Beykozlu
New member
◊ Sesinizi keşfetmenizde ailenizin kıymeti var mıydı? Nasıl bir ailede büyüdünüz?
Güzin Sokullu: İstanbul Altunizade’de çok açık fikirli bir ailede büyüdüm. 14-15 yaşlarında Altınyurt Kulübü kurulduğunda orada tiyatro çalışmaları yapıyordum. Yabancı metinlerin çeviri oyunlarını tek perdelik oynuyordum. Tiyatroya karşı bir hevesim oldu. Babam Tunç Sokullu, Üsküdar Kent Tiyatrosu’nda çocuk oyunlarına bakan Ferih Egemen’le çalışmamı sağladı. Orada düzgün oyuncularla yetiştim. Tevfik Gelenbe ile 18 yaşında evlendim. Tevfik Beyefendi, Gönül Dava ve Gazanfer Özcan Tiyatrosu’nun kuruluşundaydı. Beni de oraya aldırdı ve Adile Naşit üzere kıymetli oyuncularla çalıştım. daha sonra kızım oldu ve Tevfik Gelenbe ile yollarımız ayrıldı. Bu ortada Baha Boduroğlu ile müzik çalışmaları yapmaya başlamıştım.
Baha Boduroğlu: Çocuklukta müziğe ilgi duydum. Babam subaydı ve şark hizmetinden dolayı Anadolu’yu dolaşıyorduk. Tüm cümbüşümüz radyoydu. Ne cins müzik çalarsa çalsın radyonun başında oluyordum ve ortasında, bu müziği çalan insanları arıyordum. Müzik bir tutku haline geldi. Bu bir hevesle de başladı. 1960’lı senelerda İstanbul’da şimdi her mahallede orkestralar vardı. Kapı ortalarında müzikler öğrenilirdi. O mahalle orkestraları okul çaylarında profesyonelleşmeye başladı.
◊ Nasıl tanıştınız?
Güzin Sokullu: Haftanın 6 günü tiyatroda oyun oynar matine suare yapardık. Ortada da müzikler yaparken Güzin ile Baha’yı ortaya çıkardık.
Baha Boduroğlu: Konservatuvarda eğitimimi sürdürürken bir arkadaşım beni Gönül Dava ve Gazanfer Özcan Tiyatrosu’na götürdü, çalışmaya başladım. Boş vakit içinderda da gitarımı tiyatroya gdolayıyor ve müzik yapıyordum. O sırada Güzin bana eşlik etti. Güzin’in müzik hafızası, sesinin duruluğu dikkatimi çekti. daha sonra Selmi Andak’ın önerisi üzerine tiyatro ve müziği birlikte götürdük. Güzin’i tek solist olarak düşünüyorduk. daha sonra epeyce sesli müziği tercih ettik. Çok seviyordum zira… daha sonra da evlendik ve albümler yaptık.
Bizim dönemimizde müzik sanayileşmemişti
◊ Müziğini yaparken nelerden etkilendiniz?
Baha: Daha epeyce düetto ve kantolardan etkilendik. İkili olarak söylenen komik müziklerden… İlerideki çalışmalarda aile içi hengameleri andıran müzikler yaptık, “Olamam ki” üzere… Halk bizi kendilerinden bir şey bulduğu için epeyce sevdi. Güzin ile Baha olarak ailenin içine girdik. daha sonra boşandık ve orta verdik.
◊ Üretkenliğin fazla olduğu bu biçimdeın ruhunu nasıl tanım edersiniz?
Güzin: O üretkenlik insanın ortasındaki dürtüyle çıkıyordu. hiç bir vakit “Bir müzik yapalım da hit olsun” demedik. Verimli bir periyottu. Gençlik, güç… Baha, Yunus Emre, Karacaoğlan üzere isimlerden ilham alıyordu.
