Beykozlu
New member
Yalnızca çalıştığı, bir projeye dahil olduğu vakit içinderda konuşmayı kabul ediyor. Son sohbetimizin üzerinden iki sene geçti. Bu sefer setinin olmadığı, müsaade gününde Rumelifeneri’nde buluşmak üzere sözleşiyoruz. Şiddetli bir yağmur var. Buna karşın onda sıfır kapris, sıfır ego. Saatlerce soğuk, yağmur, çamur demeden poz veriyor. Termostaki kahveleri tüketerek ısınıyoruz. Bu ortada acayip beden yapmış, hayli fit. Fotoğraf çekimi bittiğinde sonraki gün, set içinde Levent’teki Sheraton Otel’de sohbet etmek için sözleşiyoruz. “Oyuncunun gizemine inanıyorum” diyor lakin bu sefer o gizem perdesini aralıyoruz.
bir epey kişiyi yoldan çıkarabilecek özelliklere sahipsin; güzel, başarılı, ünlü… Bunların seni yoldan çıkardığı hiç oldu mu?
Yoldan çıkmak için illa saydığın bu özellikleri taşımaya gerek yok, diye düşünüyorum. Yoldan çıkmak senin kişiliğinle, hayata bakışınla, paha yargılarınla ilgili. Sağlam bir aile yapısından gelen birinin şan, şöhret yüzünden yoldan çıkacağını pek düşünmüyorum. Hayatta daima daha güzel bir insan olabilmek ismine bir duruşum oldu. Tabiata, hayvana, beşere, yarar sağlayabileceğim şeylere gücümü vermek beni daha âlâ hissettiriyor.
Sık röportaj vermiyor, magazinde görünmüyorsun. niye bu kadar korunaklı yaşıyorsun?
Daima kendini tabir etmek ve anlatmaya çalışmak bana güç geliyor. Yaptığım işle ilgili gerekli yerlerde, gerektiği vakit içinderda bulunmak kâfi, diye düşünüyorum. Oyuncunun gizemine inanıyorum.
Artık 42 yaşındasın. Bir hayat muhasebesi yapsak… 20’ler, 30’lar, 40’larla bir arada hayatında neler değişti?
Meslek olarak baktığımda seçimlerimden dolayı kendimi fazlaca şanslı hissediyorum. Daima güzel işlerde, güzel oyuncularla, düzgün direktörlerle, âlâ yapımcılarla, âlâ takımlarla çalıştım. 20’ler yeni başladığım, heyecan duyduğum ve kusur yapmaya epey açık olduğum devirlerdi. Varoluş gayretlerimin olduğu… 30’lu yaşlarım biraz daha kendimin farkında olduğum, yaşımın büyümesiyle gelen rollerin de değiştiği ve bana yeni şeyler öğreten, beni geliştiren diğer bir müddetçti. 40’lı yaşların daha hayli başındayım. Kendimi daha özgüvenli hissettiğim, iki çocuğumun olmasıyla bir arada evvelarimin değiştiği, aslında değişik bir periyoda, değişik bir varoluşa geçtiğim hayli hoş yıllar…
Hayatta neleri sorgularsın?
Sorgulamadığım hiç bir şey yok. Klasik ezberci bir imal yoktur.
Neler seni zahmetten çıkarır? Kırmızı çizgilerin neler?
İnsanların kendilerine, tabiata, hayvana karşı saygısızlığı diyebiliriz. Ve işin özüne inmeden her şeyi yargılayan insan modeli. Bu usul insanlardan bilhassa uzak durmayı tercih ediyorum.
Hakkında, duyduğumuzda şaşıracağımız ne var?
Bu işi yapmasaydım mimar olmak isteyebilirdim. Mimari yapılara karşı fevkalade ilgim var. Pandemide kendi başıma çocuklarım için küçük bir ağaç mesken yaptım.
SEKSİ HİSSETME HALİ…
Türkiye’nin en güzel erkeklerindan biri olmak güç mu?
Her şeydilk evvel bu iltifat için hayli teşekkür ederim. Açıkçası fazlaca büyük bir zorluğunu görmedim.
Daima beğenilen biri miydin?
Galiba evet, lise ve üniversitede de tanınan bir adamdım.
İki çocuk babası olunca insan ‘kendini seksi hissetme’ üzere hislerini kaybetmeye başlıyor mu?
İki çocuktan daha sonra hayata bakışınız değişiyor. İnsani kıymetlerin yanında dış görünüşün epeyce da kıymetli olmadığı kanısındayım. hiç bir vakit dış görünüşü önemseyen biri olmadım. Seksi hissetme hali biraz da içsel gücünüzle alakalı, mükemmel bir gün geçirmişsinizdir, inanılmaz bir güç ve aurayla dolaşırsınız. Yahut zekânız, özgüveniniz seksi görünmenize sebep olur.
Senin için vakit bilakis işliyor üzere görünüyor. Nasıl bu biçimde genç kalıyorsun?
Çok teşekkür ederim. adamların yaşı ilerledikçe yüz çizgileri daha epeyce oturuyor ve kendine inancı de artıyor, bunun tesiri olabilir. Ayrıyeten sağlıklı beslenmenin ve spor yapmanın olumlu istikametleri de kesinlikle yansıyordur.
LATİFELİ SEVİYORUM
Bu ortada yeterli beden yapmışsın. Nasıl çalıştın?
Dizi için dokuz aylık önemli, ağır bir müddetçten geçtim. Ulusal sportmen Yiğit Kuşbeygi ile birlikte çalıştık ve onun son öğrencisi de bendim.
niye?
Önemli bir hastalık kararı ömrünü kaybetti. Çok özel bir tanesiydi; ne yiyeceğime, ne içeceğime, hangi günler hangi sporu yapacağıma kadar her şeyi planlıyordu.
