Beykozlu
New member
Son periyotta artan hayat pahalılığı gençlerin muhtaçlıklarını karşılamasında ve toplumsallaşmasında de zorluklara niye oluyor. Berbatlaşan iktisatta kendini sıkışmış hisseden gençler, gelecek derdi ortasında.
Türk Lirası’ndaki (TL) bedel kayıpları, süratle artan enflasyon ve peş peşe gelen artırımlar. Bunların hepsi alım gücü daima zayıflayan vatandaşları çok rahatsız ediyor. İktisattaki dalgalanmalar halkın her kısmını yakından ilgilendiriyor. Lakin burada gençlere farklı bir parantez açmak gerekiyor. Çünkü öğrenci, yeni mezun ya da işsiz. Hangi tanımlamaya girerse girsin gençler iktisattaki son durum hakkında olumlu bir tablo çizemiyor.
“Ekonomiye dair bir umudum yok. Âlâ bir gelecek de görmüyorum. Olduğum yerde sayıyorum. Keşke babam üzere devlet memuru olabilseydim de aldığım, verdiğim belirli olsaydı. En azından bir beklentim olmazdı. Varlık ortasında yokluk çekiyoruz.”
İstanbul’dan 27 yaşındaki fotoğraf asistanı Enes Yurtbay, yaşadığı ezayı bu biçimde lisana getiriyor. Alım gücünün daima düştüğünü ve geleceğe dair plan yapamadığını belirten Yurtbay, “Üzerimdeki mont dört yıllık. Bir mont olmuş bin lira. Bin liraya mont alınır mı? Bin lira bir monta verdikten daha sonra onu hiç giyme, geç yanında çay kahve iç” diyor.
Mutsuzluk süreci başlıyor
Türkiye’de temel hak ve özgürlüklerin kullanmasına ait problemler yaşandığına değinen ekonomist Murat Kubilay’a göre bu duruma bir de ekonomik buhran eklenince iş teminatı sıklıkla düşük olan genç kitlede büyük bir memnuniyetsizlik birikiyor.
Gençlerin iş bulmakta fazlaca zorlandığını anlatan Kubilay, “Dar tarifte her 5 üniversiteli gençten biri işsiz. Daha geniş tanıma baktığımız vakit da kabaca her üç üniversite mezunu gençten birinin işsiz olduğunu görüyoruz. Bunun daha ötesi var. Çok sayıda genç kendi alanında çalışmıyor. Daha fazlaca süreksiz işlerde ve garantisiz biçimde çalışıyor. Sigortasız çalıştığınız vakit minimum fiyatın altında çalıştırılmak da mümkün hale geliyor. Haliyle kolay iş bulamıyorsunuz. Bulsanız kâfi fiyat alamıyorsunuz. Yarına umutla bakamıyorsunuz. Daima bir kaygı halindesiniz ve haliyle bir mutsuzluk süreci ortasında kalıyorsunuz” değerlendirmesini yapıyor.
ergenlerde oluşan bu makus deneyimlerin satın alma gücünün düşmesi ve bu durumun düzelmeyeceği kanısıyla birleşince farklı bir boyut kazandığını aktaran Kubilay’a bakılırsa gençler bu noktada gelecek ve meslek planlamalarını Türkiye’de yapmaktan vazgeçiyor.
Gitmek için fırsat arıyorum
Yeni mezun 26 yaşındaki Mehmet Aksoy da gelecek planlarını bu doğrultuda yapanlardan biri. Ekonomik olarak yaşadığı darboğaz sebebi ile makus günler geçirdiğini belirten Aksoy, yurt dışına gitmek istiyor. Bunun için fırsat aradığını anlatan Aksoy, “Geldiğim noktada Avrupa’da çöpçü olmayı, sokakta yatmayı bile düşünüyorum” diyor.
Aksoy, TL’deki kıymet kaybına da şu biçimde dikkat çekiyor:
“Kendi para ünitemizi yalnızca izliyoruz. Yorum bile yapamıyoruz. Mesken ve otomobil sahibi olmak artık bizim için hayal bile olamaz ancak bilgisayar ve telefon üzere eserleri almak da epeyce güç oldu. Bu manada zorlanıyoruz. Toplumsal aktivitelere katılamıyorum. Benimle tıpkı yaşta gençler Avrupa’da fazlaca hoş bir hayata sahip. Biz o manada epeyce şanssızız. Bizim gözümüz daima dolarda. Artık bir beklentim de kalmadı.”
