Beykozlu
New member
Kültür ve Turizm Bakan yardımcısı Serdar Çam, “Türkiye iktisatta yeni bir şey deniyor, başaracak inşallah” paylaşımı yaptı.
Çam,Twitter hesabından yapılan paylaşımda, “Kalkınma atılımları kuvvetli siyasi liderlikle olur. Devletime ve idaresine güveniyorum. Meseleler büsbütün bitmese de şu global sert fırtınalardan salimen geçeceğiz inşallah. Ruhsal üstünlüğü olan kazanacak. Malum bu kelam epey sık kullanılır: İktisat, iktisatçılara bırakılmayacak kadar önemli bir iştir. Doğruluk hissesi vardır. Siyasi başkanın kabiliyetine ve iradesine göre şekillenir. kuvvetli ekonomik kalkınma atılımları her vakit büyük halk takviyesi almış, vizyonu olan önderlerle olmuştur.” fikrini lisana getirdi.
Çam şu tabirleri kullandı:
“senelerca öbür bir fazlaca ülke üzere; düşük kur, yüksek faiz, düşük yatırım, düşük ihracat, yüksek ithalat, yüksek borçlanma, düşük üretim ve bir epey sarmalın içinde kalmamıza karşın )özellikle son 10 yılda yaşanan ataklara rağmen) Türkiye kalkınma atılımlarında rekorlar kırdı.
Faiz düştükçe kurlar önemli artıyor,satın alma kabiliyetimiz geriliyor, başta güç olmak üzere hayat kıymetleniyor, belirsizlikler artıyor..,vb. binbir şikayet ve tenkitlere karşın Türkiye dünyada güya; yesyeni bir şeyi deniyor! Yepisyeni bir risk alıyor! Yepisyeni bir dönemeçte!
örneğin son Merkez Bankası 1 puan faiz indirimi öncesi; döviz süratle çıkarken; şayet klasik iktisat anlayışı olsaydı;belki tam aksisi 2-3 puan artırarak zıt köşe yapabilinirdi; eminim ki dövizde 1-2 TL bile o an için şok gerileme olurdu; lakin yapılmadı. sıradan bir risk alma hali değil bu!
Döviz ateşinin söndürülmesinde ısrarla faiz enstrümanını kullanmayan siyasi iradenin en büyük gücü; geçmiş prestiji. Ne hedeflemişse başarması. 2002’de/2008’de ülkemizde ve dünyada epey sert ekonomik rüzgarlar eserken; klasik iktisatçılar siyaset kurumuna daima alaycı yaklaşmıştı.
Şu an Asya’da üretimin krize girmesi; navlunun çok kıymetlenmesi; tedarik süreçlerinin fazlaca uzaması&dünya pazarlarının eser bulmakta zorluk yaşaması Türkiye için de önemli problemler getirse de büyük fırsatlara hamile. Satın alma gücümüzü artırmak kaydıyla önemli üretim üssü olabiliriz! Başta Avrupalılar, son gelişmeler çerçevesinde Uzakdoğu’daki fabrikaları Türkiye üzere yakın coğrafyaya taşıma sonucu aldıklarını şahsen büyükelçileri söz ediyorlar. Tarımda, endüstride, turizmde yeni yatırımlara hizmet üretebilmek için hala epey eksiğimiz olan İK konusu kıymetli.
Dünyanın her yerinde ekonomik daralmalar var. Güç arzı, hayat pahalılığı, satın alma paritesi vs. daima benzeri. bu biçimde bir ortamda akla yatkın ve farklı adımlar atanlar yol alır. Evet, yüksek döviz kurun ihracat hariç hiç bir yararı yok. Bilhassa orta mamülleri ithalatımız varken. )Şu an istemesek de; bir an evvel istikrara girmesi beklenen yüksek kurun şu faydaları olabilir; İçeridekilerin satıp savıp döviz alıp çıkamaması(zarar edeceği için); yeni gelmek isteyenlerin de TR’yi çok cazip bulması.(Geçici bir cazibe için olsa da sürdürülebilir değil aslına bakarsanız.)
