Beykozlu
New member
Tabu alanından çıkın: jimnastikçi Kim Bui yeme bozukluğundan bahsediyor ve rekabetçi sporlardaki baskının korkutucu bir resmini çiziyor.
Kim Bui, Ağustos ayında kendi rekabetçi spor kariyerine son verdi. Bununla birlikte, 34 yaşındaki oyuncu bugünlerde yüksek talep görüyor. Avrupa Şampiyonalarında iki bronz madalya kazanan Tübingenli Cottbus’ta düzenlenen yılın ilk Jimnastik Dünya Kupası’nın eş moderatörüdür. Ayrıca, 4 Mart’ta yayınlanacak olan “45 Saniye” adlı kitabının ve eski biatloncu ve kros kayakçısı Miriam Neureuther ile birlikte “rekabetçi sporlarda yeme bozuklukları” konusunu ele aldığı bir Bavyera Radyosu belgeselinin tanıtımını yapıyor.
5 Mart’ta yayınlanmadan önce Pazartesi gününden itibaren ARD medya kütüphanesinde gösterilecek olan “Altına Açlık” adlı filme giden yolda Bui, gençliğinde bir bulimia hastalığını kamuoyuna duyurmuştu. Uzun süredir milli jimnastikçi “Konuya daha açık bir yaklaşım diliyorum” diye açıklıyor. Hâlâ içinde bulunduğu tabu alanından çıkması gerekiyor. Bui, t-online ile yaptığı bir röportajda, “Çok azı bunun hakkında açıkça konuşmaya cesaret ediyor” diyor. Ancak kendisinin ve Neureuther’in son birkaç gün içinde konuyu ele alarak verdikleri büyük tepki, “bunun ne kadar önemli olduğunu” gösteriyor.
Yalnızlık ve utanç: “İnsan bu hastalıkla baş başa”
İnsanlarda bulimi görmüyorsunuz. “Bu hastalıkla baş başasın. Kendinden utanıyorsun ve bunu başkalarıyla paylaşmak istemiyorsun.” Tecrübeli Bui, bu yüzden bunun hakkında konuşmanın zor olduğunu söylüyor. 15 yaşındayken bir antrenör ona birkaç kez kilo vermesini söyledikten sonra kendisi de kısır döngüye yakalandı. Bui, “Bir noktada ondan bir inanç geliştiriyorsunuz ve şişman ve şişman olduğunuz hissine kapılıyorsunuz” diyor, ancak doğası gereği buna hiçbir zaman meyilli olmadı. “Daha sonra eğitimde zor bir şey bulursanız, bu sözler tekrar ortaya çıkıyor.” Normal önlemler onun için işe yaramazdı. Ayrıca yemekten de vazgeçmek istemiyordu. Bu yüzden düzenli olarak kustu.
Kim Bui, Münih Avrupa Şampiyonası 2022’nin kapanış basın toplantısında. (Kaynak: IMAGO/Merk Michaela)
Terapi sonunda Bui’nin krizden bir çıkış yolu bulmasına yardımcı oldu. “Ama doğrudan psikoloğa koşmuyorsun” diyor. “Bununla çıkmak büyük bir adım.” Ağırlık çizelgelerinin bir rehber olarak kullanılmamasını ve antrenörlerin sporcular için neyin iyi olacağına kendi başlarına karar vermemelerini isterdi. Rekabetçi sporlarda, “uzmanları masaya getirmeli”, beslenme uzmanları, psikologlar, atletik antrenörler ve ardından “sporcular için her düzeyde, fiziksel ve zihinsel olarak en iyisinin ne olduğunu” birlikte analiz etmelisiniz.
Kim Bui: Üç kez Olympian konuya dikkat çekmek istiyor
Yeme bozuklukları da ruhsal bir sorundur. Son yıllarda bu konuda bir takım gelişmeler yaşandı. Örneğin Almanya milli jimnastik takımı etrafında bir uzmanlar grubu oluşturuluyor. Ayrıca jimnastikte tablo değişti. Bui, “Sadece ince ve ince cimnastikçiler dünya çapında değil,” diyor, “diğer vücut idealleri de zirvede.” Bu onun sporu için çok iyi.
Üç kez Olimpiyat katılımcısı, rekabete dayalı sporlarda konuyla ilgili “hassasiyet uyandırmak ve farkındalık yaratmak” istemiyor. “Orada hüküm süren baskı dışındaki faktörler”, zor aile ilişkileri gibi yeme bozukluklarına da yol açabilir. “Rekabetçi sporlarda daha yüksek bir olasılık var” diyor, “ama bu sadece orada olduğu anlamına gelmiyor.”
