Hürmet. Kime neden hürmet duyarız. Bu sorunun karşılığını verirken bir sürü ahlaki niye sıralayabiliriz. şüphesiz hepimizin hayli uygun bildiği hakikat ve yeterli ahlak kurallarına sahip olmak hayli değerli, hatta şayet olmazsa olmazdır. Lakin işinde başarılı olmayan yahut başarılı olmak için hiç bir gayret sarfetmeyen bir şahsa ne kadar hürmet duyabiliriz ?
Geçmiş vakit. Hem ziyaret hem ticaret kabilinden bir seyahatte, her sabah kümemizin transferini sağlayan şirket, niçindir bilinmez, on gün boyunca, her seferinde bizi farklı bir sürücü ile tanıştırmıştı. Ortalarında yalnızca bir tanesi o kadar vakitten daha sonra bile, hala hafızamda kazılı kaldı. Ne yapmıştı da beni ve birlikte olduğum kümemizi fazlaca etkilemişti bu insan? O sabah, otobüsün yanında şapka ve eldivenleri ile tam ekip üniformalı, bizi selamlayan güleryüzlü bir sürücü vardı. Herkes yerine yerleştikten ve sayımını yaptıktan daha sonra öbür arkadaşlarının yaptığı üzere çabucak yola koyulmadı. Anonsunda, her insanın emniyet kemeri takması gerektiğini söylemiş oldu. Biz Türkler kuralları niçinse sevmez, uygulayanı da işgüzar olarak nitelendiririz. İşgüzar (!) arkadaşlar otobüste emniyet kemeri olduğunu yeni keşfedip takarken, birfazlaca arkadaşımız bırakın emniyet kemerini takmayı, yerlerinde bile oturmuyorlardı. Güleryüzlü halinden vazgeçmeden anonslarına devam ederek ve her insanın yerine oturmasını sabırla bekledi. Herkes yerine oturmuştu, lakin hareket etmiyordu saygın adam. Hareket etmedilk evvelki son anonsunda, emniyet kemeri takmayan koltuk numaraları sıralanıyordu. Sonunda her şey tamamdı. Koca otobüste herkes yerine oturmuş ve emniyet kemerleri takılmıştı. Bütün bu seremoniden daha sonra artık sürücülüğü merak konusuydu. Çok dikkatli ve tüm trafik kurallarına uyan üslubu çabucak dikkat çekiyordu. Gün boyunca farklı yerlere götürdü, getirdi bizleri. Artık, çabucak yerlerimize yerleşiyor ve derhal emniyet kemerlerimizi takıyorduk.
İşin en hoş tarafı, bütün bunlar olurken en ufak bir tatsızlık olmamış, odunsuz hali, hakikat irtibat ve güleryüzü ile birleşmişti. çabucak sonrasında düşündüğümde, aslında kilit noktanın tam da burada yattığının farkına vardım. Düşünün bir defa homurdanmaların yükseldiği bir noktada ufacık bir kıvılcım tüm günümüzü zehir edebilirdi. Ancak, korkulan olmamış, kusursuz bir gün geçirmiştik. Yaptığı işi seven, bedel veren ve en harikasını yapmaya çalışan bu adama biz de gün sonunda kıymet veriyor ve hürmet duyuyorduk.
Artık dişhekimliği ile ne ilgisi var diyebilirsiniz bunun. Her çalışma gününde, başka pek fazlaca meslekte olduğu üzere, bu saygınlık testini yüzlerce kez yaşıyoruz. Hastalarımıza karşı, yardımcılarımıza karşı, teknisyen, materyal tedarikçilerimiz ve meslektaşlarımıza karşı, hepsinden kıymetlisi kendimize ve mesleğimize karşı. Bu testten muvaffakiyetle geçmek her vakit mümkün olmuyor maalesef. O günkü ruh haliniz, bir türlü birebir frekansın tutturulamadığı irtibat sorunları ve daha kaçları. Lakin, birfazlaca defalar gördüm ki varsayım edilebilir, dengeli, yanlışsız, açık bir irtibat ile beşerler size daha saygın ve daha gerçek bir yaklaşım ortasında oluyorlar. olağan olarak tüm bunlar fazlaca kıymetli, lakin hepsinin ötesinde en can alıcı noktalardan bir tanesi de yaptığınız işin yanlışsız ve uygun olması için çabalamanız.
