bencede
New member
Üç Perspektif
Oyun, denetimleri de öğrenebileceğiniz teaser tadında kısa bir kovalamaca sahnesi ile açılıyor. daha sonrasında, her biri altı kısımdan oluşan üç farklı öykü ile devam ediyor. Bir de tüm kurguyu toplayan son bir kısım daha var. Öyküleri her kısım için istediğiniz sırayla oynayabiliyorsunuz, lakin bir daha sonraki kısma geçmedilk evvel üç kıssayı de tamamlamış olmak gerekiyor. Üç öykü de Londra’nın birebir kısmında geçse de, her birinin fazlaca farklı bir havası var. Oynarken kimi karakterlerin birden çok kıssada yer aldığını fark edeceksiniz. Örneğin bir kıssada ana karakter olan bir tabip, başkasında özetlemek gerekirse yer alıyor. Ayrıyeten ana karakterlerin ortada bir birbirlerinin kıssalarının art planında görünmesi de beğenilen bir ayrıntı olmuş. Lakin hiç biri öteki öykülerde gerçek bir rol üstlenmiyor. Artık birinci öykü ile başlayalım.
Paper Dolls: Paper Dolls sizi, kuvvetlikle geçinen, orta yaşlı bekar bir baba olan John’un yerine koyuyor. İşinden nefret ediyor ancak kızı için elinden geldiğince direniyor. Bir gün fazlaca daha genç ve sağlıklı bir oyun geliştiricisi olan komşusu Jack ile tuhaf bir müsabaka yaşıyor ve tüm hayatı değişiyor. Büyülü bir durum daha sonrası, sonraki sabah birbirlerinin vücutlarında uyanıyorlar. İşte burada John ve Jack’e işleri nasıl yürüteceklerini bulmakta yardım etmeye çalışıyoruz. Sonunda bir kadro ve hatta bir aile oluyorlar. Bağlarının büyümesi, ikisini de epey değişik hallerde değiştiriyor. Bizce bu mutlaka en kapsamlı öykü ve baştan sona en tatmin edici olanı.
Stranger Danger: Stranger Danger, metroda oturma sırasına nazaran en sağdaki karakter olan Donna’yı oynamamızı sağlıyor. Çok müdafaacı bir abla ve kimi sıhhat sıkıntıları olan bir anneyle başa çıkmaya çalışan bu liseli kız, vaktinin birçoklarını arkadaşları Becky ve Vivek ile geçiriyor. Bir gece, Vivek’in babasının balık dükkânının karşısındaki caddede yaşayan bir yabancıyı takip ettikten daha sonra buldukları şey bizi ortasından nasıl çıkacağımızı bilmediğimiz tehlikeli bir durumda bırakıyor. Paper Dolls’un tersine, doğaüstü olayların Stranger Danger’da kıymetli bir bileşen olduğuna dair epeyce az kuşku var. Karşılaştığımız gizemli yabancı, pek az soruya yanıt verse bile, özel yeteneklerini pek gizlemiyor. Bu kıssa aslında en düzgün olmaya adayken ne yazık ki bir fazlaca sorunun yanıtsız kalması ile değişikliğini yitiriyor. Donna için sunulan sonları da pek beğendiğimizi söyleyemeyeceğiz.
Domestic Affairs: Domestic Affairs üç öykü ortasından en epey sevdiğimiz oldu. Üçü içinde en güzel kurgulanmış olan da sanırım bu. Sonlara yanlışsız, olup bitenlerin geri kalanıyla kontaklı olduğunu rahatlıkla fark ediyorsunuz. Kıssada sıklıkla masa başında çalışan eski bir bayan asker olan Meena’yı yönetiyoruz. İşi onu hala heyecanlandırıyor ancak özel hayatında ilgisini çekecek bir şey bulmakta zorlanıyor ve daha fazlasını arıyor. Öyküye ismini veren de işte bu durum. Meena, görüntü oyunlarında nadiren karşılaştığımız çeşitten etkileyici bir karakter. Acımasız, istediğini elde etmek için neredeyse herkesi satmaya istekli. Çocuğuyla bağ kurmakta zorlanıyor, açıkça kocasıyla da sıkıntıları var. Bir görüntü oyunu karakteri olarak sıkça gördüğümüz çeşitten bir karakter değil. Her kısımda çoklukla merakla oynadığım birinci öykünün bu olduğunu da belirtelim.
