“Almanya, içecekleriniz”
Yeni doğanlar ve schnapps: Doğu Frizya'da neden birlikte iyi gidiyorlar?
Yazarımız sürgün edilmiş bir Doğu Frizyalı. İçin yıldız Doğu Frizya fasulyesi çorbasını ilk kez denedi.
© Özel
Yazarımız geleneksel Doğu Frizya içkisini denedi: “Kinnertön” olarak da bilinen “Ostfresische Bohnsopp”. Uzun süre Doğu Frizya'da yaşadı ama likörü hiç içmedi. Burada tadının nasıl olduğunu ve içeceğin yeni doğanlarla ne ilgisi olduğunu yazıyor.
Pek çok şehirlinin muhtemelen “Buradaki çitlerin üzerinde asılı kalmak istemezdim” diyeceği gibi, ben de ifade kavanozumu doldurmalarının memnuniyetle karşılanacağını söylüyorum. Üstelik uzun yıllar buradaki çitlerin üzerinde canlı canlı asılı kaldım. Doğu Frizya, daha doğrusu: Emden. Burada tuğla şehir manzarasına hakimdir. Pas kırmızısı evler Lego tuğlaları gibi dizilmiş. Hiç telaşlanmadan. Sade ve basit, tıpkı Emden halkının kendisi gibi. Burada kimse yürümüyor, herkes dolaşıyor. A31'in bittiği yerde gün Thiele Tee ile başlıyor. Doğu Frizyalılar “Buradan uzaklaşıyor” diye biliyor. Tıpkı Otto Waalkes ve Henri Nannen (25 Aralık 1913'te Emden'de doğdu; 13 Ekim 1996'da Hannover'de öldü) gibi, daha önce yıldız-Şef. Emden halkı bununla gurur duyuyor. Ve sadece bu değil.
Delft'teki Emden belediye binasının görünümü
© Fotomax
Metropolün gürültüsünden ve karmaşasından uzakta, feribotlar turistleri Borkum'a götürüyor, gemiler VW fabrikasından yeni çıkan elektrikli arabaları dünyaya yüklüyor. Burada insanlar bisikletle dış limana gidiyor. Buna “Gemileri izlemek” diyorlar. Bu cümlenin ihtiyacı olan bu, günün ihtiyacı olan bu. Çay günün her saatinde mevcuttur, ancak yalnızca işten sonra mevcuttur. Küp şeker önemlidir. Kluntje diyorlar. Aynı zamanda geleneksel Doğu Frizya liköründe de bulunabilir – ancak daha sonra buna daha fazla değineceğiz. Çayın içine bir yudum krema da çayın yüzeyindeki küçük bulutların oluşmasına neden olur. Emden halkı bulutları bilir. Doğu Frizya'da hava kararsız olabilir. Bunun nedeni Kuzey Denizi'ne yakınlığıdır. Burada rüzgar kulaklarınızın etrafında esebilir. Bu Emden halkının ruh hallerine de yansıyor mu? Sadece nadiren.
Doğu Frizce Bohnsopp – nedir bu
Emden halkı güçlüdür, bazen içine kapanıktır, evet. Ama aynı zamanda sosyaldirler. Peki Doğu Frizce şakaları? Burada kimse bunları komik bulmuyor ama Emden'de kimse kilere gülmeye gitmiyor. Doğu Frizyalılar geleneklerini ve festivallerini çok seviyorlar. Burada kutlamanın elbette nedenleri var. İnsanlar boßeln'e gidiyor, lahana gezileri yapılıyor, atış festivalleri yapılıyor, Paskalya şenlikleri yapılıyor. Ayrıca schnapps anlamına gelen “Klarer” yemeyi de seviyorlar. Doğu Frizyalıların çocuk sahibi olduklarında “Kinnertön” olarak da adlandırılan “Bohnsopp”ları olur. Bu, özensiz bir güveç değil, kuru üzüm, yukarıda bahsedilen Kluntje ve Doğu Frizya brendisinin, bazen rom ve karanfil karışımı anlamına gelir. Likör vade tarihinden üç ila dört hafta önce yapılır. Kuru üzümlerin çocukların ayak parmakları kadar dolgun olması gerekiyor, dolayısıyla “Kinnertön”. Tatsız? Çok zor; bunu daha sonra öğrenecektim. Daha önce hiç likör içmemiştim. Zamanı geldi diye düşündüm (şu anda kimsenin çocuğu olmasa bile). Bu yüzden evdeki arkadaşlarımı bana katılmaya teşvik etmek istedim. Tepkiler: “Ah, neden bunu içmek istiyorsun?” veya “İyi eğlenceler, ben çıkıyorum.” Çok fena? Ne olur, halledebilirim, diye düşündüm. Gerekirse tek başıma içerim, sizi aptallar, bu noktada arkadaşlarıma en iyi dileklerimle. Sonuçta içerik listesi kulağa hiç de fena gelmiyor: kuru üzüm, şeker ve rom.
