Dilara Korkmaz: Bu taç benim kafamdaysa niçini; hoş bir kalbimin olması

Beykozlu

New member
Tacı taktıktan bir gün daha sonra buluşuyoruz. Hâlâ fazlaca heyecanlı, yerinde duramıyor. Durumu idrak etmeye çalışıyor. 1.77 uzunluğunda. 54 kiloymuş fakat uyarıyor: “Çok ağır bir biçimde haftanın altı günü spor yapıyorum. Bu sebeple kilom kulağına fazla bile gelse, aslında bunun niçini bedenimdeki kas oranı.” Son devirde çıkan “Estetikli Türkiye hoşu olur mu?” tartışmalarına karşı “Estetiğim yok” diyor. Türkiye’nin ‘tescilli en hoş kızı’yla kıssasını konuşmaya başlıyoruz.

Türkiye’nin en hoş kızını tanıyarak başlayalım mı?

23 yaşımdayım, Ankaralıyım. Bir ablam var. Annem gayrimenkul uzmanı. Babamın hoşluk merkezleri vardı. 2016’da vefat etti.

Başın sağ olsun. Nasıl kaybettiniz babanı?

Bu hususa girmek istemiyorum.

Bu kayıp seni nasıl etkiledi?

Birbirine bağlı bir aileydik. Babam hayattayken de bir erkeğin egemenliğinde değil, ayakları yere basan kadınlardık. Olağan ki mental manada etkilendik fakat yaşantımızın ortasında rastgele bir kahır yaşamadık. Sevgi dolu bir ortamda büyüdüm. Saygısızlık, berbat laf nedir, bilmem.

Üniversite eğitimi aldın mı?

Atılım Üniversitesi’nde maliye kısmını ikincilikle bitirdim. Ankara Üniversitesi’nde finans yüksek lisansı yapıyorum ve kısım birincisiyim.


GAYE ODAKLI BİR HAYAT

Sayılar üzerine heyeti bir hayatın varken hoşluk yarışına katılmak nereden çıktı?


“Çocukluk hayalimdi” üzere bir klişem yok. Hayatta her vakit kendime amaçlar koymayı seviyorum. Bunlar için çalışmak, çabalamak benim için değerli. Yüksek lisansa girdim, İngilizce eğitimimi tamamladım, kendi giysi markamı kurdum, daha sonra “Deneyim kazanmak ismine bir şeyler daha yapmalıyım” dedim ve ‘Miss Turkey’ye başvurdum.

Ablan da 2010’da Türkiye dördüncü hoşu seçilmişti. Müsabakaya katılmanda onun tesiri oldu mu?

Annem ve ablam daima “Katılmalısın” diyorlardı. Müsabakaya eğitimimi tamamladıktan daha sonra donanımlı bir biçimde gelmek istediğim için biraz bekledim.

Miss Turkey birinciliğini bekliyor muydun?


Ablamın ve annemin gözünden bakınca mutlaka dereceye gireceğimi düşünüyordum. Fakat kamp sürecinde özgüvenim konusunda biraz eksikliklerim olduğunu gördüm. Kamptan çıktığım anda hepsi tamamlanmıştı.

Yarışa girme maksadın neydi? “Güzelim, tescilleneyim” mi dedin? Yoksa ünlü olmak için basamak olarak mı gördün?

Bu taç bana verilmiş bir nazaranv. Evvel kendiminkini, daha sonra etrafımdaki ve çabucak sonrasında da tanımadığım insanların hayatlarını değiştirmek için verilmiş bir ödül. Ayrıyeten Dünya Hoşluk Yarışması’nda ülkemi en uygun biçimde temsil edecek olmak kalbimi sıcacık hissettiriyor. Bu bile benim müracaat formunu doldurmam için kâfi oldu.


Türkiye hoşu olarak neleri değiştirmek istiyorsun?

Tek bir dünyamız var ve tekrar geri gelmeyecek. İnsanların bu bahiste bilinçlenmesini sağlamak isterim.

