Beykozlu
New member
Türkiye gazetesi muharriri Fuat Uğur, Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Lideri Recep Tayyip Erdoğan‘ın “Yaşadığımız pahalılığı aşacağız, üretim ve ihracat odaklı atılımımız sürecek. Çin başardıysa biz de yapabiliriz” açıklamasını kıymetlendirdi. Uğur, “Çin başardı fakat siz yapabilmek için iktidarda kalmak zorundasınız!” fikrini lisana getidi.
Uğur yazısında, “O günden beri bir ‘Çin Modeli’ tartışmasıdır gidiyor. Çin Konsolos Yardımcısı Wang Fei bizim gazeteden Kaan Zenginli’ye “Biz yaptık, siz de yapabilirsiniz, üstelik daha avantajlısınız” demiş. Doğruluk hissesi var lakin şu bir gerçek. Çin’in stokçulara, karaborsacılara verdiği ağır cezaları biz verebilecek miyiz? Bir öbür gerçek daha. Çin’in en büyük 20 şirketi, devlet şirketleri. Bilişim, teknoloji, banka üzere stratejik alanlardaki şirketler bunlar. Ülkedeki üretimin yüzde 40’ı hâlâ devlet fabrikaları tarafınca gerçekleştiriliyor. Galiba stratejik dallardaki özelleştirmeleri bir daha ele almalıyız. İktisat ve piyasada devlet rehberliği temel alınıyor. Denetimli kambiyo rejimi var. Yani döviz kurlarındaki anarşiye müsaade verilmiyor ve bu da özel bölümün önünü görmesini sağlıyor. Tüm bunların hangisi Türkiye’ye uygun?” tabirini kullandı.
Uğur şu tabirleri kullandı:
“Çin’de taban fiyat 2590 yuan. Türk lirası olarak 5180 lira. Düşük üzere gelebilir ancak enflasyon yüzde 5. Üstelik Çin satın alma gücü bakımından dünya birincisi. Wang Fei haklı, Türkiye daha avantajlı. Misal su kaynakları Çin’e bakılırsa daha güçlü. Çin’de tarım alanları karasal toprağının sadece yüzde 7’si. Bu yüzden Afrika’da toprak satın alıp kendi iç gereksinimini karşılıyor. Türkiye’de ise karasal alanın yüzde 30,8’i tarıma elverişli. Ve Avrupa’ya Çin’den daha yakın. Evet, Çin ve Türkiye siyasal ve ekonomik olarak farklı ülkeler olsa da Çin’in deneyimlerinden ve ülkemizin bünyesine aksi düşmeyecek uygulamalarından istifade etmek gerekli. Fakat evvela üstte da belirttiğim üzere Türkiye’yi dize getirmeye çalışan milletlerarası finans çeteleri ve yerli aparatları ile uğraş ederken halkı ihmal etmemek gerek. Millet gazetelerde çabucak hemen maaş bordrolarına yansımayan “zam haberlerini” okumaktan bıktı. Bir an evvel taban fiyat açıklanmalı, memur, emekçi ve emeklilere hayatlarını daha kolay sürdürebilecekleri maaş artışları sağlanmalı.
3600 ek gösterge, 2000 yılı daha sonrası emeklilerin intibak sorunu ve 20 yıldır ortalama 400-500 lira az yatan maaşlarının telafi edilmesi dâhil yapılacakları bir an evvel bitirmeli.Üretime dayalı model, ihracat, katma kıymeti yüksek eserler, yerli ve ulusal sanayi. Hepsine tamam. Lakin asıl gerçek şu: YAPABİLMEK için İKTİDARDA KALMAK zorundasınız…”
Uğur yazısında, “O günden beri bir ‘Çin Modeli’ tartışmasıdır gidiyor. Çin Konsolos Yardımcısı Wang Fei bizim gazeteden Kaan Zenginli’ye “Biz yaptık, siz de yapabilirsiniz, üstelik daha avantajlısınız” demiş. Doğruluk hissesi var lakin şu bir gerçek. Çin’in stokçulara, karaborsacılara verdiği ağır cezaları biz verebilecek miyiz? Bir öbür gerçek daha. Çin’in en büyük 20 şirketi, devlet şirketleri. Bilişim, teknoloji, banka üzere stratejik alanlardaki şirketler bunlar. Ülkedeki üretimin yüzde 40’ı hâlâ devlet fabrikaları tarafınca gerçekleştiriliyor. Galiba stratejik dallardaki özelleştirmeleri bir daha ele almalıyız. İktisat ve piyasada devlet rehberliği temel alınıyor. Denetimli kambiyo rejimi var. Yani döviz kurlarındaki anarşiye müsaade verilmiyor ve bu da özel bölümün önünü görmesini sağlıyor. Tüm bunların hangisi Türkiye’ye uygun?” tabirini kullandı.
Uğur şu tabirleri kullandı:
“Çin’de taban fiyat 2590 yuan. Türk lirası olarak 5180 lira. Düşük üzere gelebilir ancak enflasyon yüzde 5. Üstelik Çin satın alma gücü bakımından dünya birincisi. Wang Fei haklı, Türkiye daha avantajlı. Misal su kaynakları Çin’e bakılırsa daha güçlü. Çin’de tarım alanları karasal toprağının sadece yüzde 7’si. Bu yüzden Afrika’da toprak satın alıp kendi iç gereksinimini karşılıyor. Türkiye’de ise karasal alanın yüzde 30,8’i tarıma elverişli. Ve Avrupa’ya Çin’den daha yakın. Evet, Çin ve Türkiye siyasal ve ekonomik olarak farklı ülkeler olsa da Çin’in deneyimlerinden ve ülkemizin bünyesine aksi düşmeyecek uygulamalarından istifade etmek gerekli. Fakat evvela üstte da belirttiğim üzere Türkiye’yi dize getirmeye çalışan milletlerarası finans çeteleri ve yerli aparatları ile uğraş ederken halkı ihmal etmemek gerek. Millet gazetelerde çabucak hemen maaş bordrolarına yansımayan “zam haberlerini” okumaktan bıktı. Bir an evvel taban fiyat açıklanmalı, memur, emekçi ve emeklilere hayatlarını daha kolay sürdürebilecekleri maaş artışları sağlanmalı.
3600 ek gösterge, 2000 yılı daha sonrası emeklilerin intibak sorunu ve 20 yıldır ortalama 400-500 lira az yatan maaşlarının telafi edilmesi dâhil yapılacakları bir an evvel bitirmeli.Üretime dayalı model, ihracat, katma kıymeti yüksek eserler, yerli ve ulusal sanayi. Hepsine tamam. Lakin asıl gerçek şu: YAPABİLMEK için İKTİDARDA KALMAK zorundasınız…”