İstihdamı artırıcak, yatırımı önceleyecek, yabancı sermayeyi cezbedecek, üretimi artıracak, kendi kendine yeten bir ülke olması için 19 yıldır çırpınan bir iradenin başarılı olup olmayacağını vakit gösterecek. aslına bakarsanız başarılı şayet olmazsa 1.5 sene daha sonra vatandaş gereğini yapacak!
Her bahiste önemli riskler alan bir iradeyi her seferinde; “acaba, neden, ne gereği vardı, bu kadar da olmaz ki, bu sefer bunlar gidici, bu sefer baltayı taşa vurdular, bunlar devleti bilmiyorlar, halktan uzaklaştı, saray, vs. vs.”; daima tıpkı tipten tenkitler lakin daima tıpkı son!? Klasik prosedürlerle artık devletler yalnızca çelik çomak oynuyor; akla yatkın lakin delice yürekler alanlar kazanıyor. Tahditlerin dışına çıkartmıyor müesses nizam.Çalışıp çalışıp daima “piyasalar, piyasalar..” diyen önlerinde 3-4 ekranla sayılarla oynayanlara teslim oluyorsunuz.
Akdeniz’de petrol arama, Libya/Suriye/Afrika/Kafkaslar vb. uzunluk göstertme, Ayasofya’yı aslına döndürme,10 devlete meydan okuma, tıpkı anda 3 devasa köprü, devasa kent Hastaneleri, denizin altından tüneller vb, daha bir hayli hadise rasyonalist yaklaşımla izahatı mümkün mü sizce?
Bizler dahi tüm bu adımları atarken sorsalar; “Aman biraz yavaş gidelim, temkinli olalım, adım adım gidelim, vs.” derdik. İşte liderlik kabiliyeti tam da burada başlıyor.her insanın klasik sarmal ortasında vıt vıt konuşup evham ürettiği bir vakitte gözü karartıp risk almak gerekiyor.
Şahsım dahil ekonomik sürecin nasıl evrileceğini bir epeyce kimse bilmiyor.Ancak bildiğim ve beraberinde duam; bugüne kadar hiç bizi ortada bırakmayan bir önderimiz var. 15 Temmuz!da vefatına direnin derken de birebir kararlılıkla bir şeyi ahd etti mi, Allah ona yardım eder(cek).”
Çam,Twitter hesabından yapılan paylaşımda, “Kalkınma atılımları kuvvetli siyasi liderlikle olur. Devletime ve idaresine güveniyorum. Meseleler büsbütün bitmese de şu global sert fırtınalardan salimen geçeceğiz inşallah. Ruhsal üstünlüğü olan kazanacak. Malum bu kelam epey sık kullanılır: İktisat, iktisatçılara bırakılmayacak kadar önemli bir iştir. Doğruluk hissesi vardır. Siyasi başkanın kabiliyetine ve iradesine göre şekillenir. kuvvetli ekonomik kalkınma atılımları her vakit büyük halk takviyesi almış, vizyonu olan önderlerle olmuştur.” fikrini lisana getirdi.
Çam şu tabirleri kullandı:
“senelerca öbür bir fazlaca ülke üzere; düşük kur, yüksek faiz, düşük yatırım, düşük ihracat, yüksek ithalat, yüksek borçlanma, düşük üretim ve bir epey sarmalın içinde kalmamıza karşın )özellikle son 10 yılda yaşanan ataklara rağmen) Türkiye kalkınma atılımlarında rekorlar kırdı.
Faiz düştükçe kurlar önemli artıyor,satın alma kabiliyetimiz geriliyor, başta güç olmak üzere hayat kıymetleniyor, belirsizlikler artıyor..,vb. binbir şikayet ve tenkitlere karşın Türkiye dünyada güya; yesyeni bir şeyi deniyor! Yepisyeni bir risk alıyor! Yepisyeni bir dönemeçte!
örneğin son Merkez Bankası 1 puan faiz indirimi öncesi; döviz süratle çıkarken; şayet klasik iktisat anlayışı olsaydı;belki tam aksisi 2-3 puan artırarak zıt köşe yapabilinirdi; eminim ki dövizde 1-2 TL bile o an için şok gerileme olurdu; lakin yapılmadı. sıradan bir risk alma hali değil bu!
