Beykozlu
New member
◊ 2 Ocak, Oğlak burcu… Nesi daha yorucu: Çok gerçekçiliği mi, fazla sebatkârlığı mı?
– Hayal kur uç, uç, ancak aklını da yanına al! Gerçekleri kabullenmek lazım. Fakat hudutlarımı zorlamayı da denedim ben. Hayallerimin ötesinde bir yere ulaşma talihim, sevgi ve hürmetle alkışı tatma bahtım oldu güzel ki.
◊ Oğlak karamsarlığı… Bardağın yarısı boş mu, dolu mu yani?
– Yükselen burcum Terazi olduğu için mi bilmem, “Oğlak karamsarlığı” hayatıyorum. “Dolu tarafınca bak” denir ya… Moralim bozulmasın diye bardağa bakmam bile. Zira büsbütün boş da olabilir. Daima uğraş etmek lazım. Bardak boşsa bile, olmayacak olsa bile hayaller kurar, umuda seyahat yaparım… Sevgi en epey gereksinimim olan şey. Sevinç de en çabuk kana karışan ilacım. Beni asıl zorlayan, üzülünce hasta olmam.
◊ 7 aylıkken erken konuşmaya başlamışsınız lakin 2 yaşında yürümüşsünüz. İleri zekâ mı, tembellik mi?
– Halbuki annem ben düşmeyeyim diye oturduğum yere yastıklarla duvarlar örüyormuş. Bir gün onları kaldırıp “Hadi emekle bari” deyince ben tıpış tıpış yürümüşüm. (Gülüyor) Çok erken konuşmam anneme göre ileri zekâ olarak abartılmış lakin daha sonra ilkokul 2. sınıfta matematikten zayıf almamla son bulmuş bu efsane…
◊ Ankara Koleji’nde yatılıyken kısa saç, oğlan çocuklarıyla hengame, karnede kırık notlar… Hâkim babayla daima kent değiştirmeye mi,
anne-babanın ayrılmasına mı isyan?
– Annemle babam… Onlar ayrılınca fazlaca yaramaz; ağaçların, çocuk parklarının zirvelerine tırmanan bir çocuk olmuşum. O parlak çocuk imajı yerle bir olmuş. Yaşım sınıfımdakilerden küçük olduğu, bir de sarışın, kısacık saçlı bir kız olduğum için “Civciv” diyorlardı bana.
◊ Gençken ikisini de yapmışsınız… en çok hangisini severdiniz: Halk dansları mı, ritmik jimnastik mi?
– Halk danslarını da, ritmik jimnastiği de epey severek yaptım, ayıramam.
◊ Bu dördüncü kitabınız. faydalı olmak mı, iz bırakma gayreti mı?
– Boş durmayı sevmiyorum. Hayattan öğrendiklerim, bir çay sohbeti üzere, hatta kimi vakit tartışarak kitaba dönüştü. Bana yeterli gelen her şeyi paylaşmak, o hoşluğu çoğaltmak istiyorum. Okumak, notlar almak, bir şeyler yazıp çizmek ömrüme mana katıyor.
ömrümüz bir misafirlik ve bir sefere mahsus. Provası yok, geriye alabilmek yok, yenidenı yok… Ona nazaran… Son yaşadığım sepsis koması da ömrün ne kadar pamuk ipliğine bağlı olduğunu gösteren bir örnek. Kıl hissesi kurtuldum mevtten. Sıhhat en değerli şey hayatta. Sıhhatinize bir kapital üzere, mümkün olduğu kadar yeterli ve organik beslenerek itina gösterin. Güzelleşmekten epey sıhhat için, az da olsa disiplinli idman yapın.
BİR PERİYOT UÇAK VE GEMİ BİLETİ SATTIM
◊ Oyuncu olmasaydınız… Kayıt yaptırdığınız arkeolojiye mi devam ederdiniz, annenizin yolundan gidip yeğeniniz Zeynep Tosun üzere
modacı mı olurdunuz??
– Ankara Koleji’ni bitirdiğimde mimar olmak için ODTÜ’de okumak istedim. Ancak bizi dikiş dikerek geçindiren annem merdivenden düşüp belini incitince, uçak ve gemi biletleri satan Katoni şirketine girip çalışmak zorunda kaldım kısa bir müddet.
