Beykozlu
New member
Rüzgar Erkoçlar’ın cinsiyet ve ismi da dahil olmak üzere omurundaki her şeyi değiştirmeye karar vermesinin üzerinden 9 yıla yakın vakit geçti. Çalıştığı fırında yerleri paspaslarken görüntülenen ve o günden daha sonra magazin gündeminden düşmeyen Erkoçlar, merak edilenlerini anlattı.
Tuğba Beyazoğlu ile keyifli bir beraberlik sürdüren Erkoçlar, yıllar daha sonra hislerini şu sözlerle lisana getirdi:
Bütün yaşadığım süreç strateji üzerine heyeti değildi. Şu an yaşadığım periyot de tıpkı biçimde… 2020 dünyaca koronayı yaşadık. Sinema sineması ve DJ’lik yapıyordum yerler kapalı olduğu için epey çıkmıyorum. Avrupa yakasındaydım, Anadolu yakasına taşındım.
Ameliyat daha sonrası bir sabah bir sürü telefonla uyandığım bir güne başladım. Sudan çıkmış balığa döndüm. Ne yapacağımı bilemedim, fazlaca fazla üzerime gelindiğini düşünüyorum. Onların tarafınca bakarsak da epey hoş magazin gereci olarak gözüküyorsun. daha sonradan ortalarından fazlaca yakın dostlarım oldu. Benim haberimi yapmak istemeyip işi bırakanlar olmuş bunları duydum.
Ben o an o denli bir şeyin içerisindeydim ki… Kendimle ilgili epeyce radikal karar almıştım. Ameliyatlarım sürüyordu bir yandan da hayata tutunmaya çalışıyordum. İş yerini ilanda gördüm, müracaat yaptım, dükkan sahibi de beni tanımadı. Bana ayrıcalık yapılmasını istemiyordum, günde 15 saat çalıştım. Üç dört ay çalıştım orada, bir magazinci abimiz makus niyetinden değil ‘helal olsun ekmeğini taştan çıkarıyor’ üzere bir açıklama yaptı. Bulunduğum bölgeyi de söylemiş oldu bu biçimde beşerler gidip gelmeye başladı dükkana fakat ben anlamadım Birinci olarak…
İşverenim ‘buralar fazlaca kirlendi, siler misin’ dedi. Tam da paspas yapıyordum, karşıda magazin ordusunu gördüm. Ne yapacağımı şaşırdım, ‘içeri mi kaçsam’ diye düşündüm. Beni o periyot rahat bırakmadılar.
Daha evvel magazinle geçen bir hayatım yoktu, oyuncu olduğum vakit setten işe, işten konuta geliyordum.
Bana ‘niçin Cihangir’e gidiyorsun’ diyorlardı. Orada bir kız arkadaşım vardı, ben de orada çalışıyordum. Ne yapacaktım meskenimi mi taşıyacaktım.
Beşerler birçok bu söyleyeceklerimi bilmiyor, ismini vermek istemediğim iki kişi tarafınca duyuruldu bu olaylar. Davalık olduk o kişilerle… Başka insanların da canı yanmasın istedim. Ameliyattan çıkarken sol tarafımda bir kitle üzere bir şey vardı. Ben üç ay o biçimde geçirdim. Davalarla uğraşırken… Çok büyük badireler anlattım.
10 yaşımdan beri ben bu dalın içerisindeyim, bütün çocukluğumu verdim. 15 sene bu mesleği devam ettirdim ta ki 26 yaşına kadar… Oyunculuk yapmak istiyorum fakat bu ifşa olayından evvel başımda bu biçimde bir niyet yoktu. Sessiz sakin bir hayat yaşamak istiyordum. Beni tanımayacakları biçimde çalışmak istiyordum. Ancak şu an baktığımda her şeyin magazine gereç olduğunu gördüm.
Bugün baktığım vakit hoş giden bir evliliğim var, bir tane köpeğimiz var… Sevdiklerim ailem sağlıklılar bunlar epey değerli şeyler. Ben dört sene evvel babamı kaybettim, güçlü bir müddetçti.
Bu karar; gidip saçını boyatmak, estetik yaptırmak üzere bir şey değil. Şöyle düşünün kolun kangren oldu. Kolunu kestirmeyi mi düşünürsün, ölmeyi mi? Artık bıçak kemiğe dayanmıştı. Bir şeyler yapmak zorundaydım, ben yaşamayı seçtim. Kendimi bildim bile bu türlü hissediyordum. Bu periyot yorucu oldu natürel ki fazlaca sıkıntı.
Evlilik hoş bir şey, eşimle evlenmek için evlenmedim. Biz birlikte yaşamak için evlendik. Güzel ki de yapmışsız… Ben daima evlilik adamı olarak gördüm kendimi, ilgilerim daima uzun vadeliydi.
Bu süreç herkes için fazlaca zordu. 19 yaşımda oyunculuk yaptığım için kendim farklı konuta çıktım. Müsaade günlerimi de ailemle geçiriyordum. O periyot bana sorulduğunda ‘aileniz yanında mıydı’ yanımda desem kime nazaran neye gore… Onları da kırmak istemiyorum ancak ameliyatların birçoklarında yakın arkadaşlarım vardı.
