Beykozlu
New member
Müzikçi, o hayranının özür dilediğini söylemiş oldu:
“Avukatım bir kaç gündür gerekli olan her şeyi yapıyor. Karşı taraf gelen reaksiyonların de büyük katkısı ile; özür dileyip, tekrar asla yaklaşmayacağının kelamını verdi. Biz bir daha de gerekli süreçleri yaptık. Dayanak olup, bu tacizin sonunda durması için sesini yükselten herkese sevgilerimi gönderiyorum. Bu kadar yüksek bir sesin karşı tarafın geri çekilmesine sebep olacağını bilmiyordum lakin bir daha de takviye almak istemiştim. Ve nitekim çok tesirli oldu. Herkese minnettarım. Yalnız olmadığını bilmek hoş bir his. Eminim bundan daha sonra bir kasvet yaşamayacağım. Yaşarsam da binlerce şahidim var, bu bile kuvvetli bir his… tekrar bu meşakkatin devam etmeyeceğini umuyorum.”
Gözden Kaçmasın
#TAKINTILI HAYRAN#SERENAY SARIKAYA
Takıntılı hayran kâbusu… ‘Mektupla’ başladı ‘ev baskını’ ile sürüyor!
Hürriyet.com.tr
NE OLMUŞTU?
Sanatçı Ceylan Ertem, kendisine hayran olduğunu söyleyen bir kişi tarafınca beş yıldır takip edildiğini açıklayarak, yaşadığı kaygıyı paylaşıp yardım istemişti.
* 2006 yılından bu yana profesyonel olarak Şarkıcı-şarkı müellifi olarak bir kısmınızın yaşamındayım. yıllar geçtikçe daha yakından bu seyahatimin şahidi oldunuz.
* Bu süreçte bende pek epey sıkı dinleyicimin üniversite hayatlarına,evliliklerine, nasıl başarılara imza attıklarına şahit oldum,oldukca bebeğin isim annesi oldum ve bu bağ biçiminden şad da oldum.
Lakin her vakit bu münasebet belli bir mesafe+saygı çerçevesinde ilerledi, gelişti.
* Şöyle ki bundan sanırım 5-6 yıl evvelce bir dinleyicim de tüm konserlerime (şehir fark etmeksizin) gelmeye, takip etmeye başladı. Yavaş yavaş göz aşinalığı oluştu. Bir bayan dinleyicimdi. 1 yıl içerisinde bu bayan dinleyicim bana olan hislerini yazmaya başladı.
* Ben de bu ilginin asla bir dinleyici-müzisyen bağlantısından öte olmayacağını kendisine NET olarak belirttim. daha sonra bir yere müzik dinlemeye gittiğimde bu kişi yan masada şarap içerken, tatile gittiğim kentlerde yol kenarında dikilirken de gözüme çarpmaya başladı. İşin dozunu arttırdı ve her yerde takip edilmeye başlandım.
* Yaşadığı kenti değiştirdi, İzmir’de yaşarken, (o devirler yaşadığım) Anadolu Hisarı’na taşındığını yazdı. Armağanlar, her konsere gelen çiçekler ile canım sıkılıyordu ve bir defa daha bu işin olmayacağını, kendi ömrüne odaklanması gerektiğini AÇIKÇA belirttim.
* Bu olaydan daha sonra bu şahıs cinsiyet değiştirdiğini yazdı. (Hatta bu değişimin ‘benim için’ olduğunu yazdı, yaşadığı sürecin tüm detaylarını da yazdı, esasen bende gözlerimle görüyordum) İsmini en sevdiğim erkek isminden seçti.
* Bir devir bir sevgilim olduğunda ‘bana bunu nasıl yaparsın’ minvalinde msjlar gönderdi.
Güvendiğim şahıslar bu biçimde tavsiye ettiği için 2 sene kadar tüm irtibatımı kestim. Bunun deva olacağını, karşı tarafın ilgisini kaybedeceğini umdum.
* Nereye taşınsam, nerede konser versem, nerede tatil yapsam daima gördüğüm bir yüz bu yüz.