Yeni dizindeki rolünde de bir daha uzun sakallısın. Sakallı olmaktan sıkılmadın mı?
Sıkılmadım (gülüyor). Sakal bir erkek oyuncunun gereçlerinden biridir. Genel olarak sakal seviyorum. İş yapmadığım vakit içinderda da sakallı olmayı tercih ediyorum.
Bakımı kolay olsa gerek mi?
Uzun saç yahut sakalın bakımını yapmadan yani yıkamadan, taramadan çıkamıyorsun.
İZMİRLİYİM, DENİZLE ARAM UYGUNDUR, TEKNEYLE MÜNASEBETİM DAİMA VARDI
‘Barbaroslar: Akdeniz’in Kılıcı’ dizisi TRT 1’de başladı. bir daha bir periyot işiyle karşımızdasın. Periyot işlerine karşı bir zaafın mı var?
Aslında yok. Mesleğimde daima birbirinden farklı roller tercih etmeye çalıştım. Buna bir tesadüf diyebiliriz.
Bu işi seçme niçinin neydi?
Tarihi işleri yahut gerçek hayat öykülerini izlemekten büyük keyif alıyorum. ‘Barbaroslar’ı tercih etmemdeki en büyük sebeplerden biri epey büyük bir proje olması. Uzun vakittir titizlikle hazırlanan, epey büyük yapımlı bir periyot işi. Ayrıyeten benim de tarihte okumaktan fazlaca büyük keyif aldığım bir kesiti yansıtıyor. Şu ana kadar başrollerinden birinin deniz olduğu bir proje görmedik, burada deneyimleyebileceğim birfazlaca yenilik olduğunu hissettim ve bu kadar büyük bir işin ortasında olmak beni fazlaca heyecanlandırdı.
Dizide Barbaros Hayrettin Paşa’nın kardeşi Oruç Reis’i canlandırıyorsun. Senin gözünden nasıl bir karakter izleyeceğiz?
Barbaroslar dört kardeşler, en büyük olanı İshak, daha sonra Oruç, Hızır (Barbaros Hayreddin) ve İlyas. Ben Oruç karakterini canlandırıyorum; kardeşler içinde denize birinci açılan, ortasında birinci deniz aşkı olan… Denizde olmak onun için epeyce büyük bir tutku haline gelmiş. Denize çıktığı birinci andan itibaren hayalleri olan, hayallerinin peşinden koşan, fazlaca kuvvetli, önder bir karakter. Bir rolü okurken beni en çok etkilen şey karakterin tutkusu oluyor. Buradaki karakterin tutkusu da hayli kuvvetli, o yüzden ben de o tutkunun seyahatine çıkmak istedim.
Oruç Reis rolü için nasıl bir ön çalışma yaptın?
Çok avantajlı olduğum bir yer burası. Zira 1400’lerin sonlarında bir vakti işliyoruz. Elimizde yüzlerce, hatta binlerce Türkçe-İngilizce kaynak var. O yüzden çalışması epey da çok kolaydi, kucak dolusu okuduk. Danışmanlar, direktör ve imal takımıyla bir arada karakterleri farklı farklı açılardan ele aldık. Periyoda ne tarafınca bakacağımıza, periyodu nasıl işleyeceğimize daima birlikte karar verdik.
Senin denizle ortan nasıl?
İzmirliyim, bu yüzden denizle aramın dağlardan daha yeterli olduğu kesin (gülüyor). Çocukluğumdan itibaren daima denizin üstündeydik. İlerleyen senelerda yelken ve tekneyle de alakam daima oldu, o yüzden denizci düğümü atmayı öğrenmeme gerek kalmadı, esasen biliyordum. Bir yelkenli nasıl kullanılır, teknik tabirleri nedir… Bunların hepsine hâkimdim.
Yapımcılığını Es Film’in üstlendiği, Engin Altan Düzyatan’ın başrolünde olduğu ‘Barbaroslar: Akdeniz’in Kılıcı’ her Perşembe 20.00’de TRT 1’de.
OLGUNLUK DÖNEMİMİN BAŞINDAYIM
Ülkenin en ünlü oyuncularındansın. 20 yıldır ekrandasın. Attığı her adımı takip edilen biri olarak taşıdığın şöhreti nasıl anlatırsın?
Başlarda bu duruma alışması biraz vakit alıyor açıkçası. Beşerler tarafınca sevilmek, ilgi görmek fazlaca beğenilen. Lakin özgürlüklerinin kısıtlandığını anlamaya başlayınca, orası biraz gayret edilmesi gereken bir alana dönüşüyor. Buna göre ömrünü şekillendirerek keyifli olmayı öğreniyorsun. Lakin hiç bir vakit şöhretin büyüsüne kapılarak kendimi Kaf Dağı’nda da görmedim.
Bölümde kelam sahibi bir oyuncusun. İşinin parlak, hoş kısmını bir kenara koyalım… Seni rahatsız eden, eksik gördüğün neler var?
Çok uzun vakittir dünya tarafınca izlenen televizyon dizileri yapıyor olmamıza karşın biraz tekdüzeliğe döndüğümüzü söyleyebilirim. Tahminen benim tarihi işler seçmemdeki sebeplerden biri de bu olabilir. Televizyon dizilerinin ve reklamlarının uzunluğundan sektörel manada çabucak hemen gereken yere oturmadığımızı görüyoruz. Dijital platformların da eklenmesiyle her manada nitelikli beşere olan muhtaçlık da gitgide artıyor.
Şu an sence mesleğinde nasıl bir noktadasın?
Hem hayata bakışım hem oynadığım roller olarak olgunluk dönemimin başındayım diyebilirim.
