Bilim adamları ilk kez canlıların dokularında elektrot büyütmeyi başardılar. İnsan ve makine arasındaki sınırlar bulanıklaşıyor mu?
Linköping, Lund ve Gothenburg Üniversitelerinden araştırmacıların başardığı şey, kulağa bir bilim kurgu romanından fırlamış gibi geliyor: Canlı dokuda elektrot büyütmeyi başardılar. İsveç üniversitelerinden bilim adamları, bu inanılmaz deneyin sonucunu Science dergisinde yayınladılar.
Linköping Üniversitesi Organik Elektronik Laboratuvarı’ndan (LOE) Profesör Magnus Berggren makalesinde şöyle açıklıyor: ‘On yıllardır biyolojiyi taklit eden elektronikler geliştirmeye çalışıyoruz. Şimdi biyolojinin bizim için elektroniği yaratmasına izin veriyoruz.’
Araştırmacıların bulguları, insanlar da dahil olmak üzere canlı organizmalarda tam entegre elektronik devrelerin yolunu açıyor. Ama bunun ne için iyi olması gerekiyor?
Biyoelektronik yardımıyla nörolojik hastalıklarla mücadele edilebilir
Elektronik ve biyolojik doku arasındaki bağlantı, bilim adamlarının karmaşık biyolojik fonksiyonları anlamalarını sağlar. Bu şekilde beyindeki hastalıklar – yani başta nörolojik hastalıklar – daha iyi araştırılabilir ve bunlarla mücadele edilebilir.
Ancak yarı iletken endüstrisi ile paralel olarak geliştirilen konvansiyonel biyoelektronik, canlı biyolojik sinyalizasyon sistemleriyle birleştirilmesi zor veya imkansız olan sabit ve statik bir yapıya sahiptir.
Bu nedenle İsveçli bilim adamları şimdi canlı dokuda elektronik olarak iletken malzemeler üretmek için bir yöntem geliştirdiler. Araştırmacılar, enzimleri içeren bir jeli ‘montaj molekülleri’ olarak enjekte ederek, zebra balığının kalbinde ve kuyruk yüzgecinde ve tıbbi sülüklerin sinir dokusu çevresinde elektrotlar geliştirmeyi başardılar. Hayvanlara hiçbir zarar verilmedi.
Araştırmanın baş yazarlarından biri olan Xenofon Strakosas şöyle açıklıyor: “Vücudun kendi maddeleriyle temas, jelin yapısını değiştiriyor ve enjeksiyondan önce olmadığı kadar elektriksel olarak iletken hale getiriyor. Dokuya bağlı olarak, jeli de ayarlayabiliriz. Elektrik sürecini başlatmak için jelin bileşimi.”
Çalışmaları, biyoelektronikte yeni bir paradigmanın yolunu açıyor. Geçmişte, vücuttaki elektronik süreçleri harekete geçirmek için fiziksel nesnelerin implante edilmesi gerekiyordu. İleride viskoz bir jel enjekte etmek yeterli olacaktır.