Bu ortada, yaşadığım yeri ‘bir daha’ öğrendiğini ve yaşadığım köyde durmadan dolaşıp beni aradığını yazmış son olarak.
* Bu akşam ise ‘hayranıyım’ diye palavra söyleyerek, benim de vakit zaman sipariş verdiğim bir restoranta adıma sipariş vermiş. Siparişi alan yer faturayı gönderince tam olarak nerede yaşadığımı öğrenmiş.
(Mekanlara da uyarımdır, aman ne olur bu cins şeylere dikkat edelim)
* Biraz evvelden gönderdiği yemekler meskenime geldi. Ve bardağı taşıran son damla oldu. Hem korkuyorum, hem öfkeliyim, hem üzgünüm. Konserlere müdafaayla giden biri değilim, düşünüyorum. Konserlerde o yüzün olduğu tarafa bakamıyorum. Onun olduğu taraftaki dinleyicilerimle bağlantım sıfır.
* Kuliste bir şey göndermiş midir telaşı yaşıyorum. Nereye gitsem aklıma geliyor. Huzursuz oluyorum. Yoruldum. Sahiden kalbim süratle çarpıyor. Şu an covid tedavim devam ediyor ve bir de bunu düşünüyorum. Yaşadığım yerdeki bekçiyi uyarıyorum. Ne yapsam diye düşünüyorum.
* Özgürlüğümü, ömrümü kısıtlıyor, korkutuyor. Bunları yazarken ellerim titriyor. Covid durumum geçer geçmez savcılığa gideceğim.
* Öte yandan gerimde kuvvetli, gerçek beşerler var. Düzgün ki varsınız. Her şeyin dermanı vardır diye düşünmek istiyorum. Ve yalnız olmadığımı biliyorum.
*Kimse kendini bu çeşit durumlarda çaresiz ve korkak hissetmesin isterim. Lakin ben bu akşam nitekim korktum. Hem karşımdakinden, hem kendimden, hem beni sevenlerin, ailemin telaşları sebebiyle duyacakları hüzünden. bir daha de bu 5 yıllık süreci paylaşmak istedim.
“Avukatım bir kaç gündür gerekli olan her şeyi yapıyor. Karşı taraf gelen reaksiyonların de büyük katkısı ile; özür dileyip, tekrar asla yaklaşmayacağının kelamını verdi. Biz bir daha de gerekli süreçleri yaptık. Dayanak olup, bu tacizin sonunda durması için sesini yükselten herkese sevgilerimi gönderiyorum. Bu kadar yüksek bir sesin karşı tarafın geri çekilmesine sebep olacağını bilmiyordum lakin bir daha de takviye almak istemiştim. Ve nitekim çok tesirli oldu. Herkese minnettarım. Yalnız olmadığını bilmek hoş bir his. Eminim bundan daha sonra bir kasvet yaşamayacağım. Yaşarsam da binlerce şahidim var, bu bile kuvvetli bir his… tekrar bu meşakkatin devam etmeyeceğini umuyorum.”
Gözden Kaçmasın
#TAKINTILI HAYRAN#SERENAY SARIKAYA
Takıntılı hayran kâbusu… ‘Mektupla’ başladı ‘ev baskını’ ile sürüyor!
Hürriyet.com.tr
NE OLMUŞTU?
Sanatçı Ceylan Ertem, kendisine hayran olduğunu söyleyen bir kişi tarafınca beş yıldır takip edildiğini açıklayarak, yaşadığı kaygıyı paylaşıp yardım istemişti.
* 2006 yılından bu yana profesyonel olarak Şarkıcı-şarkı müellifi olarak bir kısmınızın yaşamındayım. yıllar geçtikçe daha yakından bu seyahatimin şahidi oldunuz.
* Bu süreçte bende pek epey sıkı dinleyicimin üniversite hayatlarına,evliliklerine, nasıl başarılara imza attıklarına şahit oldum,oldukca bebeğin isim annesi oldum ve bu bağ biçiminden şad da oldum.
Lakin her vakit bu münasebet belli bir mesafe+saygı çerçevesinde ilerledi, gelişti.