Üç kıssayı de tamamladıktan daha sonra, son kısımda olaylar pek de varsayım etmediğimiz bir biçimde sonlanmış olsa da açıkcası beğendiğimizi söyleyebiliriz. Buna her şeyin aydınlandığı kısım de denebilir. daha sonradan geriye dönüp kıssaları düşündüğünüzde aslında bu sonuca varan küçük ipuçlarının serpiştirildiği fark ediyorsunuz. Biz tümü bir ortaya gelene kadar fark etmedik lakin siz daha dikkatli oynarsanız tahminen benden daha başarılı bir iddiada bulunabilirsiniz
Öykü kusursuz lakin oyun nerede?
Artık gelelim incelemenin başında da bahsetmiş olduğumiz tenkide. Açıkçası öyküyü etkilemek için daha fazla baht sunulmasını isterdik. Bizden sık sık bir diyalog seçimi yapmamız istense de sahiden bunlardan fazlaca azı manalı. Birkaç nokta hariç oyun size kıssadaki bir şeyi etkileme talihini hayli az veriyor ve bu tesirlerin hepsi de epeyce yüzeysel görünüyor. Hatta bize verildiğini hissettiğimiz en büyük seçim, her kısımda hangi kıyafetleri giyeceğimizdi. Beğenilen bir ayrıntı olmuş ancak yalnızca o kadar.
Diyalog seçimleri yapmadığınız vakit sıklıkla bir bölgeden başkasına sokaklarda yürüyorsunuz. Lakin kontrol pek sizdeymiş üzere hissettirmiyor. Bunun haricinde oyunla etkileşime girdiğiniz şeyler epey minimal. Karakterinizin kahvesini karıştırmak için analog çubuğu çevirmek. Bir şeyi çalıştırmak için ileri geri iki düğmeye basmak, yemek için bir çubuğu eğmek üzere. Bunlar ortasında piyano çaldığımız ve bir karakterin konutunu araştırdığımız kısımlar üzere birkaç tane manalı etkileşimimiz de oluyor olağan olarak. Bilhassa TV’lerinin altında saklanan DVD koleksiyonlarını keşfetmekten eğlenceli olmuş. Lakin sonuç olarak Telltale oyunlarının bile daha fazla oyun mekaniği sunduğunu belirtsek herbiçimde kâfi olacaktır
Akılda kalıcı bir tecrübe sunuyor
Last Stop, Londra’nın mükemmel bir versiyonunu sunuyor. Farklı geçmişlere sahip çeşitli karakterlerle her şey hayli gerçekçi duruyor. Karakterler farklı ulusal geçmişlere, cinsel tercihlere, yaşlara ve hatta ekonomik düzeylere sahip. Bu faktörler olağanda ömrün bir kesimi olsa da, sıklıkla oyunlarda göz arkası edilir. Lakin Last Stop, direkt öyküye tesirleri olmasa da onları oyunun içine yerleştirmiş. Grafikler gerçekçi bir stilde olmasa da bu ayrıntılar ile oyun yeri nitekim Londra üzere hissettiriyor.
Karakter dizaynları tıpkı Telltale oyunlarında ya da Life is Strange’de olduğu üzere daha minimal çizgilerle söz edilmiş ancak muhakkak onlar kadar plastik oyuncak üzere durmuyor. Cazibeli karakter modelleri karakterlerini yansıtma konusunda pek başarılılar. Birden fazla şeye eklenen küçük detaylarla her şey epeyce canlı görünüyor. Kullanılan grafik sanat şekli niçiniyle art planda yürüyen karakterlerin yüzlerinin olmaması bile beşere batmıyor. Müzik akılda kalıcı çeşitten değil, fakat daima olarak gerçek tonu tutturuyor ve seslendirmeler de çok kuvvetli. Sizi karakterlere bağlamada hakikaten tesirli oluyor.
