Beykozlu
New member
Biri Elazığ’da, oburu Karaman’da, birbirlerinden yüzlerce kilometre uzakta senelerca müzik yaptılar. Kendilerini kanıtlamak, bir şeyleri başarmak istiyorlardı. daha sonra yolları İstanbul’da kesişti. Ve birlikte o denli bir güç oluşturdular ki bir yıldan kısa müddette Türkiye’nin en hayli dinlenen isimleri ortasına girdiler. Burak Bulut ve Kurtuluş Kuş’la bir konser daha sonrası bir ortaya geldik. Bu yıl aldıkları 20’yi aş-
kın altın plağın sevincini yaşıyorlardı. Biz de iki genç müzisyenin mutluluklarına ortak olduk, kıssalarını dinledik.
Sizi ikili olarak 5-6 aydır tanıyoruz fakat ulaştığınız başarıda geçmişinizin hissesi büyük olsa gerek. O perde gerisinde kalan senelerdan bahsedelim mi?
Burak Bulut: 10 yıl boyunca aralıksız müzik yaptım. Elazığ’da babamın marketinin üst katında kendime bir stüdyo yapmıştım. Lakin kimse beni tanımıyordu. Zira sayısız müzik yapsam da hiç birini çıkarmıyordum. ‘Acaba gereğince uygun değil mi’ deyip rafa kaldırıyordum.
Babanın, üst katı stüdyo yapmana müsaade vermesi ne kadar hoş…
Burak Bulut: Babam hayli kral bir adam. Müzik yaptığımda beni alır, bu biçimde 1994 model Şahinimiz vardı, onunla köy köy gezdirirdi. Klip için hoş bir açı yakalayalım diye…
Müzikle nasıl tanıştınız?
Kurtuluş Kuş: Ben müziğin içine doğdum. Babam, dayılarım müzisyendi.
‘OKUMADAN İMZALADIM’
Birinci çaldığın enstrüman neydi?
Kurtuluş Kuş: Daha konuşamazken çöp tenekesini aksi çevirip darbuka üzere çalıyordum. Müzik yapacağım muhakkaktı lakin diğer işler de yaptım. Gündüz garsonluk yapıyordum, akşam babamın çalıştığı Aksaray’daki bara gidip sabah 4.00’e kadar onunla sahnede oluyordum. Bir arkadaş etrafım oluştu, bir stüdyo kurduk. O periyot daima müzik yapıyorum fakat bir türlü istediğim noktaya gelemiyorum. TikTok’a yüklediğim kesimle dikkat çekmeyi başardım.
Burak Bulut: Ben bir arkadaşımın gazıyla rap’e başladım, daha sonrasında bütün arkadaşlarım bana dayanak oldu. Ve o arkadaşlarımın hepsiyle şu an birlikte yürüyoruz. Arkadaşlarım beni eleştirmekten çekinmedi. Her keresinde tekrar, tekrar yazdım. Sabah 6.00’da dükkânı açardım, 21.00’e kadar her fırsatta kelam yazardım. O denli bir noktaya geldim ki kulağımda bir melodi duyduğumda başımda sözler uçuyordu.
Bu ortada istekli müezzinlik de yapıyorsun değil mi?
Burak Bulut: Hocanın gelmediği, hasta olduğu günlerde yapıyordum.
Sizi İstanbul’a gelmeye yapımcınız Tolga Aykut ikna ediyor. Bir kelamıyla çıkıp gelecek kadar kendisine nasıl güvendiniz?
Burak Bulut: ‘Kara Bahtım’ müziğini yaptım, klibini çektim. Daha 4 bin izlenmiş. Tolga Abim şarkıyı dinlemiş, bana ulaştı. “Çok yeteneklisin lakin eksiklerin var” dedi. Ben de “Abi coğrafya kaderdir” diye karşılık verdim. O şöyleki dedi: “Gel bu biçimde bahtını değiştirelim.” Bu sırada arkadaşlarım ‘İstanbul’a gittin diyelim, ne yiyip içeceksin’ diye kaygılılar. Ben de Tolga Abi’yi aradım. “İlk başta sana borç veririm. Kazandıkça ödersin kardeşim” dedi. Bunu arkadaşlarıma söylemiş olduğimde bu defa “Ya başarılı olamazsan, borçlarını ödeyemezsen, daha berbat duruma düşme” diye uyardılar. Bu da başıma takıldı, dayanamayıp Tolga Abi’yi bir daha aradım. “Ya başaramazsam ne olacak” dediğimde “Canın sağ olsun. Ortada bir başarısızlık var ise hepimizin başarısızlığıdır” karşılığını verdi. Ben de çıktım geldim. Tolga Abi bana mesken tuttu, eşyalarımı aldı. Lakin bu biçimdelar çekiniyorum, hiç alışmamışım bu biçimde şeylere…
Kurtuluş Kuş: Biz de evvel telefonda konuştuk. COVID-19’a yakalanan bir arkadaşımla temaslı olduğum için kararlaştırdığımız kayıt günü İstanbul’da olamadım. Tolga Abi’yi arayıp söylemiş olduğimde “hiç bir şey senin sıhhatinden değerli olamaz” dedi. O kadar etkilendim ki, daha sonrasında bana gönderilen 6 sayfalık mukaveleye okumadan imza attım.
