Beykozlu
New member
İşte Feyza Aktan’ın fazlaca konuşulacak açıklamaları:
“Bu olayın 2 gün öncesi var. Planlanmış bir olay. Biliyorsunuz benim altımdan arabayı aldılar. Kuzey’i okula Özcan’ın sürücüsü getirip gdolayıyordu.
Bir gün öncesi sürücü bana bildiri attı. “Ben hastayım yarım Kuzey’i alamayacağım” halinde…
“Okey, Özcan ile hallederiz” dedim. “Özcan Beyefendi de alamayacak” dedi.
Sabah aradım açmadı, bildiri attım dönmedi. Ben çocuğu okula taksi ile götürdüm.
Gün ortasında daima olarak yarını organize etmeye çalıştım.
Babayla kontak kuramadığım için, ben bir daha sürücü ile görüştüm.
Sürücü bana “Ben bir süre onu okula götüremeyeğim. Bana bu biçimde talimat geldi. Lüften Özcan Beyefendi ile irtibat kurun” dedi.
Özcan’a “Lütfen şahsi hırslarını bu mevzudan uzak tutalım. Biliyorsun ki taksi bulmak fazlaca güç. Takside bebek koltuğu olmadığı için ben bunu uzun vadede kullanamam” formunda iletiler attım”
‘ŞOV DEVAM ETTİ’
Olay sabahı saat 09.00’da okul başlıyor. 10.00’da da Özcan’ın görüş saati başladı.
Gelen olmadı. Bu izlediğiniz imaj sabahın 10.00’unda.
Kapıyı açtım. Ses tonu yüksek, bağırmaya başladı.
“Oğlumun önlüklerini niye giydirmedin, niye çocuğun üstünde formaları yok” dedi.
Ben de gülerek “Saatin farkında mısın, çabucak giydirip veriyorum” dedim. Tıpkı biçimde bağırmaya devam etti.
Ogün o kadar gözü dönmüş bir biçimde geldi ki, zira velayet davamız yaklaştı ve ellerinde bir imaj olmak zorundaydı.
Ben bunu yaparken çocuğun kapıya çıktığını fark ettiğim anda, kapıya yöneldim ve Kuzey’i içeri yolladım.
Gösteri devam etti. ‘Vurma’ diye bir yüklendi.
daha sonra yengeyi aradım. “Kuzey’i Özcan’a verir misin?” dedim. Özcan çıktı dedi.
Özcan’a ileti attım “Çocuğu gel al, başıma yeni bir oyun sarma” dedim. Yanıt yok.
1-2 saat daha sonra polis beni aradı.
“Özcan Bey’e ve çocuğunuza şiddet uyguladığınız için hakkınızda şikayet var” dediler.
Polis arabası ile hastaneye gittik. Çocuk muayene edildi. Dönüş yolunda kucağımda uyudu. Özcan’a “çocuğu sana bırakacağım” dedim. İnatla beni kendi konutuma yönlendirdi. “Siz konuta geçin, ben alacağım” dedi.
tekrar bir şeyin peşinde olduğunu anladım.”
‘POLİS ARABASI İLE HASTANEYE GİTTİK’
“Avukatım “Karakola dönelim, çocuğu orada alsın” dedi.
1 saat bekledim gelen giden yok. Üst çıktım söz vermeye…
Kuzey’i bahçede teyzesinin yanında bıraktım. Yanlarında Özcan’ın ağabeyi de vardı.
O sırada içeri polisler girdi. Beni tutuklamaya geldiler sandım. “Çocuğu babasına vermemişsiniz, ivedilikle çocuğu babaya teslim etmeniz gerekiyor” dediler.
Gönderdiğim bildirileri gösterdim. Çocuğu babasına vermeye çalışan benim zira…
Akşam 20.30’a kadar karakoldaydım.
Bunlar 15 Eylül’e ilişkin manzaralar lakin velayet duruşmasının yapıldığı saatte servis edildi.
Bu kameralar Özcan’ın konutumun önüne yerleştirdiği kameranın imgeleri. 7×24 bizi izliyor.”
‘PLANLANAN BİR GÜNDÜ’
“Ben bunların başıma geleceğini biliyordum. O kameraların orada olduğunu bile bile ben bu olayı yaşadım.
Hırsımla, öfkemle o tokadı attım. Bugün de olsa o tokatı atarım. Annesi olarak, Kuzey’i korumak ismine o tokat daima yapacağım bir şey. tekrar Kuzey’in psikolojisini etkileyecek bir tutumla karşılaşırsam tıpkı şeyi yaparım.
Olayın 2 dakika evvelki kısmı var. Kesilen kısım. Onlar yayınlansa bugün bunları anlatmak zorunda kalmazdım.
Görüntünün tamamı yayınlansaydı Özcan Deniz’in yaptıkları da görülürdü.
Planlanan, hazırlanan bir günün kararıydu. hiç bir şey dışarıdan göründüğü üzere değil.
Yaşanan tüm süreçlerin niye bu noktaya geldik ve neler yaşadık bunu yakın vakitte paylaşacağım.
bu biçimde bir şey olsa bile, çocuğunun annesi olan bir bayan için bunların yazılmayacağını herkes bilir.
‘Kredi kartı’ bana birinci söylenen şey değil ki… Bütün aile daima tıpkı şeyi söylüyor.
Ben kanıtlarla çıktım. Benim onlara açtığım rastgele bir maddi dava var ise koysunlar önüme ben de ‘haklılar’ diyeyim.
