Kült oyun serisi “Dragon Age” söz konusu olduğunda oyun görüşleri farklılık gösteriyor. Yeni bölüm “The Veilguard”, tüm bölümlerin hayranlarını ve yeni gelenleri memnun etmeyi amaçlıyor. Testimiz bunun işe yarayıp yaramayacağını gösteriyor.
Bioware tarafından geliştirilen “Dragon Age” oyun serisi, oyun tarihinin en etkili fantastik serilerinden biri olarak kabul ediliyor. Ve bu, şu ana kadar piyasaya sürülen üç bölümün de çok farklı olmasına rağmen. İzometrik kamera perspektifiyle (üç çeyrek görünüm) “Dragon Age: Origins” (2009), öncelikli olarak “Baldur's Gate” gibi klasik rol yapma oyunlarının hayranlarına yönelik taktik savaş kontrolleri ve karmaşık yoldaş yönetimi sunuyordu.
“Dragon Age 2” (2011), toplumu bölen radikal bir değişiklik yaptı. Oyun daha dinamik, daha aksiyon ağırlıklı hale geldi ve özellikle taktiksel derinliğe daha az değer veren oyuncuların ilgisini çekti. “Dragon Age: Inquisition” (2014), öncelikle kaşifleri ve koleksiyoncuları cezbeden devasa bir açık dünya sunarak herkesi memnun etmeye çalıştı; isteğe bağlı taktiksel savaş ise strateji uzmanlarını tatmin etti – ancak bazı eleştirmenler için oyunun artık bu kökenlerle pek fazla ortak yanı yoktu. Serinin ortak noktaları vardı.
On yıllık geliştirme sürecinin ardından “Dragon Age: The Veilguard” artık kült serinin dördüncü bölümü. Büyük soru: Bioware bu sefer hangi yolu izleyecek? Lansmandan önce bile Thedas'ın devasa dünyasında iblisleri avlayabildik ve orada yayılan vebayla savaşabildik.
Kahramanımız Rook'un yolculuğu, zaten “Engizisyon”dan bilinen elf haini Solas'ı, korkunç kurdu aramakla başlıyor. İblislerin dünyaya girmesine izin vermek için sözde perdeyi yırtmak için bir ritüel başlattı. Yozlaşmış tanrılar kıtayı kaosa sürüklediğinde tüm Thedas'ın kaderi belirsizliğe düşer. Eski ve yeni yardımcılarla birlikte, bu dünyanın sakinlerini tamamen boyun eğdirmekten kurtarmak Rook ve arkadaşlarına düşüyor.
Karakterimizin arka planı, insan, elf, cüce veya Qunari olarak ata tercihimizin yanı sıra ait olduğumuzu hissettiğimiz grup tarafından belirlenir. Oyun ilerledikçe olay örgüsü aşağı yukarı düz bir çizgide ilerliyor ancak bireysel kararlara bağlı olarak önemli ölçüde değişebiliyor.
Farklı ortamları keşfetmek veya yan veya yardımcı görevleri tamamlamak oyunun sonucunu etkileyebilir. Eylemlerimiz aynı zamanda dünya olaylarını da etkileyebilir. Grubun mevcut yedi arkadaşıyla etkileşim kurarak bazılarıyla romantik ilişkilere girebiliyoruz, ancak yanlış bir karar diğerlerinin hayatlarına mal olabilir.
PC'deki grafik gereksinimleri son derece orta düzeydedir. Oyunun mümkün olduğu kadar çok kişiye ulaşması için başarılı bir çaba sarf edildi. Işın izlemeden ve yüksek ayrıntılardan vazgeçerseniz yine de on yıllık GeForce GTX 970 grafik kartıyla oynayabilirsiniz. PC oyunlarında her zaman olduğu gibi üst sınır yoktur.
Uygun donanımı yanınızda getirirseniz, hem tanıdık hem de yeni pek çok farklı bölgeye sahip, güzel tasarlanmış bir dünyayı sabırsızlıkla bekleyebilirsiniz. Çizgi roman tarzına ilk başta alışmak biraz zaman alıyor ancak yapay görünmüyor ve bu dördüncü bölümün uygulamasına uyuyor.
Konsollar için (Playstation 5 ve Xbox Series X|S), sırasıyla saniyede 30 ve 60 kare (FPS) kalite ve performans modları vardır. “Dragon Age: The Veilguard” aynı zamanda Playstation 5 Pro için özel uyarlamalar da alıyor ve bu da onu yeni konsolun potansiyelinden yararlanan ilk oyunlardan biri yapıyor. Ancak testimiz için bize yalnızca PC sürümü sağlandı.