ÖYKÜ YARATMAK…
Bu meslekle ilgili en büyük hayalin ne?
Çok fazla hayalim var. Oyuncu olarak en büyük hayallerimden biri dünyanın önde gelen şenliklerinde yeterli bir muvaffakiyet göstermek. Ayrıyeten bu meslekteki hayalim, yalnızca oyunculukla kısıtlı değil. Öykünün bir modülü olma kısmından öteye geçip kıssayı yaratmak, kameranın ardına da geçmek, yapımcılıkla da bunları desteklemek istiyorum.
Meslekte ortasında ukde kalan bir şey oldu mu?
Olmadı. Tiyatroya daha fazla vakit ayırmak istiyorum yalnızca.
Epey yılın ve projenin sonunda bu meslekten ne öğrendin?
Çok şey öğrendim. Bir sefer her şeydilk evvel insanı öğrendim. İnsanın farklı davranışlarını, hallerini deneyimledim. Set bittikten daha sonra dışarıda müşahede yapıyor olma hali seni daima çalışmaya ve bu meslekten beslenmeye itiyor. Benim gelişerek ben olmamdaki en büyük etkenlerden biri bu meslek.
Bir odaya giriyorsun. Karşında şimdiye kadar canlandırdığın karakterler duruyor. Evvel hangisinin boynuna sarılırsın?
Çok hoş bir soru. Canlandırdığım karakterlerin hepsinin ömrümde fazlaca değerli yerleri var, onlardan hayli fazla şey öğrendim. Ancak 2001 yılında, TRT 1’de yayımlanan ‘Koçum Benim’ dizisindeki lisede basketbol öğrencisi olan Orçun karakterine sarılmak, o toy halime takviye vermek isterdim.
İstanbul’un her yerinde afişlerin var. Başımı sokakta nereye çevirsem seninle göz göze geliyorum. Sen afişlerde kendini görür görmez ne hissediyorsun?
Başımı çevirip kendimi görür görmez epey da şaşırmıyorum. Yaptığım işten dolayı yıllardır alışık olduğum bir durum. Asıl oğlum ve kızım için değişik bir durum. kimi vakit okula giderken görüyorlar, “Baba bir daha senin korsan olduğun fotoğraflar” diyorlar (gülüyor). Yani benden daha fazlaca onlar için farklı.
Neslişah-Engin Altan Düzyatan çifti, yedi yıldır evli.
ARTIK BİRİNCİ GÜN ÂŞIK OLDUĞUN BAYAN DEĞİL, ÜSTÜNE ÇOK DAHA FAZLA PAHA BİNİYOR
Evliliğinizin yedinci yılındasınız. İmzayı attıktan daha sonra bağda neler değişti?
Aslında epeyce bir şey değişmedi, bilakis ilgimiz gün geçtikçe gelişti, olgunlaştı.
Aşk nasıl form alıyor?
Aşk baki aslında, aşkın üstüne yeni katmanlar ekleniyor. Gitgide karşındakine saygın artıyor, sevgin ön plana çıkmaya başlıyor. Eşinin çocuklarınla olan bağlantısını gördükçe farklı katmanlar oluşuyor. Artık yalnızca birinci gün âşık olduğun bayan değil, onun üstüne fazlaca daha fazla pahanın bindiği apayrı bir bayan haline geliyor. Bu da fazlaca değerli.
Eşin Neslişah’a olan aşkını nasıl anlatırsın?
Tanım etmesi fazlaca güç aslında, beşerler bunun üzerine kitaplar, tezler yazıyor. Bir röportaja sığdırmak haksızlık olur. Lakin özetlemek gerekirse şu biçimde diyebilirim; hayatın her alanını paylaşmak, en uç hisleri bir arada yaşamak… Sırdaşın, yoldaşın olduktan daha sonra eşin hayatındaki en pahalı insan oluyor. Vazgeçilmezin.
Neslişah’tan hayatta öğrendiğin en değerli şey nedir?
Neslişah şahane bir işinsanı. Hayattaki eksik tarafımdan bahsetmek gerekiyorsa, ben şahane bir işinsanı olamadım. Neslişah’tan nasıl işinsanı olunur, onu öğreniyorum.
ÇOK İLGİLİ BİR BABA OLDUĞUMU RAHATLIKLA SÖYLEYEBİLİRİM
Oğlun Buyruk Aras 5, kızın Alara 3 yaşında… Babalık, birebir vakitte iki çocuk babası olmak hayatını nasıl etkiledi?
Tüm ömrümü değiştirdi. Yaşama bakış açımı revize etti. Daha evvel değer verdiğim birfazlaca şeyin fazlaca da kıymetli olmadığını gördüm. Mesleğimin en parlak ve başarılı periyodunda, hayatta öbür nasıl tatminler yaşarız diye düşünürken çocuklarım oldu. Aslında hayatın daha yeni başladığını, bundan daha sonra onlara daha yeterli bir gelecek sağlamak ve onları âlâ beşerler olarak yetiştirmek için kendimi de geliştirmek zorunda olduğum gerçeğiyle karşılaştım. Ve çocuklardan daha sonra tabiata, etrafa, insanlara fazlaca daha fazla dikkat etmeye başladım. Bir cümleyi öncesinde çocukları etkileyecek mi etkilemeyecek mi diye düşünerek kurduğumu, her hareketimi tartarak yaptığımı fark ettim. Onlara âlâ bir rol model olmak için kendimi daha fazla geliştirmek zorunda olduğumu hissettim. Bu durum bana epeyce şey kattı.
Nasıl bir babasın?