Ben daima olarak ‘o bayan değilim’ demeyi hoş bulmuyorum. Öbür taraf bu hususta direniyor olabilir ancak ben buna prim vermeyeceğim. “
“Bu olayın 2 gün öncesi var. Planlanmış bir olay. Biliyorsunuz benim altımdan arabayı aldılar. Kuzey’i okula Özcan’ın sürücüsü getirip gdolayıyordu.
Bir gün öncesi sürücü bana bildiri attı. “Ben hastayım yarım Kuzey’i alamayacağım” halinde…
“Okey, Özcan ile hallederiz” dedim. “Özcan Beyefendi de alamayacak” dedi.
Sabah aradım açmadı, bildiri attım dönmedi. Ben çocuğu okula taksi ile götürdüm.
Gün ortasında daima olarak yarını organize etmeye çalıştım.
Babayla kontak kuramadığım için, ben bir daha sürücü ile görüştüm.
Sürücü bana “Ben bir süre onu okula götüremeyeğim. Bana bu biçimde talimat geldi. Lüften Özcan Beyefendi ile irtibat kurun” dedi.
Özcan’a “Lütfen şahsi hırslarını bu mevzudan uzak tutalım. Biliyorsun ki taksi bulmak fazlaca güç. Takside bebek koltuğu olmadığı için ben bunu uzun vadede kullanamam” formunda iletiler attım”
‘ŞOV DEVAM ETTİ’
Olay sabahı saat 09.00’da okul başlıyor. 10.00’da da Özcan’ın görüş saati başladı.
Gelen olmadı. Bu izlediğiniz imaj sabahın 10.00’unda.
Kapıyı açtım. Ses tonu yüksek, bağırmaya başladı.
“Oğlumun önlüklerini niye giydirmedin, niye çocuğun üstünde formaları yok” dedi.
Ben de gülerek “Saatin farkında mısın, çabucak giydirip veriyorum” dedim. Tıpkı biçimde bağırmaya devam etti.
Ogün o kadar gözü dönmüş bir biçimde geldi ki, zira velayet davamız yaklaştı ve ellerinde bir imaj olmak zorundaydı.
Ben bunu yaparken çocuğun kapıya çıktığını fark ettiğim anda, kapıya yöneldim ve Kuzey’i içeri yolladım.
Gösteri devam etti. ‘Vurma’ diye bir yüklendi.
daha sonra yengeyi aradım. “Kuzey’i Özcan’a verir misin?” dedim. Özcan çıktı dedi.
Özcan’a ileti attım “Çocuğu gel al, başıma yeni bir oyun sarma” dedim. Yanıt yok.
1-2 saat daha sonra polis beni aradı.
“Özcan Bey’e ve çocuğunuza şiddet uyguladığınız için hakkınızda şikayet var” dediler.
Polis arabası ile hastaneye gittik. Çocuk muayene edildi. Dönüş yolunda kucağımda uyudu. Özcan’a “çocuğu sana bırakacağım” dedim. İnatla beni kendi konutuma yönlendirdi. “Siz konuta geçin, ben alacağım” dedi.
tekrar bir şeyin peşinde olduğunu anladım.”
‘POLİS ARABASI İLE HASTANEYE GİTTİK’
“Avukatım “Karakola dönelim, çocuğu orada alsın” dedi.
1 saat bekledim gelen giden yok. Üst çıktım söz vermeye…
Kuzey’i bahçede teyzesinin yanında bıraktım. Yanlarında Özcan’ın ağabeyi de vardı.
O sırada içeri polisler girdi. Beni tutuklamaya geldiler sandım. “Çocuğu babasına vermemişsiniz, ivedilikle çocuğu babaya teslim etmeniz gerekiyor” dediler.
Gönderdiğim bildirileri gösterdim. Çocuğu babasına vermeye çalışan benim zira…
Akşam 20.30’a kadar karakoldaydım.
Bunlar 15 Eylül’e ilişkin manzaralar lakin velayet duruşmasının yapıldığı saatte servis edildi.
Bu kameralar Özcan’ın konutumun önüne yerleştirdiği kameranın imgeleri. 7×24 bizi izliyor.”
‘PLANLANAN BİR GÜNDÜ’
“Ben bunların başıma geleceğini biliyordum. O kameraların orada olduğunu bile bile ben bu olayı yaşadım.
Hırsımla, öfkemle o tokadı attım. Bugün de olsa o tokatı atarım. Annesi olarak, Kuzey’i korumak ismine o tokat daima yapacağım bir şey. tekrar Kuzey’in psikolojisini etkileyecek bir tutumla karşılaşırsam tıpkı şeyi yaparım.
Olayın 2 dakika evvelki kısmı var. Kesilen kısım. Onlar yayınlansa bugün bunları anlatmak zorunda kalmazdım.
Görüntünün tamamı yayınlansaydı Özcan Deniz’in yaptıkları da görülürdü.
Planlanan, hazırlanan bir günün kararıydu. hiç bir şey dışarıdan göründüğü üzere değil.
Yaşanan tüm süreçlerin niye bu noktaya geldik ve neler yaşadık bunu yakın vakitte paylaşacağım.
bu biçimde bir şey olsa bile, çocuğunun annesi olan bir bayan için bunların yazılmayacağını herkes bilir.
‘Kredi kartı’ bana birinci söylenen şey değil ki… Bütün aile daima tıpkı şeyi söylüyor.
Ben kanıtlarla çıktım. Benim onlara açtığım rastgele bir maddi dava var ise koysunlar önüme ben de ‘haklılar’ diyeyim.
Ben daima olarak ‘o bayan değilim’ demeyi hoş bulmuyorum. Öbür taraf bu hususta direniyor olabilir ancak ben buna prim vermeyeceğim. “