Diş bozucu alanlarının kronik hastalıklarda tesiri

Bilgin

Global Mod
Global Mod
Hasta, bedeninde yahut ruhunda olağanın haricinde farklılık hisseden, acı duyan, bu durumdan keyifli olmayan şahıslardır. Doktor ise hastalığa teşhis koyan ve uygun tedaviyi uygulayan kişidir.

Bir doktorun mesleğindeki başarısı, yardım etmek zorunda olduğu hastasını tanımasıyla başlar. Tabip hastasını ruhsal, bedensel ve toplumsal istikametten tanımalıdır. Bir hasta kliniğin kapısında birinci belirdiği andan itibaren kendisi hakkında ip uçları vermeye başlar. Hem bedensel birebir vakitte ruhsal belirtiler, görmesini bilen gözlerle bakanlar için son derece açıktır.

Hipokrat’ın öğretisine göre:

• Tabip hastayı dikkatle gözlemlemeli,

• Bulguları gerçekçi bir formda kaydetmeli,

• Çevresel etmenlerin hastalıkların oluşması, gelişmesi ya da güzelleşmesi üstündeki tesirlerini göz önünde bulundurmalıdır.

Son senelerda sindemik hastalık ismi verilen yeni bir kavram ortaya atılmıştır. Bu terim iki yahut daha fazla rahatsızlığı içeren, sinerjik olarak etkileşime giren ve hastalığın çok yüküne katkıda bulunan bir dizi kontaklı sıhhat sorunu manasına gelir. Hipokrat’a göre: “Hekimin yalnızca bir vazifesi vardır: GÜZELLEŞTİRMEK. Bu gayeye hizmet ederken de diş hekimliği alanındaki meseleler da işin ortasındadır.

Klasik tıpta ve diş hekimliğinde beden, ruh ve geist bütünlüğü kayıptır ve buna nazaran her somut niye doğrusal bir fikre sahiptir ve bir kararın bir niçini vardır. halbuki organizma işlevleri katiyen sıradan değildir ve vücudu hasta etmek için bir epeyce sebep vardır. Tabipler ve diş doktorları çağdaş tıp manasında kendi alanlarında son derece donanımlı olmalarına karşın, bir epey kere birbirlerinden büsbütün bağımsız olarak çalıştıkları için dişlerin bedene, bedenin dişlere olan tesirlerini gözden kaçırırlar. Bunun sebebi tıp biliminin söylemlerinde aksisi olsa da pratikte dişleri bedenin öteki kısımlarından yalıtılmış olarak görmeleridir.

halbuki ağız-diş sıhhati ile kardiyovasküler hastalık, stroke, prematüre ya da düşük kilo yüklü bebekler, üst teneffüs yolu infeksiyonları, diyabet ve şişmanlık, romatoid artrit, renal hastalıklar üzere sistemik hastalıklar içindeki bağlantılar uzun vakittir ortaya konulmaya başlanılmıştır. Ağız bakterileri bilhassa Streptococcus mutans, A.actinomycetemcomitans, T.denticola ve P.gingivalis aterosklerotik plaklar, kalp kapakları, aort anevrizmaları, beyin apsesi ve eklemlerde gösterilmiştir(14, 15) Buna bakılırsa ağız ve vücut içinde çift taraflı bir etkileşim vardır ve yalnızca tek tarafın güzelleştirilmeye çalışılması istenilen başarılı kararı vermez. Mikrobiyal, nöral, fasyal ve enerjitik kontaklar bedenin bir epey bölgesi ile oral kavitenin sindemik hastalık oluşturmasına yol açar.

Bunun nasıl olduğunu biraz irdeleyelim:

Günümüzde ağrının yalnızca sinirsel aktiviteden değil nöroimmünolojik etkileşimden kaynaklandığı düşünülmektedir(1, 2, 3). Periferik yahut merkezi, nosiseptif yahut nöropatik ağrıda ortak hissede, inflamasyondur(4).