Pekala, birbirinizi birinci gördüğünüzde ne düşündünüz?
Kurtuluş Kuş: Gıcık olduk birbirimize (gülüyor).
Burak Bulut: “Ne kadar havalı, hele bak!” dedim, “Burnundan kıl aldırmıyor.” daha sonra davranışlarını izledikçe onu sevmeye başladım. Ofise gidiyorum, birinci sorum: “Kurtuluş nerede?”
daha sonra birlikte çalışmaya nasıl başladınız?
Burak Bulut: Tolga Abi “beraber müzik yapın” dedi. ‘Sevmedim Deme’ ortaya çıktı. Ancak bu sefer de şarkıyı paylaşamadık. Müzik hoş oldu, farkındayız. O bana bakıyor, ben ona. daha sonra Tolga Abi’yi çağırdık. O da “Bence bu müziğin hakkı birlikte okumanız” dedi. Çok da hoş oldu.
‘AŞK DİYE BİR ŞEY YOK’
Şöhret sizi nasıl etkiledi?
Burak Bulut: ömrümde hiç bir şeyi değiştirmedi. Yalnızca fazlaca fazla fotoğraf çekiliyoruz. Hâlâ meskende arkadaşlarımla PlayStation oynuyorum. Hâlâ ayakkabılarımı gerisini kırarak giyiyorum.
Kurtuluş Kuş: Değişen bir şey yok. Yalnızca daha fazlaca tanınıyorum ve haddinden çok fotoğraf çekiliyoruz.
Burak Bulut: Geçen gün ne yaptık biliyor musun? Acıktık, eski yordam, kızarmış tavuğu aldık, elle parçalayıp arkadaşlarımızla yedik.
bir daha konutlarda toplu olarak mı yaşıyorsunuz?
Kurtuluş Kuş: Natürel… Katiyen tek başımıza kalamayız.
Aşk müzikleri yazıyorsunuz. hayatınızda aşk var mı?
Burak Bulut: Aşk diye bir şey yok. Karşılıklı hürmet var. Karşındakine ne kadar saygılıysan aşkın da
o kadar büyüktür.
Bayanların ilgisi artmıştır lakin…
Kurtuluş Kuş: Çoğalmadı dersem palavra söylemiş olurum. Lakin hepimizin bir yaşanmışlığı var. İçimizde istediğimizi kimi vakit karşımızda bulamıyoruz. O da bizim için hayal kırıklığı oluyor. O hayal kırıklığı da bize müzikler yaptırıyor bence…
Bundan daha sonrası için amaçlar nedir?
Burak Bulut: Doğu Ekspresi’ni bilir misiniz? Ankara’dan Kars’a durmadan giden bir tren… Biz de Kurtuluş’la öyleyiz. Üstüne koymak, daima daha güzelini yapmak istiyoruz. O denli hoş müziklerimiz var ki yayımlamadığımız…
‘BABAMA YALNIZCA GOL SEVİNCİ YAŞARKEN SARILIRDIM, FENERBAHÇE GOL ATSA DA SARILSAM DİYE DUA EDERDİM’
Aileler başarınızdan mutlu mu?
Burak Bulut: Babam gururlanıyor. Geçenlerde ‘Aferin oğluma’ demiş. Arkadaşları gelip benden bahsetmiş olduğunde “Yaptı ya, çabaladı” diyormuş. Alttan alta bir havalanma var yani (gülüyor).
Kurtuluş senin ablan keyifli mu?
Kurtuluş Kuş: Ben esasen kardeşim ve ablam hayatlarından şad olsunlar diye çabalıyorum. Küçük kardeşimin okuması için elimden geleni yapıyorum. Ablamın da inşallah oğlu olacak. Her şey onlar için…
Babanı 3 yıl evvel kaybettin. Seni üstten izlerken ne hissediyordur?
