Yalnızca bu siteyi ziyaret eden sizlerle paylaşacağım küçük lakin acı ,bir hocamın anısına ithaf hazırlanmış satırlardır….
Biliyoruz ki maalesef hayat yaşanılanların yeniden yaşanılmasına imkan vermez. kimi vakit geçmişi unuttamamak kimi zamande geçmişin tekrar yaşanmamasını isteriz . bunlara acı tatlı anılar deriz.. lakin bunların öyleleri vardırki en acısınıda anlatmak duygusallığının esiri olmaktan kendimizi alamayız .. gelelim bu hatıramıza .okulda birinci günlerimden birydi .. birçok derslerimizin isimlerinin bile hayli yabancıydım. protez diye bir dersimiz olacaktı .anlamını hiç bilmediğim bir dersti.hocasını da hiç tanımıyordum . prof olduğunu arkadaşlarım söylemiş olduler. ve vakit geldi birinci dersimiz protezdi..karşımızda hayli bakımlı ,sportmen bedenli, güzel , uzunluklu poslu ,beyaz derili , muntazam gür kır saçları olan hocamızı gördüm..adı pof dr.GAZANFER ZEMBİLCİ ….ilk dersi ve birinci kelamları :”arkadaşlar diş tabipleri ihtiyarlamaz genç kalır.” alkışlar … ,anfide bulunan arkadaşlarla topluca bu hoş kelamı nasılda çılgınca alkışlamıştık .daha sonra devam etti hocamız:’ durun arkadaşlar dinleyin ! lakin bu meslek, fazlaca gerilimli ve meşakkatli bir meslektir, ömür törpüsüdür”.”genç yaşta insanları alır gdolayır bu dünyadan.”deyincede ,sınıfta bu sefer soğuk bir rüzgar ve gerisinden , asılan yüzler, kırılan umutlar ve bir anda dalınıp giden ,geleceğimizi kestirim etmek ve düşünmek vardı .. işte senelerca bu anı unutamadım ve tesirinde kaldım yazgıydı ancak o gün güya bu kelamları ile ,hocamız kendi bahtını ve geleceğini bizimle paylaşmıştı .ve ne yazıktır ki genç yaşta da vefat etti.. bugün hala pek epey dersimizin kitabı bulunmayan ve hala yazılmayan okulumuzda, birinci sefer protez ve hususlar bilgisiyle ilgili kitabı yazarak bize o armağan edip bırakmıştır…
Başka bir bir acı hatıramız ve benzerlikte o devirde Asistanı Gürbüz hocamızın , tıpkı yazgısı yaşayan ve ihtiyarlamayan , prof.genç diş hekimlerimizdendir.. kendilerini rahmetle anıyorum….
Artık benimde 37 senem doldu… evvel daha sonra hadiselerini hazırlarken, ,geçmişte kalan o günlerden birinci bakılırsav yerim ARHAVİDE bir hatıramın fotoğrafında, günaydın gazetesindeki haberin ortasındayken ,bugün ise ,şükürler olsun hala çalıştığım ,tüm günümün tamamının geçtiği muayenehanemdeyim. ve daima genç diş doktoru kalma emelinin eforunu , tadını ,huzurunu çıkarmak istiyorum..ve keyfini sevgili hocalarımdan aldığım feyz ile insan sıhhatine katkılar verme misyonumu sürdürürken yaşamada tutunmaya çalışıyoruz .işte evvel daha sonra olayının bir öbür yorumunun ,değişik lakin gerçek hali yarın Allah kerim deyip , tüm hastalarıma ve meslektaşlarıma kaç senelerda sıhhatle çalışmalar dileğiyle saygılaruzun ömürler
Biliyoruz ki maalesef hayat yaşanılanların yeniden yaşanılmasına imkan vermez. kimi vakit geçmişi unuttamamak kimi zamande geçmişin tekrar yaşanmamasını isteriz . bunlara acı tatlı anılar deriz.. lakin bunların öyleleri vardırki en acısınıda anlatmak duygusallığının esiri olmaktan kendimizi alamayız .. gelelim bu hatıramıza .okulda birinci günlerimden birydi .. birçok derslerimizin isimlerinin bile hayli yabancıydım. protez diye bir dersimiz olacaktı .anlamını hiç bilmediğim bir dersti.hocasını da hiç tanımıyordum . prof olduğunu arkadaşlarım söylemiş olduler. ve vakit geldi birinci dersimiz protezdi..karşımızda hayli bakımlı ,sportmen bedenli, güzel , uzunluklu poslu ,beyaz derili , muntazam gür kır saçları olan hocamızı gördüm..adı pof dr.GAZANFER ZEMBİLCİ ….ilk dersi ve birinci kelamları :”arkadaşlar diş tabipleri ihtiyarlamaz genç kalır.” alkışlar … ,anfide bulunan arkadaşlarla topluca bu hoş kelamı nasılda çılgınca alkışlamıştık .daha sonra devam etti hocamız:’ durun arkadaşlar dinleyin ! lakin bu meslek, fazlaca gerilimli ve meşakkatli bir meslektir, ömür törpüsüdür”.”genç yaşta insanları alır gdolayır bu dünyadan.”deyincede ,sınıfta bu sefer soğuk bir rüzgar ve gerisinden , asılan yüzler, kırılan umutlar ve bir anda dalınıp giden ,geleceğimizi kestirim etmek ve düşünmek vardı .. işte senelerca bu anı unutamadım ve tesirinde kaldım yazgıydı ancak o gün güya bu kelamları ile ,hocamız kendi bahtını ve geleceğini bizimle paylaşmıştı .ve ne yazıktır ki genç yaşta da vefat etti.. bugün hala pek epey dersimizin kitabı bulunmayan ve hala yazılmayan okulumuzda, birinci sefer protez ve hususlar bilgisiyle ilgili kitabı yazarak bize o armağan edip bırakmıştır…
Başka bir bir acı hatıramız ve benzerlikte o devirde Asistanı Gürbüz hocamızın , tıpkı yazgısı yaşayan ve ihtiyarlamayan , prof.genç diş hekimlerimizdendir.. kendilerini rahmetle anıyorum….
Artık benimde 37 senem doldu… evvel daha sonra hadiselerini hazırlarken, ,geçmişte kalan o günlerden birinci bakılırsav yerim ARHAVİDE bir hatıramın fotoğrafında, günaydın gazetesindeki haberin ortasındayken ,bugün ise ,şükürler olsun hala çalıştığım ,tüm günümün tamamının geçtiği muayenehanemdeyim. ve daima genç diş doktoru kalma emelinin eforunu , tadını ,huzurunu çıkarmak istiyorum..ve keyfini sevgili hocalarımdan aldığım feyz ile insan sıhhatine katkılar verme misyonumu sürdürürken yaşamada tutunmaya çalışıyoruz .işte evvel daha sonra olayının bir öbür yorumunun ,değişik lakin gerçek hali yarın Allah kerim deyip , tüm hastalarıma ve meslektaşlarıma kaç senelerda sıhhatle çalışmalar dileğiyle saygılaruzun ömürler