Tuğba Beyazoğlu ile keyifli bir beraberlik sürdüren Erkoçlar, yıllar daha sonra hislerini şu sözlerle lisana getirdi:
Bütün yaşadığım süreç strateji üzerine heyeti değildi. Şu an yaşadığım periyot de tıpkı biçimde… 2020 dünyaca koronayı yaşadık. Sinema sineması ve DJ’lik yapıyordum yerler kapalı olduğu için epey çıkmıyorum. Avrupa yakasındaydım, Anadolu yakasına taşındım.
Ameliyat daha sonrası bir sabah bir sürü telefonla uyandığım bir güne başladım. Sudan çıkmış balığa döndüm. Ne yapacağımı bilemedim, fazlaca fazla üzerime gelindiğini düşünüyorum. Onların tarafınca bakarsak da epey hoş magazin gereci olarak gözüküyorsun. daha sonradan ortalarından fazlaca yakın dostlarım oldu. Benim haberimi yapmak istemeyip işi bırakanlar olmuş bunları duydum.
Ben o an o denli bir şeyin içerisindeydim ki… Kendimle ilgili epeyce radikal karar almıştım. Ameliyatlarım sürüyordu bir yandan da hayata tutunmaya çalışıyordum. İş yerini ilanda gördüm, müracaat yaptım, dükkan sahibi de beni tanımadı. Bana ayrıcalık yapılmasını istemiyordum, günde 15 saat çalıştım. Üç dört ay çalıştım orada, bir magazinci abimiz makus niyetinden değil ‘helal olsun ekmeğini taştan çıkarıyor’ üzere bir açıklama yaptı. Bulunduğum bölgeyi de söylemiş oldu bu biçimde beşerler gidip gelmeye başladı dükkana fakat ben anlamadım Birinci olarak…
İşverenim ‘buralar fazlaca kirlendi, siler misin’ dedi. Tam da paspas yapıyordum, karşıda magazin ordusunu gördüm. Ne yapacağımı şaşırdım, ‘içeri mi kaçsam’ diye düşündüm. Beni o periyot rahat bırakmadılar.
Daha evvel magazinle geçen bir hayatım yoktu, oyuncu olduğum vakit setten işe, işten konuta geliyordum.
Bana ‘niçin Cihangir’e gidiyorsun’ diyorlardı. Orada bir kız arkadaşım vardı, ben de orada çalışıyordum. Ne yapacaktım meskenimi mi taşıyacaktım.
Beşerler birçok bu söyleyeceklerimi bilmiyor, ismini vermek istemediğim iki kişi tarafınca duyuruldu bu olaylar. Davalık olduk o kişilerle… Başka insanların da canı yanmasın istedim. Ameliyattan çıkarken sol tarafımda bir kitle üzere bir şey vardı. Ben üç ay o biçimde geçirdim. Davalarla uğraşırken… Çok büyük badireler anlattım.
10 yaşımdan beri ben bu dalın içerisindeyim, bütün çocukluğumu verdim. 15 sene bu mesleği devam ettirdim ta ki 26 yaşına kadar… Oyunculuk yapmak istiyorum fakat bu ifşa olayından evvel başımda bu biçimde bir niyet yoktu. Sessiz sakin bir hayat yaşamak istiyordum. Beni tanımayacakları biçimde çalışmak istiyordum. Ancak şu an baktığımda her şeyin magazine gereç olduğunu gördüm.
Bugün baktığım vakit hoş giden bir evliliğim var, bir tane köpeğimiz var… Sevdiklerim ailem sağlıklılar bunlar epey değerli şeyler. Ben dört sene evvel babamı kaybettim, güçlü bir müddetçti.
Bu karar; gidip saçını boyatmak, estetik yaptırmak üzere bir şey değil. Şöyle düşünün kolun kangren oldu. Kolunu kestirmeyi mi düşünürsün, ölmeyi mi? Artık bıçak kemiğe dayanmıştı. Bir şeyler yapmak zorundaydım, ben yaşamayı seçtim. Kendimi bildim bile bu türlü hissediyordum. Bu periyot yorucu oldu natürel ki fazlaca sıkıntı.
Evlilik hoş bir şey, eşimle evlenmek için evlenmedim. Biz birlikte yaşamak için evlendik. Güzel ki de yapmışsız… Ben daima evlilik adamı olarak gördüm kendimi, ilgilerim daima uzun vadeliydi.
Bu süreç herkes için fazlaca zordu. 19 yaşımda oyunculuk yaptığım için kendim farklı konuta çıktım. Müsaade günlerimi de ailemle geçiriyordum. O periyot bana sorulduğunda ‘aileniz yanında mıydı’ yanımda desem kime nazaran neye gore… Onları da kırmak istemiyorum ancak ameliyatların birçoklarında yakın arkadaşlarım vardı.