Kim Bui, Ağustos ayında kendi rekabetçi spor kariyerine son verdi. Bununla birlikte, 34 yaşındaki oyuncu bugünlerde yüksek talep görüyor. Avrupa Şampiyonalarında iki bronz madalya kazanan Tübingenli Cottbus’ta düzenlenen yılın ilk Jimnastik Dünya Kupası’nın eş moderatörüdür. Ayrıca, 4 Mart’ta yayınlanacak olan “45 Saniye” adlı kitabının ve eski biatloncu ve kros kayakçısı Miriam Neureuther ile birlikte “rekabetçi sporlarda yeme bozuklukları” konusunu ele aldığı bir Bavyera Radyosu belgeselinin tanıtımını yapıyor.
5 Mart’ta yayınlanmadan önce Pazartesi gününden itibaren ARD medya kütüphanesinde gösterilecek olan “Altına Açlık” adlı filme giden yolda Bui, gençliğinde bir bulimia hastalığını kamuoyuna duyurmuştu. Uzun süredir milli jimnastikçi “Konuya daha açık bir yaklaşım diliyorum” diye açıklıyor. Hâlâ içinde bulunduğu tabu alanından çıkması gerekiyor. Bui, t-online ile yaptığı bir röportajda, “Çok azı bunun hakkında açıkça konuşmaya cesaret ediyor” diyor. Ancak kendisinin ve Neureuther’in son birkaç gün içinde konuyu ele alarak verdikleri büyük tepki, “bunun ne kadar önemli olduğunu” gösteriyor.
Yalnızlık ve utanç: “İnsan bu hastalıkla baş başa”
İnsanlarda bulimi görmüyorsunuz. “Bu hastalıkla baş başasın. Kendinden utanıyorsun ve bunu başkalarıyla paylaşmak istemiyorsun.” Tecrübeli Bui, bu yüzden bunun hakkında konuşmanın zor olduğunu söylüyor. 15 yaşındayken bir antrenör ona birkaç kez kilo vermesini söyledikten sonra kendisi de kısır döngüye yakalandı. Bui, “Bir noktada ondan bir inanç geliştiriyorsunuz ve şişman ve şişman olduğunuz hissine kapılıyorsunuz” diyor, ancak doğası gereği buna hiçbir zaman meyilli olmadı. “Daha sonra eğitimde zor bir şey bulursanız, bu sözler tekrar ortaya çıkıyor.” Normal önlemler onun için işe yaramazdı. Ayrıca yemekten de vazgeçmek istemiyordu. Bu yüzden düzenli olarak kustu.
Kim Bui, Münih Avrupa Şampiyonası 2022’nin kapanış basın toplantısında. (Kaynak: IMAGO/Merk Michaela)
Terapi sonunda Bui’nin krizden bir çıkış yolu bulmasına yardımcı oldu. “Ama doğrudan psikoloğa koşmuyorsun” diyor. “Bununla çıkmak büyük bir adım.” Ağırlık çizelgelerinin bir rehber olarak kullanılmamasını ve antrenörlerin sporcular için neyin iyi olacağına kendi başlarına karar vermemelerini isterdi. Rekabetçi sporlarda, “uzmanları masaya getirmeli”, beslenme uzmanları, psikologlar, atletik antrenörler ve ardından “sporcular için her düzeyde, fiziksel ve zihinsel olarak en iyisinin ne olduğunu” birlikte analiz etmelisiniz.
Kim Bui: Üç kez Olympian konuya dikkat çekmek istiyor
Yeme bozuklukları da ruhsal bir sorundur. Son yıllarda bu konuda bir takım gelişmeler yaşandı. Örneğin Almanya milli jimnastik takımı etrafında bir uzmanlar grubu oluşturuluyor. Ayrıca jimnastikte tablo değişti. Bui, “Sadece ince ve ince cimnastikçiler dünya çapında değil,” diyor, “diğer vücut idealleri de zirvede.” Bu onun sporu için çok iyi.
Üç kez Olimpiyat katılımcısı, rekabete dayalı sporlarda konuyla ilgili “hassasiyet uyandırmak ve farkındalık yaratmak” istemiyor. “Orada hüküm süren baskı dışındaki faktörler”, zor aile ilişkileri gibi yeme bozukluklarına da yol açabilir. “Rekabetçi sporlarda daha yüksek bir olasılık var” diyor, “ama bu sadece orada olduğu anlamına gelmiyor.”