Hücre homeostazda bazal durumdadır ve kararlı bir iç ortam sağlar. Hücrede hep ya

hiç unsuru
geçerlidir. Hücre yavaşça bir değişiklik tesiriyle bile gerilimli ve işlevsizdir. 2008’de Medzhitov, inflamasyonun “tehlike teorisi” kavramını genişletmiştir. Bazal ve inflamasyon içindeki bu duruma parainflamasyon denir(5).

Oral bölge inflamasyonun en sık ve kronik olarak görüldüğü yerlerden birisidir. İnflamasyon reaksiyonu üç seviyede ortaya çıkabilir:

  • Doku hücreleri,
  • Yerel dokunun bağışıklık sistemi
  • Sistemik bağışıklık sistemi etkilenir.
Hücreye olan akınlar hücre vefatına niye olacak kadar kuvvetli olmadığında ve kronikleştiğinde:

  • Hücre otonom yansısı oluşabilir,
  • Isı şok proteinlerinin salınabilir,
  • Otofaji yolları aktive olabilir.
İnflamatuar karşılıkta:

  • İndükleyiciler (tehlike molekülleri):DAMP
  • Sensörler (tanıma reseptörleri):pRR’ler bulunur.

Şekil 1: İnflamatuar karşılıkta tetikleyiciler

Kaynak: https://prezi.com/ajh4thjbk9mg/damp-danger-associated mollecularpatterns/ ?frame= c34f7d9aebd342673783cd99891125841505d1d4

DAMP ligandları PRR’ler ile ilişki kurduktan daha sonra hücreler çeşitli sitokinler (IL-6, IL-8, TNF-α), kemokinler (mediatörler:, insülin gibisi büyüme faktörü ve koloni uyarıcı faktörler salgılarlar . Bu da bağışıklık hücrelerini (efektörleri) inflamasyon bölgelerine daha fazla toplayıp aktive eder(6). Bu moleküllerin sayısal olarak artmaları sepsis, ateroskleroz, lupus, Crohn hastalığı, kanser üzere bir hayli hastalıkla ilişkilendirilmiştir. Fakat polimorfizmler PRR’lerden gelen sinyal cevaplarını değiştirebilir. PRR’lerdeki polimorfizmler ile periodontal hastalık içinde temas bulunmaktadır(7).

  • Beyin immün sistem ile bağ ortasındadır. T hücrelerinin kan-beyin bariyerini geçebildiği
gösterilmiştir. Proinflamatuar sitokinlerle aktive olmuş mikroglia ve astrositler ek proinflamatuar sitokinler üretir ve inflamatuar karşılığı arttırırlar. Sitokinler için hipotalamus-hipofizde reseptörler vardır. IL-6 sistemik deveran yoluyla hipotalamusa ulaşabilir.

A)Sitokinler(IL-1) vagusa tesir eder ve ateşli akut faz karşılığı indükler.(8)

B) Lenfositler β-endorfin üzere nöropeptidler üreterek ve ağrının gelişmenini modüle eder.


Şekil 2:Sitokin beyin ilişkisi

Kaynak: Gerasimos Papathanasiou, Neuroimmunologische Grundlagen der Neuraltherapie; Ganzheitsmedizin Heft 2, Jahrgang 21, Juni 2008

C) IL-1 Lokus Coeruleus’u gayeler ve noradrenerjik sistem için gerilim karşılığını etkinleştirir(8). Sempatik hudut sistemin aktivitesi artar. Hipofizde CRH üretimini sağlanarak ACTH uyarılır.

D) Lenfositler de hormon üretebilir, ör. MSH: kan beyin bariyerini geçip sempatik aktivite merkezini değiştir.