Baha: Bizim devrimizde müzik sanayileşmemişti. Büyük holdingler, büyük firmalar işin ortasında değildi. Firmalar müzikten kazandığı parayı inşat bölümüne aktarırdı. Müziğe yatırım yapmıyorlardı. aslına bakarsan ondan dolayı çıkan krizler müziğin gerilemesinde değerli rol oynadı. Müzik endüstrileşti.
Büyük bir firma biroldukca şirketi satın alarak tek marka halinde üretim yapmaya başladı. Ondan birtakım kurallar devreye girdi.
Çok üretip çabuk tüketmek moda oldu. O periyottan bugüne kalan müzikler, büsbütün kendi beceresi, özgüveni ve ortasından kopan bestelerdir. Moda müzikler ve kliplerle desteklenen müzikler özgünlüğünü 3 ay daha sonra yitirir. 3 ay daha sonra unutulmasını şirket de ister. Zira yenisini satacaktır.
Tek pişmanlığım alkol bağımlılığım
◊ 90’larda bir sessizlik oluyor. Bu niye kaynaklı?
Güzin: Baha ile boşandık. yeniden bir ortaya gelişimiz Hurşid Yenigün’le Eski Dostlar orkestrasıyla oldu. Evvelce hit olan müziklerimizi söylemiş olduk. sıradan ses getirdi. daha sonra POPSAV üzerinden “Hey Gidi Günler” altında sahne almaya başladık. Çok sevildi, yaşıtlarımız bizleri sahnede görür görmez moral buldu.
◊ Geçmişe dair pişmanlıklarınız var mı?
Güzin: Yaşadığım anı seviyorum. Ondan geçmişte hayatıyorum.
Baha: Ben alkol bağımlısı oldum. Şartlı bir insandım. Sorunlu bir bünyem vardı. Utanırdım sahnede. O yüzden sahneye çıkmadan evvel iki duble atıp rahatlayacağımı sanırdım. Ve alkol bağımlısı oldum, 20 yılıma mal oldu. Bu beni geriletip olağan hayattan koparttı. Tek keşkem budur. 26 yıldır ağzıma alkol koydum.
◊ İkili olarak yıllar daha sonra sahneye çıktığınız vakit ne hissettiniz?
Baha: Çok da başarılı bir performans sergiledik. Bisiklete binmek üzere bir şey bu unutulmuyor ki…
Güzin ile Baha 1975 yılında “Allah Allah Ne Zaman” plağını çıkardı.
Aysel Gürel uçuşan ateşböceklerini görür görmez şarkıyı yazdı
◊ “Gençlik Başımda Duman” müziğinin ortaya çıkış öyküsü nedir?
Güzin: Aysel Gürel ile tanışınca “Gençlik Başımda Duman” müziği ortaya çıktı. Aysel ile bizim konuta çalışmaya gelmiştik. Hava tertemizdi ve uçuşan ateşböceklerini görmüştük. Onun üzerine Aysel çabucak dökülüp yazmaya başladı. O yazıyor ve biz de besteliyorduk.
Baha: Şanslı bir müzikti. Yeri ve vakti bakımından tuttu ve uydu.
Ben hayalperest Güzin mantıklıydı
◊ Âşık olduğunuz bir bayanla tıpkı sahneyi paylaşmak nasıldı?
Baha: birlikte iş yapmak zordu. İnsan eşine karşı daha acımasız oluyor. Tatsızlıklar oluyordu. Güzin ile sevgili kalsaydık tahminen hâlâ birlikte müzik yapıyor olurduk.
◊ Aranızda müzik olmasa hâlâ görüşür müydünüz?
Güzin: Bilmiyorum. Gerekirse “merhaba” der insan. Lakin bir işi birlikte yapıyorsanız görüşürsünüz. Biz birbirimizin hatırını sorarız. Arbede dövüş yapmıyoruz. Sahnede her neysek kuliste de öyleydi.