Dertler lise senelerında başlıyor
Genç işsizlerin sayısının yıldan yıla arttığını ve alt yaş kümelerinin da bunu epey güzel gözlemlediğini belirten ekonomist Murat Kubilay, gençlerin çabucak hemen lise çağlarında geleceğe dair korkular duymaya başladığını söylüyor.
Gençlerin internetle tüm dünyada olup bitene de hakim olduğunu söz eden Kubilay, “Haliyle gençlerin büyük kısmı iktisatta yaşananların Türkiye’ye mahsus olduğunu görüyor. Ve öbür ülkelerdeki fırsatların fazlaca daha farklı olduğunu biliyorlar. 1961 daha sonrasında Almanya’ya gidenler tahminen bu durumu bilmiyorlardı, yönlendirme ile tercih etmişlerdi, fakat artık hayli sayıda genç tüm dünyada ne olduğunu biliyor ve bu tarafta bir istek gösteriyor. Yani erken yaşta gelen ümitsizlik bir biçimde yurtdışına çıkmak için arayış içine itiyor. Bu hem düşük vasıflılar da birebir vakitte yüksek vasıflılarda tıpkı biçimde gerçekleşiyor. Yalnızca personel göçü ile sonlandırmak yetmez burada ağır bir beyin göçünü de görüyoruz” halinde konuşuyor.
Bir test kitabı 60-70 lira
İktisatta yaşanan gelişmeleri yakından takip ettiğini söyleyen İstanbul Kasımpaşa’dan lise öğrencisi 17 yaşındaki Azra Yazıcı da kendi gündemlerinin değerli bir kısmını TL’deki hareketlerin oluşturduğunu lisana getiriyor. Yazıcı, “Dolar geçtiğimiz günlerde dört saatte bir lira yükseldi. Alım gücüm epey süratli düşmüş oldu. aslına bakarsan öğrenciyim ve muhakkak bir harçlık alıyorum. Çalışmıyorum, okuluma devam ediyorum. Bu ortamda da gençler yurt dışına çıkabilmek için okuyor” diyor.
Kıyafet almanın bile kendisi için epey sıkıntı hale geldiğini belirten Azra Yazıcı, “Bir kesim sweatshirt 300 lira oldu. Bu benim için epeyce fazla. Teknolojik aletler aslına bakarsanız fazlaca diğer bir durumda. Evvelden 50 lira ile rahat biçimde dışarı çıkarken artık bu pek mümkün değil. Şu an yanımda 50 lira olunca kendimi hiç inançta hissedemiyorum. hiç bir yere param yetecekmiş üzere gelmiyor” diyor.
bir daha lise öğrencisi 16 yaşındaki Sude Avcı da yaşadığı ekonomik problemleri şöyleki anlatıyor:
“Bizim kendi gelirimiz yok ancak bu durum ailemizi de etkiliyor. Kantinde bir çikolata 4 lira oldu. 60-70 liradan ucuza test kitabı yok. Bunlar bizi fazlaca zorluyor.”
Türkiye’ye mahsus olduğunu görüyorlar
Murat Kubilay’ın vurguladığı başka bir nokta ise gençlerin toplumsal aktivitelere iştiraki oluyor. Kubilay, “Yenilenemeyen ayakkabılar, paltolar ve kıyafetler vakit içinde onlar için bir statü kaybına niye oluyor. Ve kişinin kendi ruhsal problemlerine yeni bir adedinin daha eklenmesi ile sonuçlanıyor” diyor.
Gerek toplumsal medya gerekse yabancı dizi ve programlar aracılığı ile gençlerin öbür ülkelerdeki hayat şartlarının farkında olduğunun altına çizen Kubilay, gençlerin kendilerini ne kadar geliştirirlerse geliştirsinler yeterli bir mesleğe sahip olamayacağı niyetine yöneldiğine dikkat çekiyor.
Ekonomist Murat Kubilay kelamlarını “Bu hem kendilerine yönelik ümitsizliği arttırıyor birebir vakitte tek deva olarak yurt dışına çıkış isteğini güçlendiriyor. Burada kaldıklarında sıkışıp kalacaklarını düşünüyorlar” formunda sürdürüyor.