Kurtuluş Kuş: Çok gururlanıyordur. Çocukken babam kahveye giderdi, ben de elinden fiyat, onunla giderdim. Biz konuşmaz, daima bakışırdık. Bende o denli bir baba sevgisi vardı ki, o otururken ayakta durur, gözlerinin içine bakardım. Babam otoriterdi, istediğim vakit gidip sarılamazdım. Yalnızca Fenerbahçe maçından maçına sarılırdım. Dua ederdim, Fenerbahçe gol atsın, sevinmek için babama sarılayım…
kın altın plağın sevincini yaşıyorlardı. Biz de iki genç müzisyenin mutluluklarına ortak olduk, kıssalarını dinledik.
Sizi ikili olarak 5-6 aydır tanıyoruz fakat ulaştığınız başarıda geçmişinizin hissesi büyük olsa gerek. O perde gerisinde kalan senelerdan bahsedelim mi?
Burak Bulut: 10 yıl boyunca aralıksız müzik yaptım. Elazığ’da babamın marketinin üst katında kendime bir stüdyo yapmıştım. Lakin kimse beni tanımıyordu. Zira sayısız müzik yapsam da hiç birini çıkarmıyordum. ‘Acaba gereğince uygun değil mi’ deyip rafa kaldırıyordum.
Babanın, üst katı stüdyo yapmana müsaade vermesi ne kadar hoş…
Burak Bulut: Babam hayli kral bir adam. Müzik yaptığımda beni alır, bu biçimde 1994 model Şahinimiz vardı, onunla köy köy gezdirirdi. Klip için hoş bir açı yakalayalım diye…
Müzikle nasıl tanıştınız?
Kurtuluş Kuş: Ben müziğin içine doğdum. Babam, dayılarım müzisyendi.
‘OKUMADAN İMZALADIM’
Birinci çaldığın enstrüman neydi?
Kurtuluş Kuş: Daha konuşamazken çöp tenekesini aksi çevirip darbuka üzere çalıyordum. Müzik yapacağım muhakkaktı lakin diğer işler de yaptım. Gündüz garsonluk yapıyordum, akşam babamın çalıştığı Aksaray’daki bara gidip sabah 4.00’e kadar onunla sahnede oluyordum. Bir arkadaş etrafım oluştu, bir stüdyo kurduk. O periyot daima müzik yapıyorum fakat bir türlü istediğim noktaya gelemiyorum. TikTok’a yüklediğim kesimle dikkat çekmeyi başardım.
Burak Bulut: Ben bir arkadaşımın gazıyla rap’e başladım, daha sonrasında bütün arkadaşlarım bana dayanak oldu. Ve o arkadaşlarımın hepsiyle şu an birlikte yürüyoruz. Arkadaşlarım beni eleştirmekten çekinmedi. Her keresinde tekrar, tekrar yazdım. Sabah 6.00’da dükkânı açardım, 21.00’e kadar her fırsatta kelam yazardım. O denli bir noktaya geldim ki kulağımda bir melodi duyduğumda başımda sözler uçuyordu.
Bu ortada istekli müezzinlik de yapıyorsun değil mi?
Burak Bulut: Hocanın gelmediği, hasta olduğu günlerde yapıyordum.
Sizi İstanbul’a gelmeye yapımcınız Tolga Aykut ikna ediyor. Bir kelamıyla çıkıp gelecek kadar kendisine nasıl güvendiniz?
Burak Bulut: ‘Kara Bahtım’ müziğini yaptım, klibini çektim. Daha 4 bin izlenmiş. Tolga Abim şarkıyı dinlemiş, bana ulaştı. “Çok yeteneklisin lakin eksiklerin var” dedi. Ben de “Abi coğrafya kaderdir” diye karşılık verdim. O şöyleki dedi: “Gel bu biçimde bahtını değiştirelim.” Bu sırada arkadaşlarım ‘İstanbul’a gittin diyelim, ne yiyip içeceksin’ diye kaygılılar. Ben de Tolga Abi’yi aradım. “İlk başta sana borç veririm. Kazandıkça ödersin kardeşim” dedi. Bunu arkadaşlarıma söylemiş olduğimde bu defa “Ya başarılı olamazsan, borçlarını ödeyemezsen, daha berbat duruma düşme” diye uyardılar. Bu da başıma takıldı, dayanamayıp Tolga Abi’yi bir daha aradım. “Ya başaramazsam ne olacak” dediğimde “Canın sağ olsun. Ortada bir başarısızlık var ise hepimizin başarısızlığıdır” karşılığını verdi. Ben de çıktım geldim. Tolga Abi bana mesken tuttu, eşyalarımı aldı. Lakin bu biçimdelar çekiniyorum, hiç alışmamışım bu biçimde şeylere…
Kurtuluş Kuş: Biz de evvel telefonda konuştuk. COVID-19’a yakalanan bir arkadaşımla temaslı olduğum için kararlaştırdığımız kayıt günü İstanbul’da olamadım. Tolga Abi’yi arayıp söylemiş olduğimde “hiç bir şey senin sıhhatinden değerli olamaz” dedi. O kadar etkilendim ki, daha sonrasında bana gönderilen 6 sayfalık mukaveleye okumadan imza attım.