◊ Güzin Hanım siz bu alakanın akıl tarafıymışsınız herbiçimde…
Güzin: (Gülüyor) Mantık tarafı… O kadar da değil. Gönül tarafı da vardı.
Baha: Doğrudur, hayli mantıklıdır. Ben hayli hayalperestimdir.
Etrafımızda etten duvarlar yoktu
◊ Müziklerinizin 2022 yılında da dinleneceğini hayal eder miydiniz?
Güzin: Spontane bir biçimde çıkıyordu bu müzikler. Ve bu biçimdelar müziklerin ruhu oluyordu. O denli olunca da herkes etkileniyordu. Çok hoş müziklerdi. Beşerler, yapıtlarda kendinden bir şey bulamazsa ilgisini çekmez.
Baha: O devirde biz hayli ünlü olduğumuz biçimde, halkın ortasındaydık. Halkın ne beğenip ne beğenmediğini biliyorduk. Onlardan kopuk değildik. Etrafımızda etten duvarlar yoktu. Vakit bize nitekim pahası olan düzgün işlerin kalıcı olduğunu gösterdi. Ismarlama müzikler dinlenmedi.
Güzin ile Baha 70’li yılların ortalarında Sezen Aksu, Esmeray, Cem Karaca, Parıltı Yoldaş, İskender Doğan ile sahneye çıkıyordu.
‘Esmeray’ın cenaze törenini kolay kolay unutamam’
Baha Boduroğlu, Esmeray’la çalışmalarını da şu biçimde anlattı:
“Esmeray’la bir müzikalde oynamıştık. O buğulu sesi, yabancı müzik değil de Türkçe söylemesi insanlara epeyce değişik geldi. Esmeray’ın tüm müzikleri kendi yerelimizden yola çıkmıştır. ‘Gel Tezkere’ müziğiyle Türk ailesinin içine hatırı sayılır ve kelamı dinlenen biri olarak girdi. 2002 yılında vefat ettiğinde cenazesini GATA’dan aldık. Askeri işçi 20 papatya demeti yaptırmıştı. 20 asker tabutunun yanına bıraktı. Hastaniçin yola çıkarken hastanenin hoparlörlerinde ‘Gel Tezkere’ çalıyordu. Tüm askeri işçi merasim sırası üzere dizilmişti. Bu unutulacak bir şey değildir.”
Eski bestelerimi bir daha yorumladım
Baha Boduroğlu, eski bestelerini klasik müzik tipinde bir daha düzenlediğini lisana getirdi: “‘Bir Ömür Senfonisi’nin 3 Şubat’ta ikincisi çıkacak. Bunu yapmamdaki gaye müziklerin ehemmiyetini öne çıkarmak. Farklı düzenlemelerle evvelden es geçilmiş bestelerin ne kadar hoş olduğunu göstermek.”
‘PROST’ DİYE KÜMEMİZ VAR
◊ Artık neler yapıyorsunuz? Bir gününüz nasıl geçiyor?
Güzin: Çoğunlukla konutta. Ortada konserlere gidiyorduk onlar da pandemiden bitti. İstanbul’da yaşamaya devam ediyorum. Birinci eşimden olan kızım Aslıhan da müzik öğretmenliği yapıyor. Piyanoda hayli yeterlidir.
Baha: Ben Bodrum, Turgutreis’te yaşıyorum. Sabah kahvaltıdan daha sonra konut stüdyoma geçiyorum ve müziğimi yapıyorum. Üretmek hayat biçimim. Hurşid Yenigün, Selçuk Alagöz, Osman İşgen burada. Burası bir liman bize. Ana temamız daima müzik. “Şu kızı tavladın” değildir konuşmalarımız. Yaşlılığımız ile alay ediyoruz. “Prost” diye kümemiz var. İsmi, prostattan geliyor. (gülüyor) Yaşım 75, neler yapacağımı hâlâ planlıyor ve sıraya koyuyorum. Güya ölmeyecekmişim üzere. Mevti hiç düşünmüyorum ve mevtten korkmuyorum.
