Beykozlu
New member
MÜZİKLE HİÇ ALAKAM YOKTU
Neco, 70’lerde tesadüf bir biçimde müzisyenliğe nasıl başladığını şöyleki anlatıyor: “Biz Makedon Türkleriyiz. Annem ve babam 2. Dünya Savaşı daha sonrası Türkiye’ye geliyor. Ben oluyorum arkamdan da iki de kardeşim. Bizimki memur ailesiydi. Babam 435 lira maaş alırdı ancak rahat ve huzurlu bir hayat yaşardık. Müzikle hiç alakam yoktu. Lisedeyken arkadaşlarla Bostancı’daki Yumurcak Plajı’na giderdik. Orada keyifli vakit geçirirdik. her insanın müzikle meşgul olduğu kümeler vardı. Aydın Daruga diye bir baterist vardı. bu biçimdelar Silüetler Orkestrası’nda çalışıyordu. ‘Sen bas gitar çalar mısın?’ diye bana sordu. Benim müzikle alakam yoktu, daha o gitarın ne olduğunu bilmiyordum. ‘Bizim orkestraya gel, sen epey yakışırsın’ dedi. Gitar çalmasını bilmediğimi söylemiş oldum. Bana gitarı nasıl tutacağımın durumları gösterdiler. Günde 6-7 saat çalışır oldum.
SAHNEDE OLMAK HOŞUMA GİDİYORDU
Silüetler Orkestrası ile çalışırken bir baktım ki hayli hoş para kazanıyorum. Burada bizatihi vokal de yapmaya başladım. bir mühlet daha sonra orkestra ‘bas gitarla müzikleri söyle’ dedi. Sahnede olmak hoşuma gidiyordu bir de fazlaca hoş para kazanıyordum. Bunlar benim için hayli hoş şeylerdi. Bunlar gelişmeye başladı yavaş yavaş.”
Çağdaş palyaço makyajı ile tanındım
Neco, “Siz müzisyenliği bir hobi olarak mı görüyordunuz?” sorusuna şu karşılığı veriyor: “bu biçimdelar işler bu kadar ayrıntılı değildi. En değerli iş asker ya da polis olmaktı. Yani üniforma giymekti. Müzik bizi oyalıyordu ve hoştu. Müzikte yavaş yavaş ilerlemeye başladım. Birkaç turniçin daha sonra 1967 yılının kışında bu biçimdeın profesyonellerinden oluşan yalnızca İstanbul’da 30-40 orkestra vardı. Bir gün bana Aydemir Mete, orkestrasına katılmam için teklifte bulundu. Paris Filarmoni’de çalmış bir adamdır kendisi. Çabucak akabinde İlhan Feyman’dan da teklif geldi. O kadar büyük bir ağabeyimizdi ki onun kelamını kırmak mümkün değildi. Beni kaçırdı resmen Aydemir Mete’den. Ona katıldığım günün akşamüzeri bu biçimde imkansız olan İstanbul Radyo’sunda müzik söylemiş oldum. Yavaş yavaş işler daha ilerledi.”Sanatçı, birinci 45’liğini çıkarmasını ise şöyleki anlatıyor: “Askerlik bakılırsavimi yaptıktan daha sonra bir mecmuada Leo Sayer diye bir adam gördüm. Çok çağdaş bir palyaço makyajının altında müzik söylüyordu. ‘Ben de bunu yapayım’ dedim. Hem kıyafeti tıpkı vakitte makyajında Zeki Alasya bana yardımcı oldu. 3 ay ortasında Türkiye’de beni tanımayan kişi kalmamıştı. Şok geçirdi millet. Nerede çalışırsam beşerler akın akın atak ediyordu İlhan abi o ortada da bana Neco lakabını taktı. Ben de Neco’yu kullanınca her şey yürüdü gitti.”
Neco, 1989’da sahnelenen “Evita” müzikalinde Cihan Ünal’la dönüşümlü olarak Che rolünü oynamıştı
Bir devrin değerli dizilerinde oyunculuk yapan Neco, sinema ile bağını şöyleki lisana getiriyor: “Gülriz Sururi ve Engin Cezzar, ‘Hair’ müzikalinin başrollerinden birini bana teklif etti. Başrollerden birini oynadım. hiç bir acayip farklılık koymadım. Ruhuma ne işlediyse onunla canlandım. 1989’da bana ‘Evita’ müzikalinde başroldüm. 2000 yılında da ‘Sefiller’in müziklerini besteledim ve oynadım. 2000 yılında ‘Tatlı Hayat’ dizisi geldi.” Sanatçı, “Tatlı Hayat” setini ise şöyleki tanım ediyor: “Muhteşem bir setti. Haluk Bilginer, Türkan Şoray, Çolpan İlhan… Ben Haluk Bilginer’den çok şey öğrendim. daha sonrasında Kurtlar Vadisi’nde oynadım. Onun için de fazlaca farklı bir tip oluşturdum. Orada da öteki bir kitle tarafınca tanındım. Hâlâ bir yere gittiğim vakit sadece bu rolüm yüzünden gelip selfie çektirenler olur.”