  • Bağışıklık sisteminin epey fazla güce gereksinimi vardır. Kronik inflamasyonda beyin
glikoz alımını durdurur, bu süreçte glikoz öteki organlar tarafınca tüketirler. Beyin tiroid HPA aksını devreye sokarak bu güç sarfiyatına 4-10 gün boyunca müsaade verir. HPA aksından alınan sinyal ile sempatik sistem lenf dokusunu etkinleştirir ve bağışıklık hücreleri dolanıma katılır. Bunun için kortizol kullanılır (Kortizol olağan kurallarda bağışıklık sistemini baskılamasına karşın burada farklı bir bakılırsav üstlenir). Yani inflamatuar sitokinler ACTH’ı, o da adrenal kortekste glukokortikoid salınımı uyarır. GK proinflamatuar sitokinlerin sentezini baskılar. Kortizol sistemik sirkülasyonda yükseldiğinde ACTH salınımı baskılanır (negatif feedback).

  • İnflamasyonda makrofajlar fazlaca kıymetli bir yer meblağ. M1 fenotip, proinflamatuvar, M2
fenotipi, anti-inflamatuar faktörlerle (IL-10, IL-4 ve IL-13) bağlantılıdır. Yara kaynaklı miyelin döküntüsü, mesela diş çekim yeri yada başka operasyonlar makrofajlarda M2’den M1’e fenotip kaymasına yol açar. Bu durumda kronik inflamasyon oluşturur. Kronik inflamasyon, daha fazla hücre vefatına ve faydalanma bölgesinden yayılan hasara niye olur. bu türlü ağızdaki cerrahi yapılan bölgede bir bozucu alan meydana gelmiş olur. Bozucu


Şekil 3:Makrofajların fenotipleri

Kaynak:Saradna A, Kumar S, Qing-LingFu, Gao P Macrophage polarization and allergic asthma; Translational Research, Volume 191, Pages A1-A6, 1-92 den uyarlanmıştır

alanlar:

  • Kan tablosunda,
  • Vücut ısısında,
  • Oksijen ve güç metabolizmasında,
  • Derinin elektrik direncinde,
  • Biyoelektrik potansiyalinde değişiklik meydana getirirler.

Şekil: 4: ATP üretim yolları
  • İnflamasyonda vücudun kullandığı güç kaynakları da değişir. Organlar güçlerini hür yağ asitlerinin mitokondride yakılmasıyla elde edilir. 1 molekül glikozdan 38 ATP üretilir. Stoplazmada teneffüs suratı mitokondriyal teneffüs yapılma suratından fazla olduğundan birebir süre
arasında 200 ATP üretilebilir. Vücut bu süratli sürece yalnızca 45 gün dayanabilir zira bu süreçte glikoz tükenmesi meydana gelir. Beyin infeksiyonun birinci 7 gününde gücün bağışıklık sistemi tarafınca kullanımına yağ dokusundan gelmek kaidesiyle müsaade verir. Sağlıklı şartlarda vücut günde ortalama 2400 kalori harcar, bu da 37 günlük stok demektir. Bu mühlet ortasında yağ dokusundaki glikoz tükenmiş demektir. Bu mühlet ortasında infeksiyon bitmemişse aminoasit yakılmaya başlanır. halbuki kistli bir diş ya da periodontal hastalıkta görülen infeksiyon bu süreçten epeyce daha uzundur. Aminoasit fosforilizasyonun uzun sürmesi kararında organ kaybı olur. beraberinde stoplazmik teneffüsün son eseri laktik asit olduğu için latent asidoz dediğimiz vücudun asidikliğine katkıda bulunur.

