Beykozlu
New member
◊ Birebir anda hem kitap hem albüm çıkarmak… Açgözlülük mü, dolup taşmak mı?
– Mecburiyetti, birikmeydi, taşmaydı… yıllardir bir roman tutuyordum içimde. Dışarı çıkardım. Albüm de müzisyen ve sahne işçilerinin yok sayıldığı ve yok olduğu kriz yıllarinde bizleri hayata bağladı takımca. Birbirlerini tamamlıyorlar. Güzel ki bu biçimde bir şeyi yapan birinci Türkiye vatandaşı ben oldum diye de bencilce haz alıyorum.
◊ Kitabınız “Eski Dünyanın Yangını”nda onlardan “en eski arkadaşlarım” diye bahsediyorsunuz. Hangisiyle küsmek daha sıkıntı olurdu: Sesler mi, sözcükler mi?
– Sözcüklerle. Saatlerce sessiz otursam bile aklımda daima uçuşuyor sözcükler. Günlük akışta ilgimi çeken bir sahneyi zihnimde yazıp duruyorum. Durmuyor pek o içsel yazma ve konuşma.
◊ Çok küçük yaştan beri müzikle ilgileniyorsunuz lakin Bilkent’te milletlerarası münasebetler okudunuz. Baş karışıklığı mı, yazgının cilvesi mi?
– Müzikle bu biçimde bir seyahatim olacağını varsayım etmezdim. Merhum annem Türkiye’de ressam olarak ekmek parası kazanamayacağından, fotoğraf öğretmeni olmuş bir sanatçıydı. Sanata meslek gözüyle bakmamı istemezdi. Diplomat olmamı istiyordu, ben de ona istediğini vereyim diye o kısma girdim. Ben okurken annem merhum oldu. Dilediğim üzere dersler aldım, yüksek lisans tezimi “yadigârlar ve anı saklamanın yolları” üzerine tamamladım. İşlere girip çıktım daha sonra. Meçhuldü geleceğim. Müzik, ofisten döndüğüm bitik günlerde beni bırakmadı. Açlıkta, işsizlikte, ümitsizlikte da hiç bırakmadı beni. daha sonra da içine aldı. Herkese bu biçimde bir uğraş, dost dilerim. Müziğin bana olduğu üzere.
“Tarık Akan’ı ellerini kirletmekten, makus bir şey söylemekten, gerçeklerden bahsetmekten korkmayan birine benzetmiştim daima. Okudum da onu, kitabını. O denli daha derinden tanıdım. Severim hayli. Işıklar ortasında uyusun.”
◊ Daha evvel yaptığınız işlerden hangisinin müziğinizde daha hayli yansıması var: Müelliflik mı, çevirmenlik mi?
– Müelliflik… Çeviri alanlarım miras hukukundan tıbba uzandı lakin şiirsel veya edebi eserler hiç çevirmedim.
◊ Her ikisini de söyleyen var. Yaptığınız müzik… Indie mi, arabesk mi?
– Şöyle tanım edeyim: Kendi öykülerime melodiler, sesler ve atmosferler arıyorum. bir arada ürettiğim müzisyenlerle şekillenmeye ve öğrenmeye çalışıyorum. Folk ve bağımsız dinamikleri olan, pop ve rock üzere ana akım cinslerden de özgürce beslenen bir müzisyenim.
◊ Ankara kızısınız. Bir müzisyen hangisinde daha epey beslenir: Başşehir mi, İstanbul mu?
– Ankara’da 18-25 yaşlar içinde yaşadım. İstanbul’da 25-36. Bana bakılırsa fazlaca öteki vakit içinder. Diğer ilhamları, fikir ve his yapıları var. Maddi manevi şartları da farklı. Birinde öğrenciydim, öbüründe yetişkinim, vergi mükellefiyim. İkisini de seçerim beslenmek konusunda.
◊ İstanbul’un… Anadolu Yakası mı, Avrupa Yakası mı?
– Avrupa. Beşiktaş’tan Karaköy’e, oradan Sirkeci’ye, oradan Gülhane’ye… Çok severim.
GÜNDELİK HALLER
Lüks olmayan bir müzisyen ömrüm var
◊ Çocukken Fındık’ınız, artık de kedileriniz varmış. Kedi mi, köpek mi?
– Hepsi! (Gülüyor) Lüks olmayan bir müzisyen hayatım var diye köpek ailesi olamıyorum. Turnedeyken ne olacak tasası… Mecnun kedilerimleyiz şimdilik.
