Beykozlu
New member
◊ Marc, her şeydilk evvel aşikâr ki sen ve Mike birinci vakit içinderda “Tamirat Tadilat: Düş Arabalar”da tanışmışsınız. O programdan daha sonra artık de “Tamirat Tadilat”ın yeni başlayan döneminde bir ortaya geldiniz. Sence birinci programa göre her şey farklı mı?
– Marc Priestley: Açıkçası pek farkı olmadığını söylemeliyim. Yani programı birinci çektiğimiz vakit ve hatta tanıştığımız birinci günden beri bizim hayalimiz, hayal üzere otomobiller yapmaktı. Mike ile güya yıllardır birbirimizi tanıyormuşuz üzere çalışıyoruz ve açıkçası her şey ortak bir noktadan çıkıyor, o da otomobil sevgisi. İki programda da sürecin hayli misal olduğunu söyleyebilirim. Umarım her vakit daha düzgüne gideriz, maksadımız de bu açıkçası. Daha uygununu yapmak için birbirimizi zorluyoruz, lakin her şeyden değerlisi yaptığımız işi epeyce seviyoruz ve bundan keyif alıyoruz.
◊ İş omurundaki titizliğini ekrana yansıtıyorsun. Bunun niçini Formula 1’de çalışmış olmandan mı kaynaklanıyor yoksa mükemmeliyetçi kişiliğinden mi?
– Marc Priestley: Her ikisi de diyebilirim. Aslında her vakit mükemmeliyetçi bir insandım. Formula 1’de çalışmaya başlamamın da en büyük sebeplerinden biri bu diyebilirim. Zira Formula 1’de ayrıntılara olan bakışınız, dikkatiniz ve süratiniz epeyce kıymetli. McLaren Formula 1’de de grubum detaylara dikkat etmesiyle bilinirdi. Açıkçası 10 yılını McLaren Formula 1’de pit şeridinde geçirmiş biri olarak, ayrıntıcı ve mükemmeliyetçi biri oluşunuzu değiştirmeniz pek mümkün olmuyor. Lakin bu durumdan nitekim mutluyum ve “Tamirat Tadilat” programına bunu bilerek geldim. yıllardır devam eden başarılı bir program formatı bu, ancak ben programa dahil olurken “Daha uygun neler yapabiliriz” diyerek geldim açıkçası. Bu sebeple hem takımla birebir vakitte Mike’la tertipli toplantılar gerçekleştiriyoruz. Küçük ayrıntılara kadar tüm detayları konuşuyoruz ve tartışıyoruz. .
◊ Otomobillere olan tutkun nereden geliyor?
– Marc Priestley: Küçük bir çocukken İngiltere’de Brands Hatch yarış pistine fazlaca yakın bir yerde büyüdüm. Her iki yılda bir Formula 1 dünyası yaşadığım küçük köye gelirdi. Konutumuzun etrafından Formula 1 araçları geçerdi. ötürüsıyla gözlerimi bu araçlardan ve yarışlardan alamazdım. Grand Prix olduğu vakit dünyanın dört bir yanından beşerler köyümüze gelir ve yüzbinlerce araba konutumuzun etrafına park ederdi. niye yaptığımızı fazlaca hatırlamıyorum lakin kardeşim ve birkaç arkadaşımla birlikte küçük bir deftere, gelen otomobillerin plakalarını yazardık.
Otomobil tutkuma hakikaten bu mu sebep oldu bilmiyorum, fakat yaşadığım o küçük köyde daha evvel hiç bilmediğim mükemmel otomobilleri görmek benim için büyüleyiciydi. Olağan bir de Formula 1 tarafı vardı. Yarış vakti inanılmaz bir ses çıkardı. Baya meraklı bir çocuktum ve düşünsenize pistten bir otomobil geçiyor ve benim o sesin peşinden koşmamam imkansız. Çitlerin altından gizlice girer ve otomobillere göz atardım.
◊ Çabalayıp da onaramadığın araçlar oluyor mu?
– Marc Priestley: Mazeret üretip onarmak istemediğim hiç bir araç olmadı. İmkansız diye bir şey olduğunu düşünmüyorum. örneğin bir aracı sözün tam manasıyla bir cıvata yığınına çevirebilir ve ondan sonrasında sahiden isterseniz yeni bileşenlerle yine bir ortaya getirebilirsiniz. Yani yapamayacağınız hiç bir şey yok ve ben her vakit bu inanca sahip biri olmaya devam edeceğim. Kuvvetli şeyleri başarmak hoş bir his.