Emre Eser
© Deutsche Welle Türkçe
Türk Lirası’ndaki (TL) bedel kayıpları, süratle artan enflasyon ve peş peşe gelen artırımlar. Bunların hepsi alım gücü daima zayıflayan vatandaşları çok rahatsız ediyor. İktisattaki dalgalanmalar halkın her kısmını yakından ilgilendiriyor. Lakin burada gençlere farklı bir parantez açmak gerekiyor. Çünkü öğrenci, yeni mezun ya da işsiz. Hangi tanımlamaya girerse girsin gençler iktisattaki son durum hakkında olumlu bir tablo çizemiyor.
“Ekonomiye dair bir umudum yok. Âlâ bir gelecek de görmüyorum. Olduğum yerde sayıyorum. Keşke babam üzere devlet memuru olabilseydim de aldığım, verdiğim belirli olsaydı. En azından bir beklentim olmazdı. Varlık ortasında yokluk çekiyoruz.”
İstanbul’dan 27 yaşındaki fotoğraf asistanı Enes Yurtbay, yaşadığı ezayı bu biçimde lisana getiriyor. Alım gücünün daima düştüğünü ve geleceğe dair plan yapamadığını belirten Yurtbay, “Üzerimdeki mont dört yıllık. Bir mont olmuş bin lira. Bin liraya mont alınır mı? Bin lira bir monta verdikten daha sonra onu hiç giyme, geç yanında çay kahve iç” diyor.
Mutsuzluk süreci başlıyor
Türkiye’de temel hak ve özgürlüklerin kullanmasına ait problemler yaşandığına değinen ekonomist Murat Kubilay’a göre bu duruma bir de ekonomik buhran eklenince iş teminatı sıklıkla düşük olan genç kitlede büyük bir memnuniyetsizlik birikiyor.
Gençlerin iş bulmakta fazlaca zorlandığını anlatan Kubilay, “Dar tarifte her 5 üniversiteli gençten biri işsiz. Daha geniş tanıma baktığımız vakit da kabaca her üç üniversite mezunu gençten birinin işsiz olduğunu görüyoruz. Bunun daha ötesi var. Çok sayıda genç kendi alanında çalışmıyor. Daha fazlaca süreksiz işlerde ve garantisiz biçimde çalışıyor. Sigortasız çalıştığınız vakit minimum fiyatın altında çalıştırılmak da mümkün hale geliyor. Haliyle kolay iş bulamıyorsunuz. Bulsanız kâfi fiyat alamıyorsunuz. Yarına umutla bakamıyorsunuz. Daima bir kaygı halindesiniz ve haliyle bir mutsuzluk süreci ortasında kalıyorsunuz” değerlendirmesini yapıyor.
ergenlerde oluşan bu makus deneyimlerin satın alma gücünün düşmesi ve bu durumun düzelmeyeceği kanısıyla birleşince farklı bir boyut kazandığını aktaran Kubilay’a bakılırsa gençler bu noktada gelecek ve meslek planlamalarını Türkiye’de yapmaktan vazgeçiyor.
Gitmek için fırsat arıyorum
Yeni mezun 26 yaşındaki Mehmet Aksoy da gelecek planlarını bu doğrultuda yapanlardan biri. Ekonomik olarak yaşadığı darboğaz sebebi ile makus günler geçirdiğini belirten Aksoy, yurt dışına gitmek istiyor. Bunun için fırsat aradığını anlatan Aksoy, “Geldiğim noktada Avrupa’da çöpçü olmayı, sokakta yatmayı bile düşünüyorum” diyor.
Aksoy, TL’deki kıymet kaybına da şu biçimde dikkat çekiyor:
“Kendi para ünitemizi yalnızca izliyoruz. Yorum bile yapamıyoruz. Mesken ve otomobil sahibi olmak artık bizim için hayal bile olamaz ancak bilgisayar ve telefon üzere eserleri almak da epeyce güç oldu. Bu manada zorlanıyoruz. Toplumsal aktivitelere katılamıyorum. Benimle tıpkı yaşta gençler Avrupa’da fazlaca hoş bir hayata sahip. Biz o manada epeyce şanssızız. Bizim gözümüz daima dolarda. Artık bir beklentim de kalmadı.”