◊ Meskendeki halinizi hangi üçlü daha uygun tanımlar: Telefon-YouTube-sosyal medya mı, pijama-terlik-televizyon mu?
– Daima çalışıyorum ben. Telefon, Instagram, Facebook, mail, Twitter; TikTok da geldi artık. Hepsinin sorumluluğu bende. Pijama giymem bile, uyku vaktini bulur birden fazla vakit.
◊ İlham hangisini daha epeyce sever: Gündoğumu mu, günbatımı mı?
– Bana hiç fark etmiyor Savaş. Her an, anlatılmaya bedel bir şey olabilir.
◊ Olumlu lakin sıkıcı beşerler mı, negatif ancak değişik beşerler mı?
– Olumlu ve enteresan beşerlerle çevrelendiğim ve şükrettiğim bir hayatım var.
KÜÇÜK KEYİFLER
Denizlerde dolaşayım özgürce…
◊ Bodrum mu, Çeşme mi?
– Bodrum. Zira hoş konserlerimiz, anılarımız var.
◊ Tren seyahati mu, gemi seyahati mu?
– Gemi olsun. Denizlerde dolaşayım özgürce… (Gülüyor)
◊ Çaycı mısınız, kahveci mi?
– İkisini de hiç aramam. Pas geçelim bunu.
◊ Tavla mı, satranç mı?
– Tavla. Merhum babamdan öğrendiğim ender şeylerden…
◊ Twitter mı, Instagram mı?
– Instagram. Çok eğleniyorum ve bir sürü arkadaşım var hissindeyim.
Muhtaçlık duyduğumda aşkı taklit edebilirim
ÖZEL SIKINTILAR
◊ Sahnede hangi dekoltenize daha hayli güvenirsiniz: Sırt mı, bacak mı?
– Bacaklarıma bayılıyorum gorebildiğim için. (Gülüyor) Sırtımı grup arkadaşlarıma göstermek yerine sütunlarımı konsere gelen herkesle paylaşmak daha eğlenceli.
◊ Yılın hangi devri daha romantik? İlkbahar-yaz mı, sonbahar-kış mı?
– İlkbahar-yaz. Daha özgür ve hareketliyiz insan alemi olarak. Bana bu iki şey romantik geliyor.
◊ Eski bir hatıranın yâdına hangisi daha hoş eşlik eder: Sezen mi, Ajda mı?
– Ajda… “Son Yolcu” en sevdiğim yâd müziklerinden biri.
◊ Kitabınızda yaşadığınız erkek şiddetine yer vermişsiniz. Hangisiyle düet yapmak yaralarınıza daha uygun gelirdi: Whitney Houston mı, Tina Turner mı?
– Tina Turner. ömrümün aşklarından. Onu öldürmeye çalışan bir adamdan kurtulup tüm yaşantısını ve mesleğini dönüştüren bu süper bayana basın, yıllarce çektiği azapları ve o katil adayı adamı, yani eski kocasını, sormayı sürdürmüş, Tina Turner’ı travmasıyla daima yüz yüze getirmiş. Medya lisanının bayanlara, bilhassa mağdur/kurban durumunda olanlara hangi ün/zenginlik düzeyinde olursak olalım, ne kadar dışlayıcı, kötücül ve şahsen hayatında deneyimlediği şiddetin bir öteki formuyla yaklaştığının bir acı örneği.
◊ Affetmek mi, unutmak mı?
– Unutmak. Affetmek benim bir insan olarak bakılırsavim değil bana göre. Tesirleri silmek, hafifçeletmek, bir nevi unutmak daha mütevazı bir yaklaşım.
◊ Aşkın aykırısı: Nefret mi kayıtsızlık mı?
– Kayıtsızlık.
◊ Hangisini tercih edersiniz: Tek başınıza ağlamak mı, birinin yanında ağlamak mı?
– Tek başıma… Biriyle ağlarsam daha sonra onu güldüreyim derken ağladığımı unuturum.
◊ Hangisinin aklını okuyabilmek isterdiniz: Sevgilinizin mi, en büyük düşmanınızın mı?
– İkisinin de aklını okumak istemem. Özgür iradeye müdahaleye karşıyım.
◊ Aşkta alıcı kuş musunuz, çantada keklik mi?
– Az âşık olurum. Aşkın hallerini güzel bildiğimden muhtaçlık duyduğumda onu taklit edebilirim de. Birinin aşkına karşılık verip, münasip bağlantılarda ruhsuz temaslar kurmak bana imkânsız geliyor. Bir tarafın kovalayan olduğu alakalar de bana uymaz. her insanın emek ve sevgi yatırımı yapmasından yanayım.