* Şöyle ki bundan sanırım 5-6 yıl evvelce bir dinleyicim de tüm konserlerime (şehir fark etmeksizin) gelmeye, takip etmeye başladı. Yavaş yavaş göz aşinalığı oluştu. Bir bayan dinleyicimdi. 1 yıl içerisinde bu bayan dinleyicim bana olan hislerini yazmaya başladı.
* Ben de bu ilginin asla bir dinleyici-müzisyen bağlantısından öte olmayacağını kendisine NET olarak belirttim. daha sonra bir yere müzik dinlemeye gittiğimde bu kişi yan masada şarap içerken, tatile gittiğim kentlerde yol kenarında dikilirken de gözüme çarpmaya başladı. İşin dozunu arttırdı ve her yerde takip edilmeye başlandım.
* Yaşadığı kenti değiştirdi, İzmir’de yaşarken, (o devirler yaşadığım) Anadolu Hisarı’na taşındığını yazdı. Armağanlar, her konsere gelen çiçekler ile canım sıkılıyordu ve bir defa daha bu işin olmayacağını, kendi ömrüne odaklanması gerektiğini AÇIKÇA belirttim.
* Bu olaydan daha sonra bu şahıs cinsiyet değiştirdiğini yazdı. (Hatta bu değişimin ‘benim için’ olduğunu yazdı, yaşadığı sürecin tüm detaylarını da yazdı, esasen bende gözlerimle görüyordum) İsmini en sevdiğim erkek isminden seçti.
* Bir devir bir sevgilim olduğunda ‘bana bunu nasıl yaparsın’ minvalinde msjlar gönderdi.
Güvendiğim şahıslar bu biçimde tavsiye ettiği için 2 sene kadar tüm irtibatımı kestim. Bunun deva olacağını, karşı tarafın ilgisini kaybedeceğini umdum.
* Nereye taşınsam, nerede konser versem, nerede tatil yapsam daima gördüğüm bir yüz bu yüz.
Bu ortada, yaşadığım yeri ‘bir daha’ öğrendiğini ve yaşadığım köyde durmadan dolaşıp beni aradığını yazmış son olarak.
* Bu akşam ise ‘hayranıyım’ diye palavra söyleyerek, benim de vakit zaman sipariş verdiğim bir restoranta adıma sipariş vermiş. Siparişi alan yer faturayı gönderince tam olarak nerede yaşadığımı öğrenmiş.
(Mekanlara da uyarımdır, aman ne olur bu cins şeylere dikkat edelim)
* Biraz evvelden gönderdiği yemekler meskenime geldi. Ve bardağı taşıran son damla oldu. Hem korkuyorum, hem öfkeliyim, hem üzgünüm. Konserlere müdafaayla giden biri değilim, düşünüyorum. Konserlerde o yüzün olduğu tarafa bakamıyorum. Onun olduğu taraftaki dinleyicilerimle bağlantım sıfır.
* Kuliste bir şey göndermiş midir telaşı yaşıyorum. Nereye gitsem aklıma geliyor. Huzursuz oluyorum. Yoruldum. Sahiden kalbim süratle çarpıyor. Şu an covid tedavim devam ediyor ve bir de bunu düşünüyorum. Yaşadığım yerdeki bekçiyi uyarıyorum. Ne yapsam diye düşünüyorum.
* Özgürlüğümü, ömrümü kısıtlıyor, korkutuyor. Bunları yazarken ellerim titriyor. Covid durumum geçer geçmez savcılığa gideceğim.
* Öte yandan gerimde kuvvetli, gerçek beşerler var. Düzgün ki varsınız. Her şeyin dermanı vardır diye düşünmek istiyorum. Ve yalnız olmadığımı biliyorum.
*Kimse kendini bu çeşit durumlarda çaresiz ve korkak hissetmesin isterim. Lakin ben bu akşam nitekim korktum. Hem karşımdakinden, hem kendimden, hem beni sevenlerin, ailemin telaşları sebebiyle duyacakları hüzünden. bir daha de bu 5 yıllık süreci paylaşmak istedim.