Arkeoloji kısmına sadece devam mecburiliği olmadığı için girmiştim. Artist mecmuasının açtığı müsabakayı kazanınca direktör Memduh Ün’ün Ankara’ya kadar gelip ikna etmesiyle annemle kendimizi İstanbul’da bulduk.
◊ Sinemayı bırakmak… Tercih mi, mecburilik muydu?
– Sinemada tam kendime bakılırsa en manalı periyodu yaşıyordum ki, hayatımıza televizyon girdi. Televizyonun gelişiyle beşerler yeni oyuncaklarıyla meskenlerine kapandılar. “Dallas”, “Aşk Rüzgârı” üzere dizilerle yesyeni dünyalarda gezinmeye başladılar. Sinema salonları izleyicisiz kaldı.
daha sonra seks sinemaları furyası başladı. Kendi hesabıma Yeşilçam devrinin bittiğini düşündüğüm için “Sinema beni bırakmadan ben onu bıraktığımı” ilan ettim. Kadın-erkek içindeki bir aşk alakası üzere, starlık beni terk etmeden, ben onu terk ettim.
HAYAT BİLGİSİ
Kayıp bürosu yok ki eski dostları bulasın…
◊ Sizce hoş ancak yoksul doğmak mı avantajlı, güçlü fakat berbat mi?
– Herkes bebeklerin bile hoş olanlarına sempati duyar, daha sevecen davranır. Bu bebek güzellerin büyüdüklerinde hem aşk birebir vakitte iş ömründe seçme imkânı daha fazla olur. Hatta genç kız hayli hoşsa, fakirse bile birden fazla vakit ömür ona art çıkar ve yoksul gelip yoksul gitmez.
◊ Pekala para saadet getirir mi, getirmez mi?
– Konfor garanti de mutluluğun garantisini veremeyeceğim. O işler daha hayli taht ve baht problemi. Memnunluğu bitmek tükenmek bilmeyen bir iştahla bir şeyler satın almakta sanıyoruz. halbuki tek bir ömrümüz var. hayatı düzgünleştirmek için olmalı projeler.
◊ Hatır için çiğ tavuk… Yenir mi, yenmez mi?
– Dostlar ömrümüzün tam ortasında. Kederimizi kendi kaygısı, sevincimizi kendi sevinci üzere yaşayan dostlarımız var ise, hayattaki en büyük serveti kazanmış sayılırız. Omuzunda ağladığın bir arkadaş kadar değerlisi olabilir mi? bu biçimde dostlar bulduğunuzda sıkıca sarılın, kaybetmeyin onları. Dostluk ofisi yok ki başvurup yeni arkadaşlar edinebilesin. Yahut kayıp ofisi yok ki eski dostları bulasın.
◊ Hangisinden daha epey korkarsınız: Palavradan mı, yılandan mı?
– Palavradan daha hayli.
◊ Saz çalıp anı yaşamak mı, geleceğe hazırlanmak mı?
– hayatı ve yaptığın işi hiç ölmeyecek üzere ciddiye almalısın. Elinden geleni yaptıktan daha sonra da yarın ölecekmiş üzere yaşa… Birbirine fazlaca tezat üzere görünen bu iki görüş hayli güç fakat imkânsız değil.
◊ Saz demişken… Bütün müzik aletlerini çalabilmek mi, bütün sporları yapabilmek mi?
– Müzik aletleri. Sporun sıhhat için, gençlik için, moral için değerli olduğunu bilirim lakin yapmam.
◊ Sofrada hangisine tahammül daha zordur: Obura mı, gevezeye mi?
– Obur ve geveze ben olmayayım da… (Gülüyor) Gerisi problem değil.
◊ 25 yaşına dönmek mi, Dolmabahçe Sarayı mı?
– Ne Dolmabahçe ne de 25 yaşına geri dönmek… Yalnızca, ailem, sevdiklerim ve dostlarımla sevgi ve şefkati hissettiğim bir vakit dilimi…
TANINAN ŞEYLER
Cem Yılmaz’ın gösterilerinde koltuktan düşerim
◊ İkisinden de etkilendiğinizi söylüyorsunuz: Dostoyevski mi, Proust mu?