Çok ilgili bir baba olduğumu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. Çocuklarımın her şeyiyle ilgileniyorum. Biraz da şanslı bir dönemdeydim, iki çocuğum doğduktan daha sonra 2.5-3 yıl çalışmadığım bir devir oldu. Tüm vaktimi onlara ayırdım. O yüzden ilgili, pedagojik olarak dikkatli, onlara istediklerini yapmaları için alan açmaya çalışan, yetenekleri için değişik biroldukca alternatif sunmaya çalışan bir babayım.
Onlara vereceğin birinci öğüt nedir?
Her şeydilk evvel kendilerine, tabiata saygılı olmaları ve sevgi beslemeleri birinci öğüt olur.
Bir kız babasısın. Ülkenin gündemindeki konulardan biri de bayana şiddet. Sen bayan hakları konusunda ne düşünüyorsun?
Aslında bu biçimde bir hususun konuşulmasını bile fazlaca üzücü buluyorum. Dünyada konuşulacak mevzu ‘insan hakları’ üzerine olmalıyken, bunu ‘kadın hakları’ diye ayırmak zorunda kalmamız beni bir birey olarak epey etkiliyor. Bilhassa erkek çocuklarını yetiştirirken ailelere fazlaca büyük sorumluluklar düşüyor. Erkek olduğu için kendini üstün görmeyecek, erkek olduğu için şiddete müsaade edilmeyecek… Erkek olduğu için ona her istediğinin olmayacağını hissettiren, öğreten aileler bu makus döngünün kırılmasına yardımcı olacaktır.
HAYALİM PİLOT OLMAKTI
İzmir Karşıyakalısın. İzmirli olmayı nasıl anlatırsın?
İzmir’i yaşamak gerekir. Çağdaş ve yaşaması öbür büyük kentlere göre daha kolay olan, aydın bir kent. İnsanların birbirini tanıdığı, mahalle külçeşidinin yaygın olduğu, sıcak ve samimi, ayrıyeten kültürel olarak da besleyici.
Çocukluğuna dair aklına gelen birinci imaj nedir?
Herbiçimde mahallede top oynadığım o fütursuz vakit içinderım.
Baban özel bir şirkette müdürdü; ablan ODTÜ işletme, abin hukuk fakültesi mezunu. Bir röportajında “Ailemin istediği bir profil vardı” demişsin. Sen o profile ne kadar uydun?
O röportajı epeyce net hatırlıyorum, aslında şöyleki söylemek istemiştim; tüm ailem toplumun benimsediği, daha garanti gördüğü meslek kollarındaydı. Bu profillere bakınca benim de hekim olmam gerekirdi (gülüyor).
Pekala, sanatı seçtiğinde ne oldu?
Kimse buna karşı çıkmadı, herkes destekledi. Desteklediklerine bakılırsa onların hayal ettiği profile uyuyorum.
Oyunculuk daima istediğin bir meslek mi oldu, daha sonradan mı kanına girdi?
İlkokul vakit içinderı hayalim pilot olmaktı lakin lise 1’inci sınıfta tiyatroyla tanıştım ve daha sonrasında tek bir hayalim oldu…
MUSTAFA DENİZLİ BELGESELİNİ BİTİRMEK ÜZEREYİZ
Yapımcılık tarafın var. Nasıl başladı?
Üretmeyi seviyorum. Orada grup arkadaşlarımla öyküleri yaratma sürecindeyiz, diyebilirim. Yapımcılık da etrafa olan ilgimle başladı. Evvel Afrika’daki su sorununu bahis alan bir belgesel çektim.
niye oradan başladın?
Sebep, dünyada hâlâ pak suya ulaşamayan insanların olması ve bunun için farkındalık yaratma dileğimdi. Afrika’da çektiğim fotoğraflardan bir stant açtım. Standın ve belgeselin geliriyle Afrika’da su kuyuları açtık. daha sonrasında plastikle ilgili bir belgesel yaptık, dünyadaki plastik meselesine dikkat çekmek istedik. Mikroplastiklerden dolayı 15-20 yıl daha sonra sularımız içilemez, kullanılamaz bir hale gelecek ne yazık ki. Tüm dünyayı etkileyen önemli bir problemden bahsediyoruz. Dünyada bu durumdan en berbat etkilenen ülkeleri ve sıfır atıkla yaşayan kasabaları gezerek çekimler yaptık. Çok yakında seyirciyle buluşacak.
Mustafa Denizli belgeseli hazırladığın söylenmişti… Hakikat mu?
Mustafa Denizli’nin hayatı, başarılarıyla ilgili belgeseli bitirmek üzereyiz. Ailesinden, etrafındaki insanlardan görüş alarak hazırlıyoruz. Mustafa Abi’nin muvaffakiyet yolunda neler yaşadığını, neler hissettiğini, neler düşündüğünü yansıtmaya çalışacağız.
Fotoğrafçılığa da tutkun var. Yabanî tabiat çekimleri yaptın. Seni yırtıcı tabiatta en etkileyen ne oluyor?
Tabiatın ortasında olmak beni huzurlu hissettiriyor hakikaten, ‘daha tamamlanmış’ hissini yaşıyorum. O yüzden boş vakit içinderımda tabiata gitmeyi tercih ediyorum. Birinci yabanî tabiat fotoğrafları çekmeye başladım, bana ilham kaynağı olduğu kesin. Her hali epey etkileyici fakat tabiatın beşere muhtaçlığı olmadığını nitekim hissettiğim an, bu fazlaca öğreticiydi.
En son neyin fotoğrafını çektin?
Dalgaların fotoğrafını.
Tabiattan bahsettik. Pekala, sarsıntılar, yangınlar, salgınlar… Yaşadığımız dünya sana neler hissettiriyor?