  • Oral mikroorganizmalar genel sirkülasyona girebildikleri üzere daima yutularak ulaştıkları
bağırsaklarda lokal immun sistem tarafınca taşınarak genel sisteme de girebilirler. Ağız pH 6 civarında yavaşça asittir; diş plak biyofilmi pH 5’in altındadır. Kan ve doku sıvılarındaki pH ise 7.4 formunda nötrale yakındır. Oral streptokoklar pH 6.0 ve altında histon gibisi protein (HlpA) salgılamaz iken pH 6.5-7.0’de bir salgılar. HlpA, lipoteikoik asit ile kompleks yaparak özel antikoru ile de immun kompleks oluştur ve inflamasyonu uyarır. pH’nın 5.5’den 7.5’e yükselmesi, ortamın giderek alkaliye kayması ağız streptokoklarının trombine benzer


Şekil 5::Kök kanal enfeksiyonunun aterom plağı oluşmasındaki rolü

Kaynak: Secerli T, Ağzımızdaki Haberci, Caretta Yayınevi 2017, İstanbul

aktivite ekspresyonunu artırarak trombojenik olmalarına niye olur. Oral streptokoklarının trombositojenitesi, infektif endokarditte kalp kapaklarında infeksiyon ve lezyon oluşumunu kolaylaştırır (9). Diş kökü kanallarından kaynaklanan ya da çekim yerlerinden arta kalan yahut gömük dişler yüzünden oluşan kistlerin niye oldukları inflamasyon rastgele bir belirti vermeden, ağrısız olarak senelerca olarak sürebilir ve bedene ziyan vermeye devam eder. Bu niçinle bu biçim bölgelerin tedavisi için ağrı varlığı bir kriter değildir ve kesinlikle diş tabibi tarafınca tedavi edilmelidir.

  • Bakterilerin ürettiği endotoksinler botunolium toksininden 1.000 kat daha toksiktir ve
yayılmaları lenfler ile olur.

Şekil 6:Endotoksin neticeleri

  • Oral bakteriler HSP (istenmeyen protein agregasyonlarını önler, kısmen katlanmayan
proteinlerin hücreye transportuna yardımcı olur) üretir. Ama immun sistem konak ve yabancı HSP antijenlerini ayırt edemeyip kendi HSP antikorlarıyla çapraz tepkiye sistemik inflamasyona yol açabilir. HSP benzerliği ateroskleroz, artirit ya da mukoza membranlarında Behçet Hastalığı’na katkıda bulunabilir.

  • Periodontal hastalıkta Wolinella sp, nötrofil kemotaksisini inhibe ederek inflamatuar
hastalıkların (örn: Crohn hastalığı ve ülseratif kolit)patogenezinde rol alır. P. Gingivalis ve A. Actinomycetemcomitans üzere periodontal patojenlerin akciğerlere inhalasyonuyla pnömoni başlamasına niçiniyet verdiğini belirtmektedir (10). Periodontal patojenler plasentaya geçebilir ve LPS’ler; IL-1β ve prostaglandin E2 üretimini uyardığından bu 2 molekül, erken doğum ile bağlantılı tutulmaktadır (11).

Şekil 7:Periodantal hastalığın sistemik etkileri

  • Periodontal hastalıklardaki p. gingivalis ve a. Actinomycetens p450 enzimi üretir. p450
enzimi detoksifikasyonda kıymetlidir. Bu enzim olmadan sitrülinizasyon yapılamaz. Enzimin eksikliği de fazlalığı da sorun oluşturur. Periodontal hastalıkta bulunan bu bakterilerin bu enzimi fazla ölçüde üretmesine ve hipersitrülinizasyona bu da protein katlanmasına bozukluğa yol açar. Bu durumda bağışıklık sistemi keni dokusu ile yabancı dokuyu ayırt edemeyerek otoimmün hastalığa yol açar. Periodontal hastalıklar ile romatoid artrit içindeki bağ uzun müddettir detayları ile bilinmektedir. Öbür otoimmün hastalıklar ile periodontal hastalıklar içindeki bağlantı de çeşitli araştırmalarla son senelerda ortaya konulmuştur. P450 enziminin etkin noktası demir iyonudur. Demir eksikliği durumunda kâfi oksidasyon yapılamaz. Periodontal hastalıktaki bakterilerin enzimi fazla ölçüde üretmesi niçiniyle demir iyonunu tükenir.