– İkisinin de yeri farklı. Bu edebiyatçılar, biraz uçuk arkadaşlar. Şizofrenik durumları var. Yazarken başlarından geçenleri güya bir diğeri yönlendiriyor.
◊ Yeşilçam’dan: Tarık Akan mı, Ediz Hun mu?
– Unutulmayan efsane Tarık Akan, kartpostallarıyla genç kızların sevgilisiydi. Oynadığı sinemalar Cannes üzere bir epey şenlikte mükafatlar kazandı. Çok genç yaşta kaybettik. Ediz Hun ise hiç yaşlanmıyor ve daima güzel. “Ankara Ekspresi” sinemasıyla Altın Portakal’ı kazanmak unutulmaz bir anı benim için.
◊ Pekala şimdikilerden Kıvanç Tatlıtuğ mu, Burak Özçivit mi?
– Bu isimleri yarıştırmak hayli hoşuma gitmiyor. Kıvanç’ın Oscar’a aday adayı olan sinema ve dizilerde aksi rollerdeki başarısı inanılır üzere değil. Burak Özçivit’e ise yurtharicinde bile epey ilgi var.
◊ Beren Saat mi, Serenay Sarıkaya mı?
– Beren bir müsabakada yeteneği ve hoşluğuyla çabucak parladı. Serenay için tam bir Türk hoşu diyemeyeceğim. Avrupai bir tip. Fakat her oynadığı rolde acayip başarılı ve “Bundan daha âlâ oynanamazdı” dedirtiyor beşere. Büyüleyici bir yanı var.
◊ Hangisine daha epeyce gülersiniz: Cem Yılmaz mı, Cet Demirer mi?
– Cem Yılmaz’ın gösterilerinde koltuktan düşecek kadar gülerim. Cet Demirer’in sinemalarına de bayılırım. Hele Demet Akbağ’la gangsterlerin eline geçtiklerinde yaptıkları kör taklidine…
ÖZEL PROBLEMLER
Aşkın aksisi nefret
◊ Aşkın zıddı: Nefret mi, kayıtsızlık mı?
– Sevginin aykırısı kayıtsızlık olabilir lakin aşkın aksisi nefret bence.
◊ Evlilik… Aşkı öldürür mü, uzatır mı?
– Aşk, evlenince biter diye bir kural yok. Değerli olan sevgiye dönüşmesi… Yaşlandıkça, tıpkı meskende yaşamakla aşk dönüşür. birlikte umutları, sevgiyi çoğaltıyorsanız, “Sana gereksinimim var” demeden bile birbirinizin yanında oluyorsanız maya tutmuş demektir. Bizim ilgimizde (eşi Sönmez Köksal’ı kastediyor) bunlar var. Tünelin sonundaki ışığı birlikte nazaranbiliyoruz.
◊ Otoriter anne mi, arkadaş anne mi oldunuz?
– Anneler ve babalar evlatlarına arkadaş kadar anlayışlı ve yakın olmalı. Lakin arkadaşın yeri başka, annenin yeri başka. Çocukların, hudutları çizecek bir anneye gereksinimi var. Fiziki olarak setteydim lakin aklım daima konuttaydı. Oğlumla gereğince, gönlümce ilgilenemiyordum. Daima suçluluk duyuyordum bundan. Hele daha 5 yaşında “Yumurcak” sinemasıyla kendisi en büyük yıldız oluveren bir evladınız (İlker İnanoğlu) var ise… O telaş hiç bitmiyor. Oğlunuz büyüse, kocaman bir adam olsa bile.
◊ Pekala daha sonradan çocuk mu, torun mu ağır basıyor?
– Oğlumun sevgisinin önüne ne geçebilir? Bebek, küçük çocuk sevmek, okşamak öteki bir keyif. Torunum Los Angeles’ta yaşıyor. Özlüyorum onu lakin hayli sık bir ortaya gelemiyoruz. Oğlumla da onun oğluyla da ortamızda daima bu hasret duygusu…
KÜÇÜK KEYİFLER
Yeni bir gün nasip olunca şükrediyorum
◊ Birinden vazgeçmek zorunda kalsaydınız… Kırmızı et mi, deniz mahsulleri mi?