DOLU DOLU BİR HAYAT YAŞADIM
4 çocuk babası olan Neco, şu anda İdil Erge ve iki çocuğuyla Bodrum’da yaşıyor. Sanatçı, ailesiyle bir arada olduğunu lakin yalnız yaşadığını da vurguluyor: “Sevgili karım ve çocuklarımla birlikte Bodrum’da yaşıyorum. Fakat önümüzdeki bir sene ortasında diğer türlü fikirlerim var. Bir yandan da yalnız yaşıyorum. Fikirlerim, araştırmalarım, yazmaya çalıştığım yeni kitaplarla baş başa olmak için yalnızım.”74 yaşındaki sanatçı, hayatı nasıl geçirdiğini şu biçimde anlatıyor: “Artık ömrümün sonlarına gerçek geliyorum. Çok dolu dolu bir hayat yaşadım ve fazlaca yoruldum. Heyecanlı bir hayattı. Yaşadıkların üzerinden düşünebiliyorsan, kendi kendine hesaplaşabiliyorsan yalnızca keyifli ve her şeyi bir kenara bırakarak bir hayat oluyor. Yahya Kemal Bayatlı, mevte girilen yolu fazlaca hoş anlatmıştır, ‘Dönülmez akşamın ufkundayım, vakit epeyce geç. Bu son vakittir ey ömrüm nasıl geçersen geç.’ Bundan daha sonra hırslar yok. Doyumluluğa ulaştıysan şayet ömür nasıl geçerse geçsin kabulümdür. Ben karamsar değil gerçekçiyim. Bir doğum ve bir de vefat vardır. Vefata gerçek bir gidiş var. İkisinin ortasına da hayat diyoruz. Her şey geçicidir.”
Türkiye’de şu an karaktersiz bir müzik var
Neco, artık epey özel işler yaptığını kelamlarına ekliyor: “Hangi topluma müzik söyleyeceğimi seçiyorum. Kendi müziğimden taviz vermiyorum. Türkiye’de şu an değişken, anlamsız ve karaktersiz müzik stili var. Onlara da muvaffakiyetler diliyorum. Benim beğeni çizgilerim haricinde oldukları için, bizim bölümümüzün kapanmış olmasını görmekten keder duymuyorum. her insanın yolu açık olsun.” Sanatçı, “Kızınız Zeynep Özyılmazel’in müziklerini dinliyor musunuz?” sorusuna şu karşılığı veriyor: “Yaptıkları işe hürmetim vardır ancak bu bahiste bir fikir yürütmek istemem. Zira düzgün müzik seven bir adamım. Bundan taviz vermem. Lakin şahısların aleyhinde ve lehinde pek yorum yapmayı tercih etmem.”
Birinci renkli yayında ben gözüktüm
“Neco ismini aldıktan daha sonra TRT’nin İTÜ’deki stüdyolarında Fecri Ebcioğlu’nun programına konuk oldum. TRT’nin birinci renkli yayınında beni çektiler. Sıfırdan kendimi eğittim. Dünyadaki en büyük müzikçileri dinleyerek kendimi terbiye ettim. Güzel müzik ve güzel müzik temelim oldu. ömrümde sevdiğim bir değil yüzlerce müzik oldu. En özel müziğim ise ‘O Şarkıyı çabucak hemen Yazmadım’.”
Artık muhafazalarla gezenlere epey gülüyorum”
“Korkunç bir etrafım vardı. Zevkli, komik, sevinçli olayların yanında tehlikeli anlar da yaşadım. Lakin benim hiç bir vakit korumalarım olmadı. Korumalarım tanıdıklarım ve halktı. Artık muhafazalarla gezenlere epeyce gülüyorum.”
Oyunculuk teklifleri geliyor lakin..
“Oyunculuk teklifleri geliyor lakin senaryoları güzel değil. Hoş bir şey gelirse niye olmasın. Sahip olduğum deneyimimle çalışacağım ortama epey hoş katkılarım olacağını düşünüyorum.”
