Beykozlu
New member
*Dr. Mahfi Eğilmez
Afganistan’ın yaşadıklarını yazılı ve görsel medyadan izleyince aklıma 4 Kasım 2010’da bu biçimde köşe yazısı yazdığım Radikal Gazetesi’nde yayınlanmış bir yazım geldi. Müsaadenizle onu hiç değiştirmeden bir sefer daha paylaşacağım:
Şimdilerde lisana getirildiği üzere tek bir proje değildi başlangıçta cumhuriyet. Biroldukca projeyi ortasında taşıyan bir mefkureler bütünüydü. Projelerden birisi demokrasiyi getirmekti. Asıl olan cumhuriyet değil, demokrasi kuşkusuz. Ve demokrasi için cumhuriyetin koşul olmadığının en değerli delili da İngiltere ya da İsveç üzere monarşiyle yönetilen ülkeler. Bunların hepsi yanlışsız ancak Türkiye açısından cumhuriyet hem de demokrasi demekti. Zira Türkiye’de bugün sahip olduğumuz bütün demokratik haklar cumhuriyetle geldi. Ki bu haklar geldiğinde tek parti iktidarı vardı ve demokrasiden kelam etmek mümkün değildi.
O projeler bütününün en değerli kesimlerinden birisi bayan erkek eşitliğiydi. Hatta cumhuriyet, tek bir projeye indirgenecekse bir bayan projesi olduğunu bile söylemek mümkün. bayanı, itildiği ikinci sınıf pozisyondan çekip çıkarmayı, onu toplumun içine katmayı, erkeklerle birlikte, omuz omuza çalışmasını sağlamayı ve bu biçimdece toplumun yaratıcılığını arttırmayı hedefleyen bir projeydi. Cumhuriyeti kuranlar, bayanın erkekle birlikte çalışmadığı, meskenine kapandığı, üretimden çekildiği, yarışa girmediği bir ortamda ilerleme olmayacağını görmüşlerdi.
Batı’nın bizden en değerli farkının bayanın erkekle yan yana olmasıyla ortaya çıktığını, bayanın birinci sınıf insan olduğu bir toplumun ileri gittiğini fark etmişlerdi. Osmanlı’nın bütün Ortadoğu’yla birlikte geri kalmasının temelinde, hanımın geriye itilmesinin yattığını anlamışlardı. hanımı öne çıkarma projesini hayata geçirdiler. Hâlâ o projenin tesiriyle öne çıkmaya devam ediyor bayanlarımız.
Son günlerden bir örnek olarak Dünya Şampiyonası’nda finallere giden Bayan Voleybol Ulusal Kadromuzu gösterebilirim bayan projesinin başarısı konusunda. Türkiye’de kızlar, çeşitli baskılar niçiniyle erkeklere bakılırsa epeyce daha az sayıda katılıyorlar spora. Rakip kadroların birçoklarının ülkesinde bu biçimde bir düşünce yok. O ülkelerde kızlar rastgele bir baskıyla müsabakadan spora girebiliyor. Sonlu da olsa bizde kızların spora girmesini sağlayan itici güç cumhuriyetin bayan projesi ve çeşitli kuruluşlarımızın kız ekiplerine verdikleri direkt ya da dolaylı sponsorluklardır. Cumhuriyetin projelerinden birisi de kamu iktisadi teşebbüslerini kurmaktı. Bugünlerde geri zekâlılıkla bir tuttuğumuz o proje olmasaydı, endüstrimiz asla buralara ulaşamazdı. Ben özelleştirmeden yana bir kanıya sahibim. Lakin bu fikir yapısı o periyotta KİT’lerin kurulmasının gerekliliğini inkâr edecek bir bağnazlığa götürmüyor beni. Hatta şimdilerde bilhassa Doğu ve Güneydoğu’da yeni KİT’ler kurmanın hakikat olacağını savunuyorum. KİT’ler o bölgede işsizliğin tahliline yardımcı olarak teröre kayan gençleri kurtarabilir. Birtakım KİT’ler özelleştirildikten daha sonra tarım ve hayvancılığımızda yaşanan çöküş bize kategorik karşı çıkışların yanlışsız olmadığını anlatıyor.
Şayet bir projeyse cumhuriyet, ona en çok sahip çıkması gerekenler bayanlardır. Zira proje başarısız olursa en epey onlar kaybedecek.”