Bunları yerel süpermarketlerde hızlı bir şekilde bulabilirsiniz. İçki reyonlarının raflarında likörden çok turşu istemenizi sağlayan, kapakları bezli küçük kavanozlar sıralanmıştı. Alkol çorbası 7 avroya mal oldu. Eğer çaba gösterirseniz, kendiniz yapabilirsiniz.
Tarif: İhtiyacınız olan şey
Kendiniz başlamak istiyorsanız aşağıdaki şekilde ilerlemelisiniz:
Likör, küçük bir kaşıkla bardaklarda servis edilir.
Almanya, içecekleriniz: Doğu Frizya likörünün tadı böyle
Sabırsızlığımdan dolayı süpermarketteki karışımlardan bir tanesini turşu kavanozuna benzeyen kaplarda aldım. Önümde “Bohnsopp” kavanozunu gördüğümde şunu düşündüm: 'Görünüşe göre birileri büyük miktarlarda tütsülenmiş sigara izmaritlerini haftalarca bir su kabının içinde demlenmeye bırakmış, ama tadı güzel olabilir.' En azından likör nikotin kokmuyordu, aksine tatlıydı. Şüpheci bir bakışla dikkatlice bardağımdan bir yudum aldım. Daha sonra yaşananlar beklentilerimi aştı. Tatlı, alkollü aromalardan oluşan bir dalga, kuşkusuz çoğu zaman bu tür nüanslardan hoşlanan damak tadıma çarptı. Yalnız likörün tadı güçlü bir kuru üzüm tadındaydı. Hiç de fena değil, diye düşündüm. Veya Doğu Frizyalıların coşkularını ifade etmek için söylediği gibi: “He, wat mooi!”.
Kuru üzümleri çıkarmak için küçük bir kaşık kullanarak likör bardağının derinliklerine daldım. Alkole batırılmış meyvelerin kıvamına benim zevkime göre alışmak biraz zaman aldı; çok yumuşak ve yumuşaktı. Ayrıca saf alkolün tadı da vardı. Eğer sadece bir vızıltıdan fazlasını istiyorsanız kesinlikle onları yemelisiniz. Geri kalanını bardağın dibinde bıraktım; bugün değil, diye düşündüm. Likörü zevkle içtim. Bundan keyif aldığım için (kuşkusuz: ve arkadaşlarımı kızdırmayı sevdiğim için) Doğu Frizce geleneğini sürdüreceğim ve şimdiden arkadaş çevremdeki bir sonraki yenidoğanı sabırsızlıkla bekliyorum. Benim gibi denemeye cesaret eden herkese şunu söylüyorum: Şerefe! Veya: “Ik segg van Proost!”
Ayrıca ilginizi çekebilir:
Bu makale sözde bağlı kuruluş bağlantıları içermektedir. Daha fazla bilgiyi burada bulabilirsiniz.
#Konular
Yeni doğanlar ve schnapps: Doğu Frizya'da neden birlikte iyi gidiyorlar?