Neco, 70’lerde tesadüf bir biçimde müzisyenliğe nasıl başladığını şöyleki anlatıyor: “Biz Makedon Türkleriyiz. Annem ve babam 2. Dünya Savaşı daha sonrası Türkiye’ye geliyor. Ben oluyorum arkamdan da iki de kardeşim. Bizimki memur ailesiydi. Babam 435 lira maaş alırdı ancak rahat ve huzurlu bir hayat yaşardık. Müzikle hiç alakam yoktu. Lisedeyken arkadaşlarla Bostancı’daki Yumurcak Plajı’na giderdik. Orada keyifli vakit geçirirdik. her insanın müzikle meşgul olduğu kümeler vardı. Aydın Daruga diye bir baterist vardı. bu biçimdelar Silüetler Orkestrası’nda çalışıyordu. ‘Sen bas gitar çalar mısın?’ diye bana sordu. Benim müzikle alakam yoktu, daha o gitarın ne olduğunu bilmiyordum. ‘Bizim orkestraya gel, sen epey yakışırsın’ dedi. Gitar çalmasını bilmediğimi söylemiş oldum. Bana gitarı nasıl tutacağımın durumları gösterdiler. Günde 6-7 saat çalışır oldum.
SAHNEDE OLMAK HOŞUMA GİDİYORDU
Silüetler Orkestrası ile çalışırken bir baktım ki hayli hoş para kazanıyorum. Burada bizatihi vokal de yapmaya başladım. bir mühlet daha sonra orkestra ‘bas gitarla müzikleri söyle’ dedi. Sahnede olmak hoşuma gidiyordu bir de fazlaca hoş para kazanıyordum. Bunlar benim için hayli hoş şeylerdi. Bunlar gelişmeye başladı yavaş yavaş.”
Çağdaş palyaço makyajı ile tanındım
Neco, “Siz müzisyenliği bir hobi olarak mı görüyordunuz?” sorusuna şu karşılığı veriyor: “bu biçimdelar işler bu kadar ayrıntılı değildi. En değerli iş asker ya da polis olmaktı. Yani üniforma giymekti. Müzik bizi oyalıyordu ve hoştu. Müzikte yavaş yavaş ilerlemeye başladım. Birkaç turniçin daha sonra 1967 yılının kışında bu biçimdeın profesyonellerinden oluşan yalnızca İstanbul’da 30-40 orkestra vardı. Bir gün bana Aydemir Mete, orkestrasına katılmam için teklifte bulundu. Paris Filarmoni’de çalmış bir adamdır kendisi. Çabucak akabinde İlhan Feyman’dan da teklif geldi. O kadar büyük bir ağabeyimizdi ki onun kelamını kırmak mümkün değildi. Beni kaçırdı resmen Aydemir Mete’den. Ona katıldığım günün akşamüzeri bu biçimde imkansız olan İstanbul Radyo’sunda müzik söylemiş oldum. Yavaş yavaş işler daha ilerledi.”Sanatçı, birinci 45’liğini çıkarmasını ise şöyleki anlatıyor: “Askerlik bakılırsavimi yaptıktan daha sonra bir mecmuada Leo Sayer diye bir adam gördüm. Çok çağdaş bir palyaço makyajının altında müzik söylüyordu. ‘Ben de bunu yapayım’ dedim. Hem kıyafeti tıpkı vakitte makyajında Zeki Alasya bana yardımcı oldu. 3 ay ortasında Türkiye’de beni tanımayan kişi kalmamıştı. Şok geçirdi millet. Nerede çalışırsam beşerler akın akın atak ediyordu İlhan abi o ortada da bana Neco lakabını taktı. Ben de Neco’yu kullanınca her şey yürüdü gitti.”
Neco, 1989’da sahnelenen “Evita” müzikalinde Cihan Ünal’la dönüşümlü olarak Che rolünü oynamıştı
Bir devrin değerli dizilerinde oyunculuk yapan Neco, sinema ile bağını şöyleki lisana getiriyor: “Gülriz Sururi ve Engin Cezzar, ‘Hair’ müzikalinin başrollerinden birini bana teklif etti. Başrollerden birini oynadım. hiç bir acayip farklılık koymadım. Ruhuma ne işlediyse onunla canlandım. 1989’da bana ‘Evita’ müzikalinde başroldüm. 2000 yılında da ‘Sefiller’in müziklerini besteledim ve oynadım. 2000 yılında ‘Tatlı Hayat’ dizisi geldi.” Sanatçı, “Tatlı Hayat” setini ise şöyleki tanım ediyor: “Muhteşem bir setti. Haluk Bilginer, Türkan Şoray, Çolpan İlhan… Ben Haluk Bilginer’den çok şey öğrendim. daha sonrasında Kurtlar Vadisi’nde oynadım. Onun için de fazlaca farklı bir tip oluşturdum. Orada da öteki bir kitle tarafınca tanındım. Hâlâ bir yere gittiğim vakit sadece bu rolüm yüzünden gelip selfie çektirenler olur.”