Tabiatın meskenimiz olduğunu biraz unuttuk, kentleri konutumuz zannetmeye başladık. İnsanoğlu olarak her şeyi kendimize hak görmeye başladık. Ve doğal olarak tabiat bize reaksiyon veriyor. Bu kadar yüksek karbon salımına, bu kadar yüksek plastik tüketimine, bilinçsizce tabiatın katledilmesine, tabiattaki en küçük canlının bile tabiata hizmet ettiğini unutuşumuza ve daha biroldukca sebep için tabiatın bize tekrar kendini hatırlatmasına daima birlikte şahitlik ediyoruz bence.
bir epey kişiyi yoldan çıkarabilecek özelliklere sahipsin; güzel, başarılı, ünlü… Bunların seni yoldan çıkardığı hiç oldu mu?
Yoldan çıkmak için illa saydığın bu özellikleri taşımaya gerek yok, diye düşünüyorum. Yoldan çıkmak senin kişiliğinle, hayata bakışınla, paha yargılarınla ilgili. Sağlam bir aile yapısından gelen birinin şan, şöhret yüzünden yoldan çıkacağını pek düşünmüyorum. Hayatta daima daha güzel bir insan olabilmek ismine bir duruşum oldu. Tabiata, hayvana, beşere, yarar sağlayabileceğim şeylere gücümü vermek beni daha âlâ hissettiriyor.
Sık röportaj vermiyor, magazinde görünmüyorsun. niye bu kadar korunaklı yaşıyorsun?
Daima kendini tabir etmek ve anlatmaya çalışmak bana güç geliyor. Yaptığım işle ilgili gerekli yerlerde, gerektiği vakit içinderda bulunmak kâfi, diye düşünüyorum. Oyuncunun gizemine inanıyorum.
Artık 42 yaşındasın. Bir hayat muhasebesi yapsak… 20’ler, 30’lar, 40’larla bir arada hayatında neler değişti?
Meslek olarak baktığımda seçimlerimden dolayı kendimi fazlaca şanslı hissediyorum. Daima güzel işlerde, güzel oyuncularla, düzgün direktörlerle, âlâ yapımcılarla, âlâ takımlarla çalıştım. 20’ler yeni başladığım, heyecan duyduğum ve kusur yapmaya epey açık olduğum devirlerdi. Varoluş gayretlerimin olduğu… 30’lu yaşlarım biraz daha kendimin farkında olduğum, yaşımın büyümesiyle gelen rollerin de değiştiği ve bana yeni şeyler öğreten, beni geliştiren diğer bir müddetçti. 40’lı yaşların daha hayli başındayım. Kendimi daha özgüvenli hissettiğim, iki çocuğumun olmasıyla bir arada evvelarimin değiştiği, aslında değişik bir periyoda, değişik bir varoluşa geçtiğim hayli hoş yıllar…
Hayatta neleri sorgularsın?
Sorgulamadığım hiç bir şey yok. Klasik ezberci bir imal yoktur.
Neler seni zahmetten çıkarır? Kırmızı çizgilerin neler?
İnsanların kendilerine, tabiata, hayvana karşı saygısızlığı diyebiliriz. Ve işin özüne inmeden her şeyi yargılayan insan modeli. Bu usul insanlardan bilhassa uzak durmayı tercih ediyorum.
Hakkında, duyduğumuzda şaşıracağımız ne var?
Bu işi yapmasaydım mimar olmak isteyebilirdim. Mimari yapılara karşı fevkalade ilgim var. Pandemide kendi başıma çocuklarım için küçük bir ağaç mesken yaptım.
SEKSİ HİSSETME HALİ…
Türkiye’nin en güzel erkeklerindan biri olmak güç mu?
Her şeydilk evvel bu iltifat için hayli teşekkür ederim. Açıkçası fazlaca büyük bir zorluğunu görmedim.
Daima beğenilen biri miydin?
Galiba evet, lise ve üniversitede de tanınan bir adamdım.
İki çocuk babası olunca insan ‘kendini seksi hissetme’ üzere hislerini kaybetmeye başlıyor mu?
İki çocuktan daha sonra hayata bakışınız değişiyor. İnsani kıymetlerin yanında dış görünüşün epeyce da kıymetli olmadığı kanısındayım. hiç bir vakit dış görünüşü önemseyen biri olmadım. Seksi hissetme hali biraz da içsel gücünüzle alakalı, mükemmel bir gün geçirmişsinizdir, inanılmaz bir güç ve aurayla dolaşırsınız. Yahut zekânız, özgüveniniz seksi görünmenize sebep olur.
Senin için vakit bilakis işliyor üzere görünüyor. Nasıl bu biçimde genç kalıyorsun?
Çok teşekkür ederim. adamların yaşı ilerledikçe yüz çizgileri daha epeyce oturuyor ve kendine inancı de artıyor, bunun tesiri olabilir. Ayrıyeten sağlıklı beslenmenin ve spor yapmanın olumlu istikametleri de kesinlikle yansıyordur.
LATİFELİ SEVİYORUM
Bu ortada yeterli beden yapmışsın. Nasıl çalıştın?
Dizi için dokuz aylık önemli, ağır bir müddetçten geçtim. Ulusal sportmen Yiğit Kuşbeygi ile birlikte çalıştık ve onun son öğrencisi de bendim.
niye?
Önemli bir hastalık kararı ömrünü kaybetti. Çok özel bir tanesiydi; ne yiyeceğime, ne içeceğime, hangi günler hangi sporu yapacağıma kadar her şeyi planlıyordu.
Yeni dizindeki rolünde de bir daha uzun sakallısın. Sakallı olmaktan sıkılmadın mı?
Sıkılmadım (gülüyor). Sakal bir erkek oyuncunun gereçlerinden biridir. Genel olarak sakal seviyorum. İş yapmadığım vakit içinderda da sakallı olmayı tercih ediyorum.
Bakımı kolay olsa gerek mi?
