Onur Seyit Yaran: Kendimi seksi bulmam, tatlı ve sempatikten yürüyorum

Beykozlu

New member
Rol aldığı ‘Kardeşlerim’ dizisinin setinden o gün müsaadeli. Muhsin Akgün’ün stüdyosundan içeriye gülümseyerek ve gücü devasa yükseklikte giriyor. Uzun uzunluklu, sarışın, renkli gözlü… Baby face denilen bir sözü var. Kendine bir filtre kahve koyuyor, sohbetin başındaki heyecanı, konuştukça yerini bol kahkahaya bırakıyor. 27 yaşındaki oyuncu Onur Seyit Yaran’la satrançtan futbola, oyunculuktan aşka hayatının bilinmeyen yanlarını konuşmaya başlıyoruz.

Üçüncü projendesin. Instagram’da 3 milyondan fazla takipçin var. Çok konuşuluyor, toplumsal medya gündemine sık sık giriyorsun. Ancak magazinde pek mahrum… Kendini nasıl anlatırsın?

Hırslı, istekli ve çabalı bir adamım. İşime odaklıyım. Dış etkenlerden etkilenmemek için sanırım kendimi kapatıyorum. Üç-dört yakın arkadaşım var. Genelde ya onlarla ya ailemle vakit geçiriyorum. Kendimi dışarıya açmayı pek sevmiyorum. İşime ağırlaşarak ömrüme devam etmek istiyorum. aslına bakarsanız ruhumu besleyen şey de işim.

Bu ‘gayretli’ adamın öyküsü nerede başlıyor?

Babam tekstilci, annem konut bayanı. Bir ablam var. Bakırköy’de doğmuşum. bu biçimdelar Fındıkzade, Çapa’da oturuyormuşuz. Ben ilkokula gidene kadar orada yaşadık. Akabinde Tarabya’ya taşındık. Bir koleje yazıldım. Bana benzemeyen çocukların nasıl davrandığını gördüğüm bir yer ve bu da benim için tecrübe olmuştu. O devirlerde satranç hayatıma girdi.

Nasıl?

İlkokul birinci sınıfta okurken satranç öğretmeni sınıfa girdi. Hepimizi ayağa kaldırdı. Başına göre dört kişiyi seçti. Ben de onlardan bir tanesiydim. Ekibe girdim. Akabinde bu sayede burs aldım. Her sene İstanbul şampiyonu oluyordum, ulusal ekibe dahil oldum.

Satranç sana ne kattı?

Çocukken anlayamıyorsun fakat şu an baktığımda başımda birtakım planları kurarken daha stratejik olduğumu, üç-beş adım daha sonrasını hesaplayabildiğimi fark ediyorum. Daha sabırlı, temkinli olmamı sağlamış.

niye bıraktın?

bir süre daha sonra bunu bir spor olarak değil, nazaranv olarak görmeye başladım. O alan bana fazla önemli geldi. Hatta o devrin federasyon lideri konuta gelip dönmemi istedi lakin ben futbola yöneldim. Galatasaray altyapısına başladım. Sekiz sene oynadım. Lakin istediğim kadar âlâ değildim, daha gençtim, kendime odaklanamadım. Bu ortada Haliç Üniversitesi Spor Akademisi’nde okuyordum. Futbolu bırakınca okulu da bıraktım. Artık İstanbul Üniversitesi’nde sosyoloji okuyorum.


Satranç, futbol, sosyoloji, oyunculuk… Biraz şıpsevdi misin?

Kendimi aradığım periyottu. bu biçimdelar yaşıtlarım öbür şeylerle ilgilenirken benim gelecek telaşım yoktu lakin gelecek planım vardı.
O yüzden aslında hayli fazla alan değiştirdim. Bir de mükemmeliyetçiyim, bir işin en uygunu olamadığımda, bu benim için düşüş oluyor. İşimde uygun olmadığım vakit aşağıdayımdır diye düşünüyorum. Ve işi bırakmak istiyorum.

Şu an oyunculukta tepede misin?

Hayır lakin en düzgünlerinden birisi olmaya çalışıyorum ve bu meslekte en düzgünlerden biri olacağıma inanıyorum, inşallah.

Nasıl bir keşif öykün var?

