Beykozlu
New member
Gazete Duvar muharriri Umur Talu, bugünkü “Yabancı sayılmayız aslında!” başlıklı yazısında bir zincir markette çalışan genç bir hanımın “Her gün etiketleri değiştiriyorum. Ancak değiştirdiğim etiketlerin ilişkin olduğu bu eserleri artık alamıyorum” kelamlarına yer verdi.
bayanın, yüzlerce oynak etiket marifetiyle “yabancılaşma”yı anlatığını yazan Talu,“Lüks giysi kuşam, elektronik aygıtlar, otodan moto değil; orta halli insanların temel gereksinim poşetini giderek daha az doldurabildiği eserlerden müteşekkil bir marketti yalnızca. Tüketiciden tüketilen olmaya yanlışsız yuvarlanan kaç ailenin bildiği ve önünde sindiği, neredeyse diz çöktüğü raflar işte!” dedi.
“‘İnsanın yabancılaşması’ kendini ve bir ötekini bulabilmesinin yolunu baştan açabilir miydi? Yoksa ‘yabancılaşmaya yabancılaşma’yı da kıracak bir kademe, yani siyasi bir hareket, parti, buluşma, umut, hayal, ses, davet, dayanışma, uyanış, uyarış… artık her her neyse, bunlar olmadan, yabancılaşmanın farkındalığı bulunmadan, “iki yabancı” mı kalırdık?” sorularını soran Talu, şu biçimde devam etti:
“Binlerce kayba dün üç askerin daha eklendiği bu ülkede bu kadar acı varken, yalnızca “kötülükten kaçış” umudunun bir gelecek kurmaya yetmeyeceğini pek düşünmeyebiliriz. Canımız acırken, acıyan canımızdır! Hele bir bitsin. Ötesi, can sağlığı!
halbuki “acıların ortaklığı” üstüne kurulmayan, yalnızca ortak acıları vurgulamakla kalmayıp birbirine düşman dahi görünen ‘acıları ortak kılmayan’, bu konuda ayrımcı olabilen, bir acıyı bir başkasıyla tanıştırmayan, sabırla bir başkasına anlatamayan ve ortak bir umut sunamayan bir siyaset ufkunun, sandık ihtimali var ise bile, gerçek bir gelecek vaadi olamaz.
80 evvelden kurtul, 12 Eylül’den kurtul, Özal’dan Demirel’den kurtul, Ecevit’ten kurtul… Artık de malum! Neyi kurduğunu, ne kurulduğunu, kurgunun ne olduğunu açık açık duymadan duyumsamadan, anlamadan anlatmadan, bilmeden bildirmeden, tahayyül etmeden hayal ettirmeden, insanları bunun etrafında buluşturmak için uğraşmadan tahminen seçim de kazanırsın, fakat ülkeyi, halkı ve geleceği kazanamazsın muhtemelen.”
Yazının tamamını okumak için
bayanın, yüzlerce oynak etiket marifetiyle “yabancılaşma”yı anlatığını yazan Talu,“Lüks giysi kuşam, elektronik aygıtlar, otodan moto değil; orta halli insanların temel gereksinim poşetini giderek daha az doldurabildiği eserlerden müteşekkil bir marketti yalnızca. Tüketiciden tüketilen olmaya yanlışsız yuvarlanan kaç ailenin bildiği ve önünde sindiği, neredeyse diz çöktüğü raflar işte!” dedi.
“‘İnsanın yabancılaşması’ kendini ve bir ötekini bulabilmesinin yolunu baştan açabilir miydi? Yoksa ‘yabancılaşmaya yabancılaşma’yı da kıracak bir kademe, yani siyasi bir hareket, parti, buluşma, umut, hayal, ses, davet, dayanışma, uyanış, uyarış… artık her her neyse, bunlar olmadan, yabancılaşmanın farkındalığı bulunmadan, “iki yabancı” mı kalırdık?” sorularını soran Talu, şu biçimde devam etti:
“Binlerce kayba dün üç askerin daha eklendiği bu ülkede bu kadar acı varken, yalnızca “kötülükten kaçış” umudunun bir gelecek kurmaya yetmeyeceğini pek düşünmeyebiliriz. Canımız acırken, acıyan canımızdır! Hele bir bitsin. Ötesi, can sağlığı!
halbuki “acıların ortaklığı” üstüne kurulmayan, yalnızca ortak acıları vurgulamakla kalmayıp birbirine düşman dahi görünen ‘acıları ortak kılmayan’, bu konuda ayrımcı olabilen, bir acıyı bir başkasıyla tanıştırmayan, sabırla bir başkasına anlatamayan ve ortak bir umut sunamayan bir siyaset ufkunun, sandık ihtimali var ise bile, gerçek bir gelecek vaadi olamaz.
80 evvelden kurtul, 12 Eylül’den kurtul, Özal’dan Demirel’den kurtul, Ecevit’ten kurtul… Artık de malum! Neyi kurduğunu, ne kurulduğunu, kurgunun ne olduğunu açık açık duymadan duyumsamadan, anlamadan anlatmadan, bilmeden bildirmeden, tahayyül etmeden hayal ettirmeden, insanları bunun etrafında buluşturmak için uğraşmadan tahminen seçim de kazanırsın, fakat ülkeyi, halkı ve geleceği kazanamazsın muhtemelen.”
Yazının tamamını okumak için