Beykozlu
New member
Kenan BAŞARAN -AJANSSPOR
Koridorlarında Zeki Müren’in havuz başı fotoğraflarının süslediği Büyük Efes Oteli, İzmir’in karakteristiğini belirleyen yerlerden.
Sanat Güneş’imiz karnını içeri çekerek, göbeğini saklamış verdiği pozlarda. Ah şu göbeklerimiz! Ebediyen mustarip olacağız.
Tour of Türkiye etapları ortasında en güzel konaklama alanımız olan Büyük Efes’te lobisinden koridor ve bahçesine kadar her yerde sanat yapıtları karşılıyor size. İki gece kaldığımız otelden Manisa-Ayvalık etabı için ayrılıyoruz.
Ayvalık’ın her meskeni selfie’lik
Direkt Ayvalık’taki bitiş noktasına gidiyoruz. Bisikletçilerin gelmesine daha 3 saatten çok mühlet var. Onlar yaklaşık 190 kilometre için pedal çevirirken ben de Ayvalık’ın o doyumsuz sokaklarını geziyorum. İnsan her konutun, her pencerenin önünde bir fotoğraf çekmek istiyor. Yani her meskeni selfie’lik. Yazıya doküman olsun kabilinden birkaç poz çekiyorum. Daha fazla değil. Daima fotoğraf çekince kaybolamıyorsunuz eskinin estetiğinde.
Üç çocuk kapıda oturmuş e-spor yapıyor!
Bir orta sokaktan geçerken üç çocuk dikkatimi çekiyor. İkisinin elinde pad bilgisayar, birinde akıllı telefon. Kapının eşiğinde yan yana dizilmiş bilgisayarda savaş oyunu oynuyorlar. Buna da ‘e-spor’ diyorlar!
Ayvalık’ta Perşembe pazarı kurulmuş. Ne yazık ki tıklım tıkış değil. Fiyatlar ucuz lakin İstanbul’a nazaran. Yoksa, Ayvalık’a bakılırsa de değerli. Pazar güya almalık değil de seyirlik için kurulmuş. Ve o Pazar bağrış çığrışları da duyulmuyor pek. Güya Pazarcı da artık mal satmak için uydurduğu manilerin manasızlığını anlamış. Pazarcının iç sesi oluyorum: “Şimdi ‘Geelll vatandaş geeelll’ diyeyim de nasıl gelsin ki…”
Mehmet Usta’nın lokantası da gitmiş
Kıyıda bir esnaf lokantası var. Yemekleri epey lezzetlidir. Mehmet Usta… Ona hakikat gidiyorum fakat yerinde bulamıyorum. Yalnızca Mehmet Usta’yı değil, lokantasını da! Gitmiş. Yeni bir bina yapılıyormuş. Artık cümle şu biçimde kuruluyor olacak: “Lokantası vardı…” hiç bir şey yerinde durmuyor. Koruma edilemiyor. Kentsel bir hafızamız oluşamıyor. Bu meyanda birer alzheimer’iz. Unutuyoruz çocukluğumuza, gençliğimize, yaşlılığımıza dair yerleri tatları, renkleri… Geride ne bir okul anısı ne tatil anısı kalıyor. Her şey daha fazla kar için değişiyor, dönüşüyor. Tahminen de bu yüzden hayli fotoğraf çekmeli. Hiç değilse orada yaşasın anılar…
Zeytin Çekirdekleri Korusu ve Orkestrası
Ayvalık’ta da pek fazlaca Ege ilçesinde olduğu üzere kıymetli etkinlikler hoparlörle vatandaşlara duyurulur. Saat 13.00’te Zeytin Çekirdekleri Korosu ve Orkestrası’nın konser vereceği duyuruluyor. İzlemek için bekliyorum. Koristler küçük mini birler, orkestradakiler ise abi ve ablalar… Bisiklet tipinin şerifine sahne alacaklar meydandaki Atatürk heykelinin önünde. Tıp tertibinin programında değiller lakin. Zira o denli olanlar, bitiş noktasında şovlarını yapıyor. Zeytin Çekirdekleri kendi inisiyatifleriyle bu biçimde bir küçük konser tertipliyor. Birkaç yapıtlarını dinleyip bitiş noktasına yanlışsız yürüyorum. Çünkü bisikletçiler neredeyse gelmek üzereler.
