Beykozlu
New member
90’lı yılların ortasında kocaman papyonu ve gözlüğüyle “Ben Sizin Babanızım” müziğini seslendiren Barbaros Hayrettin ömrümüze girdi. Hayrettin, absürt güldürü öğeleri barındıran müziği ve klibinde aslında müziğini ciddiye almayanlarla dalga geçmek istiyordu. Müzikçi, müzik için attığı birinci adımları şöyleki anlatıyor:
“Kütahya’da doğdum ve lise için Eskişehir’e gittim. Birinci evvel Azot 57 Orkestrası ile sahne aldım. Onların davulcusu askere gitmek zorunda kalmıştı. Bir davulcu arıyorlardı. Ben de kendi kendime meskende tencere kapakları ile davul çalıyordum.
Lakin hiç profesyonel denememiştim. Gençlik hamaseti ile ‘ben çalarım’ dedim. daha sonra bana, mecbur kaldılar. Birinci sahnem yılbaşındaydı.
Başımda daima müzikle ilgili hayaller vardı. Büyük ablam Almanya’ya gideceğini söylemiş oldu ve ‘benimle birlikte gel’ dedi. Ablamla 79 yılında Almanya’ya geldik, tekrar da geri dönmedim. Tek derdim müzikti.”
Hayrettin’in, Berlin’e yerleştiği birinci başlarda Doğu ile Batı’yı birleştiren bir müzik kümesiyle yolları kesişiyor:
“Berlin’e birinci geldiğimde buradaki müzik ortamının nasıl olduğunu merak ediyordum. Türk Danış diye bir yere gidiyordum. Orada müzisyenlerle tanıştım. Kümenin davulcusu yoktu.
Bunlarla çaldım. daha sonra kendim kümeler kurmaya başladım. Oryantal pop üzerine çalışmalar yapıyorduk. Eski türkülerimizi değiştirerek çalıyordum.
Kobra diye ünlü bir kümemiz oldu. Berlin’de çeşitli yerlerde sahne almaya başladık. Kendi müziğimizi ürettik. Oryantal rock çeşidinde işler yaptık. Türk-Alman müzik yarışında birinci olduk.
Akabinde oradaki Alman bir üretimci bizi epeyce enteresan bulduğunu ve plak yapmak istediğini söylemiş oldu.
Havalara uçtuk. 83 yılında Alman mecmuaları bizimle röportaj yapmaya başladı ve ‘4 Türk genci sesini duyuruyor’ dedi. Türkiye’de Harbiye Açıkhava Tiyatrosu’nda sahne aldık. Konserimize MFÖ, Seyyal Taner izledi.”
Süleyman Demirel, ‘Ben burada babayım’ dedi
Ana haberlerde ‘Türkiye aradığı babasını buldu’ diye beni duyuruyorlardı. Müzik Türkiye’yi ikiye böldü. Kimi ‘süper mizah’, kimiyse ‘neyin babası’ diye söylendi. Bu sayede Aziz Nesin ile tanıştım. Benimle görüşmek istemiş. Bayılmış benim müziklere. ‘Seni kutlarım, mizahla görsel olarak renkleri birleştiren bir insanı birinci sefer görüyorum’ dedi. Sayın babamız Süleyman Demirel ile de görüştüm. Demirel, esprili bir biçimde ‘Biraz abest olmuyor mu ben burada babayken’ dedi.
Sözleri laf olsun diye yazdım
Müzik kelamlarını laf olsun, torba dolsun diye yazdım. Konserlerde 10 sefer birebir şarkıyı istiyorlardı. İstanbul sokaklarında saatlerce imza dağıttım. Bir gün bir otobüs Etiler’in ortasında bir anda durdu. İçinden beşerler çıktı, benimle tanışmak ve imza almak istedi.