PROGRAMLA birlikte TERMAL İÇ ÇAMAŞIRLARIMA DÖNMEM GEREKECEK
◊ Mike sana dönelim. “Tamirat Tadilat”ın yeni dönemi için Amerika’dan İngiltere’ye, kendi ülkene döndün. Bu sana ne hissettirdi?
– Mike Brewer: Aslında hem heyecanlıyım tıpkı vakitte biraz gergin. Aileme yakın olmak, konuta dönmek ve yeni bir programa başlamak hakikaten heyecan verici. Elvis’le çalışmaya başlayacağımı biliyordum, açıkçası bu da karar verme sürecime yardımcı oldu. Biraz kendimi gergin hissettiğim şeyse altı yıldır Amerika’da yaşıyor olmam ve arkadaş etrafımın, temaslarımın büyük bir kısmının burada olmasıydı. Onları geride bırakmak beni biraz gergin hissettirdi açıkçası. Ancak şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki mutlaka gerçek bir karar vermişim. Amerika’da geçen altı kışımı bir şortla tamamlamıştım, lakin artık İngiltere’de termal iç çamaşırlarına dönmem gerekecek. Sanırım Kaliforniya’daki güneşli kıyı görüntümü biraz özleyeceğim.
◊ Otomobillere olan tutkunuzu nasıl tanımlarsınız? Hâlâ eski modayı tercih eder misiniz, yoksa perakende satacağınız ya da beğeneceğiniz çağdaş otomobiller var mı?
– Mike Brewer: Mutlaka eski otomobilleri severim. Elektrikli yepisyeni bir Porsche Taycan’ım var. Açıkçası onu sürmeyi seviyorum, hatta kimi vakit eşim de bu aracı kullanıyor. Ama mesela dün 1954 Serisi 1 Land Rover kullandım. Çok eski bir model olduğu için sürmek sahiden fecî sıkıntı, ancak her dakikasından büyük bir zevk aldım diyebilirim. Otomobilleri seviyorum. örneğin eşimle otomobiller aracılığıyla tanıştım. Yaşadığım bu hayat otomobiller yardımıyla oldu.
◊ Pekala, Marc tıpkı soruyu sana da soracağım. Senin için öne çıkan bir otomobil var mı? Favorin ne?
– Marc Priestley: Benim için Porsche bir tutku. Ne yazık ki gün geçtikçe fiyat açısından ulaşılamaz bir hale geliyor, fakat benim için düş otomobil budur. Sizce de o denli değil mi? Porsche 964’ü nitekim çok seviyorum.
– Marc Priestley: Açıkçası pek farkı olmadığını söylemeliyim. Yani programı birinci çektiğimiz vakit ve hatta tanıştığımız birinci günden beri bizim hayalimiz, hayal üzere otomobiller yapmaktı. Mike ile güya yıllardır birbirimizi tanıyormuşuz üzere çalışıyoruz ve açıkçası her şey ortak bir noktadan çıkıyor, o da otomobil sevgisi. İki programda da sürecin hayli misal olduğunu söyleyebilirim. Umarım her vakit daha düzgüne gideriz, maksadımız de bu açıkçası. Daha uygununu yapmak için birbirimizi zorluyoruz, lakin her şeyden değerlisi yaptığımız işi epeyce seviyoruz ve bundan keyif alıyoruz.
◊ İş omurundaki titizliğini ekrana yansıtıyorsun. Bunun niçini Formula 1’de çalışmış olmandan mı kaynaklanıyor yoksa mükemmeliyetçi kişiliğinden mi?
– Marc Priestley: Her ikisi de diyebilirim. Aslında her vakit mükemmeliyetçi bir insandım. Formula 1’de çalışmaya başlamamın da en büyük sebeplerinden biri bu diyebilirim. Zira Formula 1’de ayrıntılara olan bakışınız, dikkatiniz ve süratiniz epeyce kıymetli. McLaren Formula 1’de de grubum detaylara dikkat etmesiyle bilinirdi. Açıkçası 10 yılını McLaren Formula 1’de pit şeridinde geçirmiş biri olarak, ayrıntıcı ve mükemmeliyetçi biri oluşunuzu değiştirmeniz pek mümkün olmuyor. Lakin bu durumdan nitekim mutluyum ve “Tamirat Tadilat” programına bunu bilerek geldim. yıllardır devam eden başarılı bir program formatı bu, ancak ben programa dahil olurken “Daha uygun neler yapabiliriz” diyerek geldim açıkçası. Bu sebeple hem takımla birebir vakitte Mike’la tertipli toplantılar gerçekleştiriyoruz. Küçük ayrıntılara kadar tüm detayları konuşuyoruz ve tartışıyoruz. .