Bugün Ayvalıklar yarın Akçaylılar
10 dakikalık arada 10 saatlik gereç çıkıyor karşıma. Ayvalık’ın yanı sıra Akçay’ın amatör bisikletçileri de tipi izlemeye gelmiş. daha sonra da Ayvalıklılar Akçaylılar’a konuk gidecek. Bu ‘orta yaş üstü gençler’in de bir kare fotoğrafını çekiyorum.
Kaan Efe’ye dayanak olalım
Bir kaç metre daha sonra bir stant. Son bir daha bir çocuk ve ne yazık ki bir daha SMA hastası. Kaan Efe… Bağış yaparak Kaan’a derman olmak isterseniz @kaanefeyenefes instagram ve @kaanefeyenefesol twitter adresini takip ederek irtibata geçebilirsiniz. Ve ayrıyeten bu adresleri paylaşarak, öteki insanların da takviyesini sağlayabilirsiniz.
SMA hastaları için bu biçimdesi kişisel arayışlar elbette fazlaca değerli fakat toplumsal devlet anlayışının gereği, bu mevzuda bir genel siyaset geliştirilmesi kaide. Zira bu biçimdesi kampanyalar arttıkça bir yanıyla da uzun vadede duyarsızlaşmaya niye oluyor.
Quintana bizim yokuşu çıkamadı!
Bitiş alanındaki podyumda izleyicilere sunuculuk yapan Başak Koç ve Sarper Günsal’ın artan heyecanlı anlatımı bisikletçilerin giderek yaklaştığının da işareti.
Spil, namı öteki Kraliçe Etabı’nın favorisi olan fakat hayal kırıklığına uğrayan Nairo Quintana, Ayvalık’a bisikletiyle gelmiyor zira çekiliyor. Evvelki etaplarda iki kez kaza geçirmişti. Moral bozukluğunu Spil’de kazanarak atmayı umuyordu lakin Sepulveda, müsaade vermedi ve “Quintana’ya veda” dedi. Kolombiyalı ünlü bisikletçi, önümüzdeki büyük tipleri da düşünerek bırakıyor.
Bisiklette penaltıyı vermedi, VAR…
Bilhassa İzmir etabıyla bir arada çeşide güzergâhlar üzerinde gösterilen ilgi fazlaca hoş. Her ne kadar bizim manşete taşısak da haberlerimiz yazılarımız okur tarafınca yüksek tıklarla okunmuyor. Şahane hikaye, fotoğraf ve görüntü imajlarına karşın, bisiklete dair haber ve yazılar bir penaltı tartışması kadar ilgi görmüyor. bu biçimde şöyleki yapayım: Bisiklet çeşidinde penaltı verilmedi. Yarış komiseri VAR’a bakıp penaltıyı çaldı (!) Madem ki köpeğin değil adamın ısırmasıdır haber, ben de bunu yapayım. Bakalım bu sayede bu yazı daha hayli okunacak mı? Toplumsal deney!
Taşrada bisiklet şenliği
Okurların göze futboldan diğer bir şey görmese de bilhassa taşrada bisikletçilerin geçtiği duraklarda bir şenlik havası esiyor. Ne yazık ki bir penaltı tartışması kadar ilgi çekmiyor, günlerdir 160 bisikletçinin yüzlerce kıyasıya yarışı. Ayvalık’ta da coşkulu bir karşılama yapılıyor. Bisikletçiler de bu hoş güce mükemmel bir final sprintiyle karşılık veriyor. Şu ana kadar ki en hoş finiş oldu diyebilirim. Alandan yükselen son anons Başak Koç’tan: “Ayvalık bisiklet yolu istiyor sayın vali ve sayın belediye başkanı…”
Biz de Ayvalık faslını hoş bir finişle kapatıyoruz. Cunda’ya uğruyoruz. Cunda’da kendimizi bir dizi çekimi setinin ortasında buluyoruz. Üç Kızkardeş dizisiymiş. Biliyorsunuz bizim dizilerin her bir kısmı bir sinema sinemasından bile daha uzun. Biz ayrılırken bile hala daha birebir sahne çekiliyordu. Her hafta bu kadar uzun dizileri çekmek harbiden büyük emek.
