tepkisi almazdı. Zira tiyatro meşakkatli ve ihtimam gösterilmesi gereken bir iş. Gereğinde masrafın da yapılması lazım. Ben de yapımcılarımıza “Ancak gerekli bütün bedelleri verirseniz bu iş olabilir” diye temennide bulunmuştum. Sağ olsunlar her türlü imkanı sağladılar. hiç bir harcamadan kaçınmadılar. Sonuç da bu biçimde hoş oldu.
◊ Ekim ayındaki İstanbul oyunları daha sonrasında, kasım ayında birinci kere turneye çıkacaksınız…
– Kitlelerle turnede buluşmak fazlaca hoş. Devlet tiyatrosundayken bunu senelerca yaptım. bu biçimde büyük bir üretimin Konya’da, Ankara’da daha sonra tahminen Bursa’da ve diğer vilayetlerde beşerlerle buluşması bizi kamçılayacaktır. Zira burada kozmik bir kıymet var. Müzik var ve Mozart üzere dünyanın en kıymetli beyinlerinden birinin halka tanıtılması da var. O niçinle seyirci için de epey ilgi alımlı olacağına inanıyorum. Turneler her vakit oyuncu için bir bayram coşkusudur ve seyirciyle buluştuğu vakit fazlaca değerli bir beraberlik sonuçlandırır. Turneye gideceğimiz için epeyce memnunum.
◊ Aklınızda kalan, “Keşke ben oynasaydım” söylemiş olduğiniz bir karakter var mı?
– Yok lakin izleyip de “İnşallah ileride bunu ben de oynayabilirim, bana nasip olur” dediğim Salieri vardı ve şükür ki o da gerçek oldu.
◊ Salieri’nin Amadeus kıskançlığını nasıl yorumluyorsunuz?
– Temelinde kompleks de kıskançlığı doğuruyor. Hoş kıskançlık da olabilir. Uygun bir oyun seyrettiğim vakit “Ya ne hoş bir oyun sergilemişler” ya da güzel bir sinema izlediğimde “Ne kadar hoş bir sinema yapmışlar, keşke ben de olsaydım” diye kıskanmak bana yeterli gelebilir. Hayata o denli bir güç, elektrik atabilirim. Bir dostum başarılı olduğunda onu kıskanabilirim fakat olumlu bir biçimde. “Hakikaten kıskandım seni, ne kadar hoş oynuyorsun” derim. Olumsuz kıskançlığın en hoş örneklerinden birini Peter Shaffer’in “Amadeus-Salieri” oyununda görüyoruz. Salieri, Amadeus’la karşılaşmasaydı şayet, bu olumsuz noktaları dışarı çıkacak mıydı sanki?
Okan Bayülgen
Amadeus’un laneti
◊ “Amadeus” ile dönemi açtınız.
– Evet, yeni dönemi Güçlü PSM büyük salonunda açtık. Birinci perdelerini açan oyun “Amadeus” oldu. Açtığı günden itibaren de kapalı gişe oynayan oyun “Amadeus”tur. Demek ki bizim grup sıradan yürekli takımmış.
◊ Türk tiyatrosunda son senelerdaki büyük yapımlı oyunlarla ilgili neler düşünüyorsunuz?
– Aslında büyük yapımlı oyun sayısı fazlaca az Türk tiyatrosunda. O oyunlardan Instagram takipçi sayısına nazaran cast yapmayıp da gerçekten oyunun hak ettiği üzere cast yapan Çolpan İlhan&Sadri Alışık Tiyatrosu ve Piu Entertainment’ın sahnelediği “Amadeus” hakkını vermiştir.
SELÇUK YÖNTEM’LE OYNADIĞIM İÇİN HİÇBİR ÖDÜL ALAMIYORUM
◊ yıllar evvel uşak rolünde oynadığınız oyunda artık Amadeus’u oynamak nasıl bir his? O senelerdan bu vakte nasıl bir Amadeus sahnede?
– Şöyle ki… 1985’te konservatuvara girmiştim. O tarihte Yücel Erten hocamızın sahnelediği ve neredeyse sinema sinemasıyla tıpkı anda sahneye konmuş olan “Amadeus”a uşaklardan birinin ayrılması kararı girmiştim. Natürel ki benim için fazlaca manalı. bu biçimde manalı olduğu için de bana ayrılmış büyük kulis odasında uşaklarla soyunup giyiniyorum. İşte bu hatırşinaslıktır. Ve de epeyce memnunum. İnşallah uzun yıllar daha sonra benimle birlikte giyinip soyunan uşak da Mozart rolünü oynar. Yapım açısından ise, Amadeus entelektüel bir oyundur ve bir entelektüel oyunun bu biçimde büyük bir sahne yatırımıyla bu kadar epey bireyle sahneye konulması bir yürektir. Bu yürekte bizimle tıpkı derecede yiğit olan, hayli akıllı ve sanatsever tiyatro seyircimiz de karşılığını bulmuştur.