– Midemden tüpten beslendiğim için ikisi de yok maalesef. Laktozsuz, glütensiz, eksik olan proteini dengeleyen kimyevi mama var yalnızca. Lakin evvelce olsa acısız, soğansız Adana kebap derdim.
◊ Deniz-kum-güneş mi, orman-ağaç-temiz hava mı?
– Denizi goreyim de neresi olursa olsun, fark etmez.
◊ Tavla mı, satranç mı?
– Tavla da satranç da bilmiyorum maalesef. Kitabı tercih ederim.
◊ Bir şeyi gece planlamak mı, sabah planlamak mı?
– Ben tam bir sabah insanıyım.
◊ Pekala gündoğumu mu, günbatımı mı?
– Gündoğumu beni büyülüyor. Her seferinde yeni bir güne daha uyanmak… Nasip olunca şükrediyorum.
GÜNDELİK HALLER
Gece yatarken hiç bir şey duymuyorum
◊ Yatılı konuk geldi, horlamasından uyunmuyor. Uyandırır mısınız, uykusuz mu kalırsınız?
– Sağ kulağım ameliyatla iptal edildi. Sol kulağımla da lakin aletle duyabiliyorum. Yatarken onu da çıkardığım için hiç bir şey duymuyorum.
◊ Hatırlamadığınız biri size samimi davranıyor. Yekten hatırlamadığınızı mı söylersiniz, dolambaçlı sorularla kim olduğunu mu anlamaya çalışırsınız?
– Kim olduğunu çıkarmaya çalışıyorum. Herkesi hatırlamak mümkün olsaydı keşke…
HİÇ DÜŞÜNMEDEN SÜRATLİ HIZLI…
◊ Uçakta/otobüste ha teğe omuzunuzda uyuyan bir teyze var. İnce ince ittirir misiniz, hostese mi şikayet edersiniz??
– İnce, ince… (Gülüyor)
◊ Cem Karaca mı, Barış Manço mu?
– Barış.
◊ Gittiğiniz mangal partisinde köfteleri beğenmediniz. Tabakta mı bırakırsınız, çaktırmadan köpeğe mi verirsiniz?
– Köpeğe.
◊ Nâzım Hikmet mi, Orhan Veli mi?
– Nâzım.
◊ Bodrum mu, Çeşme mi?
– Bodrum.
– Hayal kur uç, uç, ancak aklını da yanına al! Gerçekleri kabullenmek lazım. Fakat hudutlarımı zorlamayı da denedim ben. Hayallerimin ötesinde bir yere ulaşma talihim, sevgi ve hürmetle alkışı tatma bahtım oldu güzel ki.
◊ Oğlak karamsarlığı… Bardağın yarısı boş mu, dolu mu yani?
– Yükselen burcum Terazi olduğu için mi bilmem, “Oğlak karamsarlığı” hayatıyorum. “Dolu tarafınca bak” denir ya… Moralim bozulmasın diye bardağa bakmam bile. Zira büsbütün boş da olabilir. Daima uğraş etmek lazım. Bardak boşsa bile, olmayacak olsa bile hayaller kurar, umuda seyahat yaparım… Sevgi en epey gereksinimim olan şey. Sevinç de en çabuk kana karışan ilacım. Beni asıl zorlayan, üzülünce hasta olmam.
◊ 7 aylıkken erken konuşmaya başlamışsınız lakin 2 yaşında yürümüşsünüz. İleri zekâ mı, tembellik mi?
– Halbuki annem ben düşmeyeyim diye oturduğum yere yastıklarla duvarlar örüyormuş. Bir gün onları kaldırıp “Hadi emekle bari” deyince ben tıpış tıpış yürümüşüm. (Gülüyor) Çok erken konuşmam anneme göre ileri zekâ olarak abartılmış lakin daha sonra ilkokul 2. sınıfta matematikten zayıf almamla son bulmuş bu efsane…
◊ Ankara Koleji’nde yatılıyken kısa saç, oğlan çocuklarıyla hengame, karnede kırık notlar… Hâkim babayla daima kent değiştirmeye mi,
anne-babanın ayrılmasına mı isyan?
– Annemle babam… Onlar ayrılınca fazlaca yaramaz; ağaçların, çocuk parklarının zirvelerine tırmanan bir çocuk olmuşum. O parlak çocuk imajı yerle bir olmuş. Yaşım sınıfımdakilerden küçük olduğu, bir de sarışın, kısacık saçlı bir kız olduğum için “Civciv” diyorlardı bana.