Koridorlarında Zeki Müren’in havuz başı fotoğraflarının süslediği Büyük Efes Oteli, İzmir’in karakteristiğini belirleyen yerlerden.
Sanat Güneş’imiz karnını içeri çekerek, göbeğini saklamış verdiği pozlarda. Ah şu göbeklerimiz! Ebediyen mustarip olacağız.
Tour of Türkiye etapları ortasında en güzel konaklama alanımız olan Büyük Efes’te lobisinden koridor ve bahçesine kadar her yerde sanat yapıtları karşılıyor size. İki gece kaldığımız otelden Manisa-Ayvalık etabı için ayrılıyoruz.
Ayvalık’ın her meskeni selfie’lik
Direkt Ayvalık’taki bitiş noktasına gidiyoruz. Bisikletçilerin gelmesine daha 3 saatten çok mühlet var. Onlar yaklaşık 190 kilometre için pedal çevirirken ben de Ayvalık’ın o doyumsuz sokaklarını geziyorum. İnsan her konutun, her pencerenin önünde bir fotoğraf çekmek istiyor. Yani her meskeni selfie’lik. Yazıya doküman olsun kabilinden birkaç poz çekiyorum. Daha fazla değil. Daima fotoğraf çekince kaybolamıyorsunuz eskinin estetiğinde.
Üç çocuk kapıda oturmuş e-spor yapıyor!
Bir orta sokaktan geçerken üç çocuk dikkatimi çekiyor. İkisinin elinde pad bilgisayar, birinde akıllı telefon. Kapının eşiğinde yan yana dizilmiş bilgisayarda savaş oyunu oynuyorlar. Buna da ‘e-spor’ diyorlar!
Ayvalık’ta Perşembe pazarı kurulmuş. Ne yazık ki tıklım tıkış değil. Fiyatlar ucuz lakin İstanbul’a nazaran. Yoksa, Ayvalık’a bakılırsa de değerli. Pazar güya almalık değil de seyirlik için kurulmuş. Ve o Pazar bağrış çığrışları da duyulmuyor pek. Güya Pazarcı da artık mal satmak için uydurduğu manilerin manasızlığını anlamış. Pazarcının iç sesi oluyorum: “Şimdi ‘Geelll vatandaş geeelll’ diyeyim de nasıl gelsin ki…”
Mehmet Usta’nın lokantası da gitmiş
Kıyıda bir esnaf lokantası var. Yemekleri epey lezzetlidir. Mehmet Usta… Ona hakikat gidiyorum fakat yerinde bulamıyorum. Yalnızca Mehmet Usta’yı değil, lokantasını da! Gitmiş. Yeni bir bina yapılıyormuş. Artık cümle şu biçimde kuruluyor olacak: “Lokantası vardı…” hiç bir şey yerinde durmuyor. Koruma edilemiyor. Kentsel bir hafızamız oluşamıyor. Bu meyanda birer alzheimer’iz. Unutuyoruz çocukluğumuza, gençliğimize, yaşlılığımıza dair yerleri tatları, renkleri… Geride ne bir okul anısı ne tatil anısı kalıyor. Her şey daha fazla kar için değişiyor, dönüşüyor. Tahminen de bu yüzden hayli fotoğraf çekmeli. Hiç değilse orada yaşasın anılar…
Zeytin Çekirdekleri Korusu ve Orkestrası
Ayvalık’ta da pek fazlaca Ege ilçesinde olduğu üzere kıymetli etkinlikler hoparlörle vatandaşlara duyurulur. Saat 13.00’te Zeytin Çekirdekleri Korosu ve Orkestrası’nın konser vereceği duyuruluyor. İzlemek için bekliyorum. Koristler küçük mini birler, orkestradakiler ise abi ve ablalar… Bisiklet tipinin şerifine sahne alacaklar meydandaki Atatürk heykelinin önünde. Tıp tertibinin programında değiller lakin. Zira o denli olanlar, bitiş noktasında şovlarını yapıyor. Zeytin Çekirdekleri kendi inisiyatifleriyle bu biçimde bir küçük konser tertipliyor. Birkaç yapıtlarını dinleyip bitiş noktasına yanlışsız yürüyorum. Çünkü bisikletçiler neredeyse gelmek üzereler.