Şekil 8:Periodontal hastalık ve romatoid artrit içindeki ilişki

Kaynak: George Hajishengallis, Periodontitis: from microbial immün subversion to systemic inflammation; Nature, January 2015, volüme 15’den uyarlanmıştır

  • Dental restoratif materyaller

Şekil 10: Allerji tipleri(Gell & Coombs Klasifikasyonu)

Şekil 9: Haptene cevap

asidik ortamda korozyona uğrar. Bu korozyon eserleri beden proteinleri ile birleşerek hapten oluştururlar. Bu haptenler asidik ortamda bozulmuş gap junctionlardan geçerek mukoza bariyerini aşar ve doku içine geçerek makrofajlar tarafınca fogozştoza uğrayarak özelleşmiş T hücrelerine sunulur. Bu durum gecikmiş tip allerjiye yol açar. Sitotoksik T hücreleri direkt hasara yol açar. T helper hücreleri sitotoksik T hücrelerini aktive eden ve toplayan sitokinleri sekrete eder ve makrofaj ve monositi aktive eder.

  • Restoratif materyallerden açığa çıkan kimi metal iyonları enzim inhibisyonuna niçin
olur. Ni, Mg ile, Hg, Se ile enzimatik bağlanma için yarışır. Hg; enzimlerin sülfidril kümelerine bağlanabilir. Sülfhidril kümelerine bağlı proteinin yapısının değişmesine yol açar.


Şekil 11: Homosistein-Metiyonin döngüsü

Alkalen fosfataz enzimi (Özellikle kemik dokusu ile safra yollarına ilişkin dokularda bulunan ALP enzimi; alkali hücre kaidelerinde fosfor elementinin metabolizmasına ait birtakım fizyolojik olayların düzenlenmesinde nazaranv alır.) 4 Zn ve 2 Mg metal iyonu içerir. Enzim aktivitesi için gerekli olan Zn kofaktörü Pb yahut Hg ile yer değiştirdiğinde enzimin optimum Ph pahası, sürat sabiti kıymeti değişir. Detoksifikasyonda da Hg varlığı sorun yaratır. Metilasyonda en değerli tepki homosistein metilasyon tepkisidir. Yüksek homosisteinli insanlarda, homosistein proteinlere bağlanabilir ve modifiye proteinlere niye olabilir. Plazmada yüksek homosistein olması bir hayli hastalıkla (Örn:kardiovasküler hastalıkla) ilişkilendirilir. Metiyonin döngüsünde TNFα ve IL6 var ise (akut ya da kronik inflamasyon – en sık görüldüğü yerlerden birisi oral kavitedir.) MAT (metionin adenozil tranferaz ) enzimi çalışmaz ve homosistein düştüğü biçimde SAMe elde edilemez. Cıva selenyumla yer değiştirerek en kıymetli membran bağlanma antioksidanı olan glutatyonun geri dönüşümünü pürüzler.

Cıva lipofilik olduğundan hücre zarını, kan beyin bariyerini geçebilir, hudutlarla uzak bölgelere iletilerek gittiği bölgede toksik tesir yaratır. Toksik tesirde civanın proteinlerde bulunan sistein aminoasidindeki kükürt kümelerine (-SH), güçlü bir bağla bağlanması rol oynar. Bilhassa Metil-civa ve Alkil-civa bileşikleri fazlaca zehirlidir. Bu bileşikler proteinde bulunan SH gruplarındaki kükürt atomları ile güçlü kovalent bağ kurarlar. Alkil-civa bileşikleri, -SH kümesindeki Hidrojen (H) atomlarıyla yer değiştirirler. Kükürt (S) atomlarına, civanın bağlanması kararında proteinin enzim aktivitesi durdurulmuş olur. bu biçimdelikle hücre zarındaki husus geçişi engellenmiş olup hücre zarı da görevini yapamaz hale gelir, hudut hücresi işlevlerinde ve bütünlüklerinde bozulmalara niye olabilecek DNA parçalanmalarına yol açabilir.