◊ Salieri’nin Amadeus kompleksini nasıl değerlendiriyorsunuz?
– Burada çabucak şunu söylemek istiyorum… Salieri’nin bir Amadeus kompleksi yok, Amadeus’un bir Salieri kompleksi var. Zira gerek oynandığı birinci günden itibaren bütün dünyada, gerekse sineması çekildikten daha sonra bütün mükafatları Salieri alır. Mozart rolü tekraren hayli düzgün oyuncular tarafınca yorumlanmıştır, lakin hiç bir Mozart’a ödül verilmemiştir. Buna da “Amadeus’un laneti” ismini veriyorum ben. Burada da Selçuk Yöntem’le birlikte oynadığım için hiç bir ödül alamıyorum. Yani yüzseneler süren eziyet hâlâ sona ermedi.
◊ O günün kaidelerinde rastgele bir niçinden dolayı geri çevirdiğiniz, daha sonrasında aklınızda kalan bir karakter oldu mu?
– Ben hiç bir vakit sahnede ya da sinemada izlediğim bir role her oyuncuda bulunması gereken kıskançlıkla yaklaşamadım. meğer bu kıskançlık devinimi sağlar, güç verir. O rol kaçtıysa kaçmıştır, kıymetli değil.
Hasret Öçalmaz
Gerçek bir düş
◊ Oyununuz bir epey mükafata layık görüldü. Mükafatlar sizin için ne tabir ediyor?
– Bu mükafatlar tüm üretim grubumuz ismine kıymetli motivasyon kaynakları. Çok keyifli olduk. Umarım daha kaçları olur. Fakat şunu da belirtmeden geçemeyeceğim; pandemi yasakları kalktıktan daha sonra seyirciyle kavuştuğumuz birinci gün benim için en büyük ödüldü.
◊ Selçuk Formül ve Okan Bayülgen üzere iki ustayla birebir sahnede olmak nasıl bir his? Size birinci teklif geldiğinde ne hissetiniz? Gözünüz korktu mu?
– Benim için okul üzereydi. Hayat okulu. ömrüm boyunca unutamayacağım şeyler öğrendim onlarla oynayarak. Beni geliştirdiler. Kendileri bunu bilerek mi yaptı yoksa bilmeyerek mi bilmiyorum ancak mesleksel manada öbür ufuklarım açıldı. Kendimi fazlaca şanslı hissediyorum. İkisi de kendi neslinin duayen isimleri. Hayal bile edemeyeceğim kadar gerçek bir hayal üzere. İkisinin sinemalarıyla büyümüş biri olarak şu an onlarla sahnede olmak epey pahalı benim için. Bundan daha sonraki partnerlerimi daima onlarla kıyaslayacağım. Çıta fazlaca yükseldi.
◊ “Amadeus”un hayatınızdaki manası nedir ve size neler kattığını düşünüyorsunuz?
– Konservatuvar senelerımda Müzik Tarihi dersimizde zarurî olarak izlediğimiz sinemaydı. Birinci kez 18 yaşında “Amadeus” sinemasıyla karşılaştım. Nereden bilebilirdim ki bir gün gelecek ve o sinemadaki Mozart’ın eşi Constanze’yi oynayacağım? birebir vakitte bu biçimde kıymetli bir yapım ve bu biçimde hoş bir oyuncu ekibiyle!
◊ Costanze’yi günümüz hanımıyla karşılaştırsanız, nasıl yorumlarsınız?
– Bayan âşık ve hayransa, her periyot tıpkı fedakarlıkta. İster Rokoko periyodu olsun, ister çağdaş periyot olsun.
◊ Kasım ayında turneye çıkıyorsunuz. Neler söylemek istersiniz?
– Ben daha meslek ömrümün başında olduğum için fazlaca fazla turne geçmişim yok. 3 sene evvel “Elektra” oyunumla birkaç kente turne yapma fırsatı yakalamıştım. Orada edindiğim tecrübelerden daha sonra Anadolu izleyicisinin fazlaca içten izlediğini, bilhassa Ankara izleyicisinin epeyce esaslı bir seyirci geleneğine sahip olduğunu fark etmiştim. Ankara bence final imtihanı üzere. Seyircilerimizin ilgisi ve talebi devasa yükseklikte. Konya ve Ankara’dan daha sonra yurdumuzun öbür hoş vilayetlerine de gitmeyi fazlaca istiyoruz.