Beykozlu
New member
Birinci sineması ‘Sardunya’ ile değerli bir ödül kazanan oyuncu İlayda Elif Elhih çekimlerdilk evvel endişelendiğini, ‘Altından kalkabilir miyim’ diye düşündüğünü anlatıyor. Canlandırdığı karakterin, üniversite imtihanına haftalar kala babasının beyin kanaması geçirdiği haberini alınca ailesinin yanına, memleketi Urla’ya dönen ve babasıyla hasarlı ilgisini düzeltme fırsatı bulan Defne’nin hikayesi onu heyecanlandırmış, ‘Ne olacaksa olsun, ben bu kızı oynayacağım’ demiş daha sonra… Elhih’le bu sinemanın direktörü Çağıl Bocut’la tanıştıktan daha sonra değişen ömrünü, ödül getiren birinci oyunculuk denemesini konuştuk.
Size ödül kazandıran Defne karakterini birinci okuduğunuzda neler hissettiniz?
Senaryoyu birinci okuduğumda, bu rolü oynayıp oynamayacağımdan bağımsız olarak karakteri epeyce sevdim. Türkiye sinemasında yaşadığım çağa uygun, genç bayan karakterler görmüyorum. Defne, bir bakıma o denli bir kız. Başına gelenler ne olursa olsun kendi doğrusunun peşinde giden bir kahraman. Onu görmek uygun geldi. Birinci işim olduğu için korktum natürel altından kalkabilir miyim diye lakin en sonunda ‘Ne olacaksa olsun, ben bu kızı oynayacağım’
dedim…
Bu karakterde sizi etkileyen neydi?
Defne babasının felç geçirmesinin akabinde epey uzun bir vakit daha sonra kentten kalkıp çocukluğunu, ergenliğini yaşadığı kasabaya, Urla’ya dönüyor. Kendi geçmişinde, bugününde ve kendi ortasındaki seyahate şahit oluyoruz. Bir yandan da baba-kız içindeki bağa ve etik, mevt, jenerasyon çatışması üzere hususlara bakıyoruz.
Sinema boyunca adalet kavramını sorgularken vicdanı ve özgürlüğü içinde bir seçim yapması gerekiyor Defne’nin. Siz neyi seçerdiniz?
Çok güç bir soru, İlayda olarak karşılık veremem. Defne üzerinden şunu söyleyebilirim; Defne adaletli bir kız, neredeyse son ana kadar yanlış bir şey yapmıyor. Güzel niyetli davranırken yaptığı tek yanılgının niçini bence babası, daha doğrusu babasının kişiliği. Sinema de bunu söylüyor esasen.
Elhih (solda) kentten kasabasına dönen bir karakteri canlandırıyor.
Sizle Defne içinde benzerlikler var mı?
Hem var birebir vakitte yok. Defne’ye nazaran ben daha gülmeye meyilliyim. Gülünecek bir şey var ise hayatta kaçırmam. Defne daha konsantre ve ağır bir karakter. Benzeştiğimiz tek yer etik anlayışlarımız.
Bu rolün size ödül getirmesini bekliyor muydunuz?
Hiç beklemiyordum. Bekleseydim kazandığımdaki şaşkınlığımı yaşayamazdım. O şaşkınlık hakikaten yaşanılası bir hismiş.
ÇOK HAYALİM VAR
Oyunculuğa ilginiz nasıl ve ne vakit başladı?
Lisede tiyatro okudum. Pera Hoş Sanatlar Lisesi mezunuyum. Lisedilk evvel annemlerle hafta sonu oyunlara giderdik. Ortaoyuncular Tiyatrosu’nda ‘Kiralık Oyun’ isimli bir oyun izlediğimizi hatırlıyorum; Ferhan Şensoy, Okan Bayülgen ve Mahsus Namal rol alıyordu. Çok etkilenmiştim. Oyuncu olma fikrini sevdim. Sanırım derslerim de pek güzel değildi aslına bakarsanız. Her şey olması gerektiği üzere olmuş demek ki.
Sette olmak ne hissettiriyor?
Set fizikî ve zihinsel olarak yorucu bir ortam. Kondisyonlu olmak gerekiyor. Şayet hoş bir takıma dahil olduysan, düzgün bir irtibat var ise ve bir şey ürettiğini, yarattığını hissediyorsan bütün yorgunluğa değiyor.
Toplumsal ömrünüzde nasıl birisiniz?
Değişken biriyim (gülüyor).
Neler yapmaktan hoşlanırsınız örneğin? Hobileriniz neler?
Yalnız takılmaktan hoşlanıyorum. Konutta oturayım, film-dizi izleyeyim… Sevdiğim işleri tekrar yine açıp izlerim. Sinemaya, konsere gitmeyi severim. Müzik ve dans…
Çok olağan şeyler. Sevdiğim beşerlerle oturup saatlerce konuşmayı da severim.
Hayalleriniz neler?
Hayallerim epey. Huysuz ya da makus bir bayan karakter oynamak istiyorum örneğin… Ya da Türkiye’de bir türlü kabul edemediğimiz, ‘cüretkâr’ bulunan fakat aslında tüm genç bayanların ‘normal’ hayatlarını husus alan bir öyküdeki o bayan olmak istiyorum.
‘ALIŞIK OLMADIĞIMIZ BİR İKİLİ…’
niye ‘Sardunya’yı seyretmeli izleyici?
Çok şahsi bir yanıt olacak fakat ben olsam kıssa genç bir bayan ve babası üzerinden ilerliyor diye bile merak eder, izlerdim. Sinemada görmeye alışık olmadığım bir ikili üzere geliyor. her insanın sinema izleme motivasyonu farklı olağan.