Şarkıyı gülmekten kaydedemedik
Barbaros Hayrettin, “Ben Sizin Babanızım” müziğinin ortaya çıkış öyküsünü şöyleki anlatıyor:
“Almanya’daki Kobra grubumun imalcisi, ‘Plaklarınız Avrupa’da epey âlâ gidiyor ancak Türkiye’de müziğinizi hiç bir şirkete kabul ettiremedik’ diyordu. Ben de müsait vakitte Türkiye’ye gidip kendimizi anlatmaya karar verdim. Plakları alıp birtakım bildiğim şirketlerin kapısını çaldım ve bana ‘Bunlar hoş lakin ticari açıdan bize bir şey getirmez’ dediler. Çok moralim bozuldu ve birkaç hafta daha sonra gelip diğer şeyler dinleteceğimi söylemiş oldum.
Almanya’ya döndüğümde bu olanlara sinirlendim. Şunu fark ettim, biz kitap okumayı sevmiyoruz lakin fotoğraflarına bakmayı seviyoruz. Müzik kültürü insanların birçoklarında yok. Bir arkadaşımın stüdyosuna gittim ve küçük klavyemin düğmesine bastım ‘tik tak tik tak’ diye ritim tutmaya başladım. Akabinde ‘Ben sizin babanızım, ben ne dersem o olur’ diye kelamları söylemeye başladım. Arkadaş yerlere yattı gülmekten. Şarkıyı da gülmekten kaydedemiyordu. Abartılı anlatmaya başladım her şeyi.
Bir hafta daha sonra Türkiye’ye bu şarkıyı götürdüm. Şarkıyı duyunca durdular ve ‘olay bu’ dediler. Akabinde arkadaşımın şirketinde şarkıyı çıkarmaya karar verdim.
Mizahla müziği birleştirdim. Buna görsel açıdan da absürt bir klip çektim. Kocaman gözlük, papyon ve renkli bir ceket giydim. Klip televizyona çıktığı birinci an ise bomba tesiri yarattı.”
Herkes beni soydu sonunda iflas ettim
Barbaros Hayrettin, Türkiye’de hoş geçen birkaç yılın sonunda Almanya’ya dönmeye karar veriyor:
“Bir güldürü dizisi yapmaya karar verdik. İsmi da ‘Ben Sizin Babanızım’ olacaktı. Ancak üretim şirketiyle uyuşmazlıklar oldu. En verimli vaktimde beni fazlaca üzdüler. Hakkımı yedirmek istemedim. Berlin’e kırgın döndüm. Hayallerim vardı. Orada yeterli bir program imalcisi olup, insanlara ışık tutmak istiyordum. İnsanlara da kendimi tam tanıtamadım. Daima hop hop, zıp zıp uçarı bir adam olarak hafızalarda kaldım.”
Müzikçi sonrasındasında Berlin’e dönünce ticarete atıldığını söylüyor: “Bir kanalın Avrupa yayınında 2000’lerin başında bir sene Deniz Seki ile gösteri programı yaptık. O bittikten daha sonra arkadaşların tavsiyesiyle ticarete atıldım. Harika dükkanlar açıp kapattım. En sonunda First Class isminde Kreuzberg’te bir bar açtım. Mustafa Sandal, Bendeniz, Nadide Sultan, Selami Şahin hepsini getirip programlar yaptırdım. Ortam şahaneydi. Ne yazık ki arkadaşlarımın gazabına uğradım. Herkes beni soydu ve sonunda iflas ettim 8 yıl daha sonra… Ticari hayata son verdim.”
Esprili bir eser hazırlığındayım
Barbaros Hayrettin, şimdilerde iki çocuğu ve eşiyle Berlin’de yaşıyor. Müzikçi, yeni müzik çalışmaları yaptığını söylüyor: “Sakin bir hayat yaşıyorum burada. Artık biraz sıhhat meselelerim var. Kemiklerimle ilgili bir sorun. Vaktinde hayli hareketli ve bereketliydim de… Onlar biraz beni durdurdu. Ancak yeni müzik çalışmaları yapmaya başladım. Kâfi ki beşerler ruhlarını yaşlandırmasınlar.