Her ekran sinematik bir kamera açısıyla ayarlanmış ve bunlar içindeki geçişlerin epey âlâ olduğuna da ayrıyeten parantez açmak istiyoruz. Örneğin ilerlemek istediğiniz istikamete daha giderken tam zıt kamera açısına geçilse bile bastığınız tuşu bırakmadığınızda istediğiniz tarafta devam ediyorsunuz. Bıraktığınızda ise yeni kamera açısının tarafları geçerli oluyor. Bu tahlili sabit kamera açısı kullanan tüm stüdyolara acil olarak tavsiye ediyoruz.
Sonuç
Xbox Series S üzerinde incelediğimiz Last Stop, vakit ayırmaya bedel mükemmel bir öykü anlatıyor. İçinde bir görüntü oyunu üzere hissettiren çok az şey var ve bunların birçok, oyuncuların yapacak hayli az şeyi olmasın diye eklenmiş üzere duruyor. En âlâ haliyle, daha hayli sağlam bir TV dönemi izlemek üzere denebilir. elbette bu makus bir şey değil. Gerçek beklentilerle girdiğiniz sürece, sevecek epeyce şey bulacağınızı düşünüyorum. Üstelik daha evvel de belirttiğimiz üzere Türkçe ve Xbox Gamepass ile de büsbütün fiyatsız.
65
Platform: Xbox Series X/S, Xbox One, PS4, PS5, Switch, PC
Yayıncı: Annapurna Interactive
Geliştirici: Variable State
Tıp: 3. Şahıs Macera
Bilgi İçin: https://variablestate.com/projects/laststop
Oyun, denetimleri de öğrenebileceğiniz teaser tadında kısa bir kovalamaca sahnesi ile açılıyor. daha sonrasında, her biri altı kısımdan oluşan üç farklı öykü ile devam ediyor. Bir de tüm kurguyu toplayan son bir kısım daha var. Öyküleri her kısım için istediğiniz sırayla oynayabiliyorsunuz, lakin bir daha sonraki kısma geçmedilk evvel üç kıssayı de tamamlamış olmak gerekiyor. Üç öykü de Londra’nın birebir kısmında geçse de, her birinin fazlaca farklı bir havası var. Oynarken kimi karakterlerin birden çok kıssada yer aldığını fark edeceksiniz. Örneğin bir kıssada ana karakter olan bir tabip, başkasında özetlemek gerekirse yer alıyor. Ayrıyeten ana karakterlerin ortada bir birbirlerinin kıssalarının art planında görünmesi de beğenilen bir ayrıntı olmuş. Lakin hiç biri öteki öykülerde gerçek bir rol üstlenmiyor. Artık birinci öykü ile başlayalım.
Paper Dolls: Paper Dolls sizi, kuvvetlikle geçinen, orta yaşlı bekar bir baba olan John’un yerine koyuyor. İşinden nefret ediyor ancak kızı için elinden geldiğince direniyor. Bir gün fazlaca daha genç ve sağlıklı bir oyun geliştiricisi olan komşusu Jack ile tuhaf bir müsabaka yaşıyor ve tüm hayatı değişiyor. Büyülü bir durum daha sonrası, sonraki sabah birbirlerinin vücutlarında uyanıyorlar. İşte burada John ve Jack’e işleri nasıl yürüteceklerini bulmakta yardım etmeye çalışıyoruz. Sonunda bir kadro ve hatta bir aile oluyorlar. Bağlarının büyümesi, ikisini de epey değişik hallerde değiştiriyor. Bizce bu mutlaka en kapsamlı öykü ve baştan sona en tatmin edici olanı.