Cıva B1 (tiamin) vitaminin ortasında var olan sülfüre bağlanarak B1 eksikliğine yol açar.

Tablo 1: Çiğneme işlevine giren amalgam dolgulu dişlerden ve retrograd amalgam dolgulardan kana cıva geçişinin incelenmesi

Kaynak:Yusuf Burak Batur, Faruk Haznedaroğlu, Ayşe Zehra Aroğuz, Kürşat Özer, Çiğneme İşlevine Giren amalgam Dolgulu Dişlerden ve Retrograd Amalgam Dolgulardan Kan ve İdrara Cıva Geçişinin İncelenmesi, İstanbul Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Mecmuası Cilt: 46, Sayı: 3 Sayfa: 43-54, 2012

Tablo 2: Çiğneme işlevine giren amalgam dolgulu dişlerden ve retrograd amalgam dolgulardan idrara cıva geçişinin incelenmesi

Kaynak:Yusuf Burak Batur, Faruk Haznedaroğlu, Ayşe Zehra Aroğuz, Kürşat Özer, Çiğneme İşlevine Giren amalgam Dolgulu Dişlerden ve Retrograd Amalgam Dolgulardan Kan ve İdrara Cıva Geçişinin İncelenmesi, İstanbul Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Mecmuası Cilt: 46, Sayı: 3 Sayfa: 43-54, 2012

  • Fasyada kronik ağrı ve inflamasyon içinde direkt bir irtibat vardır. Normal
postür, fizyolojik tansiyonlar, iç yahut dış ortamdan tesir eden mekanik kuvvetler kollajende hafızalanır. bu biçimdece bir gerginlik belleği oluşur. faydalanma ya da ağrı niçiniyle hareket azaldığında propioseptif sinyal ve gerginlik belleği değişir. Bilimsel çalışmalar fasyaların daima otonom sempatik hudut sistemi tarafınca uyarıldığını kanıtlamıştır. Doku inflamasyonları nosiseptif hudut uçlarının tahrişine yol açar. Tıpkı spinal segment tarafınca innerve edilen başka dokular da bundan etkilenir (12). Yüzeyel fasyada lenfatik ve kan yollarından bağımsız bir damar ağı vardır. Bu bonghan kanal sistemi denilen ve tüm beden bölgeleri içindeki bağlantısı kolaylaştıran sistemdir (13) Bonghan sistemi Prof.Soh ve takımı tarafınca Primo Vascular System (PVS) olarak isimlendirilmiştir. Bu yol da fasyal bozuklukların ve inflamasyonun iletilmesini sağlar.

Temporomandibuler eklem de tansiyonun en yüksek olduğu ve disfonksiyonun en sık görüldüğü eklemlerden birisidir. Popülasyonun yaklaşık %70’inde TME disfonksiyonu görülür. Bu da uzak bölgelerde de disfonksiyona yol açar. Trigeminal sonla inerve olan bölgelerin yanı sıra fasya kontaklarıyla uzak bölgelerde de TME’nin yansıyan ağrıları görülebilir. Bu bölgeler duramater, orbita, sinüsler, timpanik membranlar, oral kavite, boyun, bel üzere bölgelerdir ve baş ağrısı, boyun ağrısı, tinnutus, vertigo, bel ağrısı, göz ağrısı ve basınç hissi üzere şikayetler, kronik yorgunluk, hormonal disfonksiyon, görme bozukluğu, lordoz, kifoz, uyku düzensizliği, idrar kaçırma üzere bir fazlaca rahatsızlığa yol açar.