Güzin Sokullu: İstanbul Altunizade’de çok açık fikirli bir ailede büyüdüm. 14-15 yaşlarında Altınyurt Kulübü kurulduğunda orada tiyatro çalışmaları yapıyordum. Yabancı metinlerin çeviri oyunlarını tek perdelik oynuyordum. Tiyatroya karşı bir hevesim oldu. Babam Tunç Sokullu, Üsküdar Kent Tiyatrosu’nda çocuk oyunlarına bakan Ferih Egemen’le çalışmamı sağladı. Orada düzgün oyuncularla yetiştim. Tevfik Gelenbe ile 18 yaşında evlendim. Tevfik Beyefendi, Gönül Dava ve Gazanfer Özcan Tiyatrosu’nun kuruluşundaydı. Beni de oraya aldırdı ve Adile Naşit üzere kıymetli oyuncularla çalıştım. daha sonra kızım oldu ve Tevfik Gelenbe ile yollarımız ayrıldı. Bu ortada Baha Boduroğlu ile müzik çalışmaları yapmaya başlamıştım.
Baha Boduroğlu: Çocuklukta müziğe ilgi duydum. Babam subaydı ve şark hizmetinden dolayı Anadolu’yu dolaşıyorduk. Tüm cümbüşümüz radyoydu. Ne cins müzik çalarsa çalsın radyonun başında oluyordum ve ortasında, bu müziği çalan insanları arıyordum. Müzik bir tutku haline geldi. Bu bir hevesle de başladı. 1960’lı senelerda İstanbul’da şimdi her mahallede orkestralar vardı. Kapı ortalarında müzikler öğrenilirdi. O mahalle orkestraları okul çaylarında profesyonelleşmeye başladı.
◊ Nasıl tanıştınız?
Güzin Sokullu: Haftanın 6 günü tiyatroda oyun oynar matine suare yapardık. Ortada da müzikler yaparken Güzin ile Baha’yı ortaya çıkardık.
Baha Boduroğlu: Konservatuvarda eğitimimi sürdürürken bir arkadaşım beni Gönül Dava ve Gazanfer Özcan Tiyatrosu’na götürdü, çalışmaya başladım. Boş vakit içinderda da gitarımı tiyatroya gdolayıyor ve müzik yapıyordum. O sırada Güzin bana eşlik etti. Güzin’in müzik hafızası, sesinin duruluğu dikkatimi çekti. daha sonra Selmi Andak’ın önerisi üzerine tiyatro ve müziği birlikte götürdük. Güzin’i tek solist olarak düşünüyorduk. daha sonra epeyce sesli müziği tercih ettik. Çok seviyordum zira… daha sonra da evlendik ve albümler yaptık.
Bizim dönemimizde müzik sanayileşmemişti
◊ Müziğini yaparken nelerden etkilendiniz?
Baha: Daha epeyce düetto ve kantolardan etkilendik. İkili olarak söylenen komik müziklerden… İlerideki çalışmalarda aile içi hengameleri andıran müzikler yaptık, “Olamam ki” üzere… Halk bizi kendilerinden bir şey bulduğu için epeyce sevdi. Güzin ile Baha olarak ailenin içine girdik. daha sonra boşandık ve orta verdik.
◊ Üretkenliğin fazla olduğu bu biçimdeın ruhunu nasıl tanım edersiniz?
Güzin: O üretkenlik insanın ortasındaki dürtüyle çıkıyordu. hiç bir vakit “Bir müzik yapalım da hit olsun” demedik. Verimli bir periyottu. Gençlik, güç… Baha, Yunus Emre, Karacaoğlan üzere isimlerden ilham alıyordu.