◊ Gençken ikisini de yapmışsınız… en çok hangisini severdiniz: Halk dansları mı, ritmik jimnastik mi?
– Halk danslarını da, ritmik jimnastiği de epey severek yaptım, ayıramam.
◊ Bu dördüncü kitabınız. faydalı olmak mı, iz bırakma gayreti mı?
– Boş durmayı sevmiyorum. Hayattan öğrendiklerim, bir çay sohbeti üzere, hatta kimi vakit tartışarak kitaba dönüştü. Bana yeterli gelen her şeyi paylaşmak, o hoşluğu çoğaltmak istiyorum. Okumak, notlar almak, bir şeyler yazıp çizmek ömrüme mana katıyor.
ömrümüz bir misafirlik ve bir sefere mahsus. Provası yok, geriye alabilmek yok, yenidenı yok… Ona nazaran… Son yaşadığım sepsis koması da ömrün ne kadar pamuk ipliğine bağlı olduğunu gösteren bir örnek. Kıl hissesi kurtuldum mevtten. Sıhhat en değerli şey hayatta. Sıhhatinize bir kapital üzere, mümkün olduğu kadar yeterli ve organik beslenerek itina gösterin. Güzelleşmekten epey sıhhat için, az da olsa disiplinli idman yapın.
BİR PERİYOT UÇAK VE GEMİ BİLETİ SATTIM
◊ Oyuncu olmasaydınız… Kayıt yaptırdığınız arkeolojiye mi devam ederdiniz, annenizin yolundan gidip yeğeniniz Zeynep Tosun üzere
modacı mı olurdunuz??
– Ankara Koleji’ni bitirdiğimde mimar olmak için ODTÜ’de okumak istedim. Ancak bizi dikiş dikerek geçindiren annem merdivenden düşüp belini incitince, uçak ve gemi biletleri satan Katoni şirketine girip çalışmak zorunda kaldım kısa bir müddet.
Arkeoloji kısmına sadece devam mecburiliği olmadığı için girmiştim. Artist mecmuasının açtığı müsabakayı kazanınca direktör Memduh Ün’ün Ankara’ya kadar gelip ikna etmesiyle annemle kendimizi İstanbul’da bulduk.
◊ Sinemayı bırakmak… Tercih mi, mecburilik muydu?
– Sinemada tam kendime bakılırsa en manalı periyodu yaşıyordum ki, hayatımıza televizyon girdi. Televizyonun gelişiyle beşerler yeni oyuncaklarıyla meskenlerine kapandılar. “Dallas”, “Aşk Rüzgârı” üzere dizilerle yesyeni dünyalarda gezinmeye başladılar. Sinema salonları izleyicisiz kaldı.
daha sonra seks sinemaları furyası başladı. Kendi hesabıma Yeşilçam devrinin bittiğini düşündüğüm için “Sinema beni bırakmadan ben onu bıraktığımı” ilan ettim. Kadın-erkek içindeki bir aşk alakası üzere, starlık beni terk etmeden, ben onu terk ettim.
HAYAT BİLGİSİ
Kayıp bürosu yok ki eski dostları bulasın…
◊ Sizce hoş ancak yoksul doğmak mı avantajlı, güçlü fakat berbat mi?
– Herkes bebeklerin bile hoş olanlarına sempati duyar, daha sevecen davranır. Bu bebek güzellerin büyüdüklerinde hem aşk birebir vakitte iş ömründe seçme imkânı daha fazla olur. Hatta genç kız hayli hoşsa, fakirse bile birden fazla vakit ömür ona art çıkar ve yoksul gelip yoksul gitmez.
◊ Pekala para saadet getirir mi, getirmez mi?
– Konfor garanti de mutluluğun garantisini veremeyeceğim. O işler daha hayli taht ve baht problemi. Memnunluğu bitmek tükenmek bilmeyen bir iştahla bir şeyler satın almakta sanıyoruz. halbuki tek bir ömrümüz var. hayatı düzgünleştirmek için olmalı projeler.
◊ Hatır için çiğ tavuk… Yenir mi, yenmez mi?