Uzun saç yahut sakalın bakımını yapmadan yani yıkamadan, taramadan çıkamıyorsun.
İZMİRLİYİM, DENİZLE ARAM UYGUNDUR, TEKNEYLE MÜNASEBETİM DAİMA VARDI
‘Barbaroslar: Akdeniz’in Kılıcı’ dizisi TRT 1’de başladı. bir daha bir periyot işiyle karşımızdasın. Periyot işlerine karşı bir zaafın mı var?
Aslında yok. Mesleğimde daima birbirinden farklı roller tercih etmeye çalıştım. Buna bir tesadüf diyebiliriz.
Bu işi seçme niçinin neydi?
Tarihi işleri yahut gerçek hayat öykülerini izlemekten büyük keyif alıyorum. ‘Barbaroslar’ı tercih etmemdeki en büyük sebeplerden biri epey büyük bir proje olması. Uzun vakittir titizlikle hazırlanan, epey büyük yapımlı bir periyot işi. Ayrıyeten benim de tarihte okumaktan fazlaca büyük keyif aldığım bir kesiti yansıtıyor. Şu ana kadar başrollerinden birinin deniz olduğu bir proje görmedik, burada deneyimleyebileceğim birfazlaca yenilik olduğunu hissettim ve bu kadar büyük bir işin ortasında olmak beni fazlaca heyecanlandırdı.
Dizide Barbaros Hayrettin Paşa’nın kardeşi Oruç Reis’i canlandırıyorsun. Senin gözünden nasıl bir karakter izleyeceğiz?
Barbaroslar dört kardeşler, en büyük olanı İshak, daha sonra Oruç, Hızır (Barbaros Hayreddin) ve İlyas. Ben Oruç karakterini canlandırıyorum; kardeşler içinde denize birinci açılan, ortasında birinci deniz aşkı olan… Denizde olmak onun için epeyce büyük bir tutku haline gelmiş. Denize çıktığı birinci andan itibaren hayalleri olan, hayallerinin peşinden koşan, fazlaca kuvvetli, önder bir karakter. Bir rolü okurken beni en çok etkilen şey karakterin tutkusu oluyor. Buradaki karakterin tutkusu da hayli kuvvetli, o yüzden ben de o tutkunun seyahatine çıkmak istedim.
Oruç Reis rolü için nasıl bir ön çalışma yaptın?
Çok avantajlı olduğum bir yer burası. Zira 1400’lerin sonlarında bir vakti işliyoruz. Elimizde yüzlerce, hatta binlerce Türkçe-İngilizce kaynak var. O yüzden çalışması epey da çok kolaydi, kucak dolusu okuduk. Danışmanlar, direktör ve imal takımıyla bir arada karakterleri farklı farklı açılardan ele aldık. Periyoda ne tarafınca bakacağımıza, periyodu nasıl işleyeceğimize daima birlikte karar verdik.
Senin denizle ortan nasıl?
İzmirliyim, bu yüzden denizle aramın dağlardan daha yeterli olduğu kesin (gülüyor). Çocukluğumdan itibaren daima denizin üstündeydik. İlerleyen senelerda yelken ve tekneyle de alakam daima oldu, o yüzden denizci düğümü atmayı öğrenmeme gerek kalmadı, esasen biliyordum. Bir yelkenli nasıl kullanılır, teknik tabirleri nedir… Bunların hepsine hâkimdim.
Yapımcılığını Es Film’in üstlendiği, Engin Altan Düzyatan’ın başrolünde olduğu ‘Barbaroslar: Akdeniz’in Kılıcı’ her Perşembe 20.00’de TRT 1’de.
OLGUNLUK DÖNEMİMİN BAŞINDAYIM
Ülkenin en ünlü oyuncularındansın. 20 yıldır ekrandasın. Attığı her adımı takip edilen biri olarak taşıdığın şöhreti nasıl anlatırsın?
Başlarda bu duruma alışması biraz vakit alıyor açıkçası. Beşerler tarafınca sevilmek, ilgi görmek fazlaca beğenilen. Lakin özgürlüklerinin kısıtlandığını anlamaya başlayınca, orası biraz gayret edilmesi gereken bir alana dönüşüyor. Buna göre ömrünü şekillendirerek keyifli olmayı öğreniyorsun. Lakin hiç bir vakit şöhretin büyüsüne kapılarak kendimi Kaf Dağı’nda da görmedim.
Bölümde kelam sahibi bir oyuncusun. İşinin parlak, hoş kısmını bir kenara koyalım… Seni rahatsız eden, eksik gördüğün neler var?
Çok uzun vakittir dünya tarafınca izlenen televizyon dizileri yapıyor olmamıza karşın biraz tekdüzeliğe döndüğümüzü söyleyebilirim. Tahminen benim tarihi işler seçmemdeki sebeplerden biri de bu olabilir. Televizyon dizilerinin ve reklamlarının uzunluğundan sektörel manada çabucak hemen gereken yere oturmadığımızı görüyoruz. Dijital platformların da eklenmesiyle her manada nitelikli beşere olan muhtaçlık da gitgide artıyor.
Şu an sence mesleğinde nasıl bir noktadasın?
Hem hayata bakışım hem oynadığım roller olarak olgunluk dönemimin başındayım diyebilirim.
ÖYKÜ YARATMAK…
Bu meslekle ilgili en büyük hayalin ne?
Çok fazla hayalim var. Oyuncu olarak en büyük hayallerimden biri dünyanın önde gelen şenliklerinde yeterli bir muvaffakiyet göstermek. Ayrıyeten bu meslekteki hayalim, yalnızca oyunculukla kısıtlı değil. Öykünün bir modülü olma kısmından öteye geçip kıssayı yaratmak, kameranın ardına da geçmek, yapımcılıkla da bunları desteklemek istiyorum.