“Dünyada barış ve huzur” bütün güzellerin klasik dileği. Hoş seçilince bu kadar Pollyanna mı olmak gerekiyor?

Hayır. Bu taç şu an benim kafamdaysa niçini hoş bir kalbimin olması.

Yarış sürecinde “Türkiye’nin hudut komşuları hangileri”, “Cumhuriyet kaç yılında kuruldu” üzere sorular oluyor. Hoş bir bayan hem de zeki ve bilgili olamazmış üzere davranılıyor. Sen bu tutum ve algı için ne dersin?


Beşerler fazlaca kültürlü, bilgili ya da fazlaca şey görmüş olabilir. Ancak bunları hayata düzgün bir biçimde dönüştüremedikten daha sonra bir manası yok ki. Kendi ortasında kültürlüsün lakin bunu kullanamadıktan ve o hoşluğu yaymadıktan daha sonra ne kıymeti var? Kıymetli olan onu yaymak.


DEVAMLI EĞİLMEKTEN KAMBUR OLACAKTIM

Uzun uzunluklu bir bayan olmanın zorluklarını yaşadın mı?


Ortaokulda kamburluk sorunum başladı.

niye?

Arkadaşlarım benden kısaydı. Onlarla irtibat kurmaya, konuşmaya çalışırken devamlı eğilmek zorunda kalıyordum. daha sonra durumun skolyoz ve kamburluğa yanlışsız gittiğini fark ettim.

Ne yaptın?


Kendimdeki eksiklikleri düzeltmeyi epey seviyorum. Pilatese başladım. Ancak bunun yanı sıra uzun boyun artıları da vardı. Bir kez, nerede olursan ol dikkat çekiyorsun.

HER ŞEY MÜKEMMEL DEĞİL

Aşk sana ne tabir ediyor?


Yalnızca karşı cinse hissedilen bir şey değil. İnsanın ortasındaki sevginin tutkuyla birleşmesi üzere.

Sevgilin var mı?

Evet, bir erkek arkadaşım var.

Türkiye güzelinin sevgilisi olmak güç olsa gerek. Kıskanç mı?

İsmi üzerinde özel hayat. Bu soruya yanıt vermek istemiyorum.

Hayatta nelerle sıkıntının var?

Kendimi geliştirmekle derdim var. Daima kendimde bir açık bulmaya çalışıyorum. Dik duramıyorsam pilatese yazılıyorum, cildim kötüleşirse daha fazlaca su içmem gerektiğini hissediyorum. “Güzel çizimler yaptım, marka kurayım mı?” diyorum. Daima kendimle bir uğraş ortasındayım.

Dışarıdan her şey kusursuz görünüyor. Pekala arızaların neler?

Her şey harika değil, olamaz da. örneğin sevdiklerim yalnızca benimle ilgilensin istiyorum. Artık meskene gideceğim, bu röportajı anneme iki saat anlatmak, onun da ilgiyle beni dinlemesini istiyorum. Konfor alanımın dışına çıktığımda kendime yeni alanlar oluştursam da çıkmamayı tercih ediyorum. Bildiğim yerlere gitmeyi seviyorum. Birkaç yıl evvel dışarıya biraz daha kapalı bir insandım. Altı-yedi arkadaşım vardı ve onlar bana yetiyordu. Artık büyümenin de etkisiyle bunlar değişti.

YÜZÜME MAKYAJ YAPMAYA KIYAMIYORUM

Yüzüme makyaj yapmaya kıyamıyorum. Cildime hava da alamayacağı biçimde, niye kat kat bir şeyler süreyim? Kendimi makyajsız daha hayli beğeniyorum. Doğal halimi seviyorum.

– ömrümden, her anından, köşesinden o kadar mutluyum ki; değiştirmek istediğim bir şey yok.

– Annemin iki yıl evvel aldığı bir küpe var. Onda annemin uğuru var üzere hissediyorum. Özel şeylerin bana baht getirdiğine inanıyorum.