Sinemayla ilgili nasıl dönüşler alıyorsunuz?
Daima olumlu dönüşler aldım şu ana kadar fakat çabucak hemen çok az seyirciyle buluştu. Yakın vakitte yurtharicinde da gösterilecek ve umarım Türkiye’de de hayli daha geniş bir kitleye ulaşacak. Heyecanla yorumları bekliyorum.
Size ödül kazandıran Defne karakterini birinci okuduğunuzda neler hissettiniz?
Senaryoyu birinci okuduğumda, bu rolü oynayıp oynamayacağımdan bağımsız olarak karakteri epeyce sevdim. Türkiye sinemasında yaşadığım çağa uygun, genç bayan karakterler görmüyorum. Defne, bir bakıma o denli bir kız. Başına gelenler ne olursa olsun kendi doğrusunun peşinde giden bir kahraman. Onu görmek uygun geldi. Birinci işim olduğu için korktum natürel altından kalkabilir miyim diye lakin en sonunda ‘Ne olacaksa olsun, ben bu kızı oynayacağım’
dedim…
Bu karakterde sizi etkileyen neydi?
Defne babasının felç geçirmesinin akabinde epey uzun bir vakit daha sonra kentten kalkıp çocukluğunu, ergenliğini yaşadığı kasabaya, Urla’ya dönüyor. Kendi geçmişinde, bugününde ve kendi ortasındaki seyahate şahit oluyoruz. Bir yandan da baba-kız içindeki bağa ve etik, mevt, jenerasyon çatışması üzere hususlara bakıyoruz.
Sinema boyunca adalet kavramını sorgularken vicdanı ve özgürlüğü içinde bir seçim yapması gerekiyor Defne’nin. Siz neyi seçerdiniz?
Çok güç bir soru, İlayda olarak karşılık veremem. Defne üzerinden şunu söyleyebilirim; Defne adaletli bir kız, neredeyse son ana kadar yanlış bir şey yapmıyor. Güzel niyetli davranırken yaptığı tek yanılgının niçini bence babası, daha doğrusu babasının kişiliği. Sinema de bunu söylüyor esasen.
Elhih (solda) kentten kasabasına dönen bir karakteri canlandırıyor.
Sizle Defne içinde benzerlikler var mı?
Hem var birebir vakitte yok. Defne’ye nazaran ben daha gülmeye meyilliyim. Gülünecek bir şey var ise hayatta kaçırmam. Defne daha konsantre ve ağır bir karakter. Benzeştiğimiz tek yer etik anlayışlarımız.
Bu rolün size ödül getirmesini bekliyor muydunuz?
Hiç beklemiyordum. Bekleseydim kazandığımdaki şaşkınlığımı yaşayamazdım. O şaşkınlık hakikaten yaşanılası bir hismiş.
ÇOK HAYALİM VAR
Oyunculuğa ilginiz nasıl ve ne vakit başladı?
Lisede tiyatro okudum. Pera Hoş Sanatlar Lisesi mezunuyum. Lisedilk evvel annemlerle hafta sonu oyunlara giderdik. Ortaoyuncular Tiyatrosu’nda ‘Kiralık Oyun’ isimli bir oyun izlediğimizi hatırlıyorum; Ferhan Şensoy, Okan Bayülgen ve Mahsus Namal rol alıyordu. Çok etkilenmiştim. Oyuncu olma fikrini sevdim. Sanırım derslerim de pek güzel değildi aslına bakarsanız. Her şey olması gerektiği üzere olmuş demek ki.
Sette olmak ne hissettiriyor?
Set fizikî ve zihinsel olarak yorucu bir ortam. Kondisyonlu olmak gerekiyor. Şayet hoş bir takıma dahil olduysan, düzgün bir irtibat var ise ve bir şey ürettiğini, yarattığını hissediyorsan bütün yorgunluğa değiyor.
Toplumsal ömrünüzde nasıl birisiniz?
Değişken biriyim (gülüyor).
Neler yapmaktan hoşlanırsınız örneğin? Hobileriniz neler?
Yalnız takılmaktan hoşlanıyorum. Konutta oturayım, film-dizi izleyeyim… Sevdiğim işleri tekrar yine açıp izlerim. Sinemaya, konsere gitmeyi severim. Müzik ve dans…
Çok olağan şeyler. Sevdiğim beşerlerle oturup saatlerce konuşmayı da severim.
Hayalleriniz neler?
Hayallerim epey. Huysuz ya da makus bir bayan karakter oynamak istiyorum örneğin… Ya da Türkiye’de bir türlü kabul edemediğimiz, ‘cüretkâr’ bulunan fakat aslında tüm genç bayanların ‘normal’ hayatlarını husus alan bir öyküdeki o bayan olmak istiyorum.
‘ALIŞIK OLMADIĞIMIZ BİR İKİLİ…’
niye ‘Sardunya’yı seyretmeli izleyici?
Çok şahsi bir yanıt olacak fakat ben olsam kıssa genç bir bayan ve babası üzerinden ilerliyor diye bile merak eder, izlerdim. Sinemada görmeye alışık olmadığım bir ikili üzere geliyor. her insanın sinema izleme motivasyonu farklı olağan.
Sinemayla ilgili nasıl dönüşler alıyorsunuz?
Daima olumlu dönüşler aldım şu ana kadar fakat çabucak hemen çok az seyirciyle buluştu. Yakın vakitte yurtharicinde da gösterilecek ve umarım Türkiye’de de hayli daha geniş bir kitleye ulaşacak. Heyecanla yorumları bekliyorum.