Futbol oynadığımda alanda olmayı, yeteneğimi insanlara yansıtacağım bir iş yapmayı epey sevdiğimi anladım. Sinema ve dizi de hayli izlerdim. Yapabilir miyim diye düşündüm. Bir şeyler ezberleyip ayna karşısında çalıştım falan. Ufak bir modellik serüvenim oldu, akabinde oyunculuk eğitimi aldım. Mental olarak kendimi geliştirdim. Birinci işim ‘Kalk Gidelim’le başladım.

KENDİMİ DEFORME ETMEK İSTİYORUM

Aynaya baktığında ne görüyorsun?


Yolun bir kısmını yürümüş lakin hâlâ yürüyecek hayli yolu, amaçları olan, hırslı birini görüyorum. Fizikî olarak da kendine uygun bakmış, bakımlı ve estetik bir adam.

“Sen o denli yeşil baktığın sürece ağaca muhtaçlığımız kalmıyor” üzere yorumlar yapılıyor toplumsal medyada senin için. Sen kendini seksi buluyor musun?

Kendimi seksi bulmam. Tatlı ve sempatiklikten yürüyorum (gülüyor).

Daima güzel mıydın?

Daima güzeldim diyemem lakin hoş bir çocuktum. Sarışın, renkli gözlü denildiği vakit hoş bir tip akla gelir ya! Ben de yanımdaki çocuklara bakılırsa imajımla sempati toplardım.

Çocukken uygun beğenilen da, oyunculukta sarışın erkek olmanın tesiri ne oldu?

Genelde senaryolarda sarışınları makûs ya da varlıklı olarak kodluyorlar. Ben de bu algıları kırmak, kendimi deforme etmek ve kamera önünde her şeyi yapabileceğimi göstermek istiyorum.


ZEKİ DEMİRKUBUZ’LA ÇALIŞMAYI ÇOK İSTİYORUM

Geçtiğimiz günlerde GQ’dan ‘Yılın Yükselen TV Yıldızı’ mükafatını aldın… Ne hissettirdi?


Büyük itibardı benim için, birtakım şeyleri hakikat yaptığımı hissettim. Bu ödül mesleğe dair fazlacaça sorumluluk sahibi olmam gerektiğini hatırlatan bir simge üzere oldu benim için…

Küresel Agency’nin kurucusu İzzet Pinto senin için “Şu anda bütün dünyanın gözü üstünde olan bir sanatçı” demişti. Yurtharicinde ilgi görüyor musun?

Kendisine epeyce teşekkür ediyorum. Evet, örneğin ‘Kardeşlerim’ biroldukca ülkede yayımlanıyor ve hatta en son Şili’de de yayına girdi. Arap fan’lar epeyce fazla. Bu kitleyi ve ilgiyi yurtharicinde yapılacak projelerle arttırmak istiyorum.

Ne üzere planların var?

İspanyol işleri ve İspanyolca epey ilgimi çekiyor. Bir yıldır de İspanyolca dersleri alıyorum. Ve biliyorum ki bir gün İspanya’da evimden çıkıp orada bir sete gideceğim.

Genelde hayaller Hollywood’dur. Senin İspanya sevdanın niçini ne?

Benim için yeni Hollywood, İspanya. Kıssalarını izleyiciye anlatış biçimi epeyce hoş ve aykırı köşe. Ayrıyeten dijitalde bir şey çektiğin vakit bunu Hollywood’da, Bollywood’da ya da Avrupa’da yapmışsın artık bir farkı yok.

Gelecekle ilgili mesleğine dair hayallerin var mı?

Zeki Demirkubuz’u epeyce beğeniyor ve onunla çalışmayı hayli istiyorum. Bir biyografide rol almayı, birisi üzere olup “Nasıl olmuş ya!” dedirtmeyi hayal ediyorum.

DEVLERİN AŞKINI YAŞAMADIM DAHA…

‘Kardeşlerim’ iki dönemdir atv’de oynuyor. Kendi gözünden, canlandırdığın karakteri nasıl anlatırsın?


Doruk karakteri okulun sahibinin oğlu ve başlarda klişe bir güçlü. Burslu öğrencileri hor görüyor. daha sonra Asiye’yle karşılaşıyor. Karakterin dönüşümü de aşkla başlıyor.