◊ Otomobillere olan tutkun nereden geliyor?
– Marc Priestley: Küçük bir çocukken İngiltere’de Brands Hatch yarış pistine fazlaca yakın bir yerde büyüdüm. Her iki yılda bir Formula 1 dünyası yaşadığım küçük köye gelirdi. Konutumuzun etrafından Formula 1 araçları geçerdi. ötürüsıyla gözlerimi bu araçlardan ve yarışlardan alamazdım. Grand Prix olduğu vakit dünyanın dört bir yanından beşerler köyümüze gelir ve yüzbinlerce araba konutumuzun etrafına park ederdi. niye yaptığımızı fazlaca hatırlamıyorum lakin kardeşim ve birkaç arkadaşımla birlikte küçük bir deftere, gelen otomobillerin plakalarını yazardık.
Otomobil tutkuma hakikaten bu mu sebep oldu bilmiyorum, fakat yaşadığım o küçük köyde daha evvel hiç bilmediğim mükemmel otomobilleri görmek benim için büyüleyiciydi. Olağan bir de Formula 1 tarafı vardı. Yarış vakti inanılmaz bir ses çıkardı. Baya meraklı bir çocuktum ve düşünsenize pistten bir otomobil geçiyor ve benim o sesin peşinden koşmamam imkansız. Çitlerin altından gizlice girer ve otomobillere göz atardım.
◊ Çabalayıp da onaramadığın araçlar oluyor mu?
– Marc Priestley: Mazeret üretip onarmak istemediğim hiç bir araç olmadı. İmkansız diye bir şey olduğunu düşünmüyorum. örneğin bir aracı sözün tam manasıyla bir cıvata yığınına çevirebilir ve ondan sonrasında sahiden isterseniz yeni bileşenlerle yine bir ortaya getirebilirsiniz. Yani yapamayacağınız hiç bir şey yok ve ben her vakit bu inanca sahip biri olmaya devam edeceğim. Kuvvetli şeyleri başarmak hoş bir his.
PROGRAMLA birlikte TERMAL İÇ ÇAMAŞIRLARIMA DÖNMEM GEREKECEK
◊ Mike sana dönelim. “Tamirat Tadilat”ın yeni dönemi için Amerika’dan İngiltere’ye, kendi ülkene döndün. Bu sana ne hissettirdi?
– Mike Brewer: Aslında hem heyecanlıyım tıpkı vakitte biraz gergin. Aileme yakın olmak, konuta dönmek ve yeni bir programa başlamak hakikaten heyecan verici. Elvis’le çalışmaya başlayacağımı biliyordum, açıkçası bu da karar verme sürecime yardımcı oldu. Biraz kendimi gergin hissettiğim şeyse altı yıldır Amerika’da yaşıyor olmam ve arkadaş etrafımın, temaslarımın büyük bir kısmının burada olmasıydı. Onları geride bırakmak beni biraz gergin hissettirdi açıkçası. Ancak şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki mutlaka gerçek bir karar vermişim. Amerika’da geçen altı kışımı bir şortla tamamlamıştım, lakin artık İngiltere’de termal iç çamaşırlarına dönmem gerekecek. Sanırım Kaliforniya’daki güneşli kıyı görüntümü biraz özleyeceğim.
◊ Otomobillere olan tutkunuzu nasıl tanımlarsınız? Hâlâ eski modayı tercih eder misiniz, yoksa perakende satacağınız ya da beğeneceğiniz çağdaş otomobiller var mı?
– Mike Brewer: Mutlaka eski otomobilleri severim. Elektrikli yepisyeni bir Porsche Taycan’ım var. Açıkçası onu sürmeyi seviyorum, hatta kimi vakit eşim de bu aracı kullanıyor. Ama mesela dün 1954 Serisi 1 Land Rover kullandım. Çok eski bir model olduğu için sürmek sahiden fecî sıkıntı, ancak her dakikasından büyük bir zevk aldım diyebilirim. Otomobilleri seviyorum. örneğin eşimle otomobiller aracılığıyla tanıştım. Yaşadığım bu hayat otomobiller yardımıyla oldu.
◊ Pekala, Marc tıpkı soruyu sana da soracağım. Senin için öne çıkan bir otomobil var mı? Favorin ne?
– Marc Priestley: Benim için Porsche bir tutku. Ne yazık ki gün geçtikçe fiyat açısından ulaşılamaz bir hale geliyor, fakat benim için düş otomobil budur. Sizce de o denli değil mi? Porsche 964’ü nitekim çok seviyorum.