Evlat nöbeti bin 194’üncü günde
Diyarbakırlı ailelerin evlat nöbeti kararlılıkla deavam ediyor…
3 Eylül 2019 tarihinde, çocuklarının PKK terör örgütünce dağa kaçırıldığını tez edilen aileler direnişin birfazlaca anne ve babaya umut oldu.
HDP vilayet binası önündeki çadırda bir ortaya gelen aileler, hava koşullarına karşın uğraşlarını sürdürüyor.
Aile sayısı 337’ye ulaştı
Bin 194 gündür süren aksiyonda, 39 aile evladına kavuştu.
Öte yandan 2 ailenin daha iştirakiyle aksiyondaki aile sayısı 337’ye yükseldi.
İHA’nın transferine bakılırsa; evladı Ramazan Üçdağ’ın 1 Haziran 2015 yılında terör örgütü PKK’nın pençesine takıldığını ileri süren anne Mevlüde Üçdağ, çocuğunun fotoğrafını karşısına alıp ‘teslim ol’ davetinde bulunurken gözyaşlarına hakim olamadı.
“Oğlumun en büyük hayali hafız olmaktı”
Oğlunun HDP’nin aracılığıyla PKK terör örgütüne teslim edildiğini söyleyen gözü yaşlı anne, “8 yıldır evladımdan başkayım. Oğlum HDP’nin aracılığıyla PKK’ya teslim edildi. HDP ve PKK’nın bana bu acıyı çektirmeye hiç bir hakkı yok. Çocuğum gittiğinden bu yana sıkıntılarımı içime cet ata sıhhatimi kaybettim. Her şeyimden oldum. Oğlumun en büyük hayali hafız olmaktı. Fakat maalesef HDP bırakmadı. Ne çocuğumun hayalini ne de benim hayalimi bırakmadı. Hayallerimiz hiç bir biçimde gerçekleşmedi.” dedi.
“8 yıldır ben ilacımı kaybetmişim”
Evlat hasretinden hasta olduğunu belirten Üçdağ, “Oğlum ne olursun gel. Bunu yeterli bil, annen o kadar hasta ki fırsatı varken dön beni görmeye gel. Cennet annelerin ayakları altında. Cennetin şu an yaşıyor. Bir yerde fırsatını bulduğun an kaç teslim ol. Onların propagandalarına inanma. Ben seni o denli bir özledim ki, her aklıma düştükçe içim paramparça oluyor. Ne vakit doktora gitsem hekim bana ilacın yok diyor. Ben de diyorum hekim beyefendi ben ilacımı kaybetmişim. 8 yıldır ben ilacımı kaybetmişim. Evlat acısının tanımı olamaz. Ben babamı da kaybettim ancak hiç bir şey ciğer acısı kadar olamaz. Kimsenin hakkı yoktur bize bu acıyı çektirmeye.” tabirlerinde bulundu.
“Onların yanında olmanı sana yakıştıramıyorum”
Oğlu teslim olursa konutunun şenleneceğini söyleyen Anne Üçdağ, “Oğlum gel, geri kalan hayatını annen ve babanla geçir. Sensiz o meskene gitmek istemiyorum. O meskenden daima kaçmak istiyorum. Konuta gittiğimde o mesken üstüme çöküyor. Kendimi güya enkaz altında hissediyorum. Ne olursun artık kâfi. Lakin sen gelirsen sıhhatime kavuşurum. Oğlum benim meskenim senle şenlenir. Başımı ne vakit yastığıma khalbukim gözyaşlarımla sırılsıklam oluyor. Kendi kendime diyorum ben oğlumu onlara nasıl kaptırdım. Onların yanında olmanı sana yakıştıramıyorum. Onların çocukları nerede sen neredesin oğlum.” dedi.
Diyarbakırlı ailelerin evlat nöbeti kararlılıkla deavam ediyor…
3 Eylül 2019 tarihinde, çocuklarının PKK terör örgütünce dağa kaçırıldığını tez edilen aileler direnişin birfazlaca anne ve babaya umut oldu.
HDP vilayet binası önündeki çadırda bir ortaya gelen aileler, hava koşullarına karşın uğraşlarını sürdürüyor.
Aile sayısı 337’ye ulaştı
Bin 194 gündür süren aksiyonda, 39 aile evladına kavuştu.
Öte yandan 2 ailenin daha iştirakiyle aksiyondaki aile sayısı 337’ye yükseldi.
İHA’nın transferine bakılırsa; evladı Ramazan Üçdağ’ın 1 Haziran 2015 yılında terör örgütü PKK’nın pençesine takıldığını ileri süren anne Mevlüde Üçdağ, çocuğunun fotoğrafını karşısına alıp ‘teslim ol’ davetinde bulunurken gözyaşlarına hakim olamadı.
“Oğlumun en büyük hayali hafız olmaktı”
Oğlunun HDP’nin aracılığıyla PKK terör örgütüne teslim edildiğini söyleyen gözü yaşlı anne, “8 yıldır evladımdan başkayım. Oğlum HDP’nin aracılığıyla PKK’ya teslim edildi. HDP ve PKK’nın bana bu acıyı çektirmeye hiç bir hakkı yok. Çocuğum gittiğinden bu yana sıkıntılarımı içime cet ata sıhhatimi kaybettim. Her şeyimden oldum. Oğlumun en büyük hayali hafız olmaktı. Fakat maalesef HDP bırakmadı. Ne çocuğumun hayalini ne de benim hayalimi bırakmadı. Hayallerimiz hiç bir biçimde gerçekleşmedi.” dedi.
“8 yıldır ben ilacımı kaybetmişim”
Evlat hasretinden hasta olduğunu belirten Üçdağ, “Oğlum ne olursun gel. Bunu yeterli bil, annen o kadar hasta ki fırsatı varken dön beni görmeye gel. Cennet annelerin ayakları altında. Cennetin şu an yaşıyor. Bir yerde fırsatını bulduğun an kaç teslim ol. Onların propagandalarına inanma. Ben seni o denli bir özledim ki, her aklıma düştükçe içim paramparça oluyor. Ne vakit doktora gitsem hekim bana ilacın yok diyor. Ben de diyorum hekim beyefendi ben ilacımı kaybetmişim. 8 yıldır ben ilacımı kaybetmişim. Evlat acısının tanımı olamaz. Ben babamı da kaybettim ancak hiç bir şey ciğer acısı kadar olamaz. Kimsenin hakkı yoktur bize bu acıyı çektirmeye.” tabirlerinde bulundu.
“Onların yanında olmanı sana yakıştıramıyorum”
Oğlu teslim olursa konutunun şenleneceğini söyleyen Anne Üçdağ, “Oğlum gel, geri kalan hayatını annen ve babanla geçir. Sensiz o meskene gitmek istemiyorum. O meskenden daima kaçmak istiyorum. Konuta gittiğimde o mesken üstüme çöküyor. Kendimi güya enkaz altında hissediyorum. Ne olursun artık kâfi. Lakin sen gelirsen sıhhatime kavuşurum. Oğlum benim meskenim senle şenlenir. Başımı ne vakit yastığıma khalbukim gözyaşlarımla sırılsıklam oluyor. Kendi kendime diyorum ben oğlumu onlara nasıl kaptırdım. Onların yanında olmanı sana yakıştıramıyorum. Onların çocukları nerede sen neredesin oğlum.” dedi.