Şekil 12: Fasya zincirleri

Kaynak: Paoletti S, Fascien Anatomie, Structuren, Techniken, Spezielle Osteopathie, Urban and Fischer, München

TME disfonksiyonları hem baş bölgesinde olan tansiyonlar tıpkı vakitte uzak bölgelerdeki tansiyonların TME üstündeki gerimin artması niçiniyle oluşur. Şayet sebep ağız içi kaynaklı bir sıkıntıysa bu dişhekimi tedavisi olmadan hiç bir teknikle geri dönüşsüz olarak tedavi edilemez. Örneğin diş eksikliği niçiniyle tek taraflı çiğneme, ortodontik bozukluk düzeltilmeden ya da bruksizm için kullanılan plaklar yapılmadan hangi tedavi tekniği kullanılırsa kullanılsın TME disfonksiyonu yenidenlayacaktır.

  • Dr. Med. Dent. Jochen M. Gleditsch ve Prof. F. Herget ve Dr. W.K. Düring yaptıkları
çalışmalarla dişlerin tüm beden işlevleri için değerini ortaya koymuşlardır. Bir diş, etrafındaki kemikle, periodonsiyum ve pulpadaki damar ve hudut ağıyla bir bütündür. Ağzın büyük kısmını ve dişleri inerve eden N. trigeminus da bir epeyce segmentle temas ortasındadır.

Tablo 3: Segmental teoride periferal otonom sistem ve N. trigeminusun parasempatikler aracılığı ile iç organ ilişkisi


Kaynak: Ingrid Wancura-Kampik; Segmental Anatomu, The Key to Mastering Acupuncture, Neural Therapy and Manuel Therapy, Elsevier 2012 Munih (After veri of Foerster in Handbuch der Neurologie, by Bumje and Foerster, Vol 5)

N. Trigeminus sempatik, parasempatik, hormonal ve limbik sistemle, duramaterle ilişkidedir. Parasempatik afferent hudutlar aracılığı ile N. Trigeminus kalp, akciğerler, bronşlar, ösofagus, mide, duodenum, karaciğer, safra kesesi, ince bağırsak ve colon ascendens ile bağ içerisindedir. İç organların sensoryel sonları başka segmentlerle de ilişkidedir. Lemniskal ve anterolateral sistemler ortasındaki lifler beyin sapında başa ilişkin duyuları taşıyan liflerle birleşir. Ağrı ve sıcaklık impulsları N.Trigeminusun spinal çekirdeği, bedendeki bütün propioseptörlerden alınan dokunma ve durum duyusu ise büyük ölçüde bu hududun ana duysal ve mezensefalik çekirdeklerine gelir. Bu sayede N. Trigeminus ve ötürüsıyla ağız; bedendeki bütün sensoryal duyulardan ve istikrar hissinden haberdar olur. N. Trigeminus üzerinden gelen bilgiler de bu yolla öbür bölgelere ulaşır.

Beden açık bir sistem olduğu ve uyaranlara karşı kaos teoremine uygun farklı karşılıklar verdiğinden, ağız ve dişlerdeki rastgele bir patoloji de hem ağrı olarak birebir vakitte öbür disfonksiyonlar olarak vücutta farklı bölgelerde soruna niye olabilir. İnsanların en sık ağrıyan bölgeleri diş ve baştır. Her ikisinde de N. Trigeminus işin ortasındadır. Populasyonun ne kadarının akut ve kronik diş ağrısı çektiğini, ne kadar hissedilmeyen doku hasarı olduğu, diş doktorlarının süreçlerinden daha sonra ağrının ne kadar sürdüğü göz önünde bulundurulursa ağız bölgesinde yapılan yahut yapılmayan her türlü tedavinin hormonal, limbik, kardiyovasküler, humoral sistemi, sempatik sistemi ne kadar etkilediği daha düzgün anlaşılacaktır. Kardiyak ve endokrinolojik sorunu olan hastaların büyük çoğunluğunun diş sorunları olduğunu görmek bu ayrıntıları hatırladıktan daha sonra hiç şaşırtan değildir sanırım.

Bu niçinle tıp doktorlarının de teşhis koyarken oral bölgedeki bozucu alanları gözden kaçırmaması ve gerekli durumlarda bir diş tabibinden konsültasyon istemeleri kıymetlidir.