semaver
New member
Katja Eichinger, 2011 yılında eşi Bernd Eichinger'ı kaybedince ölümle erken yaşta tanıştı. Artık nelerden korktuğunu anlatıyor.
Ukrayna'da ve Orta Doğu'da savaş var, iklim değişikliği ensemize çöküyor ve internette nefret, kin ve ayrımcılık dolu haberler okuyoruz. Bütün bunlar korkuyu körüklüyor. “Neden korkuyorsun, …?” dizisinde öne çıkan şahsiyetler, tüm duyguların en korkunçuyla ilgili soruyu yanıtlıyor, nedenleri ve bununla başa çıkmanın yollarını arıyor.
Katja Eichinger, yazar ve yapımcı
“Açık sularda yüzmekten korkuyorum. Özellikle denizde altımı göremediğimde. Aklım hemen altımda ne olabileceğini hayal etmeye başlıyor ve kısa bir süre sonra kıyıya dönmek zorunda kalıyorum. Tek başıma değil de başkalarıyla birlikte yüzüyorsam sorun yok. Ya da gözlük takıyorsam ve altımı görebiliyorsam bazen yükseklik korkum oluyor, bazen başım dönüyor. Denizde yüzerken bu korku beni gerçekten rahatsız ediyor, çünkü denizi seviyorum.
Katja Eichinger: “Bu korku beni rahatsız ediyor.” (Kaynak: Christian Werner)
Birkaç yıl öncesine kadar sahne korkusundan muzdariptim ve topluluk önünde performans sergilerken gergindim. Bir keresinde bir etkinlikte sahne arkasında dizlerim güçsüz bir şekilde sıramı beklerken bu durumu daha önce de yaşadığımı hatırladım. İlk kez beş yaşımdayken çocuk balesiyle sahneye çıktım. O zamanlar şirketin en küçüğüydüm, bu yüzden ilk performansımda en önde durdum. Parlak beyaz spot ışıklarını, sahne tahtalarının gıcırdamasını, toz kokusunu ve önümdeki siyah, dönen seyirci kitlesini hâlâ hatırlayabiliyorum. Heyecan vericiydi ve sadece dans ettim. Korkusuz. Elimden gelenin en iyisini yapmak ve eğlenmekle ilgiliydi. Bugün sahneye ya da kamera önüne çıkmam gerektiğinde bu duyguyu hatırlıyorum. Sakinleşmeme yardımcı oluyor.
Katja Eichinger “Asbest” filminin senaryosunu yazdı. (Kaynak: IMAGO/Frederic Kern/imago)
Katja Eichinger, 1971'de Volksmarsen'de doğdu, yazar, gazeteci ve yapımcıdır. Diğerlerinin yanı sıra “Financial Times”, “Vogue” ve “Frankfurter Allgemeine Zeitung” için yazılar yazdı.
2006'dan 2011'e kadar, ölümünden sonra biyografisini yayınladığı film yapımcısı Bernd Eichinger ile evlendi.
2023'te ARD dizisi “Asbest”in senaryosunu yazdı ve 2024'te Côte d'Azur'daki lüks ve ihtişamı anlatan yeni kitabı “Das große Blau” adıyla Aufbau Verlag tarafından yayınlandı.
Korku korkunç derecede felç edici olabilir. Olabilecek tüm olasılıkların zihinsel filmidir. Kendini düşüncelerine kaptırıp artık evden çıkamayan insanları anlayabiliyorum. Korkmuyorsan hayal gücün yoktur. Ancak bunun beni küçültmesine izin vermezsem, aynı zamanda beni kendimin ötesine geçmeye ve yapabileceğimi düşünmediğim şeyleri yapmaya teşvik edebilir. Korkuyu hissetmek ve yine de bunu yapmak; her zaman bu sloganı hatırlamaya çalışıyorum. Heinrich Heine'nin “Doktrin” şiirinde şöyle yazıyor: “Davul çalın ve korkmayın.” Bazen paranoyak fanteziler beni ele geçirmekle tehdit ettiğinde bu bana cesaret veriyor. Sadece git, dışarı çık, dene, yap.
Olabilecek tüm olumsuzluklara dair tüm endişelerimize rağmen, pek çok güzel şeyin de olabileceğini unutmamalıyız. Yaşlandıkça korkuyla ilişkim değişiyor. Bir yandan tanımadığım insanların görüşleri gibi pek çok şeyi umursamıyorum. Öte yandan yaşım ilerledikçe olumsuz deneyimler daha da sıklaşıyor. Daha savunmasızım ve yeni korkular ortaya çıkabilir. Buna bilinçli olarak karşı koymaya çalışıyorum çünkü korkular beni sınırlayabilir ve kısıtlayabilir. Özgür olmak istiyorum. Öldüğümde içimdeki tüm hayattan kurtulmak istiyorum. Bütün mesele bu.
Maalesef sosyal medya korkuyu besliyor. Korku yoluyla çalışır. Korku, heyecan, komplolar, dram, öfke; sosyal medyanın iş modeli budur. Sonuç olarak yeni bir faşizm dünya çapında kontrol edilemeyen bir yangın gibi yayılıyor. Sağcı popülistler karmaşık sorunlara sözde basit çözümler haykırıyor; korkuları istismar ediyorlar. Demokrasi topluma güvenmek, bilime güvenmek, adalete güvenmek demektir. Demokrasi her zaman bir risktir ama bu risk kaçınılmazdır ve alternatifi yoktur. Bize bu riski her gün yeniden alma güvenini veren bir politikaya ihtiyacımız var.