Hoşluklara ve sevgiye beynimizi açık tutmalıyız. Bu sefer hem Avrupa birebir vakitte Türkiye için… bir daha gündeme geleceğim. bir daha epey keyifli ve düşündürücü müziğim var. Ben şu anda bayanın yanında iç güveysi olarak geçiniyorum. kimi vakit edisyon fiyatları geliyordu. Onlar da azaldı. Küllerimden bir daha doğacağım.”
“Kütahya’da doğdum ve lise için Eskişehir’e gittim. Birinci evvel Azot 57 Orkestrası ile sahne aldım. Onların davulcusu askere gitmek zorunda kalmıştı. Bir davulcu arıyorlardı. Ben de kendi kendime meskende tencere kapakları ile davul çalıyordum.
Lakin hiç profesyonel denememiştim. Gençlik hamaseti ile ‘ben çalarım’ dedim. daha sonra bana, mecbur kaldılar. Birinci sahnem yılbaşındaydı.
Başımda daima müzikle ilgili hayaller vardı. Büyük ablam Almanya’ya gideceğini söylemiş oldu ve ‘benimle birlikte gel’ dedi. Ablamla 79 yılında Almanya’ya geldik, tekrar da geri dönmedim. Tek derdim müzikti.”
Hayrettin’in, Berlin’e yerleştiği birinci başlarda Doğu ile Batı’yı birleştiren bir müzik kümesiyle yolları kesişiyor:
“Berlin’e birinci geldiğimde buradaki müzik ortamının nasıl olduğunu merak ediyordum. Türk Danış diye bir yere gidiyordum. Orada müzisyenlerle tanıştım. Kümenin davulcusu yoktu.
Bunlarla çaldım. daha sonra kendim kümeler kurmaya başladım. Oryantal pop üzerine çalışmalar yapıyorduk. Eski türkülerimizi değiştirerek çalıyordum.
Kobra diye ünlü bir kümemiz oldu. Berlin’de çeşitli yerlerde sahne almaya başladık. Kendi müziğimizi ürettik. Oryantal rock çeşidinde işler yaptık. Türk-Alman müzik yarışında birinci olduk.
Akabinde oradaki Alman bir üretimci bizi epeyce enteresan bulduğunu ve plak yapmak istediğini söylemiş oldu.
Havalara uçtuk. 83 yılında Alman mecmuaları bizimle röportaj yapmaya başladı ve ‘4 Türk genci sesini duyuruyor’ dedi. Türkiye’de Harbiye Açıkhava Tiyatrosu’nda sahne aldık. Konserimize MFÖ, Seyyal Taner izledi.”
Süleyman Demirel, ‘Ben burada babayım’ dedi
Ana haberlerde ‘Türkiye aradığı babasını buldu’ diye beni duyuruyorlardı. Müzik Türkiye’yi ikiye böldü. Kimi ‘süper mizah’, kimiyse ‘neyin babası’ diye söylendi. Bu sayede Aziz Nesin ile tanıştım. Benimle görüşmek istemiş. Bayılmış benim müziklere. ‘Seni kutlarım, mizahla görsel olarak renkleri birleştiren bir insanı birinci sefer görüyorum’ dedi. Sayın babamız Süleyman Demirel ile de görüştüm. Demirel, esprili bir biçimde ‘Biraz abest olmuyor mu ben burada babayken’ dedi.
Sözleri laf olsun diye yazdım
Müzik kelamlarını laf olsun, torba dolsun diye yazdım. Konserlerde 10 sefer birebir şarkıyı istiyorlardı. İstanbul sokaklarında saatlerce imza dağıttım. Bir gün bir otobüs Etiler’in ortasında bir anda durdu. İçinden beşerler çıktı, benimle tanışmak ve imza almak istedi.
Şarkıyı gülmekten kaydedemedik
Barbaros Hayrettin, “Ben Sizin Babanızım” müziğinin ortaya çıkış öyküsünü şöyleki anlatıyor:
“Almanya’daki Kobra grubumun imalcisi, ‘Plaklarınız Avrupa’da epey âlâ gidiyor ancak Türkiye’de müziğinizi hiç bir şirkete kabul ettiremedik’ diyordu. Ben de müsait vakitte Türkiye’ye gidip kendimizi anlatmaya karar verdim. Plakları alıp birtakım bildiğim şirketlerin kapısını çaldım ve bana ‘Bunlar hoş lakin ticari açıdan bize bir şey getirmez’ dediler. Çok moralim bozuldu ve birkaç hafta daha sonra gelip diğer şeyler dinleteceğimi söylemiş oldum.