Sana neler kattı proje?

Mesleğimin çıkış noktası oldu. Bana epey şey kattı ve katmaya da devam ediyor. Doruk karakterini fazlaca severek oynuyorum; bendeki yeri başka olacak.

Şaşırtan reaksiyonlar alıyor musun?

Genelde dizideki babam Akif Atakul’a hayli güvenme diyorlar (gülüyor).

Bu kıssada farklı sınıftan iki kişinin aşkını görüyoruz. Sence aşkta lisan, din, kültür farkı tesirli olur mu?

Hayır, olmaz. Öyküde de bunu anlatıyoruz. Sevgi her şeyin üstesinden gelir.

Senin bu biçimde bir aşkın oldu mu?

EVVELCE ÇAPKINDIM, ARTIK DEĞİLİM

3 milyon takipçin var. DM’den ‘yürüyenler’ oluyor mu?


Bildiri kutuma fazlaca fazla etkileşim olduğu için tek tek girip bakamıyorum. Gelen yorumları elimden geldiğince okumaya çalışıyorum.

Sana oradan ulaşmaya çalışan birinin bahtı olur mu?

Ben bağlarda yüz yüzeciyim. Orada gör, o anda etkileşime geç.

Nasıl bir âşıksın?

Sevdiğim beşere karşı romantik ve yapan bir âşığım.

Çapkın mısın?

Evvelce çapkındım, artık değilim.

Ne değişti?

Büyüdüm. Karşı cinsimde ya da hayatta aradığım şeyler değişti. Artık daha duygusal bakıyorum biroldukca şeye.

bu biçimde nasıl biri âşık eder seni?

Zeki ve çalışkan olanlar ilgimi çekiyor. Arkadaşlarımı da o denli seçiyorum.

Pekala ya aşkta?

Bu hususta fizikî olarak bir sınıflandırma yapamam. Zira ileride şu an tanım edeceğim fizikî özelliklere sahip bir bayan yerine, diğer profilde bir bayanla evlenebilirim. O da açıp ‘Bizimki vaktinde Hakan Gence’ye ne konuşmuş’ diye okuduğunda kendine benzemeyen bir profil tanımı görürse keyifli olmayız, değil mi? O yüzden şu anda karşımdakinin manevî olarak dokunması gereken yere dokunması bana yetiyor diyebilirim.

Bu ortalar âşık mısın?

Hoşuz bu ortalar, düzgünüz be (gülüyor).

Birinci öpüşmeni hatırlıyor musun?

Evet. Antalya’daydım. Üzerimde Galatasaray formam vardı. Sırtımda kocaman Onur yazıyordu. Ve satranç turnuvası için oradaydık (gülüyor). Sekizinci sınıftaydım. aslına bakarsanız daha sonra satrancı da bıraktım (gülüyor).

SEKİZ BAKLAVAM VAR

Fiziğin bu biçimde olmasa ekranda bir daha bu kadar tanınan olur muydun?


Bu işe başlarken bunlar kıymetli lakin süreksiz ve nazaranceli şeyler aslında. Artık hoşluk ya da güzellikten fazlaca daha değerli olan şeyler var.

Ne üzere?

izleyiciye duyguyu nasıl aktardığın, işine ne kadar konsantre olduğun, ne kadar teknik bilgiye sahip olduğun… Beşerler da artık daha gerçek şeyler izlemek istiyor.

Kesimde bu sebeple önyargılarla karşılaştığın oldu mu?

Çok büyük eleştirel yorumlar almadım. Fakat oyuncu koçum çalışırken “Güzel adam ve bayanlar nasıl göründüklerini önemsediği vakit kamerada makus durur, karaktere odaklanamazlar” demişti. Ben de buna kapılmamak için kendimi daha fazla çalıştırdım. Hoş, güzel olmadan da bir şeylerin yapılabileceğini düşünüyorum. Bir daha sonraki işimde de mümkünse berbat görünebileceğim bir karakteri oynamak istiyorum.

örneğin karın kasların, baklavaların var mı?

Evet, sekiz tane var (gülüyor).

Güzel bir rol için o sekiz baklavayı yerle bir edip epeyce kilo alır mısın örneğin?

Evet, katiyen rolüm neyi gerektiriyorsa onu yaparım.