Bugün Ayvalıklar yarın Akçaylılar
10 dakikalık arada 10 saatlik gereç çıkıyor karşıma. Ayvalık’ın yanı sıra Akçay’ın amatör bisikletçileri de tipi izlemeye gelmiş. daha sonra da Ayvalıklılar Akçaylılar’a konuk gidecek. Bu ‘orta yaş üstü gençler’in de bir kare fotoğrafını çekiyorum.
Kaan Efe’ye dayanak olalım
Bir kaç metre daha sonra bir stant. Son bir daha bir çocuk ve ne yazık ki bir daha SMA hastası. Kaan Efe… Bağış yaparak Kaan’a derman olmak isterseniz @kaanefeyenefes instagram ve @kaanefeyenefesol twitter adresini takip ederek irtibata geçebilirsiniz. Ve ayrıyeten bu adresleri paylaşarak, öteki insanların da takviyesini sağlayabilirsiniz.
SMA hastaları için bu biçimdesi kişisel arayışlar elbette fazlaca değerli fakat toplumsal devlet anlayışının gereği, bu mevzuda bir genel siyaset geliştirilmesi kaide. Zira bu biçimdesi kampanyalar arttıkça bir yanıyla da uzun vadede duyarsızlaşmaya niye oluyor.
Quintana bizim yokuşu çıkamadı!
Bitiş alanındaki podyumda izleyicilere sunuculuk yapan Başak Koç ve Sarper Günsal’ın artan heyecanlı anlatımı bisikletçilerin giderek yaklaştığının da işareti.
Spil, namı öteki Kraliçe Etabı’nın favorisi olan fakat hayal kırıklığına uğrayan Nairo Quintana, Ayvalık’a bisikletiyle gelmiyor zira çekiliyor. Evvelki etaplarda iki kez kaza geçirmişti. Moral bozukluğunu Spil’de kazanarak atmayı umuyordu lakin Sepulveda, müsaade vermedi ve “Quintana’ya veda” dedi. Kolombiyalı ünlü bisikletçi, önümüzdeki büyük tipleri da düşünerek bırakıyor.
Bisiklette penaltıyı vermedi, VAR…
Bilhassa İzmir etabıyla bir arada çeşide güzergâhlar üzerinde gösterilen ilgi fazlaca hoş. Her ne kadar bizim manşete taşısak da haberlerimiz yazılarımız okur tarafınca yüksek tıklarla okunmuyor. Şahane hikaye, fotoğraf ve görüntü imajlarına karşın, bisiklete dair haber ve yazılar bir penaltı tartışması kadar ilgi görmüyor. bu biçimde şöyleki yapayım: Bisiklet çeşidinde penaltı verilmedi. Yarış komiseri VAR’a bakıp penaltıyı çaldı (!) Madem ki köpeğin değil adamın ısırmasıdır haber, ben de bunu yapayım. Bakalım bu sayede bu yazı daha hayli okunacak mı? Toplumsal deney!
Taşrada bisiklet şenliği
Okurların göze futboldan diğer bir şey görmese de bilhassa taşrada bisikletçilerin geçtiği duraklarda bir şenlik havası esiyor. Ne yazık ki bir penaltı tartışması kadar ilgi çekmiyor, günlerdir 160 bisikletçinin yüzlerce kıyasıya yarışı. Ayvalık’ta da coşkulu bir karşılama yapılıyor. Bisikletçiler de bu hoş güce mükemmel bir final sprintiyle karşılık veriyor. Şu ana kadar ki en hoş finiş oldu diyebilirim. Alandan yükselen son anons Başak Koç’tan: “Ayvalık bisiklet yolu istiyor sayın vali ve sayın belediye başkanı…”
Biz de Ayvalık faslını hoş bir finişle kapatıyoruz. Cunda’ya uğruyoruz. Cunda’da kendimizi bir dizi çekimi setinin ortasında buluyoruz. Üç Kızkardeş dizisiymiş. Biliyorsunuz bizim dizilerin her bir kısmı bir sinema sinemasından bile daha uzun. Biz ayrılırken bile hala daha birebir sahne çekiliyordu. Her hafta bu kadar uzun dizileri çekmek harbiden büyük emek.