Dertler lise senelerında başlıyor
Genç işsizlerin sayısının yıldan yıla arttığını ve alt yaş kümelerinin da bunu epey güzel gözlemlediğini belirten ekonomist Murat Kubilay, gençlerin çabucak hemen lise çağlarında geleceğe dair korkular duymaya başladığını söylüyor.
Gençlerin internetle tüm dünyada olup bitene de hakim olduğunu söz eden Kubilay, “Haliyle gençlerin büyük kısmı iktisatta yaşananların Türkiye’ye mahsus olduğunu görüyor. Ve öbür ülkelerdeki fırsatların fazlaca daha farklı olduğunu biliyorlar. 1961 daha sonrasında Almanya’ya gidenler tahminen bu durumu bilmiyorlardı, yönlendirme ile tercih etmişlerdi, fakat artık hayli sayıda genç tüm dünyada ne olduğunu biliyor ve bu tarafta bir istek gösteriyor. Yani erken yaşta gelen ümitsizlik bir biçimde yurtdışına çıkmak için arayış içine itiyor. Bu hem düşük vasıflılar da birebir vakitte yüksek vasıflılarda tıpkı biçimde gerçekleşiyor. Yalnızca personel göçü ile sonlandırmak yetmez burada ağır bir beyin göçünü de görüyoruz” halinde konuşuyor.
Bir test kitabı 60-70 lira
İktisatta yaşanan gelişmeleri yakından takip ettiğini söyleyen İstanbul Kasımpaşa’dan lise öğrencisi 17 yaşındaki Azra Yazıcı da kendi gündemlerinin değerli bir kısmını TL’deki hareketlerin oluşturduğunu lisana getiriyor. Yazıcı, “Dolar geçtiğimiz günlerde dört saatte bir lira yükseldi. Alım gücüm epey süratli düşmüş oldu. aslına bakarsan öğrenciyim ve muhakkak bir harçlık alıyorum. Çalışmıyorum, okuluma devam ediyorum. Bu ortamda da gençler yurt dışına çıkabilmek için okuyor” diyor.
Kıyafet almanın bile kendisi için epey sıkıntı hale geldiğini belirten Azra Yazıcı, “Bir kesim sweatshirt 300 lira oldu. Bu benim için epeyce fazla. Teknolojik aletler aslına bakarsanız fazlaca diğer bir durumda. Evvelden 50 lira ile rahat biçimde dışarı çıkarken artık bu pek mümkün değil. Şu an yanımda 50 lira olunca kendimi hiç inançta hissedemiyorum. hiç bir yere param yetecekmiş üzere gelmiyor” diyor.
bir daha lise öğrencisi 16 yaşındaki Sude Avcı da yaşadığı ekonomik problemleri şöyleki anlatıyor:
“Bizim kendi gelirimiz yok ancak bu durum ailemizi de etkiliyor. Kantinde bir çikolata 4 lira oldu. 60-70 liradan ucuza test kitabı yok. Bunlar bizi fazlaca zorluyor.”
Türkiye’ye mahsus olduğunu görüyorlar
Murat Kubilay’ın vurguladığı başka bir nokta ise gençlerin toplumsal aktivitelere iştiraki oluyor. Kubilay, “Yenilenemeyen ayakkabılar, paltolar ve kıyafetler vakit içinde onlar için bir statü kaybına niye oluyor. Ve kişinin kendi ruhsal problemlerine yeni bir adedinin daha eklenmesi ile sonuçlanıyor” diyor.
Gerek toplumsal medya gerekse yabancı dizi ve programlar aracılığı ile gençlerin öbür ülkelerdeki hayat şartlarının farkında olduğunun altına çizen Kubilay, gençlerin kendilerini ne kadar geliştirirlerse geliştirsinler yeterli bir mesleğe sahip olamayacağı niyetine yöneldiğine dikkat çekiyor.
Ekonomist Murat Kubilay kelamlarını “Bu hem kendilerine yönelik ümitsizliği arttırıyor birebir vakitte tek deva olarak yurt dışına çıkış isteğini güçlendiriyor. Burada kaldıklarında sıkışıp kalacaklarını düşünüyorlar” formunda sürdürüyor.
Emre Eser
© Deutsche Welle Türkçe