Döviz ateşinin söndürülmesinde ısrarla faiz enstrümanını kullanmayan siyasi iradenin en büyük gücü; geçmiş prestiji. Ne hedeflemişse başarması. 2002’de/2008’de ülkemizde ve dünyada epey sert ekonomik rüzgarlar eserken; klasik iktisatçılar siyaset kurumuna daima alaycı yaklaşmıştı.
Şu an Asya’da üretimin krize girmesi; navlunun çok kıymetlenmesi; tedarik süreçlerinin fazlaca uzaması&dünya pazarlarının eser bulmakta zorluk yaşaması Türkiye için de önemli problemler getirse de büyük fırsatlara hamile. Satın alma gücümüzü artırmak kaydıyla önemli üretim üssü olabiliriz! Başta Avrupalılar, son gelişmeler çerçevesinde Uzakdoğu’daki fabrikaları Türkiye üzere yakın coğrafyaya taşıma sonucu aldıklarını şahsen büyükelçileri söz ediyorlar. Tarımda, endüstride, turizmde yeni yatırımlara hizmet üretebilmek için hala epey eksiğimiz olan İK konusu kıymetli.
Dünyanın her yerinde ekonomik daralmalar var. Güç arzı, hayat pahalılığı, satın alma paritesi vs. daima benzeri. bu biçimde bir ortamda akla yatkın ve farklı adımlar atanlar yol alır. Evet, yüksek döviz kurun ihracat hariç hiç bir yararı yok. Bilhassa orta mamülleri ithalatımız varken. )Şu an istemesek de; bir an evvel istikrara girmesi beklenen yüksek kurun şu faydaları olabilir; İçeridekilerin satıp savıp döviz alıp çıkamaması(zarar edeceği için); yeni gelmek isteyenlerin de TR’yi çok cazip bulması.(Geçici bir cazibe için olsa da sürdürülebilir değil aslına bakarsanız.)
İstihdamı artırıcak, yatırımı önceleyecek, yabancı sermayeyi cezbedecek, üretimi artıracak, kendi kendine yeten bir ülke olması için 19 yıldır çırpınan bir iradenin başarılı olup olmayacağını vakit gösterecek. aslına bakarsanız başarılı şayet olmazsa 1.5 sene daha sonra vatandaş gereğini yapacak!
Her bahiste önemli riskler alan bir iradeyi her seferinde; “acaba, neden, ne gereği vardı, bu kadar da olmaz ki, bu sefer bunlar gidici, bu sefer baltayı taşa vurdular, bunlar devleti bilmiyorlar, halktan uzaklaştı, saray, vs. vs.”; daima tıpkı tipten tenkitler lakin daima tıpkı son!? Klasik prosedürlerle artık devletler yalnızca çelik çomak oynuyor; akla yatkın lakin delice yürekler alanlar kazanıyor. Tahditlerin dışına çıkartmıyor müesses nizam.Çalışıp çalışıp daima “piyasalar, piyasalar..” diyen önlerinde 3-4 ekranla sayılarla oynayanlara teslim oluyorsunuz.
Akdeniz’de petrol arama, Libya/Suriye/Afrika/Kafkaslar vb. uzunluk göstertme, Ayasofya’yı aslına döndürme,10 devlete meydan okuma, tıpkı anda 3 devasa köprü, devasa kent Hastaneleri, denizin altından tüneller vb, daha bir hayli hadise rasyonalist yaklaşımla izahatı mümkün mü sizce?
Bizler dahi tüm bu adımları atarken sorsalar; “Aman biraz yavaş gidelim, temkinli olalım, adım adım gidelim, vs.” derdik. İşte liderlik kabiliyeti tam da burada başlıyor.her insanın klasik sarmal ortasında vıt vıt konuşup evham ürettiği bir vakitte gözü karartıp risk almak gerekiyor.
Şahsım dahil ekonomik sürecin nasıl evrileceğini bir epeyce kimse bilmiyor.Ancak bildiğim ve beraberinde duam; bugüne kadar hiç bizi ortada bırakmayan bir önderimiz var. 15 Temmuz!da vefatına direnin derken de birebir kararlılıkla bir şeyi ahd etti mi, Allah ona yardım eder(cek).”