Âşıkları aileleri de, dostları da, toplum da desteklemeli bence. Aşka hepimiz uygun bakmalıyız. Dilerim yani…
HİÇ DÜŞÜNMEDEN SÜRATLİ HIZLI…
◊ Az tanıdığınız birine… Telefon açmak mı, ileti atmak mı?
– Bildiri.
◊ Birinden vazgeçmek zorunda kalsaydınız… Kırmızı et mi, deniz mahsulleri mi?
– Kırmızı.
◊ Güneş mi, ay mı?
– Güneş.
◊ Mantık mı, içgüdü mü?
– İçgüdü.
HAYAT BİLGİSİ
Para özgür vaktimi satın almama yarıyor
◊ 17 Ocak, Oğlak hanımı… En epey nesinden çektiniz: Aralıklı görünmekten mi, çok eli açıklıktan mı?
– Eli açıklıktan lakin pişman da değilim. Bana hayatta nelerin hakikaten pahalı olduğunu, parayla var edilemez hoşlukların varlığını öğretti bu tarafım.
◊ Para saadet getirir mi, getirmez mi?
– Nasıl bir saadet arayışında olduğuna nazaran değişir. Benim aradığım saadet özgür, dengeli ve hayallerinden, inandıklarından, niyetlerinden vazgeçmemiş biri olmakla alakalı. Parayla pek alakası yok. bir daha de para özgür vaktimi satın almama yarıyor. Bir dostu görmeye gidebilmek, bir salı öğlenini yürüyerek avarelikle geçirmek ya da üç gün kitap okumak… Bunlar aslında paradan bağımsız mutluluklar, fakat bunları yapacak vakti satın alamıyoruz köleci ve yabanî kapitalist sistemimizden.
◊ Bir şeyi gece planlamak mı, sabah planlamak mı?
– Planları kurmaya gece başlarım. Kararlarımı sabah netleştiririm.
◊ Vakitte seyahat mu, vakti durdurabilmek mi?
– Seyahat etmek… Yazarak ve müzik üreterek vakitte seyahatteyim üzere hissediyorum aslına bakarsan. (Gülüyor)
– Mecburiyetti, birikmeydi, taşmaydı… yıllardir bir roman tutuyordum içimde. Dışarı çıkardım. Albüm de müzisyen ve sahne işçilerinin yok sayıldığı ve yok olduğu kriz yıllarinde bizleri hayata bağladı takımca. Birbirlerini tamamlıyorlar. Güzel ki bu biçimde bir şeyi yapan birinci Türkiye vatandaşı ben oldum diye de bencilce haz alıyorum.
◊ Kitabınız “Eski Dünyanın Yangını”nda onlardan “en eski arkadaşlarım” diye bahsediyorsunuz. Hangisiyle küsmek daha sıkıntı olurdu: Sesler mi, sözcükler mi?
– Sözcüklerle. Saatlerce sessiz otursam bile aklımda daima uçuşuyor sözcükler. Günlük akışta ilgimi çeken bir sahneyi zihnimde yazıp duruyorum. Durmuyor pek o içsel yazma ve konuşma.
◊ Çok küçük yaştan beri müzikle ilgileniyorsunuz lakin Bilkent’te milletlerarası münasebetler okudunuz. Baş karışıklığı mı, yazgının cilvesi mi?
– Müzikle bu biçimde bir seyahatim olacağını varsayım etmezdim. Merhum annem Türkiye’de ressam olarak ekmek parası kazanamayacağından, fotoğraf öğretmeni olmuş bir sanatçıydı. Sanata meslek gözüyle bakmamı istemezdi. Diplomat olmamı istiyordu, ben de ona istediğini vereyim diye o kısma girdim. Ben okurken annem merhum oldu. Dilediğim üzere dersler aldım, yüksek lisans tezimi “yadigârlar ve anı saklamanın yolları” üzerine tamamladım. İşlere girip çıktım daha sonra. Meçhuldü geleceğim. Müzik, ofisten döndüğüm bitik günlerde beni bırakmadı. Açlıkta, işsizlikte, ümitsizlikte da hiç bırakmadı beni. daha sonra da içine aldı. Herkese bu biçimde bir uğraş, dost dilerim. Müziğin bana olduğu üzere.