Pekala, birbirinizi birinci gördüğünüzde ne düşündünüz?
Kurtuluş Kuş: Gıcık olduk birbirimize (gülüyor).
Burak Bulut: “Ne kadar havalı, hele bak!” dedim, “Burnundan kıl aldırmıyor.” daha sonra davranışlarını izledikçe onu sevmeye başladım. Ofise gidiyorum, birinci sorum: “Kurtuluş nerede?”
daha sonra birlikte çalışmaya nasıl başladınız?
Burak Bulut: Tolga Abi “beraber müzik yapın” dedi. ‘Sevmedim Deme’ ortaya çıktı. Ancak bu sefer de şarkıyı paylaşamadık. Müzik hoş oldu, farkındayız. O bana bakıyor, ben ona. daha sonra Tolga Abi’yi çağırdık. O da “Bence bu müziğin hakkı birlikte okumanız” dedi. Çok da hoş oldu.
‘AŞK DİYE BİR ŞEY YOK’
Şöhret sizi nasıl etkiledi?
Burak Bulut: ömrümde hiç bir şeyi değiştirmedi. Yalnızca fazlaca fazla fotoğraf çekiliyoruz. Hâlâ meskende arkadaşlarımla PlayStation oynuyorum. Hâlâ ayakkabılarımı gerisini kırarak giyiyorum.
Kurtuluş Kuş: Değişen bir şey yok. Yalnızca daha fazlaca tanınıyorum ve haddinden çok fotoğraf çekiliyoruz.
Burak Bulut: Geçen gün ne yaptık biliyor musun? Acıktık, eski yordam, kızarmış tavuğu aldık, elle parçalayıp arkadaşlarımızla yedik.
bir daha konutlarda toplu olarak mı yaşıyorsunuz?
Kurtuluş Kuş: Natürel… Katiyen tek başımıza kalamayız.
Aşk müzikleri yazıyorsunuz. hayatınızda aşk var mı?
Burak Bulut: Aşk diye bir şey yok. Karşılıklı hürmet var. Karşındakine ne kadar saygılıysan aşkın da
o kadar büyüktür.
Bayanların ilgisi artmıştır lakin…
Kurtuluş Kuş: Çoğalmadı dersem palavra söylemiş olurum. Lakin hepimizin bir yaşanmışlığı var. İçimizde istediğimizi kimi vakit karşımızda bulamıyoruz. O da bizim için hayal kırıklığı oluyor. O hayal kırıklığı da bize müzikler yaptırıyor bence…
Bundan daha sonrası için amaçlar nedir?
Burak Bulut: Doğu Ekspresi’ni bilir misiniz? Ankara’dan Kars’a durmadan giden bir tren… Biz de Kurtuluş’la öyleyiz. Üstüne koymak, daima daha güzelini yapmak istiyoruz. O denli hoş müziklerimiz var ki yayımlamadığımız…
‘BABAMA YALNIZCA GOL SEVİNCİ YAŞARKEN SARILIRDIM, FENERBAHÇE GOL ATSA DA SARILSAM DİYE DUA EDERDİM’
Aileler başarınızdan mutlu mu?
Burak Bulut: Babam gururlanıyor. Geçenlerde ‘Aferin oğluma’ demiş. Arkadaşları gelip benden bahsetmiş olduğunde “Yaptı ya, çabaladı” diyormuş. Alttan alta bir havalanma var yani (gülüyor).
Kurtuluş senin ablan keyifli mu?
Kurtuluş Kuş: Ben esasen kardeşim ve ablam hayatlarından şad olsunlar diye çabalıyorum. Küçük kardeşimin okuması için elimden geleni yapıyorum. Ablamın da inşallah oğlu olacak. Her şey onlar için…
Babanı 3 yıl evvel kaybettin. Seni üstten izlerken ne hissediyordur?
Kurtuluş Kuş: Çok gururlanıyordur. Çocukken babam kahveye giderdi, ben de elinden fiyat, onunla giderdim. Biz konuşmaz, daima bakışırdık. Bende o denli bir baba sevgisi vardı ki, o otururken ayakta durur, gözlerinin içine bakardım. Babam otoriterdi, istediğim vakit gidip sarılamazdım. Yalnızca Fenerbahçe maçından maçına sarılırdım. Dua ederdim, Fenerbahçe gol atsın, sevinmek için babama sarılayım…