DOLU DOLU BİR HAYAT YAŞADIM
4 çocuk babası olan Neco, şu anda İdil Erge ve iki çocuğuyla Bodrum’da yaşıyor. Sanatçı, ailesiyle bir arada olduğunu lakin yalnız yaşadığını da vurguluyor: “Sevgili karım ve çocuklarımla birlikte Bodrum’da yaşıyorum. Fakat önümüzdeki bir sene ortasında diğer türlü fikirlerim var. Bir yandan da yalnız yaşıyorum. Fikirlerim, araştırmalarım, yazmaya çalıştığım yeni kitaplarla baş başa olmak için yalnızım.”74 yaşındaki sanatçı, hayatı nasıl geçirdiğini şu biçimde anlatıyor: “Artık ömrümün sonlarına gerçek geliyorum. Çok dolu dolu bir hayat yaşadım ve fazlaca yoruldum. Heyecanlı bir hayattı. Yaşadıkların üzerinden düşünebiliyorsan, kendi kendine hesaplaşabiliyorsan yalnızca keyifli ve her şeyi bir kenara bırakarak bir hayat oluyor. Yahya Kemal Bayatlı, mevte girilen yolu fazlaca hoş anlatmıştır, ‘Dönülmez akşamın ufkundayım, vakit epeyce geç. Bu son vakittir ey ömrüm nasıl geçersen geç.’ Bundan daha sonra hırslar yok. Doyumluluğa ulaştıysan şayet ömür nasıl geçerse geçsin kabulümdür. Ben karamsar değil gerçekçiyim. Bir doğum ve bir de vefat vardır. Vefata gerçek bir gidiş var. İkisinin ortasına da hayat diyoruz. Her şey geçicidir.”
Türkiye’de şu an karaktersiz bir müzik var
Neco, artık epey özel işler yaptığını kelamlarına ekliyor: “Hangi topluma müzik söyleyeceğimi seçiyorum. Kendi müziğimden taviz vermiyorum. Türkiye’de şu an değişken, anlamsız ve karaktersiz müzik stili var. Onlara da muvaffakiyetler diliyorum. Benim beğeni çizgilerim haricinde oldukları için, bizim bölümümüzün kapanmış olmasını görmekten keder duymuyorum. her insanın yolu açık olsun.” Sanatçı, “Kızınız Zeynep Özyılmazel’in müziklerini dinliyor musunuz?” sorusuna şu karşılığı veriyor: “Yaptıkları işe hürmetim vardır ancak bu bahiste bir fikir yürütmek istemem. Zira düzgün müzik seven bir adamım. Bundan taviz vermem. Lakin şahısların aleyhinde ve lehinde pek yorum yapmayı tercih etmem.”
Birinci renkli yayında ben gözüktüm
“Neco ismini aldıktan daha sonra TRT’nin İTÜ’deki stüdyolarında Fecri Ebcioğlu’nun programına konuk oldum. TRT’nin birinci renkli yayınında beni çektiler. Sıfırdan kendimi eğittim. Dünyadaki en büyük müzikçileri dinleyerek kendimi terbiye ettim. Güzel müzik ve güzel müzik temelim oldu. ömrümde sevdiğim bir değil yüzlerce müzik oldu. En özel müziğim ise ‘O Şarkıyı çabucak hemen Yazmadım’.”
Artık muhafazalarla gezenlere epey gülüyorum”
“Korkunç bir etrafım vardı. Zevkli, komik, sevinçli olayların yanında tehlikeli anlar da yaşadım. Lakin benim hiç bir vakit korumalarım olmadı. Korumalarım tanıdıklarım ve halktı. Artık muhafazalarla gezenlere epeyce gülüyorum.”
Oyunculuk teklifleri geliyor lakin..
“Oyunculuk teklifleri geliyor lakin senaryoları güzel değil. Hoş bir şey gelirse niye olmasın. Sahip olduğum deneyimimle çalışacağım ortama epey hoş katkılarım olacağını düşünüyorum.”