Meslekte ortasında ukde kalan bir şey oldu mu?
Olmadı. Tiyatroya daha fazla vakit ayırmak istiyorum yalnızca.
Epey yılın ve projenin sonunda bu meslekten ne öğrendin?
Çok şey öğrendim. Bir sefer her şeydilk evvel insanı öğrendim. İnsanın farklı davranışlarını, hallerini deneyimledim. Set bittikten daha sonra dışarıda müşahede yapıyor olma hali seni daima çalışmaya ve bu meslekten beslenmeye itiyor. Benim gelişerek ben olmamdaki en büyük etkenlerden biri bu meslek.
Bir odaya giriyorsun. Karşında şimdiye kadar canlandırdığın karakterler duruyor. Evvel hangisinin boynuna sarılırsın?
Çok hoş bir soru. Canlandırdığım karakterlerin hepsinin ömrümde fazlaca değerli yerleri var, onlardan hayli fazla şey öğrendim. Ancak 2001 yılında, TRT 1’de yayımlanan ‘Koçum Benim’ dizisindeki lisede basketbol öğrencisi olan Orçun karakterine sarılmak, o toy halime takviye vermek isterdim.
İstanbul’un her yerinde afişlerin var. Başımı sokakta nereye çevirsem seninle göz göze geliyorum. Sen afişlerde kendini görür görmez ne hissediyorsun?
Başımı çevirip kendimi görür görmez epey da şaşırmıyorum. Yaptığım işten dolayı yıllardır alışık olduğum bir durum. Asıl oğlum ve kızım için değişik bir durum. kimi vakit okula giderken görüyorlar, “Baba bir daha senin korsan olduğun fotoğraflar” diyorlar (gülüyor). Yani benden daha fazlaca onlar için farklı.
Neslişah-Engin Altan Düzyatan çifti, yedi yıldır evli.
ARTIK BİRİNCİ GÜN ÂŞIK OLDUĞUN BAYAN DEĞİL, ÜSTÜNE ÇOK DAHA FAZLA PAHA BİNİYOR
Evliliğinizin yedinci yılındasınız. İmzayı attıktan daha sonra bağda neler değişti?
Aslında epeyce bir şey değişmedi, bilakis ilgimiz gün geçtikçe gelişti, olgunlaştı.
Aşk nasıl form alıyor?
Aşk baki aslında, aşkın üstüne yeni katmanlar ekleniyor. Gitgide karşındakine saygın artıyor, sevgin ön plana çıkmaya başlıyor. Eşinin çocuklarınla olan bağlantısını gördükçe farklı katmanlar oluşuyor. Artık yalnızca birinci gün âşık olduğun bayan değil, onun üstüne fazlaca daha fazla pahanın bindiği apayrı bir bayan haline geliyor. Bu da fazlaca değerli.
Eşin Neslişah’a olan aşkını nasıl anlatırsın?
Tanım etmesi fazlaca güç aslında, beşerler bunun üzerine kitaplar, tezler yazıyor. Bir röportaja sığdırmak haksızlık olur. Lakin özetlemek gerekirse şu biçimde diyebilirim; hayatın her alanını paylaşmak, en uç hisleri bir arada yaşamak… Sırdaşın, yoldaşın olduktan daha sonra eşin hayatındaki en pahalı insan oluyor. Vazgeçilmezin.
Neslişah’tan hayatta öğrendiğin en değerli şey nedir?
Neslişah şahane bir işinsanı. Hayattaki eksik tarafımdan bahsetmek gerekiyorsa, ben şahane bir işinsanı olamadım. Neslişah’tan nasıl işinsanı olunur, onu öğreniyorum.
ÇOK İLGİLİ BİR BABA OLDUĞUMU RAHATLIKLA SÖYLEYEBİLİRİM
Oğlun Buyruk Aras 5, kızın Alara 3 yaşında… Babalık, birebir vakitte iki çocuk babası olmak hayatını nasıl etkiledi?
Tüm ömrümü değiştirdi. Yaşama bakış açımı revize etti. Daha evvel değer verdiğim birfazlaca şeyin fazlaca da kıymetli olmadığını gördüm. Mesleğimin en parlak ve başarılı periyodunda, hayatta öbür nasıl tatminler yaşarız diye düşünürken çocuklarım oldu. Aslında hayatın daha yeni başladığını, bundan daha sonra onlara daha yeterli bir gelecek sağlamak ve onları âlâ beşerler olarak yetiştirmek için kendimi de geliştirmek zorunda olduğum gerçeğiyle karşılaştım. Ve çocuklardan daha sonra tabiata, etrafa, insanlara fazlaca daha fazla dikkat etmeye başladım. Bir cümleyi öncesinde çocukları etkileyecek mi etkilemeyecek mi diye düşünerek kurduğumu, her hareketimi tartarak yaptığımı fark ettim. Onlara âlâ bir rol model olmak için kendimi daha fazla geliştirmek zorunda olduğumu hissettim. Bu durum bana epeyce şey kattı.
Nasıl bir babasın?
Çok ilgili bir baba olduğumu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. Çocuklarımın her şeyiyle ilgileniyorum. Biraz da şanslı bir dönemdeydim, iki çocuğum doğduktan daha sonra 2.5-3 yıl çalışmadığım bir devir oldu. Tüm vaktimi onlara ayırdım. O yüzden ilgili, pedagojik olarak dikkatli, onlara istediklerini yapmaları için alan açmaya çalışan, yetenekleri için değişik biroldukca alternatif sunmaya çalışan bir babayım.
Onlara vereceğin birinci öğüt nedir?
