Starship’in ilk test uçuşu kısmen başarılı oldu. Peki Elon Musk’ın uzay şirketinden çıkan dev roket aslında ne yapabilir?
Dünyanın uzay ajansları ikinci büyük uzay çağını başlattı. Şu anda çeşitli uzay görevleri devam ediyor veya yakın gelecekte planlanıyor. 2025’te, “Artemis” görevinin bir parçası olarak, 1972’deki “Apollo 17″den bu yana ilk kez, insanların tekrar aya inmeleri bile gerekiyor.
Ancak son derece gelişmiş, güçlü roketler olmasaydı, ne kadar iddialı olursa olsun her görev başarısız olurdu. Şimdiye kadar yapılmış en büyük roket – özel uzay şirketi SpaceX’in Starship’i – bugün ikinci fırlatma denemesini yaptı. Başladıktan birkaç dakika sonra patlamasına rağmen SpaceX ve patronu Elon Musk testi hala başarılı olarak kaydediyor.
Starship’in “Artemis” astronotlarını aya götürmesi gerekiyor. Gelecek için uzay şirketi, Mars gibi daha uzak yerlere gitmeyi bile planlıyor.
Yıldız gemisi yaklaşık yüz kişiyi taşıyabilir
Starship füze sistemi iki bölümden oluşuyor. Alt kısım, gerçek uzay gemisi olan roketin üst kısmından fırlatıldıktan sonra bırakılan “Süper Ağır” adı verilen 70 metre yüksekliğindeki iticidir. Üst kısım Starship olarak adlandırılır ve 50 metre yüksekliğindedir. Genel olarak, Starship sistemi 120 metredir ve bu nedenle 93 metre ile New York’taki Özgürlük Anıtı’ndan daha büyüktür. Her iki parça da yeniden kullanılabilir ve dünyaya dönebilir, ancak tek kullanımlık roket olarak da kullanılabilirler.
Starship sadece şimdiye kadar geliştirilmiş en büyük füze sistemi değil, aynı zamanda en güçlüsüdür. SpaceX’in web sitesinde yazdığı gibi, “Starship, yeniden kullanılabilir roket olarak 150 tona kadar ve tek kullanımlık roket olarak 250 tona kadar yük taşıyabilir.” Bu sayede insanlara ek olarak büyük miktarlarda yük de taşınabilmektedir. SpaceX’e göre, uzay aracına yaklaşık yüz kişi sığar.
Starship’in boyutu diğer füze sistemlerini gölgede bırakıyor
Starship ile karşılaştırıldığında, roketlerin çoğu oldukça küçüktür – NASA’nın SLS’si ve ilk insanların aya uçtuğu Satürn V dışında. Bu tarihi roket 110 metre boyundaydı ve NASA tarafından 1960’larda ve 1970’lerde aya yapılan Apollo misyonları için kullanıldı.
Starship’e ve ayrıca SpaceX’in Falcon’una benzer şekilde, Nasa’nın artık kullanılmayan uzay mekiği yeniden kullanılabilir – en azından kısmen. Kendine özgü dış cepheye sahip uzay gemisi, 1981’den 2011’e kadar kullanıldı.
Dünyanın uzay ajansları ikinci büyük uzay çağını başlattı. Şu anda çeşitli uzay görevleri devam ediyor veya yakın gelecekte planlanıyor. 2025’te, “Artemis” görevinin bir parçası olarak, 1972’deki “Apollo 17″den bu yana ilk kez, insanların tekrar aya inmeleri bile gerekiyor.
Ancak son derece gelişmiş, güçlü roketler olmasaydı, ne kadar iddialı olursa olsun her görev başarısız olurdu. Şimdiye kadar yapılmış en büyük roket – özel uzay şirketi SpaceX’in Starship’i – bugün ikinci fırlatma denemesini yaptı. Başladıktan birkaç dakika sonra patlamasına rağmen SpaceX ve patronu Elon Musk testi hala başarılı olarak kaydediyor.
Starship’in “Artemis” astronotlarını aya götürmesi gerekiyor. Gelecek için uzay şirketi, Mars gibi daha uzak yerlere gitmeyi bile planlıyor.
Yıldız gemisi yaklaşık yüz kişiyi taşıyabilir
Starship füze sistemi iki bölümden oluşuyor. Alt kısım, gerçek uzay gemisi olan roketin üst kısmından fırlatıldıktan sonra bırakılan “Süper Ağır” adı verilen 70 metre yüksekliğindeki iticidir. Üst kısım Starship olarak adlandırılır ve 50 metre yüksekliğindedir. Genel olarak, Starship sistemi 120 metredir ve bu nedenle 93 metre ile New York’taki Özgürlük Anıtı’ndan daha büyüktür. Her iki parça da yeniden kullanılabilir ve dünyaya dönebilir, ancak tek kullanımlık roket olarak da kullanılabilirler.
Starship sadece şimdiye kadar geliştirilmiş en büyük füze sistemi değil, aynı zamanda en güçlüsüdür. SpaceX’in web sitesinde yazdığı gibi, “Starship, yeniden kullanılabilir roket olarak 150 tona kadar ve tek kullanımlık roket olarak 250 tona kadar yük taşıyabilir.” Bu sayede insanlara ek olarak büyük miktarlarda yük de taşınabilmektedir. SpaceX’e göre, uzay aracına yaklaşık yüz kişi sığar.
Starship’in boyutu diğer füze sistemlerini gölgede bırakıyor
Starship ile karşılaştırıldığında, roketlerin çoğu oldukça küçüktür – NASA’nın SLS’si ve ilk insanların aya uçtuğu Satürn V dışında. Bu tarihi roket 110 metre boyundaydı ve NASA tarafından 1960’larda ve 1970’lerde aya yapılan Apollo misyonları için kullanıldı.
Starship’e ve ayrıca SpaceX’in Falcon’una benzer şekilde, Nasa’nın artık kullanılmayan uzay mekiği yeniden kullanılabilir – en azından kısmen. Kendine özgü dış cepheye sahip uzay gemisi, 1981’den 2011’e kadar kullanıldı.