Almanya’ya döndüğümde bu olanlara sinirlendim. Şunu fark ettim, biz kitap okumayı sevmiyoruz lakin fotoğraflarına bakmayı seviyoruz. Müzik kültürü insanların birçoklarında yok. Bir arkadaşımın stüdyosuna gittim ve küçük klavyemin düğmesine bastım ‘tik tak tik tak’ diye ritim tutmaya başladım. Akabinde ‘Ben sizin babanızım, ben ne dersem o olur’ diye kelamları söylemeye başladım. Arkadaş yerlere yattı gülmekten. Şarkıyı da gülmekten kaydedemiyordu. Abartılı anlatmaya başladım her şeyi.
Bir hafta daha sonra Türkiye’ye bu şarkıyı götürdüm. Şarkıyı duyunca durdular ve ‘olay bu’ dediler. Akabinde arkadaşımın şirketinde şarkıyı çıkarmaya karar verdim.
Mizahla müziği birleştirdim. Buna görsel açıdan da absürt bir klip çektim. Kocaman gözlük, papyon ve renkli bir ceket giydim. Klip televizyona çıktığı birinci an ise bomba tesiri yarattı.”
Herkes beni soydu sonunda iflas ettim
Barbaros Hayrettin, Türkiye’de hoş geçen birkaç yılın sonunda Almanya’ya dönmeye karar veriyor:
“Bir güldürü dizisi yapmaya karar verdik. İsmi da ‘Ben Sizin Babanızım’ olacaktı. Ancak üretim şirketiyle uyuşmazlıklar oldu. En verimli vaktimde beni fazlaca üzdüler. Hakkımı yedirmek istemedim. Berlin’e kırgın döndüm. Hayallerim vardı. Orada yeterli bir program imalcisi olup, insanlara ışık tutmak istiyordum. İnsanlara da kendimi tam tanıtamadım. Daima hop hop, zıp zıp uçarı bir adam olarak hafızalarda kaldım.”
Müzikçi sonrasındasında Berlin’e dönünce ticarete atıldığını söylüyor: “Bir kanalın Avrupa yayınında 2000’lerin başında bir sene Deniz Seki ile gösteri programı yaptık. O bittikten daha sonra arkadaşların tavsiyesiyle ticarete atıldım. Harika dükkanlar açıp kapattım. En sonunda First Class isminde Kreuzberg’te bir bar açtım. Mustafa Sandal, Bendeniz, Nadide Sultan, Selami Şahin hepsini getirip programlar yaptırdım. Ortam şahaneydi. Ne yazık ki arkadaşlarımın gazabına uğradım. Herkes beni soydu ve sonunda iflas ettim 8 yıl daha sonra… Ticari hayata son verdim.”
Esprili bir eser hazırlığındayım
Barbaros Hayrettin, şimdilerde iki çocuğu ve eşiyle Berlin’de yaşıyor. Müzikçi, yeni müzik çalışmaları yaptığını söylüyor: “Sakin bir hayat yaşıyorum burada. Artık biraz sıhhat meselelerim var. Kemiklerimle ilgili bir sorun. Vaktinde hayli hareketli ve bereketliydim de… Onlar biraz beni durdurdu. Ancak yeni müzik çalışmaları yapmaya başladım. Kâfi ki beşerler ruhlarını yaşlandırmasınlar.
Hoşluklara ve sevgiye beynimizi açık tutmalıyız. Bu sefer hem Avrupa birebir vakitte Türkiye için… bir daha gündeme geleceğim. bir daha epey keyifli ve düşündürücü müziğim var. Ben şu anda bayanın yanında iç güveysi olarak geçiniyorum. kimi vakit edisyon fiyatları geliyordu. Onlar da azaldı. Küllerimden bir daha doğacağım.”