– Dostlar ömrümüzün tam ortasında. Kederimizi kendi kaygısı, sevincimizi kendi sevinci üzere yaşayan dostlarımız var ise, hayattaki en büyük serveti kazanmış sayılırız. Omuzunda ağladığın bir arkadaş kadar değerlisi olabilir mi? bu biçimde dostlar bulduğunuzda sıkıca sarılın, kaybetmeyin onları. Dostluk ofisi yok ki başvurup yeni arkadaşlar edinebilesin. Yahut kayıp ofisi yok ki eski dostları bulasın.
◊ Hangisinden daha epey korkarsınız: Palavradan mı, yılandan mı?
– Palavradan daha hayli.
◊ Saz çalıp anı yaşamak mı, geleceğe hazırlanmak mı?
– hayatı ve yaptığın işi hiç ölmeyecek üzere ciddiye almalısın. Elinden geleni yaptıktan daha sonra da yarın ölecekmiş üzere yaşa… Birbirine fazlaca tezat üzere görünen bu iki görüş hayli güç fakat imkânsız değil.
◊ Saz demişken… Bütün müzik aletlerini çalabilmek mi, bütün sporları yapabilmek mi?
– Müzik aletleri. Sporun sıhhat için, gençlik için, moral için değerli olduğunu bilirim lakin yapmam.
◊ Sofrada hangisine tahammül daha zordur: Obura mı, gevezeye mi?
– Obur ve geveze ben olmayayım da… (Gülüyor) Gerisi problem değil.
◊ 25 yaşına dönmek mi, Dolmabahçe Sarayı mı?
– Ne Dolmabahçe ne de 25 yaşına geri dönmek… Yalnızca, ailem, sevdiklerim ve dostlarımla sevgi ve şefkati hissettiğim bir vakit dilimi…
TANINAN ŞEYLER
Cem Yılmaz’ın gösterilerinde koltuktan düşerim
◊ İkisinden de etkilendiğinizi söylüyorsunuz: Dostoyevski mi, Proust mu?
– İkisinin de yeri farklı. Bu edebiyatçılar, biraz uçuk arkadaşlar. Şizofrenik durumları var. Yazarken başlarından geçenleri güya bir diğeri yönlendiriyor.
◊ Yeşilçam’dan: Tarık Akan mı, Ediz Hun mu?
– Unutulmayan efsane Tarık Akan, kartpostallarıyla genç kızların sevgilisiydi. Oynadığı sinemalar Cannes üzere bir epey şenlikte mükafatlar kazandı. Çok genç yaşta kaybettik. Ediz Hun ise hiç yaşlanmıyor ve daima güzel. “Ankara Ekspresi” sinemasıyla Altın Portakal’ı kazanmak unutulmaz bir anı benim için.
◊ Pekala şimdikilerden Kıvanç Tatlıtuğ mu, Burak Özçivit mi?
– Bu isimleri yarıştırmak hayli hoşuma gitmiyor. Kıvanç’ın Oscar’a aday adayı olan sinema ve dizilerde aksi rollerdeki başarısı inanılır üzere değil. Burak Özçivit’e ise yurtharicinde bile epey ilgi var.
◊ Beren Saat mi, Serenay Sarıkaya mı?
– Beren bir müsabakada yeteneği ve hoşluğuyla çabucak parladı. Serenay için tam bir Türk hoşu diyemeyeceğim. Avrupai bir tip. Fakat her oynadığı rolde acayip başarılı ve “Bundan daha âlâ oynanamazdı” dedirtiyor beşere. Büyüleyici bir yanı var.
◊ Hangisine daha epeyce gülersiniz: Cem Yılmaz mı, Cet Demirer mi?
– Cem Yılmaz’ın gösterilerinde koltuktan düşecek kadar gülerim. Cet Demirer’in sinemalarına de bayılırım. Hele Demet Akbağ’la gangsterlerin eline geçtiklerinde yaptıkları kör taklidine…
ÖZEL PROBLEMLER
Aşkın aksisi nefret
◊ Aşkın zıddı: Nefret mi, kayıtsızlık mı?
– Sevginin aykırısı kayıtsızlık olabilir lakin aşkın aksisi nefret bence.
◊ Evlilik… Aşkı öldürür mü, uzatır mı?