Baha: Bizim devrimizde müzik sanayileşmemişti. Büyük holdingler, büyük firmalar işin ortasında değildi. Firmalar müzikten kazandığı parayı inşat bölümüne aktarırdı. Müziğe yatırım yapmıyorlardı. aslına bakarsan ondan dolayı çıkan krizler müziğin gerilemesinde değerli rol oynadı. Müzik endüstrileşti.
Büyük bir firma biroldukca şirketi satın alarak tek marka halinde üretim yapmaya başladı. Ondan birtakım kurallar devreye girdi.
Çok üretip çabuk tüketmek moda oldu. O periyottan bugüne kalan müzikler, büsbütün kendi beceresi, özgüveni ve ortasından kopan bestelerdir. Moda müzikler ve kliplerle desteklenen müzikler özgünlüğünü 3 ay daha sonra yitirir. 3 ay daha sonra unutulmasını şirket de ister. Zira yenisini satacaktır.
Tek pişmanlığım alkol bağımlılığım
◊ 90’larda bir sessizlik oluyor. Bu niye kaynaklı?
Güzin: Baha ile boşandık. yeniden bir ortaya gelişimiz Hurşid Yenigün’le Eski Dostlar orkestrasıyla oldu. Evvelce hit olan müziklerimizi söylemiş olduk. sıradan ses getirdi. daha sonra POPSAV üzerinden “Hey Gidi Günler” altında sahne almaya başladık. Çok sevildi, yaşıtlarımız bizleri sahnede görür görmez moral buldu.
◊ Geçmişe dair pişmanlıklarınız var mı?
Güzin: Yaşadığım anı seviyorum. Ondan geçmişte hayatıyorum.
Baha: Ben alkol bağımlısı oldum. Şartlı bir insandım. Sorunlu bir bünyem vardı. Utanırdım sahnede. O yüzden sahneye çıkmadan evvel iki duble atıp rahatlayacağımı sanırdım. Ve alkol bağımlısı oldum, 20 yılıma mal oldu. Bu beni geriletip olağan hayattan koparttı. Tek keşkem budur. 26 yıldır ağzıma alkol koydum.
◊ İkili olarak yıllar daha sonra sahneye çıktığınız vakit ne hissettiniz?
Baha: Çok da başarılı bir performans sergiledik. Bisiklete binmek üzere bir şey bu unutulmuyor ki…
Güzin ile Baha 1975 yılında “Allah Allah Ne Zaman” plağını çıkardı.
Aysel Gürel uçuşan ateşböceklerini görür görmez şarkıyı yazdı
◊ “Gençlik Başımda Duman” müziğinin ortaya çıkış öyküsü nedir?
Güzin: Aysel Gürel ile tanışınca “Gençlik Başımda Duman” müziği ortaya çıktı. Aysel ile bizim konuta çalışmaya gelmiştik. Hava tertemizdi ve uçuşan ateşböceklerini görmüştük. Onun üzerine Aysel çabucak dökülüp yazmaya başladı. O yazıyor ve biz de besteliyorduk.
Baha: Şanslı bir müzikti. Yeri ve vakti bakımından tuttu ve uydu.
Ben hayalperest Güzin mantıklıydı
◊ Âşık olduğunuz bir bayanla tıpkı sahneyi paylaşmak nasıldı?
Baha: birlikte iş yapmak zordu. İnsan eşine karşı daha acımasız oluyor. Tatsızlıklar oluyordu. Güzin ile sevgili kalsaydık tahminen hâlâ birlikte müzik yapıyor olurduk.
◊ Aranızda müzik olmasa hâlâ görüşür müydünüz?
Güzin: Bilmiyorum. Gerekirse “merhaba” der insan. Lakin bir işi birlikte yapıyorsanız görüşürsünüz. Biz birbirimizin hatırını sorarız. Arbede dövüş yapmıyoruz. Sahnede her neysek kuliste de öyleydi.
◊ Güzin Hanım siz bu alakanın akıl tarafıymışsınız herbiçimde…
Güzin: (Gülüyor) Mantık tarafı… O kadar da değil. Gönül tarafı da vardı.