Stranger Danger: Stranger Danger, metroda oturma sırasına nazaran en sağdaki karakter olan Donna’yı oynamamızı sağlıyor. Çok müdafaacı bir abla ve kimi sıhhat sıkıntıları olan bir anneyle başa çıkmaya çalışan bu liseli kız, vaktinin birçoklarını arkadaşları Becky ve Vivek ile geçiriyor. Bir gece, Vivek’in babasının balık dükkânının karşısındaki caddede yaşayan bir yabancıyı takip ettikten daha sonra buldukları şey bizi ortasından nasıl çıkacağımızı bilmediğimiz tehlikeli bir durumda bırakıyor. Paper Dolls’un tersine, doğaüstü olayların Stranger Danger’da kıymetli bir bileşen olduğuna dair epeyce az kuşku var. Karşılaştığımız gizemli yabancı, pek az soruya yanıt verse bile, özel yeteneklerini pek gizlemiyor. Bu kıssa aslında en düzgün olmaya adayken ne yazık ki bir fazlaca sorunun yanıtsız kalması ile değişikliğini yitiriyor. Donna için sunulan sonları da pek beğendiğimizi söyleyemeyeceğiz.
Domestic Affairs: Domestic Affairs üç öykü ortasından en epey sevdiğimiz oldu. Üçü içinde en güzel kurgulanmış olan da sanırım bu. Sonlara yanlışsız, olup bitenlerin geri kalanıyla kontaklı olduğunu rahatlıkla fark ediyorsunuz. Kıssada sıklıkla masa başında çalışan eski bir bayan asker olan Meena’yı yönetiyoruz. İşi onu hala heyecanlandırıyor ancak özel hayatında ilgisini çekecek bir şey bulmakta zorlanıyor ve daha fazlasını arıyor. Öyküye ismini veren de işte bu durum. Meena, görüntü oyunlarında nadiren karşılaştığımız çeşitten etkileyici bir karakter. Acımasız, istediğini elde etmek için neredeyse herkesi satmaya istekli. Çocuğuyla bağ kurmakta zorlanıyor, açıkça kocasıyla da sıkıntıları var. Bir görüntü oyunu karakteri olarak sıkça gördüğümüz çeşitten bir karakter değil. Her kısımda çoklukla merakla oynadığım birinci öykünün bu olduğunu da belirtelim.
Üç kıssayı de tamamladıktan daha sonra, son kısımda olaylar pek de varsayım etmediğimiz bir biçimde sonlanmış olsa da açıkcası beğendiğimizi söyleyebiliriz. Buna her şeyin aydınlandığı kısım de denebilir. daha sonradan geriye dönüp kıssaları düşündüğünüzde aslında bu sonuca varan küçük ipuçlarının serpiştirildiği fark ediyorsunuz. Biz tümü bir ortaya gelene kadar fark etmedik lakin siz daha dikkatli oynarsanız tahminen benden daha başarılı bir iddiada bulunabilirsiniz
Öykü kusursuz lakin oyun nerede?
Artık gelelim incelemenin başında da bahsetmiş olduğumiz tenkide. Açıkçası öyküyü etkilemek için daha fazla baht sunulmasını isterdik. Bizden sık sık bir diyalog seçimi yapmamız istense de sahiden bunlardan fazlaca azı manalı. Birkaç nokta hariç oyun size kıssadaki bir şeyi etkileme talihini hayli az veriyor ve bu tesirlerin hepsi de epeyce yüzeysel görünüyor. Hatta bize verildiğini hissettiğimiz en büyük seçim, her kısımda hangi kıyafetleri giyeceğimizdi. Beğenilen bir ayrıntı olmuş ancak yalnızca o kadar.