“Tarık Akan’ı ellerini kirletmekten, makus bir şey söylemekten, gerçeklerden bahsetmekten korkmayan birine benzetmiştim daima. Okudum da onu, kitabını. O denli daha derinden tanıdım. Severim hayli. Işıklar ortasında uyusun.”
◊ Daha evvel yaptığınız işlerden hangisinin müziğinizde daha hayli yansıması var: Müelliflik mı, çevirmenlik mi?
– Müelliflik… Çeviri alanlarım miras hukukundan tıbba uzandı lakin şiirsel veya edebi eserler hiç çevirmedim.
◊ Her ikisini de söyleyen var. Yaptığınız müzik… Indie mi, arabesk mi?
– Şöyle tanım edeyim: Kendi öykülerime melodiler, sesler ve atmosferler arıyorum. bir arada ürettiğim müzisyenlerle şekillenmeye ve öğrenmeye çalışıyorum. Folk ve bağımsız dinamikleri olan, pop ve rock üzere ana akım cinslerden de özgürce beslenen bir müzisyenim.
◊ Ankara kızısınız. Bir müzisyen hangisinde daha epey beslenir: Başşehir mi, İstanbul mu?
– Ankara’da 18-25 yaşlar içinde yaşadım. İstanbul’da 25-36. Bana bakılırsa fazlaca öteki vakit içinder. Diğer ilhamları, fikir ve his yapıları var. Maddi manevi şartları da farklı. Birinde öğrenciydim, öbüründe yetişkinim, vergi mükellefiyim. İkisini de seçerim beslenmek konusunda.
◊ İstanbul’un… Anadolu Yakası mı, Avrupa Yakası mı?
– Avrupa. Beşiktaş’tan Karaköy’e, oradan Sirkeci’ye, oradan Gülhane’ye… Çok severim.
GÜNDELİK HALLER
Lüks olmayan bir müzisyen ömrüm var
◊ Çocukken Fındık’ınız, artık de kedileriniz varmış. Kedi mi, köpek mi?
– Hepsi! (Gülüyor) Lüks olmayan bir müzisyen hayatım var diye köpek ailesi olamıyorum. Turnedeyken ne olacak tasası… Mecnun kedilerimleyiz şimdilik.
◊ Meskendeki halinizi hangi üçlü daha uygun tanımlar: Telefon-YouTube-sosyal medya mı, pijama-terlik-televizyon mu?
– Daima çalışıyorum ben. Telefon, Instagram, Facebook, mail, Twitter; TikTok da geldi artık. Hepsinin sorumluluğu bende. Pijama giymem bile, uyku vaktini bulur birden fazla vakit.
◊ İlham hangisini daha epeyce sever: Gündoğumu mu, günbatımı mı?
– Bana hiç fark etmiyor Savaş. Her an, anlatılmaya bedel bir şey olabilir.
◊ Olumlu lakin sıkıcı beşerler mı, negatif ancak değişik beşerler mı?
– Olumlu ve enteresan beşerlerle çevrelendiğim ve şükrettiğim bir hayatım var.
KÜÇÜK KEYİFLER
Denizlerde dolaşayım özgürce…
◊ Bodrum mu, Çeşme mi?
– Bodrum. Zira hoş konserlerimiz, anılarımız var.
◊ Tren seyahati mu, gemi seyahati mu?
– Gemi olsun. Denizlerde dolaşayım özgürce… (Gülüyor)
◊ Çaycı mısınız, kahveci mi?
– İkisini de hiç aramam. Pas geçelim bunu.
◊ Tavla mı, satranç mı?
– Tavla. Merhum babamdan öğrendiğim ender şeylerden…
◊ Twitter mı, Instagram mı?
– Instagram. Çok eğleniyorum ve bir sürü arkadaşım var hissindeyim.
Muhtaçlık duyduğumda aşkı taklit edebilirim
ÖZEL SIKINTILAR
◊ Sahnede hangi dekoltenize daha hayli güvenirsiniz: Sırt mı, bacak mı?
– Bacaklarıma bayılıyorum gorebildiğim için. (Gülüyor) Sırtımı grup arkadaşlarıma göstermek yerine sütunlarımı konsere gelen herkesle paylaşmak daha eğlenceli.
◊ Yılın hangi devri daha romantik? İlkbahar-yaz mı, sonbahar-kış mı?
– İlkbahar-yaz. Daha özgür ve hareketliyiz insan alemi olarak. Bana bu iki şey romantik geliyor.