Yazarımız sürgün edilmiş bir Doğu Frizyalı. İçin yıldız Doğu Frizya fasulyesi çorbasını ilk kez denedi.
© Özel
Yazarımız geleneksel Doğu Frizya içkisini denedi: “Kinnertön” olarak da bilinen “Ostfresische Bohnsopp”. Uzun süre Doğu Frizya'da yaşadı ama likörü hiç içmedi. Burada tadının nasıl olduğunu ve içeceğin yeni doğanlarla ne ilgisi olduğunu yazıyor.
Pek çok şehirlinin muhtemelen “Buradaki çitlerin üzerinde asılı kalmak istemezdim” diyeceği gibi, ben de ifade kavanozumu doldurmalarının memnuniyetle karşılanacağını söylüyorum. Üstelik uzun yıllar buradaki çitlerin üzerinde canlı canlı asılı kaldım. Doğu Frizya, daha doğrusu: Emden. Burada tuğla şehir manzarasına hakimdir. Pas kırmızısı evler Lego tuğlaları gibi dizilmiş. Hiç telaşlanmadan. Sade ve basit, tıpkı Emden halkının kendisi gibi. Burada kimse yürümüyor, herkes dolaşıyor. A31'in bittiği yerde gün Thiele Tee ile başlıyor. Doğu Frizyalılar “Buradan uzaklaşıyor” diye biliyor. Tıpkı Otto Waalkes ve Henri Nannen (25 Aralık 1913'te Emden'de doğdu; 13 Ekim 1996'da Hannover'de öldü) gibi, daha önce yıldız-Şef. Emden halkı bununla gurur duyuyor. Ve sadece bu değil.
Delft'teki Emden belediye binasının görünümü
© Fotomax
Metropolün gürültüsünden ve karmaşasından uzakta, feribotlar turistleri Borkum'a götürüyor, gemiler VW fabrikasından yeni çıkan elektrikli arabaları dünyaya yüklüyor. Burada insanlar bisikletle dış limana gidiyor. Buna “Gemileri izlemek” diyorlar. Bu cümlenin ihtiyacı olan bu, günün ihtiyacı olan bu. Çay günün her saatinde mevcuttur, ancak yalnızca işten sonra mevcuttur. Küp şeker önemlidir. Kluntje diyorlar. Aynı zamanda geleneksel Doğu Frizya liköründe de bulunabilir – ancak daha sonra buna daha fazla değineceğiz. Çayın içine bir yudum krema da çayın yüzeyindeki küçük bulutların oluşmasına neden olur. Emden halkı bulutları bilir. Doğu Frizya'da hava kararsız olabilir. Bunun nedeni Kuzey Denizi'ne yakınlığıdır. Burada rüzgar kulaklarınızın etrafında esebilir. Bu Emden halkının ruh hallerine de yansıyor mu? Sadece nadiren.
Doğu Frizce Bohnsopp – nedir bu
Emden halkı güçlüdür, bazen içine kapanıktır, evet. Ama aynı zamanda sosyaldirler. Peki Doğu Frizce şakaları? Burada kimse bunları komik bulmuyor ama Emden'de kimse kilere gülmeye gitmiyor. Doğu Frizyalılar geleneklerini ve festivallerini çok seviyorlar. Burada kutlamanın elbette nedenleri var. İnsanlar boßeln'e gidiyor, lahana gezileri yapılıyor, atış festivalleri yapılıyor, Paskalya şenlikleri yapılıyor. Ayrıca schnapps anlamına gelen “Klarer” yemeyi de seviyorlar. Doğu Frizyalıların çocuk sahibi olduklarında “Kinnertön” olarak da adlandırılan “Bohnsopp”ları olur. Bu, özensiz bir güveç değil, kuru üzüm, yukarıda bahsedilen Kluntje ve Doğu Frizya brendisinin, bazen rom ve karanfil karışımı anlamına gelir. Likör vade tarihinden üç ila dört hafta önce yapılır. Kuru üzümlerin çocukların ayak parmakları kadar dolgun olması gerekiyor, dolayısıyla “Kinnertön”. Tatsız? Çok zor; bunu daha sonra öğrenecektim. Daha önce hiç likör içmemiştim. Zamanı geldi diye düşündüm (şu anda kimsenin çocuğu olmasa bile). Bu yüzden evdeki arkadaşlarımı bana katılmaya teşvik etmek istedim. Tepkiler: “Ah, neden bunu içmek istiyorsun?” veya “İyi eğlenceler, ben çıkıyorum.” Çok fena? Ne olur, halledebilirim, diye düşündüm. Gerekirse tek başıma içerim, sizi aptallar, bu noktada arkadaşlarıma en iyi dileklerimle. Sonuçta içerik listesi kulağa hiç de fena gelmiyor: kuru üzüm, şeker ve rom.