– Kısmımdan kaynaklı biroldukca makale okuduğum için beni dinlendiren kitapları tercih ediyorum. Bilhassa şiir kitapları… Ümit Yaşar, Nâzım Hikmet, Turgut Uyar… Bilimkurgu sinemalarını seviyorum. Dinlediğim müzikler değişiyor. Fotoğraf yaparken slow müzikler, konutta arkadaşlarımla toplandıysak ve dans edeceksek 90’lar. Otomobilde Türkçe rap dinliyorum.


Dilara Korkmaz şu sıralar iki mevzuya odaklanmış: Eğitimi ve milletlerarası müsabaka.

‘BİR PRENSES DOĞURDUM’

Daima beğenilir miydin?


Çocukluğumdan beri ailem beni prenses üzere görür. Annem beni birinci kucağına aldığında “Bir prenses doğurdum” demiş. Bu yüzden “Evet, beğeniliyordum” diyebilirim.

Senin hoşluk tarifin nedir?

Hoşluk büsbütün kalple ilgili. Kalbiniz hoşsa hızınıza yansıyor. bununla birlikte bir insanı en hoş kılan şeylerden
biri de zekâsı.

Bundan daha sonrası için gayenin nedir?

Odaklanmam gereken iki bahis var. Evvel eğitimimi tamamlamalıyım. İki dersim ve projem kaldı. daha sonra da milletlerarası yarış. Onun dışında bir meslek planını konuşmak için hayli erken.

Sence dünya hoşu seçilir misin? Umudun var mı?

Ben kalbimin hoşluğuna güveniyorum, bunun bakışlarıma yansıdığını düşünüyorum. Katiyetle dünyaya biroldukça şey katacağıma ve seçilebileceğime inanıyorum.

En beğendiğin yerin?

Kalbim. Çok mu klişe oldu?

Biraz…

Hakikaten şu an bu röportajı verirken ve konuşurken kalbim küt küt atıyor, sıcacık…

Bedeninde beğenmediğin bir yerin var mı?

Bedenimin eksiklikleri ya da epey âlâ yerleri olabilir. Ben bütünüyle bedenimi fazlaca seviyorum.

ANNEMİN GÖZÜNDEN GURUR AKIYOR

Toplumsal medyada beğeni kadar tenkit de aldın. Bunlar seni ne kadar etkiliyor?


Açıkçası okuyacağım bir durum yok. Okursam da herkes kendi ağzından çıkan kelamlardan sorumlu. Ben tacı aldım. O taç bana bir nazaranv için verildi ve onu layıkıyla yapmak istiyorum.

Ablan dördüncüyken sen birinci oldun. Aranızda bir rekabet yaşandı mı?

O benim ablam, canım, kanım. bu biçimde bir şeyin sorulması bile garip.

Seçilmende ablanın daha evvelki müsabaka tecrübesinden gelen tanınmışlığının verdiği bir tesir, torpil olduğuna dair savlara ne diyeceksin?

Bir yoruma yanıtım olması için argümanları kale almam gerekiyor. Bunların hiç birini umursamıyorum. Ayrıyeten bir aileden iki Türkiye hoşu çıkması şahane.

Annen ne hissediyor?

Gururlu. Biz ailecek gözlerimizle konuşuyoruz. Annemin gözünden gurur akıyor.

HEYECANDAN GÜÇ ALDIM

– ömrümde bir anı ‘tbt’ yapacak olsam yarış gecesini seçerdim. Arkadaşlarım podyuma çıkmadan evvel “Heyecanından güç al” dediler. O olumlu heyecandan epey güç aldım. tekrar yine yaşamak isterdim.

– Tacı birinci taktığımda evvel bir sindirme müddeti yaşadım. Anlayamadım, içeri gdolayıldüm, kıyafetlerim değiştirildi falan… Hepsi ezberden yaptığım hareketlerdi. daha sonra annemin ve ablamın gözlerinin içine baktım. O kadar gurur duyuyorlardı k! “Bir şeyleri başarmışım” dedim.