Beykozlu
New member
*Mahfi Eğilmez
Türkiye, 2017 yılında yapılan Anayasa Referandumu daha sonrasında partili Cumhurbaşkanlığı rejimine geçti. Bu rejimde Cumhurbaşkanı yürütmenin başı olarak konumlandırıldı. Bu değişiklik biroldukca mevzuda eskiye göre farklı bir yapı ve karar düzeneği ortaya çıktı. Birfazlaca husus Cumhurbaşkanı sonucuyla düzenlenmeye başladı. Türkiye, eskiye bakılırsa epey daha süratli kararlar almaya başladı. Bunun kararında sanki ekonomik göstergelerimizde nasıl değişiklikler oldu?
Aşağıdaki tabloda 2016 ve 2017 yılları eski rejim (güçler ayrımına dayalı parlamenter sistem), 2019 ve 2020 yılları yeni rejim (partili Cumhurbaşkanlığı sistemi) uygulaması kararında ortaya çıkan durumu gösteriyor. 2018 yılının yarısı eski, yarısı yeni rejim altında geçtiği için değerlendirmeye alınmamış bulunuyor (Veriler için kaynaklar: TÜİK, TCMB, HMB, IMF, Bloomberg HT.)
Tabloda eski rejime ilişkin 2016 ve 2017 yıllarını, yeni rejime ilişkin 2019 ve 2020 senelerıyla karşılaştırdığımızda; yeni rejimin Türkiye iktisadını eski rejime nazaran daha makus bir duruma getirdiğini açık biçimde bakılırsabiliyoruz. 2020 yılında yaşanan Covid-19 salgınının dengeyi bozduğunu dikkate alarak sadece 2017 ve 2019 yıllarını karşılaştırırsak karşımıza farklı bir sonuç çıkmıyor. Tablonun son sütunundaki durum iki biçimdeki karşılaştırmada da cari istikrar haricinde her alanda Türkiye’nin yeni rejimle daha berbat bir ekonomik görünüm yaşadığını ortaya koyuyor. Cari istikrarda 2019 yılında görülen süreksiz düzelme ise iktisadın yüzde 1’in altındaki büyüme ile stagflasyona girmesinden kaynaklanıyor. 2020 yılında büyüme biraz kıpırdandığında cari istikrardaki bozulma görülebiliyor.
Biroldukca bozulmanın altında USD/TL kurunun yükselişini döviz satarak tedbire ve faizi artırmama maksadı olduğu biçimde gerek USD/TL kurunda gerekse faiz konusunda alınan sonuçların da tam manasıyla bir hayal kırıklığı olduğu bir daha tablodaki datalardan görülüyor.
Tabloyu daha net gorebilmek için birebir periyotta Türkiye’yi, epeyce çabucak sonrasında demokrasiye geçmiş, bizden hayli daha sonra başvurduğu biçimde AB üyeliğini almış olan komşumuz Romanya ile karşılaştıralım (Veriler için kaynaklar: IMF, https://tradingeconomics.com/romania.)
Romanya ile yapılan karşılaştırma bizim 2017’den daha sonra geri düşüşümüzü ve Romanya’nın bizi geçip gitmesini net bir halde gösteriyor. Balkanlardaki öteki komşularla yapılacak karşılaştırmalar da tıpkı kararı veriyor.
Bu tablolar; yeni sistemle bir arada eski kazanımlarımızı süratle kaybettiğimizi sergiliyor ve bir tek gün bile geçirmeden güçler ayrımına dayalı parlamenter demokratik sisteme dönmemiz gerektiğini ortaya koyuyor.
Bu yazı Mahfi Eğilmez’in şahsi blogundan alınmıştır
Türkiye, 2017 yılında yapılan Anayasa Referandumu daha sonrasında partili Cumhurbaşkanlığı rejimine geçti. Bu rejimde Cumhurbaşkanı yürütmenin başı olarak konumlandırıldı. Bu değişiklik biroldukca mevzuda eskiye göre farklı bir yapı ve karar düzeneği ortaya çıktı. Birfazlaca husus Cumhurbaşkanı sonucuyla düzenlenmeye başladı. Türkiye, eskiye bakılırsa epey daha süratli kararlar almaya başladı. Bunun kararında sanki ekonomik göstergelerimizde nasıl değişiklikler oldu?
Aşağıdaki tabloda 2016 ve 2017 yılları eski rejim (güçler ayrımına dayalı parlamenter sistem), 2019 ve 2020 yılları yeni rejim (partili Cumhurbaşkanlığı sistemi) uygulaması kararında ortaya çıkan durumu gösteriyor. 2018 yılının yarısı eski, yarısı yeni rejim altında geçtiği için değerlendirmeye alınmamış bulunuyor (Veriler için kaynaklar: TÜİK, TCMB, HMB, IMF, Bloomberg HT.)
Tabloda eski rejime ilişkin 2016 ve 2017 yıllarını, yeni rejime ilişkin 2019 ve 2020 senelerıyla karşılaştırdığımızda; yeni rejimin Türkiye iktisadını eski rejime nazaran daha makus bir duruma getirdiğini açık biçimde bakılırsabiliyoruz. 2020 yılında yaşanan Covid-19 salgınının dengeyi bozduğunu dikkate alarak sadece 2017 ve 2019 yıllarını karşılaştırırsak karşımıza farklı bir sonuç çıkmıyor. Tablonun son sütunundaki durum iki biçimdeki karşılaştırmada da cari istikrar haricinde her alanda Türkiye’nin yeni rejimle daha berbat bir ekonomik görünüm yaşadığını ortaya koyuyor. Cari istikrarda 2019 yılında görülen süreksiz düzelme ise iktisadın yüzde 1’in altındaki büyüme ile stagflasyona girmesinden kaynaklanıyor. 2020 yılında büyüme biraz kıpırdandığında cari istikrardaki bozulma görülebiliyor.
Biroldukca bozulmanın altında USD/TL kurunun yükselişini döviz satarak tedbire ve faizi artırmama maksadı olduğu biçimde gerek USD/TL kurunda gerekse faiz konusunda alınan sonuçların da tam manasıyla bir hayal kırıklığı olduğu bir daha tablodaki datalardan görülüyor.
Tabloyu daha net gorebilmek için birebir periyotta Türkiye’yi, epeyce çabucak sonrasında demokrasiye geçmiş, bizden hayli daha sonra başvurduğu biçimde AB üyeliğini almış olan komşumuz Romanya ile karşılaştıralım (Veriler için kaynaklar: IMF, https://tradingeconomics.com/romania.)
Romanya ile yapılan karşılaştırma bizim 2017’den daha sonra geri düşüşümüzü ve Romanya’nın bizi geçip gitmesini net bir halde gösteriyor. Balkanlardaki öteki komşularla yapılacak karşılaştırmalar da tıpkı kararı veriyor.
Bu tablolar; yeni sistemle bir arada eski kazanımlarımızı süratle kaybettiğimizi sergiliyor ve bir tek gün bile geçirmeden güçler ayrımına dayalı parlamenter demokratik sisteme dönmemiz gerektiğini ortaya koyuyor.
Bu yazı Mahfi Eğilmez’in şahsi blogundan alınmıştır