Bu yazı Mahfi Eğilmez’in şahsi blogundan alınmıştır
Afganistan’ın yaşadıklarını yazılı ve görsel medyadan izleyince aklıma 4 Kasım 2010’da bu biçimde köşe yazısı yazdığım Radikal Gazetesi’nde yayınlanmış bir yazım geldi. Müsaadenizle onu hiç değiştirmeden bir sefer daha paylaşacağım:
Şimdilerde lisana getirildiği üzere tek bir proje değildi başlangıçta cumhuriyet. Biroldukca projeyi ortasında taşıyan bir mefkureler bütünüydü. Projelerden birisi demokrasiyi getirmekti. Asıl olan cumhuriyet değil, demokrasi kuşkusuz. Ve demokrasi için cumhuriyetin koşul olmadığının en değerli delili da İngiltere ya da İsveç üzere monarşiyle yönetilen ülkeler. Bunların hepsi yanlışsız ancak Türkiye açısından cumhuriyet hem de demokrasi demekti. Zira Türkiye’de bugün sahip olduğumuz bütün demokratik haklar cumhuriyetle geldi. Ki bu haklar geldiğinde tek parti iktidarı vardı ve demokrasiden kelam etmek mümkün değildi.
O projeler bütününün en değerli kesimlerinden birisi bayan erkek eşitliğiydi. Hatta cumhuriyet, tek bir projeye indirgenecekse bir bayan projesi olduğunu bile söylemek mümkün. bayanı, itildiği ikinci sınıf pozisyondan çekip çıkarmayı, onu toplumun içine katmayı, erkeklerle birlikte, omuz omuza çalışmasını sağlamayı ve bu biçimdece toplumun yaratıcılığını arttırmayı hedefleyen bir projeydi. Cumhuriyeti kuranlar, bayanın erkekle birlikte çalışmadığı, meskenine kapandığı, üretimden çekildiği, yarışa girmediği bir ortamda ilerleme olmayacağını görmüşlerdi.
Batı’nın bizden en değerli farkının bayanın erkekle yan yana olmasıyla ortaya çıktığını, bayanın birinci sınıf insan olduğu bir toplumun ileri gittiğini fark etmişlerdi. Osmanlı’nın bütün Ortadoğu’yla birlikte geri kalmasının temelinde, hanımın geriye itilmesinin yattığını anlamışlardı. hanımı öne çıkarma projesini hayata geçirdiler. Hâlâ o projenin tesiriyle öne çıkmaya devam ediyor bayanlarımız.
Son günlerden bir örnek olarak Dünya Şampiyonası’nda finallere giden Bayan Voleybol Ulusal Kadromuzu gösterebilirim bayan projesinin başarısı konusunda. Türkiye’de kızlar, çeşitli baskılar niçiniyle erkeklere bakılırsa epeyce daha az sayıda katılıyorlar spora. Rakip kadroların birçoklarının ülkesinde bu biçimde bir düşünce yok. O ülkelerde kızlar rastgele bir baskıyla müsabakadan spora girebiliyor. Sonlu da olsa bizde kızların spora girmesini sağlayan itici güç cumhuriyetin bayan projesi ve çeşitli kuruluşlarımızın kız ekiplerine verdikleri direkt ya da dolaylı sponsorluklardır. Cumhuriyetin projelerinden birisi de kamu iktisadi teşebbüslerini kurmaktı. Bugünlerde geri zekâlılıkla bir tuttuğumuz o proje olmasaydı, endüstrimiz asla buralara ulaşamazdı. Ben özelleştirmeden yana bir kanıya sahibim. Lakin bu fikir yapısı o periyotta KİT’lerin kurulmasının gerekliliğini inkâr edecek bir bağnazlığa götürmüyor beni. Hatta şimdilerde bilhassa Doğu ve Güneydoğu’da yeni KİT’ler kurmanın hakikat olacağını savunuyorum. KİT’ler o bölgede işsizliğin tahliline yardımcı olarak teröre kayan gençleri kurtarabilir. Birtakım KİT’ler özelleştirildikten daha sonra tarım ve hayvancılığımızda yaşanan çöküş bize kategorik karşı çıkışların yanlışsız olmadığını anlatıyor.
Şayet bir projeyse cumhuriyet, ona en çok sahip çıkması gerekenler bayanlardır. Zira proje başarısız olursa en epey onlar kaybedecek.”
Bu yazı Mahfi Eğilmez’in şahsi blogundan alınmıştır