◊ Eski bir hatıranın yâdına hangisi daha hoş eşlik eder: Sezen mi, Ajda mı?
– Ajda… “Son Yolcu” en sevdiğim yâd müziklerinden biri.
◊ Kitabınızda yaşadığınız erkek şiddetine yer vermişsiniz. Hangisiyle düet yapmak yaralarınıza daha uygun gelirdi: Whitney Houston mı, Tina Turner mı?
– Tina Turner. ömrümün aşklarından. Onu öldürmeye çalışan bir adamdan kurtulup tüm yaşantısını ve mesleğini dönüştüren bu süper bayana basın, yıllarce çektiği azapları ve o katil adayı adamı, yani eski kocasını, sormayı sürdürmüş, Tina Turner’ı travmasıyla daima yüz yüze getirmiş. Medya lisanının bayanlara, bilhassa mağdur/kurban durumunda olanlara hangi ün/zenginlik düzeyinde olursak olalım, ne kadar dışlayıcı, kötücül ve şahsen hayatında deneyimlediği şiddetin bir öteki formuyla yaklaştığının bir acı örneği.
◊ Affetmek mi, unutmak mı?
– Unutmak. Affetmek benim bir insan olarak bakılırsavim değil bana göre. Tesirleri silmek, hafifçeletmek, bir nevi unutmak daha mütevazı bir yaklaşım.
◊ Aşkın aykırısı: Nefret mi kayıtsızlık mı?
– Kayıtsızlık.
◊ Hangisini tercih edersiniz: Tek başınıza ağlamak mı, birinin yanında ağlamak mı?
– Tek başıma… Biriyle ağlarsam daha sonra onu güldüreyim derken ağladığımı unuturum.
◊ Hangisinin aklını okuyabilmek isterdiniz: Sevgilinizin mi, en büyük düşmanınızın mı?
– İkisinin de aklını okumak istemem. Özgür iradeye müdahaleye karşıyım.
◊ Aşkta alıcı kuş musunuz, çantada keklik mi?
– Az âşık olurum. Aşkın hallerini güzel bildiğimden muhtaçlık duyduğumda onu taklit edebilirim de. Birinin aşkına karşılık verip, münasip bağlantılarda ruhsuz temaslar kurmak bana imkânsız geliyor. Bir tarafın kovalayan olduğu alakalar de bana uymaz. her insanın emek ve sevgi yatırımı yapmasından yanayım.
Âşıkları aileleri de, dostları da, toplum da desteklemeli bence. Aşka hepimiz uygun bakmalıyız. Dilerim yani…
HİÇ DÜŞÜNMEDEN SÜRATLİ HIZLI…
◊ Az tanıdığınız birine… Telefon açmak mı, ileti atmak mı?
– Bildiri.
◊ Birinden vazgeçmek zorunda kalsaydınız… Kırmızı et mi, deniz mahsulleri mi?
– Kırmızı.
◊ Güneş mi, ay mı?
– Güneş.
◊ Mantık mı, içgüdü mü?
– İçgüdü.
HAYAT BİLGİSİ
Para özgür vaktimi satın almama yarıyor
◊ 17 Ocak, Oğlak hanımı… En epey nesinden çektiniz: Aralıklı görünmekten mi, çok eli açıklıktan mı?
– Eli açıklıktan lakin pişman da değilim. Bana hayatta nelerin hakikaten pahalı olduğunu, parayla var edilemez hoşlukların varlığını öğretti bu tarafım.
◊ Para saadet getirir mi, getirmez mi?
– Nasıl bir saadet arayışında olduğuna nazaran değişir. Benim aradığım saadet özgür, dengeli ve hayallerinden, inandıklarından, niyetlerinden vazgeçmemiş biri olmakla alakalı. Parayla pek alakası yok. bir daha de para özgür vaktimi satın almama yarıyor. Bir dostu görmeye gidebilmek, bir salı öğlenini yürüyerek avarelikle geçirmek ya da üç gün kitap okumak… Bunlar aslında paradan bağımsız mutluluklar, fakat bunları yapacak vakti satın alamıyoruz köleci ve yabanî kapitalist sistemimizden.
◊ Bir şeyi gece planlamak mı, sabah planlamak mı?
– Planları kurmaya gece başlarım. Kararlarımı sabah netleştiririm.
◊ Vakitte seyahat mu, vakti durdurabilmek mi?
– Seyahat etmek… Yazarak ve müzik üreterek vakitte seyahatteyim üzere hissediyorum aslına bakarsan. (Gülüyor)