Kendisine, yaptığı işe, ancak ne iş olursa olsun kıymet veren herkese, tıpkı vakitte bunu müspet bir güç ile yapan herkese selam olsun.
Geçmiş vakit. Hem ziyaret hem ticaret kabilinden bir seyahatte, her sabah kümemizin transferini sağlayan şirket, niçindir bilinmez, on gün boyunca, her seferinde bizi farklı bir sürücü ile tanıştırmıştı. Ortalarında yalnızca bir tanesi o kadar vakitten daha sonra bile, hala hafızamda kazılı kaldı. Ne yapmıştı da beni ve birlikte olduğum kümemizi fazlaca etkilemişti bu insan? O sabah, otobüsün yanında şapka ve eldivenleri ile tam ekip üniformalı, bizi selamlayan güleryüzlü bir sürücü vardı. Herkes yerine yerleştikten ve sayımını yaptıktan daha sonra öbür arkadaşlarının yaptığı üzere çabucak yola koyulmadı. Anonsunda, her insanın emniyet kemeri takması gerektiğini söylemiş oldu. Biz Türkler kuralları niçinse sevmez, uygulayanı da işgüzar olarak nitelendiririz. İşgüzar (!) arkadaşlar otobüste emniyet kemeri olduğunu yeni keşfedip takarken, birfazlaca arkadaşımız bırakın emniyet kemerini takmayı, yerlerinde bile oturmuyorlardı. Güleryüzlü halinden vazgeçmeden anonslarına devam ederek ve her insanın yerine oturmasını sabırla bekledi. Herkes yerine oturmuştu, lakin hareket etmiyordu saygın adam. Hareket etmedilk evvelki son anonsunda, emniyet kemeri takmayan koltuk numaraları sıralanıyordu. Sonunda her şey tamamdı. Koca otobüste herkes yerine oturmuş ve emniyet kemerleri takılmıştı. Bütün bu seremoniden daha sonra artık sürücülüğü merak konusuydu. Çok dikkatli ve tüm trafik kurallarına uyan üslubu çabucak dikkat çekiyordu. Gün boyunca farklı yerlere götürdü, getirdi bizleri. Artık, çabucak yerlerimize yerleşiyor ve derhal emniyet kemerlerimizi takıyorduk.
İşin en hoş tarafı, bütün bunlar olurken en ufak bir tatsızlık olmamış, odunsuz hali, hakikat irtibat ve güleryüzü ile birleşmişti. çabucak sonrasında düşündüğümde, aslında kilit noktanın tam da burada yattığının farkına vardım. Düşünün bir defa homurdanmaların yükseldiği bir noktada ufacık bir kıvılcım tüm günümüzü zehir edebilirdi. Ancak, korkulan olmamış, kusursuz bir gün geçirmiştik. Yaptığı işi seven, bedel veren ve en harikasını yapmaya çalışan bu adama biz de gün sonunda kıymet veriyor ve hürmet duyuyorduk.
Artık dişhekimliği ile ne ilgisi var diyebilirsiniz bunun. Her çalışma gününde, başka pek fazlaca meslekte olduğu üzere, bu saygınlık testini yüzlerce kez yaşıyoruz. Hastalarımıza karşı, yardımcılarımıza karşı, teknisyen, materyal tedarikçilerimiz ve meslektaşlarımıza karşı, hepsinden kıymetlisi kendimize ve mesleğimize karşı. Bu testten muvaffakiyetle geçmek her vakit mümkün olmuyor maalesef. O günkü ruh haliniz, bir türlü birebir frekansın tutturulamadığı irtibat sorunları ve daha kaçları. Lakin, birfazlaca defalar gördüm ki varsayım edilebilir, dengeli, yanlışsız, açık bir irtibat ile beşerler size daha saygın ve daha gerçek bir yaklaşım ortasında oluyorlar. olağan olarak tüm bunlar fazlaca kıymetli, lakin hepsinin ötesinde en can alıcı noktalardan bir tanesi de yaptığınız işin yanlışsız ve uygun olması için çabalamanız.
Kendisine, yaptığı işe, ancak ne iş olursa olsun kıymet veren herkese, tıpkı vakitte bunu müspet bir güç ile yapan herkese selam olsun.