Baha: Doğrudur, hayli mantıklıdır. Ben hayli hayalperestimdir.
Etrafımızda etten duvarlar yoktu
◊ Müziklerinizin 2022 yılında da dinleneceğini hayal eder miydiniz?
Güzin: Spontane bir biçimde çıkıyordu bu müzikler. Ve bu biçimdelar müziklerin ruhu oluyordu. O denli olunca da herkes etkileniyordu. Çok hoş müziklerdi. Beşerler, yapıtlarda kendinden bir şey bulamazsa ilgisini çekmez.
Baha: O devirde biz hayli ünlü olduğumuz biçimde, halkın ortasındaydık. Halkın ne beğenip ne beğenmediğini biliyorduk. Onlardan kopuk değildik. Etrafımızda etten duvarlar yoktu. Vakit bize nitekim pahası olan düzgün işlerin kalıcı olduğunu gösterdi. Ismarlama müzikler dinlenmedi.
Güzin ile Baha 70’li yılların ortalarında Sezen Aksu, Esmeray, Cem Karaca, Parıltı Yoldaş, İskender Doğan ile sahneye çıkıyordu.
‘Esmeray’ın cenaze törenini kolay kolay unutamam’
Baha Boduroğlu, Esmeray’la çalışmalarını da şu biçimde anlattı:
“Esmeray’la bir müzikalde oynamıştık. O buğulu sesi, yabancı müzik değil de Türkçe söylemesi insanlara epeyce değişik geldi. Esmeray’ın tüm müzikleri kendi yerelimizden yola çıkmıştır. ‘Gel Tezkere’ müziğiyle Türk ailesinin içine hatırı sayılır ve kelamı dinlenen biri olarak girdi. 2002 yılında vefat ettiğinde cenazesini GATA’dan aldık. Askeri işçi 20 papatya demeti yaptırmıştı. 20 asker tabutunun yanına bıraktı. Hastaniçin yola çıkarken hastanenin hoparlörlerinde ‘Gel Tezkere’ çalıyordu. Tüm askeri işçi merasim sırası üzere dizilmişti. Bu unutulacak bir şey değildir.”
Eski bestelerimi bir daha yorumladım
Baha Boduroğlu, eski bestelerini klasik müzik tipinde bir daha düzenlediğini lisana getirdi: “‘Bir Ömür Senfonisi’nin 3 Şubat’ta ikincisi çıkacak. Bunu yapmamdaki gaye müziklerin ehemmiyetini öne çıkarmak. Farklı düzenlemelerle evvelden es geçilmiş bestelerin ne kadar hoş olduğunu göstermek.”
‘PROST’ DİYE KÜMEMİZ VAR
◊ Artık neler yapıyorsunuz? Bir gününüz nasıl geçiyor?
Güzin: Çoğunlukla konutta. Ortada konserlere gidiyorduk onlar da pandemiden bitti. İstanbul’da yaşamaya devam ediyorum. Birinci eşimden olan kızım Aslıhan da müzik öğretmenliği yapıyor. Piyanoda hayli yeterlidir.
Baha: Ben Bodrum, Turgutreis’te yaşıyorum. Sabah kahvaltıdan daha sonra konut stüdyoma geçiyorum ve müziğimi yapıyorum. Üretmek hayat biçimim. Hurşid Yenigün, Selçuk Alagöz, Osman İşgen burada. Burası bir liman bize. Ana temamız daima müzik. “Şu kızı tavladın” değildir konuşmalarımız. Yaşlılığımız ile alay ediyoruz. “Prost” diye kümemiz var. İsmi, prostattan geliyor. (gülüyor) Yaşım 75, neler yapacağımı hâlâ planlıyor ve sıraya koyuyorum. Güya ölmeyecekmişim üzere. Mevti hiç düşünmüyorum ve mevtten korkmuyorum.