Bunları yerel süpermarketlerde hızlı bir şekilde bulabilirsiniz. İçki reyonlarının raflarında likörden çok turşu istemenizi sağlayan, kapakları bezli küçük kavanozlar sıralanmıştı. Alkol çorbası 7 avroya mal oldu. Eğer çaba gösterirseniz, kendiniz yapabilirsiniz.
Tarif: İhtiyacınız olan şey
Kendiniz başlamak istiyorsanız aşağıdaki şekilde ilerlemelisiniz:
- Kuru üzümleri yıkayın, kurutun ve büyük bir kaba koyun.
- Kluntje'yi ekle
- Doğu Frizce brendisini ekleyin
- Kabı kapatın ve kuru üzümler sıvıyı emene kadar demlenmesini bekleyin (bu işlem üç ila dört hafta sürebilir)
Likör, küçük bir kaşıkla bardaklarda servis edilir.
Almanya, içecekleriniz: Doğu Frizya likörünün tadı böyle
Sabırsızlığımdan dolayı süpermarketteki karışımlardan bir tanesini turşu kavanozuna benzeyen kaplarda aldım. Önümde “Bohnsopp” kavanozunu gördüğümde şunu düşündüm: 'Görünüşe göre birileri büyük miktarlarda tütsülenmiş sigara izmaritlerini haftalarca bir su kabının içinde demlenmeye bırakmış, ama tadı güzel olabilir.' En azından likör nikotin kokmuyordu, aksine tatlıydı. Şüpheci bir bakışla dikkatlice bardağımdan bir yudum aldım. Daha sonra yaşananlar beklentilerimi aştı. Tatlı, alkollü aromalardan oluşan bir dalga, kuşkusuz çoğu zaman bu tür nüanslardan hoşlanan damak tadıma çarptı. Yalnız likörün tadı güçlü bir kuru üzüm tadındaydı. Hiç de fena değil, diye düşündüm. Veya Doğu Frizyalıların coşkularını ifade etmek için söylediği gibi: “He, wat mooi!”.
Kuru üzümleri çıkarmak için küçük bir kaşık kullanarak likör bardağının derinliklerine daldım. Alkole batırılmış meyvelerin kıvamına benim zevkime göre alışmak biraz zaman aldı; çok yumuşak ve yumuşaktı. Ayrıca saf alkolün tadı da vardı. Eğer sadece bir vızıltıdan fazlasını istiyorsanız kesinlikle onları yemelisiniz. Geri kalanını bardağın dibinde bıraktım; bugün değil, diye düşündüm. Likörü zevkle içtim. Bundan keyif aldığım için (kuşkusuz: ve arkadaşlarımı kızdırmayı sevdiğim için) Doğu Frizce geleneğini sürdüreceğim ve şimdiden arkadaş çevremdeki bir sonraki yenidoğanı sabırsızlıkla bekliyorum. Benim gibi denemeye cesaret eden herkese şunu söylüyorum: Şerefe! Veya: “Ik segg van Proost!”
Ayrıca ilginizi çekebilir:
Bu makale sözde bağlı kuruluş bağlantıları içermektedir. Daha fazla bilgiyi burada bulabilirsiniz.
#Konular