Her şeydilk evvel kendilerine, tabiata saygılı olmaları ve sevgi beslemeleri birinci öğüt olur.
Bir kız babasısın. Ülkenin gündemindeki konulardan biri de bayana şiddet. Sen bayan hakları konusunda ne düşünüyorsun?
Aslında bu biçimde bir hususun konuşulmasını bile fazlaca üzücü buluyorum. Dünyada konuşulacak mevzu ‘insan hakları’ üzerine olmalıyken, bunu ‘kadın hakları’ diye ayırmak zorunda kalmamız beni bir birey olarak epey etkiliyor. Bilhassa erkek çocuklarını yetiştirirken ailelere fazlaca büyük sorumluluklar düşüyor. Erkek olduğu için kendini üstün görmeyecek, erkek olduğu için şiddete müsaade edilmeyecek… Erkek olduğu için ona her istediğinin olmayacağını hissettiren, öğreten aileler bu makus döngünün kırılmasına yardımcı olacaktır.
HAYALİM PİLOT OLMAKTI
İzmir Karşıyakalısın. İzmirli olmayı nasıl anlatırsın?
İzmir’i yaşamak gerekir. Çağdaş ve yaşaması öbür büyük kentlere göre daha kolay olan, aydın bir kent. İnsanların birbirini tanıdığı, mahalle külçeşidinin yaygın olduğu, sıcak ve samimi, ayrıyeten kültürel olarak da besleyici.
Çocukluğuna dair aklına gelen birinci imaj nedir?
Herbiçimde mahallede top oynadığım o fütursuz vakit içinderım.
Baban özel bir şirkette müdürdü; ablan ODTÜ işletme, abin hukuk fakültesi mezunu. Bir röportajında “Ailemin istediği bir profil vardı” demişsin. Sen o profile ne kadar uydun?
O röportajı epeyce net hatırlıyorum, aslında şöyleki söylemek istemiştim; tüm ailem toplumun benimsediği, daha garanti gördüğü meslek kollarındaydı. Bu profillere bakınca benim de hekim olmam gerekirdi (gülüyor).
Pekala, sanatı seçtiğinde ne oldu?
Kimse buna karşı çıkmadı, herkes destekledi. Desteklediklerine bakılırsa onların hayal ettiği profile uyuyorum.
Oyunculuk daima istediğin bir meslek mi oldu, daha sonradan mı kanına girdi?
İlkokul vakit içinderı hayalim pilot olmaktı lakin lise 1’inci sınıfta tiyatroyla tanıştım ve daha sonrasında tek bir hayalim oldu…
MUSTAFA DENİZLİ BELGESELİNİ BİTİRMEK ÜZEREYİZ
Yapımcılık tarafın var. Nasıl başladı?
Üretmeyi seviyorum. Orada grup arkadaşlarımla öyküleri yaratma sürecindeyiz, diyebilirim. Yapımcılık da etrafa olan ilgimle başladı. Evvel Afrika’daki su sorununu bahis alan bir belgesel çektim.
niye oradan başladın?
Sebep, dünyada hâlâ pak suya ulaşamayan insanların olması ve bunun için farkındalık yaratma dileğimdi. Afrika’da çektiğim fotoğraflardan bir stant açtım. Standın ve belgeselin geliriyle Afrika’da su kuyuları açtık. daha sonrasında plastikle ilgili bir belgesel yaptık, dünyadaki plastik meselesine dikkat çekmek istedik. Mikroplastiklerden dolayı 15-20 yıl daha sonra sularımız içilemez, kullanılamaz bir hale gelecek ne yazık ki. Tüm dünyayı etkileyen önemli bir problemden bahsediyoruz. Dünyada bu durumdan en berbat etkilenen ülkeleri ve sıfır atıkla yaşayan kasabaları gezerek çekimler yaptık. Çok yakında seyirciyle buluşacak.
Mustafa Denizli belgeseli hazırladığın söylenmişti… Hakikat mu?
Mustafa Denizli’nin hayatı, başarılarıyla ilgili belgeseli bitirmek üzereyiz. Ailesinden, etrafındaki insanlardan görüş alarak hazırlıyoruz. Mustafa Abi’nin muvaffakiyet yolunda neler yaşadığını, neler hissettiğini, neler düşündüğünü yansıtmaya çalışacağız.
Fotoğrafçılığa da tutkun var. Yabanî tabiat çekimleri yaptın. Seni yırtıcı tabiatta en etkileyen ne oluyor?
Tabiatın ortasında olmak beni huzurlu hissettiriyor hakikaten, ‘daha tamamlanmış’ hissini yaşıyorum. O yüzden boş vakit içinderımda tabiata gitmeyi tercih ediyorum. Birinci yabanî tabiat fotoğrafları çekmeye başladım, bana ilham kaynağı olduğu kesin. Her hali epey etkileyici fakat tabiatın beşere muhtaçlığı olmadığını nitekim hissettiğim an, bu fazlaca öğreticiydi.
En son neyin fotoğrafını çektin?
Dalgaların fotoğrafını.
Tabiattan bahsettik. Pekala, sarsıntılar, yangınlar, salgınlar… Yaşadığımız dünya sana neler hissettiriyor?
Tabiatın meskenimiz olduğunu biraz unuttuk, kentleri konutumuz zannetmeye başladık. İnsanoğlu olarak her şeyi kendimize hak görmeye başladık. Ve doğal olarak tabiat bize reaksiyon veriyor. Bu kadar yüksek karbon salımına, bu kadar yüksek plastik tüketimine, bilinçsizce tabiatın katledilmesine, tabiattaki en küçük canlının bile tabiata hizmet ettiğini unutuşumuza ve daha biroldukca sebep için tabiatın bize tekrar kendini hatırlatmasına daima birlikte şahitlik ediyoruz bence.