– Aşk, evlenince biter diye bir kural yok. Değerli olan sevgiye dönüşmesi… Yaşlandıkça, tıpkı meskende yaşamakla aşk dönüşür. birlikte umutları, sevgiyi çoğaltıyorsanız, “Sana gereksinimim var” demeden bile birbirinizin yanında oluyorsanız maya tutmuş demektir. Bizim ilgimizde (eşi Sönmez Köksal’ı kastediyor) bunlar var. Tünelin sonundaki ışığı birlikte nazaranbiliyoruz.
◊ Otoriter anne mi, arkadaş anne mi oldunuz?
– Anneler ve babalar evlatlarına arkadaş kadar anlayışlı ve yakın olmalı. Lakin arkadaşın yeri başka, annenin yeri başka. Çocukların, hudutları çizecek bir anneye gereksinimi var. Fiziki olarak setteydim lakin aklım daima konuttaydı. Oğlumla gereğince, gönlümce ilgilenemiyordum. Daima suçluluk duyuyordum bundan. Hele daha 5 yaşında “Yumurcak” sinemasıyla kendisi en büyük yıldız oluveren bir evladınız (İlker İnanoğlu) var ise… O telaş hiç bitmiyor. Oğlunuz büyüse, kocaman bir adam olsa bile.
◊ Pekala daha sonradan çocuk mu, torun mu ağır basıyor?
– Oğlumun sevgisinin önüne ne geçebilir? Bebek, küçük çocuk sevmek, okşamak öteki bir keyif. Torunum Los Angeles’ta yaşıyor. Özlüyorum onu lakin hayli sık bir ortaya gelemiyoruz. Oğlumla da onun oğluyla da ortamızda daima bu hasret duygusu…
KÜÇÜK KEYİFLER
Yeni bir gün nasip olunca şükrediyorum
◊ Birinden vazgeçmek zorunda kalsaydınız… Kırmızı et mi, deniz mahsulleri mi?
– Midemden tüpten beslendiğim için ikisi de yok maalesef. Laktozsuz, glütensiz, eksik olan proteini dengeleyen kimyevi mama var yalnızca. Lakin evvelce olsa acısız, soğansız Adana kebap derdim.
◊ Deniz-kum-güneş mi, orman-ağaç-temiz hava mı?
– Denizi goreyim de neresi olursa olsun, fark etmez.
◊ Tavla mı, satranç mı?
– Tavla da satranç da bilmiyorum maalesef. Kitabı tercih ederim.
◊ Bir şeyi gece planlamak mı, sabah planlamak mı?
– Ben tam bir sabah insanıyım.
◊ Pekala gündoğumu mu, günbatımı mı?
– Gündoğumu beni büyülüyor. Her seferinde yeni bir güne daha uyanmak… Nasip olunca şükrediyorum.
GÜNDELİK HALLER
Gece yatarken hiç bir şey duymuyorum
◊ Yatılı konuk geldi, horlamasından uyunmuyor. Uyandırır mısınız, uykusuz mu kalırsınız?
– Sağ kulağım ameliyatla iptal edildi. Sol kulağımla da lakin aletle duyabiliyorum. Yatarken onu da çıkardığım için hiç bir şey duymuyorum.
◊ Hatırlamadığınız biri size samimi davranıyor. Yekten hatırlamadığınızı mı söylersiniz, dolambaçlı sorularla kim olduğunu mu anlamaya çalışırsınız?
– Kim olduğunu çıkarmaya çalışıyorum. Herkesi hatırlamak mümkün olsaydı keşke…
HİÇ DÜŞÜNMEDEN SÜRATLİ HIZLI…
◊ Uçakta/otobüste ha teğe omuzunuzda uyuyan bir teyze var. İnce ince ittirir misiniz, hostese mi şikayet edersiniz??
– İnce, ince… (Gülüyor)
◊ Cem Karaca mı, Barış Manço mu?
– Barış.
◊ Gittiğiniz mangal partisinde köfteleri beğenmediniz. Tabakta mı bırakırsınız, çaktırmadan köpeğe mi verirsiniz?
– Köpeğe.
◊ Nâzım Hikmet mi, Orhan Veli mi?
– Nâzım.
◊ Bodrum mu, Çeşme mi?
– Bodrum.