Ukrayna'da ve Orta Doğu'da savaş var, iklim değişikliği ensemize çöküyor ve internette nefret, kin ve ayrımcılık dolu haberler okuyoruz. Bütün bunlar korkuyu körüklüyor. “Neden korkuyorsun, …?” dizisinde öne çıkan şahsiyetler, tüm duyguların en korkunçuyla ilgili soruyu yanıtlıyor, nedenleri ve bununla başa çıkmanın yollarını arıyor.
Katja Eichinger, yazar ve yapımcı
“Açık sularda yüzmekten korkuyorum. Özellikle denizde altımı göremediğimde. Aklım hemen altımda ne olabileceğini hayal etmeye başlıyor ve kısa bir süre sonra kıyıya dönmek zorunda kalıyorum. Tek başıma değil de başkalarıyla birlikte yüzüyorsam sorun yok. Ya da gözlük takıyorsam ve altımı görebiliyorsam bazen yükseklik korkum oluyor, bazen başım dönüyor. Denizde yüzerken bu korku beni gerçekten rahatsız ediyor, çünkü denizi seviyorum.
Katja Eichinger: “Bu korku beni rahatsız ediyor.” (Kaynak: Christian Werner)
Birkaç yıl öncesine kadar sahne korkusundan muzdariptim ve topluluk önünde performans sergilerken gergindim. Bir keresinde bir etkinlikte sahne arkasında dizlerim güçsüz bir şekilde sıramı beklerken bu durumu daha önce de yaşadığımı hatırladım. İlk kez beş yaşımdayken çocuk balesiyle sahneye çıktım. O zamanlar şirketin en küçüğüydüm, bu yüzden ilk performansımda en önde durdum. Parlak beyaz spot ışıklarını, sahne tahtalarının gıcırdamasını, toz kokusunu ve önümdeki siyah, dönen seyirci kitlesini hâlâ hatırlayabiliyorum. Heyecan vericiydi ve sadece dans ettim. Korkusuz. Elimden gelenin en iyisini yapmak ve eğlenmekle ilgiliydi. Bugün sahneye ya da kamera önüne çıkmam gerektiğinde bu duyguyu hatırlıyorum. Sakinleşmeme yardımcı oluyor.
Katja Eichinger “Asbest” filminin senaryosunu yazdı. (Kaynak: IMAGO/Frederic Kern/imago)
Katja Eichinger, 1971'de Volksmarsen'de doğdu, yazar, gazeteci ve yapımcıdır. Diğerlerinin yanı sıra “Financial Times”, “Vogue” ve “Frankfurter Allgemeine Zeitung” için yazılar yazdı.
2006'dan 2011'e kadar, ölümünden sonra biyografisini yayınladığı film yapımcısı Bernd Eichinger ile evlendi.
2023'te ARD dizisi “Asbest”in senaryosunu yazdı ve 2024'te Côte d'Azur'daki lüks ve ihtişamı anlatan yeni kitabı “Das große Blau” adıyla Aufbau Verlag tarafından yayınlandı.
Korku korkunç derecede felç edici olabilir. Olabilecek tüm olasılıkların zihinsel filmidir. Kendini düşüncelerine kaptırıp artık evden çıkamayan insanları anlayabiliyorum. Korkmuyorsan hayal gücün yoktur. Ancak bunun beni küçültmesine izin vermezsem, aynı zamanda beni kendimin ötesine geçmeye ve yapabileceğimi düşünmediğim şeyleri yapmaya teşvik edebilir. Korkuyu hissetmek ve yine de bunu yapmak; her zaman bu sloganı hatırlamaya çalışıyorum. Heinrich Heine'nin “Doktrin” şiirinde şöyle yazıyor: “Davul çalın ve korkmayın.” Bazen paranoyak fanteziler beni ele geçirmekle tehdit ettiğinde bu bana cesaret veriyor. Sadece git, dışarı çık, dene, yap.
Olabilecek tüm olumsuzluklara dair tüm endişelerimize rağmen, pek çok güzel şeyin de olabileceğini unutmamalıyız. Yaşlandıkça korkuyla ilişkim değişiyor. Bir yandan tanımadığım insanların görüşleri gibi pek çok şeyi umursamıyorum. Öte yandan yaşım ilerledikçe olumsuz deneyimler daha da sıklaşıyor. Daha savunmasızım ve yeni korkular ortaya çıkabilir. Buna bilinçli olarak karşı koymaya çalışıyorum çünkü korkular beni sınırlayabilir ve kısıtlayabilir. Özgür olmak istiyorum. Öldüğümde içimdeki tüm hayattan kurtulmak istiyorum. Bütün mesele bu.
Maalesef sosyal medya korkuyu besliyor. Korku yoluyla çalışır. Korku, heyecan, komplolar, dram, öfke; sosyal medyanın iş modeli budur. Sonuç olarak yeni bir faşizm dünya çapında kontrol edilemeyen bir yangın gibi yayılıyor. Sağcı popülistler karmaşık sorunlara sözde basit çözümler haykırıyor; korkuları istismar ediyorlar. Demokrasi topluma güvenmek, bilime güvenmek, adalete güvenmek demektir. Demokrasi her zaman bir risktir ama bu risk kaçınılmazdır ve alternatifi yoktur. Bize bu riski her gün yeniden alma güvenini veren bir politikaya ihtiyacımız var.