Diyalog seçimleri yapmadığınız vakit sıklıkla bir bölgeden başkasına sokaklarda yürüyorsunuz. Lakin kontrol pek sizdeymiş üzere hissettirmiyor. Bunun haricinde oyunla etkileşime girdiğiniz şeyler epey minimal. Karakterinizin kahvesini karıştırmak için analog çubuğu çevirmek. Bir şeyi çalıştırmak için ileri geri iki düğmeye basmak, yemek için bir çubuğu eğmek üzere. Bunlar ortasında piyano çaldığımız ve bir karakterin konutunu araştırdığımız kısımlar üzere birkaç tane manalı etkileşimimiz de oluyor olağan olarak. Bilhassa TV’lerinin altında saklanan DVD koleksiyonlarını keşfetmekten eğlenceli olmuş. Lakin sonuç olarak Telltale oyunlarının bile daha fazla oyun mekaniği sunduğunu belirtsek herbiçimde kâfi olacaktır
Akılda kalıcı bir tecrübe sunuyor
Last Stop, Londra’nın mükemmel bir versiyonunu sunuyor. Farklı geçmişlere sahip çeşitli karakterlerle her şey hayli gerçekçi duruyor. Karakterler farklı ulusal geçmişlere, cinsel tercihlere, yaşlara ve hatta ekonomik düzeylere sahip. Bu faktörler olağanda ömrün bir kesimi olsa da, sıklıkla oyunlarda göz arkası edilir. Lakin Last Stop, direkt öyküye tesirleri olmasa da onları oyunun içine yerleştirmiş. Grafikler gerçekçi bir stilde olmasa da bu ayrıntılar ile oyun yeri nitekim Londra üzere hissettiriyor.
Karakter dizaynları tıpkı Telltale oyunlarında ya da Life is Strange’de olduğu üzere daha minimal çizgilerle söz edilmiş ancak muhakkak onlar kadar plastik oyuncak üzere durmuyor. Cazibeli karakter modelleri karakterlerini yansıtma konusunda pek başarılılar. Birden fazla şeye eklenen küçük detaylarla her şey epeyce canlı görünüyor. Kullanılan grafik sanat şekli niçiniyle art planda yürüyen karakterlerin yüzlerinin olmaması bile beşere batmıyor. Müzik akılda kalıcı çeşitten değil, fakat daima olarak gerçek tonu tutturuyor ve seslendirmeler de çok kuvvetli. Sizi karakterlere bağlamada hakikaten tesirli oluyor.
Her ekran sinematik bir kamera açısıyla ayarlanmış ve bunlar içindeki geçişlerin epey âlâ olduğuna da ayrıyeten parantez açmak istiyoruz. Örneğin ilerlemek istediğiniz istikamete daha giderken tam zıt kamera açısına geçilse bile bastığınız tuşu bırakmadığınızda istediğiniz tarafta devam ediyorsunuz. Bıraktığınızda ise yeni kamera açısının tarafları geçerli oluyor. Bu tahlili sabit kamera açısı kullanan tüm stüdyolara acil olarak tavsiye ediyoruz.
Sonuç
Xbox Series S üzerinde incelediğimiz Last Stop, vakit ayırmaya bedel mükemmel bir öykü anlatıyor. İçinde bir görüntü oyunu üzere hissettiren çok az şey var ve bunların birçok, oyuncuların yapacak hayli az şeyi olmasın diye eklenmiş üzere duruyor. En âlâ haliyle, daha hayli sağlam bir TV dönemi izlemek üzere denebilir. elbette bu makus bir şey değil. Gerçek beklentilerle girdiğiniz sürece, sevecek epeyce şey bulacağınızı düşünüyorum. Üstelik daha evvel de belirttiğimiz üzere Türkçe ve Xbox Gamepass ile de büsbütün fiyatsız.
65
Platform: Xbox Series X/S, Xbox One, PS4, PS5, Switch, PC
Yayıncı: Annapurna Interactive
Geliştirici: Variable State
Tıp: 3. Şahıs Macera
Bilgi İçin: https://variablestate.com/projects/laststop